Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Το Νησί του Πάσχα και τα μυστηρια του








Το Νησί του Πάσχα βρίσκεται στο Νότιο Ειρηνικό, μεταξύ της Χιλής και της Ταϊτής. Διαμορφωμένο από μία σειρά ηφαιστειακών εκρήξεων, ήταν κατοικήσιμο μόνο από πουλιά και λιβελλούλες της θάλασσας για εκατομμύρια χρόνια. 




Οι απότομες πλαγιές του, κάποτε εθεάθησαν με μεγάλη ικανοποίηση από μια κουρασμένη ομάδα πολυνησιακών ναυτικών. 




Γιατί αυτοί οι ναυτικοί εγκατέλειψαν την αρχική τους χώρα, για πόσο καιρό έμειναν στο νησί του Πάσχα, ή γιατί έφυγαν τόσο απότομα, είναι μερικές ερωτήσεις στις οποίες δεν θα έχουμε ποτέ την απάντηση. 
Το νησί του Πάσχα είναι ένα από τα πιο απομονωμένα κατοικημένα νησιά στον κόσμο.Τα νησιά του Πάσχα ανήκουν στη Χιλή και βρίσκονται στο νότιο και μέσο τμήμα του Ειρηνικού Ωκεανού. Αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια όλων των εποχών. Είναι ένα νησιωτικό σύμπλεγμα που αποτελείται από ένα κεντρικό νησί και μικρά νησάκια διαφόρων μεγεθών. Είναι ηφαιστειογενούς προέλευσης και πάνω τους υπάρχουν οι κλασσκοί ηφαιστειακοί κρατήρες των νησιών του Ειρηνικού. Κατοικούνται από λιγότερο από 3.000 ψαράδες, δεν έχουν δάση και δεν έχουν αγρούς.






















Το νησί ονομάζεται από τους σημερινούς ντόπιους κατοίκους, ως "Ράπα Νούι" (Rapa Nui), το οποίο σημαίνει στην γλώσσα τους "Μεγάλο Νησί". Βρίσκεται περίπου 3.700 χλμ δυτικά από τις δυτικές ακτές της Νοτίου Αμερικής (Χιλή), και 3.200 χλμ νοτιοανατολικά από την Γαλλική Πολυνησία. Έχει τριγωνικό σχήμα, έτσι όπως φαίνεται στην παρακάτω( kαι στην πρωτη)εικόνα, και έχει τρεις κρατήρες από ηφαίστεια, έναν σε κάθε άκρη του. Το όνομά του (Νησί του Πάσχα ή Easter Island στα Αγγλικά), το έχει πάρει από το γεγονός, ότι ανακαλύφθηκε εκ νέου, από τους Ευρωπαίους (και πιο συγκεκριμένα από έναν Ολλανδό καπετάνιο ονόματι Ρόγκεβεν), την Κυριακή του Πάσχα το 1722.

Οι κάτοικοι του Ράπα Νούι, ταξιδέψανε από αλλά νησιά της Πολυνησίας μέσα σε διπλά μεγάλα ξύλινα κανό. Σύμφωνα με την προφορική ιστορία του νησιού, ένα άτομο ονομαζόμενο Χότου Ματούα, ήταν ο πρώτος κάτοικος του νησιού. 






Οι ιεραπόστολοι έκαναν την περισσότερη ζημία στην ιστορία του νησιού, ακόμα και από τους περουβιανούς εμπόρους σκλάβων, οι οποίοι σκλάβωσαν και εμπορεύτηκαν τους περισσότερους από τους κατοίκους του νησιού. 
Οι ιεραπόστολοι είναι αυτοί που προχώρησαν στην καταστροφή όλων των ξύλινων γλυπτών, θρησκευτικών χειροποίητων αντικειμένων και επιπλέον αρκετών επιγραφών γνωστών ως Rongo - Rongo,(Το ρόγκο ρόγκο (Αγγλ:rongorongo), ή και κο χάου ρόγκο ρόγκο (ko hau rongorongo), είναι ένα σύστημα γραφής που ανακαλύφθηκε στο Νησί του Πάσχα. Πρόκειται για μία γραφή βουστροφηδόν που για την ώρα εξακολουθεί να μην έχει καταστεί δυνατόν να αποκρυπτογραφηθεί.) οι οποίες αποτελούσαν ένα αρχείο της χαμένης γλώσσας του Rapa Nui.



















