Σφίγγει ο κλοιός από τη χωματερή του Διαστήματος

Θηλιά στον λαιμό της Γης αλλά και εμπόδιο για οποιαδήποτε εκτόξευση διαστημοπλοίου αποτελούν τα πάνω από 100 εκατ. απορρίμματα

Στο απροχώρητο έχει φθάσει η κατάσταση με τα διαστημικά σκουπίδια που περιφέρονται γύρω από τη Γη. Είναι μεταλλικά αντικείμενα, εκατομμύρια σε αριθμό, που έκαναν την εμφάνισή τους μόλις χάραξε η διαστημική εποχή, το 1950. Απομεινάρια και εξαρτήματα από τα δεκάδες διαστημόπλοια που εκτοξεύτηκαν αλλά και τους εκατοντάδες δορυφόρους που βρίσκονται σε διάφορες τροχιές, αυτά τα αντικείμενα τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα γύρω από τη Γη. Είναι δε τόσο πυκνό το δίχτυ που έχουν σχηματίσει γύρω από τον πλανήτη μας, σαν θηλιά στον λαιμό, ώστε η NASA προειδοποίησε ότι σε λίγο καιρό η παρουσία τους θα εμποδίζει την εκτόξευση οποιουδήποτε διαστημοπλοίου.

Και αυτό γιατί τα συγκεκριμένα σκουπίδια, ασχέτως από το μέγεθός τους, κινούνται με πολύ μεγάλες ταχύτητες και αν πέσουν πάνω σε κάποιο διαστημόπλοιο μπορεί και να το καταστρέψουν. Αλλωστε, παλαιότερα, μικρά τέτοια αντικείμενα είχαν προκαλέσει μικρορωγμές στην άτρακτο ή στα παράθυρα διαστημικών λεωφορείων.
Επί του παρόντος, από το πλήθος αυτών των αντικειμένων μπορεί να παρακολουθηθεί η τροχιά μερικών χιλιάδων εξ αυτών επειδή είναι πιο μεγάλα από τα άλλα. Συνολικά πιστεύεται ότι η διαστημική χωματερή γύρω από τον πλανήτη μας περιλαμβάνει πάνω από 100 εκατομμύρια αντικείμενα.
Στο παρελθόν, μία από τις σημαντικότερες πηγές προέλευσης τέτοιων σκουπιδιών ήταν η δοκιμή αντιδορυφορικών όπλων από τις ΗΠΑ και την Σοβιετική Ενωση, κατά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Σε πολλές περιπτώσεις προκλήθηκαν τα σκουπίδια αυτά και λόγω ατυχημάτων. Για παράδειγμα, τον Φεβρουάριο του 2007 ένας ρωσικός πύραυλος εξερράγη ενώ βρισκόταν σε τροχιά πάνω από τη Νότια Αυστραλία.
Πιο πρόσφατα ο δορυφόρος GOCE, γνωστός επίσης και ως Φεράρι του Διαστήματος, έπεσε ανεξέλεγκτα στη Γη, στις 11 Νοεμβρίου 2013. Πολλές διαστημοσυσκευές στο παρελθόν ήταν προγραμματισμένες να αυτοκαταστρέφονται επιστρέφοντας στη Γη. Αυτό όμως κρίθηκε ιδιαίτερα επικίνδυνο και απαγορεύθηκε. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ωστόσο, δημιουργούνταν διαστημικά σκουπίδια που παρέμεναν σε τροχιά γύρω από τη Γη. Χαρακτηριστικό είναι ότι η καταστροφή ενός κινεζικού μετεωρολογικού δορυφόρου το 2007 και η σύγκρουση ενός αμερικανικού με έναν ανενεργό ρωσικό δορυφόρο το 2009, με ταχύτητα 40.000 χλμ. την ώρα, σκόρπισαν τόσο πολλά συντρίμμια σε τροχιά ώστε λέγεται ότι αποτελούν το 1/3 όλων των καταγεγραμμένων διαστημικών σκουπιδιών.
Τα διαστημικά σκουπίδια κινούνται με πολύ μεγάλες ταχύτητες. Οσα βρίσκονται χαμηλότερα από 2.000 χλμ. περιφέρονται με ταχύτητα 7-8 χλμ. ανά δευτερόλεπτο. Η μέση ταχύτητα σύγκρουσης αυτών των εξαρτημάτων με άλλα διαστημικά αντικείμενα είναι περίπου 10 χλμ. το δευτερόλεπτο.
Οι ειδικοί λένε ότι επειδή η επιφάνεια της Γης καλύπτεται από νερό κατά 70%, είναι πάρα πολύ μικρή η πιθανότητα να χτυπήσει κάποιος άνθρωπος. Παρ' όλα αυτά, εξαρτήματα και μάλιστα μεγάλου μεγέθους έχουν πέσει στη Γη χωρίς να προκαλέσουν ζημιές ή θύματα. Μια τέτοια περίπτωση αφορούσε μια δεξαμενή ηλίου υψηλής πίεσης, που αποκολλήθηκε από πύραυλο Ariane V 13 (εκτοξεύτηκε τον Μάιο του 1985) και κατέληξε άθικτη στην Ουγκάντα, τον Μάρτιο του 2002.

Ολων των μεγεθών
Τα επίγεια συστήματα ανίχνευσης αυτών των σκουπιδιών έχουν καταδείξει ότι γύρω από τη Γη περιφέρονται περισσότερα από 21.000 αντικείμενα με διάμετρο μεγαλύτερη από 10 εκατοστά. Επιπλέον, τα αντικείμενα που η διάμετρός τους κυμαίνεται από 1 μέχρι 10 εκατοστά υπολογίζονται σε περίπου 500.000. Ακόμα περισσότερα είναι τα αντικείμενα με διάμετρο μικρότερη από 1 εκατοστό.

ΠΗΓΗ