Το δισκίο Μαμάρι







Το δισκίο Μαμάρι είναι ένα δισκίο που περιέχει το σεληνιακό ημερολόγιο Μαμάρι. Το αυτό ανακαλύφθηκε στο Νησί του Πάσχα και είναι γραμμένο με την γλώσσα ρόγκο ρόγκο, που σήμερα μένει ακόμα ένα μυστήριο. Είναι το μοναδικό δισκίο η λειτουργία του οποίου είναι επιβεβαιωμένη. Σήμερα κρατιέται στο αρχείο "SS Cuori" στην Grottaferrata, κοντά στην Ρώμη και είναι σε άριστη κατάσταση.

Είναι χάρη στο δισκίο Μαμάρι που ο Γερμανός Thomas Barthel κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει εν μέρει μερικά σύμβολα αυτού του μυστηριώδους συστήματος γραφής:














 Έτσι λίγες από αυτές τις επιγραφές σώζονται σήμερα, τόσες που κανένας δεν είναι σε θέση να τις αποκρυπτογραφήσει. 
Υπάρχουν επίσης μερικά πετρογλυφικά που μπορεί να περιλαμβάνουν σύντομες επιγραφές rongorongo.













Στην παρακάτω είναι ένα reimiro ένα διακοσμητικό σε σχήμα ημισελήνου επιστήθιο κόσμημα που φοριούνται από τις γυναίκες της Νήσου του Πάσχα . Το όνομα προέρχεται από την Rapanui rei « πρύμνη »ή« πλώρη »και miro«σκάφος ». Έτσι η ημισέληνος αντιπροσωπεύει ένα πολυνησιακό κανό .


Η εσωτερική πλευρά περιείχε μία κοιλότητα η οποία ήταν γεμάτη με κιμωλία που γίνοταν από κονιοποιημένο κοχύλια.





Μια reimiro παρέχει την εικόνα της σημαίας του Rapa Nui (Νησί του Πάσχα). Φαίνεται, επίσης, να διαθέτουν στο rongorongo γραφή της Νήσου του Πάσχα.






Οι πρώτοι άποικοι βρήκαν ένα πλούσιο σε βλάστηση νησί, γεμάτο με γιγαντιαίους φοίνικες, που χρησιμοποίησαν για να φτιάξουν τις βάρκες και τα σπίτια τους. 
Διάφορες κοινότητες διαμορφώθηκαν καθώς ο πληθυσμός αυξανότανε και διάφορα πληθυσμιακά κέντρα δημιουργήθηκαν σε διάφορες περιοχές του νησιού.

 Ένα πράγμα τους έδενε όλους μαζί, η κατασκευή αγαλμάτων τα οποία 
ονομάζονται "Μοάη" (Moai) και η λατρεία που διαμόρφωσαν γύρω από αυτά.


Τα αγαλματα ΜΟΑΪ λεγονται και ματε κιτε ρανι, ετυμολογια>
ματε{τα ματια,στα αρχαια τα ματια λεγονται οφθαλμοι αλλά βρισκονται στο ΜΕΤΩΠΟ}+ κιτε {ανορθογραφο κοιτω,εξελιξη του ορω} + ρανι {ουρανος,ουρανι,ρανι} και εχει ακριβως την ιδια σημασια, τα ματια που κοιτουν ψηλα,στον ουρανο δηλαδή..

Ένα σύνολο από 887 moai έχουν μέχρι στιγμής καταγραφεί στο Νησί του Πάσχα, συμπεριλαμβανομένων και 397 στο λατομείο - το ηφαιστειακό κρατήρα Rano Raraku.
Εχουν 10 και 20 μέτρα ύψος και βάρος μέχρι 50 τόνους αντικρίζουν ακόμη σήμερα τον καθένα προκλητικά, μοιάζοντας με ρομπότ που περιμένουν μόνο να ξαναμπούν σε λειτουργία. 
Μοιάζουν σαν να το φυλάνε από κάθε επιδρομή ή σαν να αγναντεύουν τον ωκεανό και τους ουρανούς περιμένοντας κάτι ή κάποιον να γυρίσει.



Αρχικά αυτοί οι κολοσσοί φορούσαν και καπέλα, που βέβαια δεν έκαναν πιο εύκολη την ερμηνεία της αινιγματικής προέλευσης των αγαλμάτων, διότι το πέτρωμα για την κατασκευή τους δεν ήταν από το ίδιο λατομείο που έβγαιναν τα πετρώματα για τα κεφάλια και τα σώματά τους.
Το  Rano Raraku είναι ένα από τα πιο εκπληκτικά και υποβλητική αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου. 




Ο Θωρ Χέυρνταλ διενήργησε έρευνες πάνω σ’ αυτούς τους μυστηριώδεις γίγαντες. Πάνω σε πλευρές βράχων και στα χείλη από κρατήρες ηφαιστείων ανακάλυψε εκατοντάδες μισοτελειωμένα αγάλματα και χιλιάδες απλά λίθινα εργαλεία ολόγυρα, παρατημένα έτσι που να δίνεται η εντύπωση πως η εργασία είχε εγκαταλειφθεί τελείως ξαφνικά.
You can change the width and the height of the iFrame (width and height are in red)

Η Νήσος του Πάσχα είναι πολύ απομακρυσμένη από όλες τις ηπείρους και τους πολιτισμούς και δεν είναι σε θέση να δώσει τροφή σε περισσότερους από 2.000-3.000 κατοίκους.
Ποιος λοιπόν πελέκησε τα αγάλματα από το βράχο, ποιος τα επεξεργάστηκε και τα μετέφερε στη θέση τους; Πώς τα μετακίνησαν χιλιόμετρα ολόκληρα πάνω σε ανώμαλο έδαφος; Πώς τα κατεργάστηκαν και τα έστησαν όρθια; Και το κυριότερο, πώς μπήκε στη θέση του το καπέλο που η πέτρα του λαξεύτηκε σε κάποιο άλλο λατομείο; Οι 2.000 άνθρωποι δεν αρκούν, ακόμη κι αν δούλευαν μέρα-νύχτα για να φτιάξουν από αυτό το σκληρό πέτρωμα αυτά τα αγάλματα.




Τα αγάλματα Moai "κεφάλια" στο Νησί του Πάσχα έχουν σώματα. Μερικά από τα αγάλματα είναι...
βαθιά στο έδαφος επειδή το κεφάλι για τα αγάλματα είναι δυσανάλογα μεγάλο. Πολλοί άνθρωποι έχουν την τάση να τα θεωρούν σαν απλά μεγάλα κεφάλια. Αλλά τα σώματα υπάρχουν - σε πολλές περιπτώσεις, υπόγεια. Αυτό που είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχουν πετρογλυφικά που έχουν διατηρηθεί κάτω από το επίπεδο του εδάφους, όπου έχουν προστασία από τη διάβρωση. 
Η παρακάτω εικόνα α είναι από την προηγούμενη ανασκαφή που μας δείχνει την κλίμακα των αγαλμάτων, και πόσο βαθιά είναι θαμμένα.







Ο
 Πρύτανηs του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης,   Nors Sigurd Josephson, ο οποίος στο βιβλίο του «Ένας αρχαϊκός ελληνικός πολιτισμός στην νήσο του Πάσχα» (εκδ. Νέα Θέσις) παρατηρεί και περιγράφει τις πολυάριθμες ομοιότητες της γλώσσας μας με τα Πολυνησιακά, διάλεκτος που χρησιμοποιούν στην Νήσο του Πάσχα.
Βάσει των αποτελεσμάτων της έρευνάς του, η αρχαία ελληνική γλώσσα «ταξίδεψε» ως την Χιλή, με αποτέλεσμα τα Πολυνησιακά και κυρίως η ιδιωματική γλώσσα της Νήσου του Πάσχα να έχουν κοινή ετυμολογική προέλευση!

Το όνομα της Πολυνησίας προέρχεται από το πολύ + νήσος και έχει άρα ελληνική προέλευση. Οι ελληνικές διάλεκτοι μάλιστα, που, σύμφωνα με τον κ. Josephson, επηρέασαν περισσότερο τα πολυνησιακά ήταν η κυκλαδική και η κυπριακή. Ο Josephson δεν είχε καμία σχέση με την Ελλάδα… Ξεκίνησε να ερευνά την γλώσσα της Νήσου του Πάσχα και, όπως δηλώνει ο ίδιος, τα στοιχεία τον οδήγησαν στην χώρα μας.



Αγάλματα στα νησιά του Πάσχα



Κυκλαδίτικα αγαλματίδια


«Aγάπησα πολύ την Eλλάδα μέσα από την έρευνά μου. Δεν έχω κανένα συγγενή στη χώρα σας, δεν είχα κανένα λόγο να διαπιστώσω πως οι πολυνησιακές γλώσσες έχουν εν μέρει καταγωγή αρχαιοελληνική. H σχέση αυτή μού προέκυψε κατά την αναζήτηση της καταγωγής των λέξεων της Nήσου του Πάσχα. Kαι αυτό μου έγινε έργο ζωής», αναφέρει στο Έθνος της Kυριακής.

Προκειμένου να γίνει όσο το δυνατόν πιο βέβαιος για το αποτέλεσμα της μελέτης του, αποφάσισε να γυρίσει όλη την Ελλάδα.

«Έπρεπε να μαζέψω στοιχεία. Nα μάθω τις ελληνικές λέξεις και την σημασία τους. Άρχισα να μαθαίνω ελληνικά, να διαβάζω την γλώσσα. Eίναι πολύ ενδιαφέρουσα η γλώσσα σας», υπογραμμίζει ο Καθηγητής.



Πέραν όμως των γλωσσικών ομοιοτήτων που παρουσίαζαν οι δύο λαοί ο κ. Josephson παρατήρησε και άλλες ομοιότητες που αφορούσαν την κουλτούρα, τον πολιτισμό, την αρχιτεκτονική τους. κλπ.

«Mεγάλη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι στη Nήσο του Πάσχα υπάρχει ένα μνημείο ιστορικό, που το λένε Ahu Te-pito-te kura. Είναι ένας στρογγυλός ομφάλιος λίθος, που κατασκεύασαν για να τιμήσουν τον τόπο καταγωγής τους, τον Oμφαλό της Γης όπως είχαν στο μυαλό τους την Eλλάδα», αναφέρει.

Αλλά και στην μουσική τα κοινά σημεία είναι εμφανή.

H λέξη «ako» <ἂδω (=τραγουδώ) και η λέξη «paina», η οποία μας παραπέμπει στον Παιάνα, υμνητικό τραγούδι για τον Απόλλωνα.

Η εξήγηση που δίνει γι αυτό το φαινόμενο είναι ότι οι Έλληνες ταξίδεψαν στον Ειρηνικό ωκεανό πριν πολλά χρόνια και ίδρυσαν αποικίες.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωσή του μετά την επίσκεψή του στους Δελφούς:

«O ομφαλός του κόσμου (αναφέρεται στους Δελφούς, που σύμφωνα με την μυθολογία είναι το κέντρο του κόσμου) είχε ένα παρακλάδι στον νότιο Eιρηνικό. Kαι τα σημάδια τα έχουμε…».

Την ίδια ώρα λοιπόν που κάποιοι εκ των Ελλήνων αγνοούν, διαστεβλώνουν ή και ατιμάζουν με κάθε τρόπο την ιστορία μας, υπάρχουν επιστήμονες εκτος Ελλάδος, που έχουν αφιερώσει την ζωή τους στην έρευνα, προκειμένου να αποδείξουν και να βροντοφωνάξουν την αλήθεια για την παρουσία, και την προσφορά του Ελληνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.




Στην παρακάτω φωτογραφία θα δούμε μια σύγκριση τον αγαλμάτων των Moai με αγαλμα του Γκόμπεκλι Τεπέ έναν ναό αφιερωμένο στο Σείριο




























ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ «Μ 'ON MOAI ... ONE εμφανίζεται κάτω από το« Ο »ΣΥΜΒΟΛΟ

Στην εικόνα κάτω από το μεγαλιθικό Gobekli Tepe και το άγαλμα είναι υπέρθεση πάνω από το άγαλμα Moai αναφέρονται ως RR-001-156 για σύγκριση. Το σύμβολο «Μ» εμφανίζεται κάτω από το σύμβολο «Ο», ενώ το σύμβολο της «H» φαίνεται να είναι Orion στο Gobeki - ο οποίος παρακολουθούσε το δυτικό ορίζοντα - έχει τοποθετηθεί πάνω από το σύμβολο «Ο». Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι ότι το σύμβολο της «Μ» θα μπορούσε να Orion εδώ και θα ήταν αλήθεια αν γιορτάζουμε την ίδια αστέρι Γουέιν έψαχνε για την τοποθέτηση του συμβόλου «Ο» ... το απόλυτο 
αστέρι του Σείριου   των αρχαίων που βρέθηκε σε όλο  τον κόσμο. 

Αλλά κάποιος πρέπει πρώτα να είναι σίγουρος σχετικά με τις 4 παράξενες κυρτες  γραμμές μεταξύ των δύο σύμβολα.



------------------------------------------------------------------------------------------

ΕΔΩ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΜΑΣ ΣΑ ΥΠΟΣΧΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΎΝΤΟΜΑ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΌΝ ΤΟ ΜΥΣΤΉΡΙΟ ΤΟΠΟ ΓΙΑΤΊ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΆ ΠΟΥ ΚΡΎΒΕΙ ΠΟΛΛΆ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΈΣΤΕ ΜΑΣ ΕΆΝ ΣΤΗ ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ ΚΆΝΑΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΛΑΘΗ.


ΠΗΓΗ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου