Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

ΊΜΙΑ 1996 ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!!






Ήταν μια μακρά νύχτα για τον Ελληνισμό η άγρια νύχτα της 30ης προς την 31η Ιανουαρίου του 1996.Τα όσα τότε συνέβησαν, οι χειρισμοί της κυβέρνησης Σημίτη (η οποία, κατά σύμπτωση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης τα μεσάνυχτα της 31ης Ιανουαρίου…) στη μεγάλη «κρίση των Ιμίων», έχουν αφήσει βαθιά σημάδια στο σώμα της πολύπαθης χώρας μας. Είναι πολλοί όσοι ισχυρίζονται, πως αυτή η μοιραία νύχτα ήταν η αφετηρία της ντε φάκτο....νομιμοποίησης των τούρκικων αξιώσεων για την ύπαρξη «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.Σε κάθε περίπτωση όταν ξημέρωσε η 31η Ιανουαρίου τίποτα δεν ήταν όπως πριν. Πρώτα-πρώτα η Ελλάδα θρηνούσε τρία παλικάρια, τρεις γενναίους αξιωματικούς, τους Βλαχάκο, Γιαλοψό, Καραθανάση, οι οποίοι έπεσαν και για την πατρίδα και για τη σημαία, την ίδια περίπου ώρα που η πολιτική ηγεσία διαπραγματεύονταν με τους αμερικάνους και τα όσα λέγονταν και γίνονταν ειδικά σε ό,τι αφορά στη σημαία μας ήσαν τραγικά!




Τι πραγματικά συνέβη τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου του 1996 στα Ίμια? Γιατί η Τουρκία διάλεξε τις συγκεκριμένες βραχονησίδες που δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις χιλιάδες άλλες που βρίσκονται διάσπαρτες στο Αιγαίο και μάλιστα κάποιες από αυτές πολύ πιο κοντά στα παράλια της? Δύο ανεμοδαρμένοι βράχοι είναι στην ουσία τα Ίμια που όμως κρύβουν ένα μεγάλο μυστικό.




Αρχικά η κατάληψη τους από τους Τούρκους καταδρομείς, και η υποστολή της Ελληνικής σημαίας που είχε προηγηθεί, έγειραν θέμα αμφισβήτησης, από την Τουρκία, της Ελληνικής κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου. Κάτι τέτοιο ήταν ( και εξακολουθεί να είναι) αιτία πολέμου για οποιοδήποτε κράτους του οποίου του κατακτούν τμήμα της εδαφικής κυριαρχίας του. Λέω του κατακτούν γιατί στην ουσία αυτό έγινε στα Ίμια. Οι Τούρκοι καταδρομείς κατέκτησαν εκείνη την νύχτα την μικρή βραχονησίδα των Ιμίων και κατείχαν Ελληνικό έδαφος για πολλές ώρες. Κάτι που είχε να γίνει από το 1974 στην Κύπρο. Το αποτέλεσμα αυτής της πράξης τους ήταν το ότι ακόμη και σήμερα η ευρύτερη θαλάσσια περιοχή να ονομάζεται από την Τουρκία “γκρίζα ζώνη”.

Στην ουσία όμως μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας. Θα μου πείτε πάντα έτσι δεν γίνετε? Πάντα μόνοι μας δεν προκαλούμε τα προβλήματα μας?

Φυσικά εγώ, εσείς και ο υπόλοιπος Ελληνικός λαός δεν φταίμε άμεσα αλλά έμμεσα έχουμε κάποιο μερίδιο των ευθυνών γιατί πάντα εκλέγουμε τους πλέων ακατάλληλους εθνοπατέρες μαζί με τους απόλυτα άχρηστους και ανάξιους πολιτικάντηδες για να λυμαίνονται το χρήμα και την αξιοπρέπεια του Ελληνικού λαού. Ακόμη και αν καταργούσαμε τις εκλογές και στέλναμε στην βουλή με κλήρωση τους βουλευτές μας, σίγουρα από τους 300 θα υπήρχαν και κάποιοι σοβαροί εκεί μέσα.
Αυτό που επικρατεί στην βουλή έχει καταρρίψει κάθε στατιστική αρχή. Από τους 300 “βολευτές” δεν υπάρχει ούτε ένας ένας βουλευτής.





Ας δούμε όμως αναλυτικά τι έγινε στα Ίμια.



Στις 28 Ιανουαρίου του 1996 μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων από την εφημερίδα Hurriyet πετά με ελικόπτερο πάνω από την μεγάλη βραχονησίδα και υποστέλλει την Ελληνική σημαία υψώνοντας την Τούρκικη. Βγάζουν φωτογραφίες του ανδραγαθήματος τους και επιστρέφουν στην Τουρκία. Το συμβάν γίνετε γνωστό στο ελληνικό υπουργείο Αμύνης την ίδια μέρα και με εντολή του Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχου Λυμπέρη η τούρκικη σημαία αποστέλλετε και υψώνετε πάλι η Ελληνική. Δίνετε η εντολή σε όλες τις μονάδες του στρατού να είναι σε ετοιμότητα για το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου.



Στις 30 Ιανουαρίου έρχεται στο φως (τυχαία πάντα) τουρκικό σχέδιο σύμφωνα με το οποίο η Τουρκία διεκδικεί βραχονησίδες του αιγαίου που βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια. Επικρατεί ένταση αυξημένη κινητικότητα στην περιοχή και το απόγευμα πλοία του πολεμικού ναυτικού και των δύο χωρών παρατάσσονται σε διάταξη μάχης στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων.

Άνδρες των Ο.Υ.Κ αποβιβάζονται στην μεγάλη βραχονησίδα και άνδρες των ειδικών δυνάμεων στην Καλόλιμνο.
Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στις μονάδες του Έβρου και των νήσων αιγαίου.

Οι μονάδες του Δ΄ΣΣ εξέρχονται στους προβλεπόμενους από τα σχέδια χώρους διασποράς με πλήρη επάνδρωση και έτοιμες ακόμη και για το ενδεχόμενο πολέμου με την Τουρκία.



Στις 1:30 τα ξημερώματα, και ενώ οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή είναι κάκιστες και η ορατότητα μηδενική, 10 άνδρες της μονάδες υποβρυχίων καταστροφών του τουρκικού ναυτικού (SAT) διαφέυγουν της προσοχής των πλοίων και αποβιβάζονται στην μικρή βραχονησίδα των Ιμίων.



Τα γεγονότα που ακολουθούν είναι αυτά που επιμελώς το σάπιο πολιτικό κατεστημένο των κυβερνώντων κουφιοκεφαλάκιδων χαρτογιακάδων απέκρυψε από τον Ελληνικό λαό για να μην τους πάρουμε με τις πέτρες. Διαβάστε λοιπόν και φρίξτε.



Στην μικρή βραχονησίδα πριν να επιβιβαστούν οι Τούρκοι κομάντος είχαν επιβιβαστεί 2 Έλληνες των Ο.Υ.Κ. Βλέποντας αυτοί τους Τούρκους κατάφεραν να τους αιφνιδιάσουν και να τους αφοπλίσουν. Αφού τους κατέστησαν αιχμαλώτους επικοινώνησαν με την μονάδα τους και ιεραρχικά ειδοποιήθηκαν ο Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Λυμπέρης, το υπουργείο αμύνης και ο υπουργός αμύνης Γ. Αρσένης και ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ( ή Ααρών Αβούρ που είναι και το πραγματικό του όνομα).
Ακολούθησε συνδιάσκεψη με τον πρωθυπουργό και αφού επικοινώνησαν με τον Ναύαρχο Λυμπέρη του ανακοίνωσαν ότι πρέπει να ελευθερώσουν τους Τούρκους αιχμαλώτους και να τους επιστρέψουν τον οπλισμό τους. (?) Περιπολικό σκάφος του ναυτικού πλησιάζει την μικρή βραχονησίδα και αφού ελευθερώνει τους Τούρκους, επιβιβάζει τους 2 Έλληνες ΟΥΚάδες και αποχωρεί από την περιοχή.
Το ίδιο διατάσσονται να κάνουν και οι υπόλοιποι Έλληνες ΟΥΚάδες από την μεγάλη βραχονησίδα.



Αφού αφήσαμε λοιπόν τους Τούρκους ελεύθερους πάνω στην βραχονησίδα και φύγαμε, αυτοί ανενόχλητοι και χαρούμενοι φαντάζομαι για την μεγάλη (πολιτική και όχι στρατιωτική) αποτυχία μας, σηκώνουν την τούρκικη σημαία κατεβάζοντας την Ελληνική, που επίσης κυμάτιζε και στην μικρή βραχονησίδα, και παραμένουν σύμφωνα με τις εντολές που είχαν λάβει στην θέση τους.



Περίπου στις 5:00 τα ξημερώματα απογειώνεται από την φρεγάτα ΝΑΥΑΡΙΝΟ του Ελληνικού ναυτικού ένα ελικόπτερο ΑΒ-212 για να επιθεωρήσει πάνω από την μικρή βραχονησίδα και να δει εάν οι Τούρκοι κομάντος είναι ακόμη εκεί ή έχουν εγκαταλείψει τις θέσεις τους.
Το ελικόπτερο αφού πλησίασε την βραχονησίδα δέχτηκε τα πυρά και των 10 Τούρκων, που φυσικά δεν είχαν φύγει ακόμη, με αποτέλεσμα να καταπέσει λίγο αργότερα παίρνοντας μαζί του στον θάνατο και τους τρεις επιβαίνοντες αξιωματικούς: Αντιπλοίαρχο Χριστόδουλο Καραθανάση. Αντιπλοίαρχο Παναγιώτη Βλαχάκο και σημαιοφόρο Έκτορα Γιαλοψό. Η φωτογραφία που ακολουθεί δείχνει την άτρακτο του ελικοπτέρου που φαίνονται καθαρά οι τρύπες από τις σφαίρες τον Τούρκων.
Είναι από τις λίγες φωτογραφίες που δεν μπόρεσαν να εξαφανίσουν αυτοί που έβγαλαν το πόρισμα για το δήθεν ατύχημα που οφειλόταν σε καρδιακά προβλήματα του ήρωα - χειριστή Καραθανάση.






ΙΜΙΑ-ΕΥΠ-CIA: Η τελευταία νύχτα ...Tα φοβερά ντοκουμέντα!



Αποκάλυψη: Ποτέ οι Αμερικανοί δεν έθεσαν θέμα απομάκρυνσης της Ελληνικής Σημαίας από τα Ιμια Σημίτης προς τον Διοικητή της ΕΥΠ Βασιλικόπουλο : «το θέμα το χειρίζεται ο κ. Πάγκαλος, μην κάνετε τίποτα, μην ασχοληθείτε άλλο!!»



Λίγα 24ωρα πριν από την κορύφωση της κρίσης, οι Ελληνικές Μυστικές Υπηρεσίες
πήραν στα χέρια τους το περιεχόμενο μιας συνομιλίας του τότε αρχηγού του Τουρκικού ΓΕΝ ναυάρχου Ερκαγια, ο οποίος εξηγούσε ότι η ιστορία των γκρίζων ζωνών ήταν «δικό του παιδί».





Ο Ερκαγια αποκάλυπτε πως όταν ήταν ακόμη αρχηγός του Στόλου είχε δώσει εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες να ψάξουν όλα τα επίσημα αρχεία του τουρκικού κράτους και να προσπαθήσουν να βρουν για ποιες νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο θα μπορούσαν να εγείρουν διεκδικήσεις. ___«Εστειλα τη μελέτη στο ΓΕΕΘΑ, το οποίο και την υιοθέτησε αμέσως» ανέφερε ο Ερκαγια και συμπλήρωσε: «Είμαι βέβαιος πως με τα στοιχεία που έχουμε μπορούμε να διεκδικήσουμε τους Καλογήρους, τους Φούρνους».__Σε αυτό το σημείο η συνομιλία διεκόπη γιατί γινόταν από ανοικτή γραμμή. Οι αναλυτές της ΕΥΠ ήξεραν όμως αμέσως ότι είχαν στα χέρια τους μια σημαντικότατη είδηση που έδειχνε ότι η κλιμακούμενη κρίση στα Ιμια δεν ήταν η απρόβλεπτη εξέλιξη μιας τυχαίας υπόθεσης αλλά εσκεμμένο σχέδιο του Ερκαγια.

Το σχετικό τηλεγράφημα προωθήθηκε στους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας.



* H επιδρομή των κομάντος


Ως τότε οι ελληνικές υπηρεσίες δεν είχαν άλλη ένδειξη για ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. H μόνιμη αγωνία τους ήταν η διεξαγωγή μιας καταδρομικής επιχείρησης των Τούρκων στη Μυτιλήνη ή άλλο νησί κοντά στα τουρκικά παράλια.



Και αυτό γιατί από όλες τις πληροφορίες προέκυπτε ότι η Αγκυρα πίστευε ότι έλληνες πατριώτες κρύβουν τον αρχηγό του PKK Αμπντουλά Οτσαλάν σε μυστική τοποθεσία σε νησί. «Ο φόβος μας ήταν μια επιδρομή με 2-3 ελικόπτερα και κομάντος στη Μυτιλήνη ή κάπου αλλού» ανέφερε αξιωματούχος της ΕΥΠ εκείνη την περίοδο, ο οποίος πρόσθεσε πως «ξέραμε ότι ένα τέτοιο επεισόδιο, έστω και αν δεν έβρισκαν τον Οτσαλάν, θα προκαλούσε απίστευτη κρίση».



Το δεύτερο ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι κατά πόσο υπήρξε έγκαιρη προειδοποίηση για την τουρκική απόβαση στα Ιμια. Ο σταθμός της ΕΥΠ στην Αλεξανδρούπολη είχε εντοπίσει, από ανοικτά κανάλια επικοινωνίας (και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία), εντολές του τουρκικού ΓΕΝ προς δύο περιπολικά το απόγευμα της 29ης Ιουνίου.



H εντολή ήταν σαφής, να πλησιάσουν και στις δύο βραχονησίδες και να ελέγξουν αν και πού υπάρχουν έλληνες κομάντος αλλά και ελληνική σημαία.



Ο κυβερνήτης του ενός περιπολικού ρωτήθηκε μάλιστα επίμονα από το κέντρο κατά πόσο θα μπορούσε να διαπιστώσει την τακτική κατάσταση κατά τη διάρκεια της νύχτας και με δεδομένες τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν.



Ο τούρκος αξιωματικός απάντησε πως αυτό θα εξαρτιόταν από τις συνθήκες που θα αντιμετώπιζε την ώρα που θα προσέγγιζε τις βραχονησίδες. H σχετική συνομιλία μεταφράστηκε το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου και στάλθηκε στην κεντρική υπηρεσία της ΕΥΠ το επόμενο πρωί.



Από εκεί στάλθηκε από τον απόρρητο τηλέτυπο στο κέντρο επιχειρήσεων του ΓΕΝ. Είναι σαφές πως οι επιτελείς δεν έδωσαν την ανάλογη σημασία στην κρίσιμη πληροφορία, ενδεχομένως επειδή βομβαρδίζονταν εκείνη την ώρα με πληροφορίες για τις κινήσεις των τουρκικών πλοίων.



Το βέβαιο πάντως είναι πως η ΕΥΠ είχε δώσει έγκαιρη προειδοποίηση για την προετοιμασία των Τούρκων. Ο Κώστας Σημίτης ενημερώθηκε γι' αυτό το έγγραφο και ζήτησε από τον τότε διοικητή της ΕΥΠ ναύαρχο Λεωνίδα Βασιλικόπολο αντίγραφο, το οποίο και έλαβε στις 31 Ιανουαρίου.



Ενα από τα σοβαρά προβλήματα εκείνων των ημερών ήταν ασφαλώς η καχυποψία που υπήρχε ανάμεσα στον Σημίτη, ο οποίος μόλις είχε αναλάβει την πρωθυπουργία, και ανθρώπους σαν τον Βασιλικόπουλο, τον ναύαρχο Λυμπέρη ή τον πτέραρχο Κουρή που ήταν τότε υφυπουργός Αμυνας.



Οι αξιωματικοί αυτοί είχαν μάθει να λειτουργούν με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος λάτρευε τις συσκέψεις με στρατιωτικούς, τις υπηρεσίες από κλειστές πηγές και τη διαχείριση κρίσεων όπως εκείνη του Μαρτίου του 1987. Ο Σημίτης τους θεωρούσε «ανδρεϊκούς», ξένους στη δική του κουλτούρα και ύποπτους για το στήσιμο παγίδων τις κρίσιμες εκείνες ώρες.



Ο Διοικητής της ΕΥΠ διαπίστωσε το χάσμα όταν επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό το πρωί της 30ής Ιανουαρίου. Λίγο πριν είχε συναντήσει στο κτίριο της λεωφόρου Κατεχάκη τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Μπιλ P., ο οποίος τον ενημέρωσε ότι «σε λίγες ώρες θα μιλήσει ο πρόεδρος Κλίντον με τον έλληνα πρωθυπουργό.



Τα πράγματα είναι σοβαρά». Ο σταθμάρχης παρέδωσε επίσης μια επιστολή του ελληνοαμερικανού αρχηγού της CIA Τζορτζ Τένετ, ο ο οποίος έγραφε πως «θα ήταν καταστροφικό για την Ελλάδα, την Τουρκία, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να προκληθεί ένας πόλεμος λόγω της κλιμάκωσης του επεισοδίου».



Ο κ. Βασιλικόπουλος πήγε στο γραφείο του πρωθυπουργού, ο οποίος στεκόταν όρθιος όσο του μιλούσε, τον άκουσε και του είπε: «Δεν σας χρειάζομαι άλλο».



* H πρόταση της CIA


Αρκετές ώρες αργότερα ο σταθμάρχης επισκέφθηκε για δεύτερη φορά το κτίριο της Κατεχάκη. Αυτή τη φορά δεν έκρυβε την ανησυχία του και δήλωσε στον κ. Βασιλικόπουλο πως μεταφέρει μια πρόταση του αρχηγού της CIA.



«Να αποσύρετε εσείς ένα τμήμα της φρουράς που έχετε στα Ιμια σε ένδειξη καλής θέλησης και οι Τούρκοι σε ανταπόδοση θα αποσύρουν ναυτικές δυνάμεις» πρότεινε ο Μπιλ P. και συνέχισε: «Τρέχουμε το ίδιο σενάριο με την Αγκυρα και πιστεύομε ότι είμαστε σε καλό δρόμο».



Ο κ. Βασιλικόπουλος γέλασε αρχικά λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δηλαδή πόσους κομάντος να αποσύρουμε, δεν έχουμε και καμιά μεραρχία;». «Δεν έχει σημασία πόσους, έστω και λίγους, για να δείξετε την καλή σας πρόθεση» ανταπάντησε ο σταθμάρχης.



Αμέσως μετά άρχισε μια συζήτηση για την ακριβή διατύπωση, αν θα αναφερόταν σε λίγους (few), κάποιους (some of them) ή κάποια άλλη φράση. Ο αρχηγός της ΕΥΠ ρώτησε τον Μπιλ P. αν στη φόρμουλα της CIA ετίθετο ζήτημα απομάκρυνσης της Ελληνικής Σημαίας από τα Ιμια. «Οχι, σε καμία περίπτωση» απάντησε εκείνος.



Καθώς έβγαινε από το γραφείο του κ. Βασιλικόπουλου, ο σταθμάρχης σταμάτησε, γύρισε προς το γραφείο του και του είπε: «Σας παρακαλώ, μη χάσετε χρόνο, δώστε μου μια απάντηση. Τα πράγματα είναι κρίσιμα».



Ο κ. Βασιλικόπουλος σήκωσε το πορτοκαλί τηλέφωνο και ζήτησε να μιλήσει με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη για να τον ενημερώσει. Οι υπασπιστές του του είπαν πως είναι «εκτός επικοινωνίας» γιατί βρισκόταν στο γραφείο του κ. Σημίτη στη Βουλή.



Εν συνεχεία τηλεφώνησε στον υφυπουργό κ. Κουρή, ο οποίος βρισκόταν - μόνος του - στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων στα υπόγεια του Πενταγώνου. «Δεν μου φαίνεται και τόσο κακή ιδέα, γιατί πάμε για μεγάλη κρίση» του είπε ο κ. Κουρής και τότε ο κ. Βασιλικόπουλος μπήκε στο υπηρεσιακό του αυτοκίνητο και κατέβηκε ο ίδιος στη Βουλή.



Πήγε στο γραφείο του πρωθυπουργού και εκεί συνάντησε την πάντοτε ευγενέστατη ιδιαιτέρα του Μαρία Πλευράκη. Της ζήτησε να μιλήσει με τον πρωθυπουργό για θέμα «μείζονος σημασίας» και εκείνη του ζήτησε να περιμένει δύο λεπτά.



Μπήκε στην αίθουσα συσκέψεων, ενημέρωσε τον κ. Σημίτη και - λίγο αμήχανη - του είπε πως «ο πρόεδρος είπε να δείτε τον κ. Μαντέλλη και να τον ενημερώσετε».



* Η επικοινωνία με τον πρωθυπουργό


Ο ψηλός και συνήθως νευρικός απόστρατος αξιωματικός δύσκολα συγκράτησε την αγανάκτησή του και επέμεινε: «Μα, αντιλαμβάνεσθε πως είμαι ο αρχηγός της ΕΥΠ και πρέπει να μιλήσω μόνο στον πρωθυπουργό».



Αυτό δεν συνέβη και ο κ. Βασιλικόπουλος κάθησε σε έναν καναπέ για πολλή ώρα. Κάθε λίγο το γραφείο του τον ειδοποιούσε πως είχε τηλεφωνήσει ο Μπιλ P., τονίζοντας πως είναι επείγον να επικοινωνήσει μαζί του.



Επειτα από μία ώρα και κάτι η πόρτα της αίθουσας συσκέψεων άνοιξε και βγήκε ο υπουργός Εξωτερικών κ. Θ. Πάγκαλος για να τηλεφωνήσει στον αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών κ. Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ από ένα διπλανό δωμάτιο.



Ο κ. Βασιλικόπουλος βρήκε την ευκαιρία, μπήκε στην αίθουσα και βρέθηκε δίπλα στον κ. Σημίτη. Τον ενημέρωσε και εκείνος του απάντησε πως «το θέμα το χειρίζεται ο κ. Πάγκαλος, μην κάνετε τίποτα, μην ασχοληθείτε άλλο».



Αξίζει να σημειωθεί πως η πρόταση των Αμερικανών δεν προέβλεπε απευθείας επαφή του αρχηγού της ΕΥΠ με τον διοικητή της MIT πρέσβη Οξάν, καθώς όλη η διαπραγμάτευση θα γινόταν μέσα από το κανάλι της CIA.



ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΓΕΝ


Λίγο πριν από τη 1 π.μ. της 31ης Ιανουαρίου, οι Τούρκοι έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο απόβασης των κομάντος τους στα Δυτικά Ιμια. Την ίδια ώρα που η φρεγάτα «Γιαβούζ» πλησίαζε πολύ κοντά στην επίμαχη βραχονησίδα, οπότε και πιστεύεται ότι άφησε τη λαστιχένια βάρκα με τους κομάντος, δύο τουρκικά ελικόπτερα «Μπλακ Χοκ» πετούσαν από πάνω. Οι επιτελείς του ΓΕΝ πίστευαν ότι τα δύο ελικόπτερα θα αποβίβαζαν εκείνα κομάντος ενώ στην πραγματικότητα επιχείρησαν να παραπλανήσουν τις ελληνικές δυνάμεις.



31 Ιανουαρίου, 00.47: Από φρεγάτα «Ναυαρίνο» (κέντρο επιχειρήσεων για τα Ιμια) προς ΓΕΝ: Ελικόπτερα κινούνται βόρεια προς βραχονησίδες.



00.55 ΓΕΝ προς Ναυαρίνο: Δεν θα πατήσει Τούρκος στα νησιά. Να βληθούν προειδοποιητικές βολές και αν συνεχίσουν να καταρριφθούν. Να προστατευθούν τα Ιμια και το Φαρμακονήσι.



01.04 ΓΕΝ προς Ναυ.: Δύο τουρκικά ελικόπτερα Μπλακ Χοκ βρίσκονται στην περιοχή, το ένα σε αιώρηση πλησίον της Γιαβούζ (φρεγάτα), 1.000 γιάρδες δυτικά από τα Ιμια. Το άλλο υπερίπταται Γιαβούζ.



01.25 ΓΕΝ προς Ναυ: Εξασφαλίσατε την ετοιμότητα ημετέρων μονάδων. Στοχοποιήσατε κάθε τουρκική μονάδα. Να ευρίσκεσθε σε ετοιμότητα για παν ενδεχόμενο.



01.37 ΓΕΝ προς Ναυ.: Εφόσον τα ελικόπτερα προσπαθήσουν να βγάλουν κόσμο, να ριφθεί μια φωτοβολίδα. Δεύτερον, να ριφθεί προειδοποιητική βολή, τρίτον να καταρριφθούν.



01.55 Ναυ. προς ΓΕΝ: Τα ελικόπτερα είναι κοντά στη φρεγάτα. H φρεγάτα είναι 500 γιάρδες από το νησί.



Τα ελικόπτερα απομακρύνονται αλλά το ελληνικό Πεντάγωνο δεν ανησυχεί μόνο για τα Ιμια, καθώς έχει να προστατεύσει μια σειρά από νησίδες στην περιοχή.



02.00 ΓΕΝ προς Ναυ.: Εφιστάται η προσοχή σας μήπως η απομάκρυνση ελικοπτέρων είναι παραπλανητική για να κάνουν ενέργεια στο Φαρμακονήσι.



Στις 03.00 αρχίζουν να έρχονται οι πρώτες πληροφορίες πως οι Τούρκοι έχουν καταλάβει τα Δυτικά Ιμια. Δίνεται η εντολή να ανέβει η δεύτερη ομάδα βατραχανθρώπων αλλά η εκτέλεσή της καθυστερεί επειδή πέρασαν πρώτα από τα Ανατολικά Ιμια για να πάρουν φορτισμένες μπαταρίες ασυρμάτων. Για 45 λεπτά της ώρας Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν πολύ κοντά στο να έχουν κομάντος τους πρόσωπο με πρόσωπο στα Δυτικά Ιμια.



03.15 ΓΕΝ προς Ναυ.: Υπάρχουν πληροφορίες ότι ίσως κάτι γίνεται στη Δυτική Ιμια. Εξακριβώσατε και πείτε μου.



03.16 ΓΕΝ προς Ναυ.: Πρι... Διατάξτε Πολεμιστή (περιπολικό ναυτικού) να αποβιβάσει Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών στη Δυτική Ιμια και να μου πείτε έναρξη και πέρας.



03.30 ΓΕΝ προς Ναυ.: Υπάρχει πληροφορία ότι έχουν ανέβει 30 άτομα στο δυτικό νησί Ιμια. Να πάει ο Πολεμιστής να ελέγξει με προβολέα και στη συνέχεια να αποβιβάσει MYK (βατραχανθρώπους).



03.36 Ναυ. προς ΓΕΝ: Τώρα αποβιβάζονται MYK στη βάρκα και εκτιμάται ότι η κίνηση θα περατωθεί σε 30 λεπτά.



03.38 ΓΕΝ προς Ναυ.: Πείτε μου άμεσα αν υπάρχει κανένας Τούρκος κρατημένος δίπλα στο νησί. Με ενδιαφέρει άμεσα αν είναι κανένας πάνω στο νησί.



03.42 ΓΕΝ προς Ναυ.: Απογειώσατε ελικόπτερο και ελέγξατε δυτικό νησί προ αποβιβάσεως MYK.



04.08 ΓΕΝ προς Ναυ.: Τονίζεται η απαίτηση πριν βγουν οι MYK να είμαστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στη Δυτική Ιμια.



Το ελικόπτερο απογειώνεται από το Ναυαρίνο και πετάει, σε εξαιρετικά κακές συνθήκες, πάνω από τις βραχονησίδες. H πίεση από το κέντρο είναι ασφυκτική.



04.25 Ναυ. προς ΓΕΝ: Ελικόπτερο άνωθεν Δυτικής Νήσου, Αναμένω αποτελέσματα.



04.26 Ναυ. προς ΓΕΝ: Δεν έχει εντοπίσει ακόμη τίποτα. Ορατότητα χαμηλή.



04.28 Ναυ. προς ΓΕΝ: Βρέχει στην περιοχή. Ορατότητα χαμηλή. Προσπαθεί να εντοπίσει οτιδήποτε.



04.29 ΓΕΝ προς Ναυ.: Περιμένω να μου πείτε για το ελικόπτερο και το αποτέλεσμα της έρευνας. Το αναμένει ο πρωθυπουργός.



04.47 Ναυ. προς ΓΕΝ: Εχει περάσει τέσσερις φορές πάνω από το νησί. Αποτελέσματα αρνητικά. Πετάει σε ύψος 40-50 μέτρα και προσπαθεί.



04.50 Ναυ. προς ΓΕΝ: Υπάρχουν μερικά άτομα πάνω στο νησί.




Το ελικόπτερο αναφέρει πως πρόκειται για δέκα τούρκους κομάντος πάνω στο δυτικό νησί.



05.02 ΓΕΝ προς Ναυ.: Οι δικοί μας βατραχάνθρωποι να παραμείνουν στον Πολεμιστή και να γίνει συλλογή στοιχείων.



05.04 ΓΕΝ προς Ναυ.: Το ελικόπτερο να επιστρέψει.



05.05 Ναυ. προς ΓΕΝ: Εχω απώλεια επικοινωνίας με το ελικόπτερο. H τελευταία του αναφορά EMRGENCY EMERGENCY βόρεια 1,5 μίλι από το σημείο του ενδιαφέροντος.



Στις 05.40 το ΓΕΝ διατάζει τον κυβερνήτη του Πυρπολητή να πάρει τους έλληνες βατραχανθρώπους από την περιοχή.



05.40 ΓΕΝ προς Πυρπολητή: Θα εκτελεσθεί αποχώρηση φίλιων και εχθρικών μονάδων από την περιοχή.



05.58 ΓΕΝ προς Ναυ.: Οι οδηγίες για τον Πυρπολητή είναι ότι από την περιοχή θα φύγει ένα δικό τους και ένα δικό μας. H διαταγή θα δίνεται από το ΓΕΝ. Ο Πυρπολητής θα φύγει τελευταίος αφού πάρει τους ΟΥΚ και τη σημαία. Εσείς παραμείνετε για το ελικόπτερο. Θέλω τα ονόματα του πληρώματος.



07.12 ΓΕΝ προς Πυρπολητή: Να αρχίσετε να παίρνετε τη Σημαία και τον κόσμο. Να μου πείτε αν γίνεται το ίδιο και από τους άλλους.



OI ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ K. ΣΗΜΙΤΗΣ Πρωθυπουργός N. ΚΟΥΡΗΣ Υφυπουργός Εθνικής Αμυνας XP. ΛΥΜΠΕΡΗΣ Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Λ. ΒΑΣΙΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Αρχηγός ΕΥΠ



Εγκαιρη ή καθυστερημένη ενημέρωση;



Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν οι ελληνικές υπηρεσίες ενημέρωσαν έγκαιρα για την απόβαση των τούρκων κομάντος στα Δυτικά Ιμια. Οι αξιωματούχοι που χειρίζονταν την κρίση εκείνο το βράδυ επιμένουν πως οι αναλυτές της ΕΥΠ παρακολουθούσαν συνεχώς τα τουρκικά κανάλια για να συλλέξουν πληροφορίες.



Μόλις είδαν ότι ανακοινώθηκε η απόβαση των κομάντος, ενημέρωσαν το Κέντρο Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ. Θυμούνται μάλιστα πως ο υφυπουργός κ. Κουρής έδωσε αμέσως εντολή να ετοιμασθεί το σχέδιο ανακατάληψης της βραχονησίδας.



Το αν το ΓΕΕΘΑ μπόρεσε να επικοινωνήσει εγκαίρως με τον κ. Λυμπέρη, ο οποίος βρισκόταν στη Βουλή, δεν είναι σαφές.



___Μαρτυρία ντοκουμέντο 17 χρόνια μετά για την κρίση στα Ίμια στο Ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη, από τον τότε Λιμενάρχη Καλύμνου Νίκο Χουχουρέλο για το τι προηγήθηκε και τι συνέβη την ημέρα της κρίσης.____






Για εσχάτη προδοσία πρέπει να παραπεμφθούν οι υπαίτιοι της παραχωρήσεις Εθνικών Εδαφών και του Θανάτου 3 Ελλήνων Στρατιωτών... δείτε το βίντεο:




ΙΜΙΑ 1996 ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ... ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΟΥΚά ΟΜΑΔΑΣ ΙΜΙΩΝ!







Κραυγή του Νίκου Βλαχάκου αδερφού του ήρωα...«H θυσία στα Ίμια πήγε χαμένη»(Ιανουαρίου 2013)



17 χρόνια μετά την πτώση του ελικοπτέρου στα Ίμια, ο αδερφός του ήρωα Παναγιώτη Βλαχάκου, μιλάει στα «Παραπολιτικά».17 χρόνια πέρασαν από εκείνη την νύχτα σταακριτικά Ίμια, όπου 3 νέοι αξιωματικοί έπεφταν «υπέρ πατρίδος».
Στα χρόνια που πέρασαν τα ερωτήματα πολλά και αναπάντητα.
Κανείς δεν έχει πει με βεβαιότητα ακόμα και σήμερα τι πραγματικά συνέβη και οι Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτωρ Γιαλοψός και Χριστόδουλος Καραθανάσης, άφησαν την τελευταία τους πνοή στα παγωμένα νερά του Αιγαίου.

Ο Νίκος Βλαχάκος, αδερφός του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου, ...μιλάει στα «Παραπολιτικά» για την επέτειο που στα μέσα ενημέρωσης της εποχής αποτυπώθηκε ως «Νύχτα ντροπής»Του Σταύρου Παπαντωνίου«Το τι πραγματικά συνέβη εκείνο το βράδυ παραμένει ακόμη και σήμερα άγνωστο.

Όσο και αν δεν το πιστεύετε το πόρισμα που έβγαλε η εξεταστική επιτροπή, ένα κείμενο 13 σελίδων ήταν ανυπόγραφο και χωρίς κανένα συμπέρασμα στο τέλος. Δεν λέει ουσιαστικά τι συνέβη, παρά μόνο μιλάει για τις συνθήκες από την απογείωση του ελικοπτέρου μέχρι την στιγμή που κατέπεσε.
Το πόρισμα λέει πως το συντρίμμια και τα ευρήματα του ελικοπτέρου δεν έδωσαν στοιχεία ώστε να βγουν ασφαλή συμπεράσματα» λέει χαρακτηριστικά ο Νίκος Βλαχάκος, που έχει ακόμη και σήμερα αμφιβολίες«Λένε πως πιθανόν να έπεσε λόγω κακών καιρικών συνθηκών.
Πως είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο σε ένα ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης ελικόπτερο που είναι φτιαγμένο για τις πιο ακραίες καιρικές συνθήκες.
Ενδείξεις υπάρχουν ότι το ελικόπτερο κατερρίφθη.
Όχι όμως και αποδείξεις» λέει και θυμάται τα γεγονότα εκείνης της περιόδου…«Μικρέ, πρόσεχε»«Ο μικρός, όπως τον λέγαμε στην οικογένεια, ήταν άριστος αξιωματικός και άρτια εκπαιδευμένος.
Μπήκε πρώτος στις εξετάσεις για την σχολή και τελείωσε πρώτος» λέει ο αδερφός του και αποκαλύπτει πως το πλήρωμα που έπεσε εκείνη την «αποφράδα» νύχτα της 31ης Ιανουαρίου, είχε επιλεγεί για να πάει το καλοκαίρι να παραλάβει τα sea hawk από την Αμερική».
«Πήγαν κάποιοι εκ των υστέρων να σπιλώσουν την μνήμη τους, λέγοντας ότι μπορεί να είχαν και κάποια προβλήματα υγείας. Είναι αστείο να λέγεται κάτι τέτοιο. Είχαν περάσει πλήθος ιατρικών εξετάσεων» λέει ο Νίκος Βλαχάκος και φέρνει ξανά στην μνήμη του, την τελευταία συνομιλία που είχε με τον αδερφό του…«Είχα μιλήσει στο τηλέφωνο μαζί του την Κυριακή, πριν την Τετάρτη που έπεσε το ελικόπτερο.
Τα γεγονότα μύριζαν ήδη μπαρούτι.
Μου είπε ότι είναι σε ετοιμότητα. Δευτέρα απογειώθηκε από την βάση ελικοπτέρων στο Μαραθώνα και πήγε στη φρεγάτα «Ναυαρίνο».
Του είπα «Πρόσεχε μικρέ» και μου απάντησε «μη φοβάσαι είμαστε ικανοί να αντιμετωπίσουμε τα πάντα»
Aπό την τότε κυβέρνηση δεν πάτησε κανείς στην κηδεία
Από τους πολιτικούς που έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το δράμα της οικογένειας, την εποχή εκείνη ήταν σημερινός Δήμαρχος Πειραιά, Βασίλης Μιχαλολιάκος. «Ήταν ο μόνος πολιτικός που με περίμενε όταν πήγα να παραλάβω την σορό του αδερφού μου.
Είχε το θάρρος να σταθεί επάξια την στιγμή εκείνη» τονίζοντας πως η συγκίνηση για την στάση του ήταν μεγάλη.
Παράλληλα μας λέει πως πριν 2 χρόνια είχε κάνει μια σημαντική εκδήλωση και ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ Γιώργος Καραταφέρης, ενώ σχολιάζει θετικά και την εκδήλωση που κάνει κάθε χρόνο η Χρυσή Αυγή.
«Η Χρυσή Αυγή και οποιοσδήποτε πολιτικός φορέας κάνει εκδήλωση, είναι τιμή, γιατί δείχνει ότι έχει μνήμη και ξέρει να τιμά ήρωες». Από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πάντως θυμάται πως δεν ήρθε κανείς στην κηδεία του αδερφού του, προφανώς επειδή όπως λέει κάποιοι ήθελαν εξ αρχής να υποβαθμίσουν το τραγικό συμβάν…«Η θυσία πήγε χαμένη»Απογοητευμένος από την σημερινή κατάσταση ο Νίκος Βλαχάκος, θεωρεί πως η θυσία των τριών ηρώων «φαίνεται να πήγε χαμένη».
«Τότε» μας εξηγεί «και οι τρεις αξιωματικοί αλλά και όλες οι Ένοπλες Δυνάμεις προσπάθησαν να υπερασπιστούν το ελληνικό έδαφος. Σήμερα η «φίλη» Τουρκία πάει να μας καταλάβει με έμμεσο τρόπο.
Με το χρήμα. Διαφωνώ κάθετα με την πώληση μαρίνων , ακινήτων και οτιδήποτε άλλο προς της Τουρκία».
Από την έρευνα μάλιστα που έκανε όλα αυτά τα χρόνια επιβεβαιώνει πως «Από τα Ίμια μέχρι την Θάσο υπάρχει ορυκτό και συγκεκριμένα όσμιο, το οποίο είναι υλικό κατάλληλο για κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Το γνώριζαν τότε αυτό» λέει με βεβαιότητα και «για να το πάρουν θα χρησιμοποιήσουν όλους τους τρόπους»«Οι μέρες αυτές είναι δύσκολες»«Οι μέρες αυτές είναι πάντα εξαιρετικά δύσκολες, γιατί έρχονται όλα πιο έντονα στη μνήμη» λέει και μνημονευει τις εκδηλώσεις που θα γίνουν αυτές τις μέρες «Είναι η εκδήλωση του Δήμου Πειραιά και ευχαριστώ όλους τους Δημάρχους ανεξαιρέτως για την διαχρονική τιμή.
Όπως και το Πολεμικό Ναυτικό, που κάνει κάθε χρόνο επιμνημόσυνη δέηση στην βάση ελικοπτέρων».Στο κλείσιμο της κουβέντας μας, μας λέει πως η ιδιαίτερη πατρίδα του η Λακωνία, έχει τιμήσει τον ήρωα Βλαχάκο, καθώς τόσο στη Σπάρτη, με πρωτοβουλία του Γρηγόρη Αποστολάκου, όσο και στη γενέτειρα της οικογένειας, την «σκληροτράχηλη» Λάγια της Μάνης, υπάρχει προτομή του νεαρού Μανιάτη για να θυμίζει πως «του αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται»

___________________________________________________________


ΙΜΙΑ 1996 (Αυτά που δεν είπαν ποτέ στον κόσμο)







«Zώσα προσωπική βιωματική μαρτυρία περί του «θερμού επεισοδίου» στα Ιμια τον Ιανουάριο του 1996.

Του Μαρίνου Ριτσούδη

Απόστρατου Μάχιμου Υποπλοίαρχου-ΣΝΔ τάξεως 1990

»..Μου ζητήθηκε να εκφράσω τα προσωπικά βιώματα, τη ψυχική φόρτιση και τη συναισθηματική έκρηξη, «το κροτάλισμα της καρδιάς των Ελλήνων ανδρών του Π.Ν.» που έζησα εμπλεκόμενος ή μάλλον μαχόμενος κατά την διάρκεια του «θερμού επεισοδίου»·., ως Έλληνας Μάχιμος Αξιωματικός του Π.Ν. στο νεοαποκτηθέν Α/Γ ΣΑΜΟΣ και ταυτόχρονα υπερασπιστής της Πατρίδος μας και της Σημαίας μας στα Ιμια το 1996.

Δημοσιεύματα υπήρξανε πάρα πολλά με αναφορά και ενδελεχή ανάλυση στις τακτικές και στα σχέδια, αλλά και στις πολιτικές ευθύνες και στις προεκτάσεις, στα παρασκηνιακά πολιτικά «παιχνίδια» και στο ρόλο που παίξανε οι «σύμμαχοί μας».

Πέραν αυτού όμως υπήρξε ελάχιστη η αναφορά στο ηθικό φρόνιμα των ανδρών που λάβανε μέρος, στην ψυχική δοκιμασία, στην εναλλαγή συναισθημάτων που κυριάρχησε και τούτο αποτελεί παράλειψη αναφοράς, μπορεί και αδικία για όλους τους Έλληνες, που ζήσανε έστω και με την σκέψη τους και την προσευχή τους την αγωνία, για την έκβαση, για την ντροπή και τον αποτροπιασμό, για την προδοσία και τον φόρο τιμής των Εθνομαρτύρων πεσόντων χειριστών του Ε/Π Π.Ν. 21.

Αυτή η βιωματική αγωνία με την ένταση, τη σκέψη και την προσευχή, μάς έκανε κοινωνούς της παλαιάς λεβέντικης Ελλάδας, των Γιγάντων Εθνομαρτύρων μας, που θυσιάστηκαν για τα «Ιερά και τα Όσιά μας» για την Ελευθερία και το ξέπλυμα της ντροπής και της σκλαβιάς, για την νίκη του θανάτου και την Ανάσταση.

Πολλά θαυμαστά γεγονότα λάβανε χώρα τις ημέρες εκείνες, απίστευτα για τα μάτια τα δικά μας, αλλά ακόμη περισσότερο απίστευτα και για τα αυτιά εκείνων που ζητήσανε αργότερα να μοιραστούν τις εμπειρίες μας, τις εντυπώσεις μας, τις αγωνίες μας.

Άξιον Θαυμασμού αποτελεί σήμερα στις μέρες μας να βλέπουμε στιγμές μεγάλης λεβεντιάς, ζηλευτής ρωμιοσύνης και παλικαριάς, τέτοιες που ούτε στα πιό αισιόδοξα όνειρα των αγαπόντων την Πατρίδα ονειροπόλων Ελλήνων, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν· εκείνων που απογοητεύονται για την «κατάντια του νεοέλλ! ηνα της καφετέριας και της τεμπελιάς».

Άξιον θαυμασμού και συγκινήσεως βλέποντας το βράδυ εκείνο της έντασης, τα φορτηγά του Ν.Σ., ολονύκτια να πηγαινοέρχονται στο Ναύσταθμο με βοή και ταχύτητα, χωρίς φρένα η και χωρίς φώτα, γεμάτα πυρομαχικά η και καύσιμα από τους ναύτες του Ν.Σ. -που άλλοτε τεμπελιάζανε και άλλοτε κοιμόντουσαν στις βάρδιες η και την κοπανούσανε ακόμη,- με σβελτάδα, επιδεξιότητα και άκαμπτο φρόνημα κούρασης ψυχής και σώματος.

Διαταχθήκανε να μεταφέρουν ολονύκτια πυρομαχικά, υλικά και καύσιμα για την ανάληψη πλήρης επιχειρησιακής ετοιμότητας απόπλου της φρεγάτας ΑΙΓΑΙΟΝ που διέκόψε τις εργασίες επισκευής ΠΕΑΚ για να αποπλεύσει στις 0300 την 31 ΙΑΝ 1996, «ανοίγοντας» τα σχέδια επιχειρήσεων που είχαν διαταχθεί και να ενσωματωθεί στή θέση «ακροβολισμού».

Άξιον Θαυμασμού αποτελεί το γεγονός ότι παρά την απειλή του πολέμου οι άνδρες Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, και στρατευμένοι, κατόπιν πολεμικής ανακλήσεως επιστρέφανε στα πλοία του στόλου, όσο γρηγορότερα μπορούσαν, με οποιοδήποτε μέσον, άλλοι δακρυσμένοι και άλλοι χαρούμενοι, προφέροντας στα χείλη τους και στην καρδιά τους το «πόλεμος, πόλεμος, θα τους τσακίσουμε…» και βέβαια όχι από μίσος ούτε από εκδικητικότητα, αλλά από αγανάκτηση και ενθουσιασμό, από περηφάνια και λεβεντιά, γιατί ο Έλληνας δεν θέλει να αδικεί, αλλά δεν επιτρέπει και την αδικία, ούτε για σπιθαμή γής αλλά ούτε και για απομακρυσμένο άγονο κατσάβραχο της θάλασσας.

Το θαυμαστό είναι ότι κανείς δεν απουσίασε, κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε, κανείς δεν δείλιασε, αλλά πληροφορήθηκα ακόμη ότι και κάποιοι που είχανε αναρρωτική άδεια για διάφορες ελαφρές ασθένειες, δώσανε το πολεμικό παρόν στο πολεμικό σάλπισμα, και προκαλέσανε τον θαυμασμό και τη ρίγη συγκινήσεως των ανωτέρων τους.

Άλλοι πάλι διακόψανε από μόνοι τους τις κανονικές άδειές τους και επιστρέφανε στην υπηρεσία τους από τον τόπο των διακοπών τους, πρίν ακόμη φτάσει η διαταγή της ανάκλησής τους.

Τούτη η πύρωση της καρδιάς και η ανάφλεξη της λεβεντιάς, δεν οφείλονταν σε έκρηξη παρορμιτισμού η και άγονου επιφανειακού ενθουσιασμού, αλλά στην χρόνια θρασύδειλη τακτική παραβιάσεων και ενοχλήσεων των Τούρκων στο Αιγαίο, είτε με σκάφη θαλασσίων ερευνών, είτε με ακταιωρούς, είτε με τους θρασύδειλους ψαράδες τους, αλλά και με τα μαχητικά τους ακόμη τα οποία τα ζούσαμε χρόνια «στο πετσί μας», με αγανάκτηση και αποστροφή και δεν τα ανεχόμαστε, διότι για μας είναι υποχώρηση και παράδοση Εθνικών δικαιωμάτων και ιδανικών στους Τούρκους· και πάντοτε αναρωτιόμασταν πότε θα έρθει η ώρα, να τους δείξουμε ότι είμαστε άξιοι απόγονοι των εθνομαρτύρων πατέρων μας του Μιαούλη, του Κουντουριώτη, του Κανάρη και όλων των αγνώστων αφανών Ελλήνων ηρώων μας.

Διότι θαυμαστή παράδοση ανδρείας και λεβεντιάς κουβαλάμε και δεν είναι τυχαίο γεγονός που κάθε πολεμικό πλοίο, φέρει όνομα λαμπρής ιστορίας, νίκης, θυσίας, πατριωτισμού και ηρωισμού, και τούτο αποτελεί ξεχείλισμα ιστορίας ξεχείλισμα ανδρείας, υπέρβαση λεβεντιάς διότι πάντοτε οι «μια φούχτα Έλληνες» με την Πίστη τους σε Αληθινό Θεό κάνανε το θαύμα, το απίστευτο, το αναπάντεχο, θαύμα μόνο για εκείνους βέβαια που είναι ορθολογιστές και μετράνε τις αξίες και τις δυνάμεις με τα νούμερα και τους εξοπλισμούς και όχι με την παλικαριά το ανδρείο φρόνημα και την ελεύθερη ψυχή που αψηφά, περι! γελά αλλά και κοροϊδεύει και τον ίδιο το θάνατο.

Μετά τον απόπλου των πλοίων και την έξοδό τους από την Ψυτάλλεια, ο Εθνικός μας Ύμνος ηχούσε από τα μεγάφωνα, όπου τον υποδεχόμασταν με ρίγη συγκινήσεως και δάκρυα χαράς και με χαμόγελο στα πρόσωπά μας, αλλά και κάποιοι με σιγανή φωνή και μεγάλη κατάνυξη ψάλανε το «Υπερμάχω Στρατηγό τα νικητήρια…» προς την Προστάτιδα Παναγία μας, που πάντοτε υπερασπιζόταν την Ελλάδα μας.

Μετά αυτού πολεμικός συναγερμός στα μεγάφωνα και όλοι στις θέσεις τους με εγρήγορση, με συγκίνηση, με καρδιοχτύπι αλλά και νηφαλιότητα και καθαρό μυαλό, χαμογελαστοί και λεβέντες, επεξεργαζόμασταν όλες τις πληροφορίες και τις εξελίξεις όλες τις υποκλοπές και το εξελισσόμενο σχέδιο δράσης.

Το πολεμικό σήμα που «πέρασε» από την Κ-11 του Γ.Ε.Ν. με την ευχή του ΑΓΕΝ και την προσδοκία να φανούμε αντάξιοι της ένδοξης ιστορίας του Π.Ν. καθώς και την ευχή για την Βοήθεια του Θεού στις εξελισσόμενες επιχειρήσεις, μάς έφερε δάκρυα, τρέμουλο στα πόδια, ρίγος πατριωτισμού, λεβεντιά, Χάρη Θεού, αλλά και αγανάκτηση και αποστροφή για το Τούρκικο θράσος.

Ήμασταν πλέον σίγουροι ότι πάμε για πόλεμο, γνωρίζαμε ότι γράφαμε ιστορία, αλλά το ηθικό των ανδρών γινόταν ακόμη πιο υψηλό και ακόμη πιό άκαμπτο.

Τούτες οι στιγμές ήτανε φοβερές και θαυμαστές διότι ώρες ολόκληρες παραμέναμε πανφυλακή στις θέσεις συναγερμού, ακούραστα χωρίς διόλου ραθυμία και τεμπελιά. Αλλά και οι τεμπέληδες οι ναύτες και οι «κοπανατζήδες του καφέ και του τσιγάρου», οι μέχρι πρότινος αδιάφοροι για τα πολεμικά συστήματα και τις τακτικές πολέμου, παρέδωσαν όλον τον εαυτόν τους ως «θυσία ευάρεστη» ενώπιον Θεού και Έθνους στο πολεμικό κάλεσμα της Πατρίδας μας και με συνοπτικές διαδικασίες ενημερώνονταν στα οποιοδήποτε πόστα τους, είτε πύργο πυροβόλων, είτε Κέντρο Παρακολούθησης Μάχης, είτε Οπτήρες στη Γέφυρα, είτε Μηχανικοί στα Μηχανοστάσια, αλλά και στο Μαγειρείο ακόμη η βάρδια και η προσφορά γινόταν με σβελτάδα, με παλικαριά, με μεγάλη κατάνυξη και Ύμνους προς την Παναγία μας και την Ελλάδα μας.

Η γεμάτη ρίγη, ζωηρή, κοφτή, παλικαρίσια αναφορά των στόχων, πρόδιδε τα σκιρτήματα της καρδιάς τους, πρόδιδε την θέλησή τους να βοηθήσουν όσο καλύτερα μπορούσαν το έργο του πλοίου.

Το άξιον θαυμασμού, που μέχρι το επόμενο πρωί, όσα τα πληρώματα σε θέσεις πολεμικού συναγερμού, ήταν με ξηρά τροφή και ακούραστα, παρά την ολονύκτια αγρυπνία και αν για οποιονδήποτε υπήρχε λόγος να «κατέβει για λίγο από το πόστο του για λόγους ανθρώπινης φύσεως», η επαναφορά του ήτανε αστραπιαία και αποφασιστική.

Παγερές οι νύχτες εκείνες του χειμώνα, αλλά δεν μας άγγιξε το κρύο, ούτε η αϋπνία, ούτε η πείνα, ούτε η απουσία από τα σπίτια μας, ούτε οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες· παρά μόνο η προδοσία για την υποστολή της σημαίας μας στα Ίμια, η προδοσία για την «λάθος τακτική των Ο.Υ.Κ.» η προδοσία για την παράδοση δικαιωμάτων στους Τούρκους, η προδοσία για τίς αμφισβητούμενες πλέον «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και στις βραχονησίδες· που μπορεί να είναι ακατοίκητες, αλλά όχι αχώριστες από την λαμπρή ιστορία μας, διότι χύθηκε πολύ δάκρυ και πολύ αίμα από τους αδελφούς μας και πατέρες μας Εθνομάρτυρες, για να είναι σήμερα Ελληνικά και Ελεύθερα.

Πληροφορούμασταν από τα τακτικά δίκτυα επικοινωνιών την τακτική κατάσταση και διαπιστώναμε ότι είχαμε το τακτικό πλεονέκτημα αιφνιδιασμού στο Αιγαίο, αφού η βόρεια ομάδα κρούσεως είχε στοχοποιήση την βόρεια ομάδα των Τούρκικων Α/Τ που κινούνταν προς τα Νότια.

Μάταια περιμέναμε να δοθεί εντολή από το δίκτυο για βολή των βλημάτων και καταστροφή της βόρειας ομάδας. Εμείς ως ομάδα Α/Γ κινηθήκαμε νότια Ύδρας και περιμέναμε διαταγή για πλεύση, σύμφωνα με το σχέδιο «Ε», για επιβίβαση και μεταφορά πεζοναυτών, σε περιοχή για ανακατάληψη ΝήσοÏ! … από τις Τούρκικες δυνάμεις.

Η νότια ομάδα κρούσεως κινήθηκε προς τα Ιμια όπου είχε ανακτήσει πλήρη τακτική εικόνα και πλήρη στοχοποίηση και μετά αυτού, έτοιμοι για βολή βλήματος.

Κάποια μικρότερα σκάφη, πυραυλάκατες, κανονιοφόροι, περιπολικά, είχανε αναπτύξει περιπολία γύρω από τα Ιμια επειδή υπήρχε η πληροφορία για πιθανή απόβαση Τούρκων κομάντο στις βραχονησίδες.

Μέσα στο κρύο και στη νύχτα, ώρες ατέλειωτες, αγήματα οπλισμένα ναυτών και υπαξιωματικών, παραμένανε με τα παγωμένα G3 και με το χέρι στην σκανδάλη στα ρέλια των πλοίων για οπουδήποτε απαιτηθεί να ρίξουν.

Κάποια στιγμή μέσα στην προχωρημένη νύχτα, και ενώ εκτελούσα καθήκοντα Αξιωματικού Φυλακής Γέφυρας, ο Κυβερνήτης του πλοίου, με πλησίασε ιδιαιτέρως και με σπασμένη, ραγισμένη φωνή, μπορεί και με δάκρυα, -δεν είδα λόγω απουσίας φωτισμού,- μού είπε·

«Μαρίνο..…μας πήραν το νησί…..», και χάθηκε από μπροστά μου γρήγορα, βγαίνοντας στην δεξιά βαρδιόλα… προφανώς να μείνει μόνος.

Αστραπιαία κρύος ιδρώτας με έλουσε και με διαπέρασε ρίγος σε όλο μου το σώμα, ταυτόχρονα ένα βουβό κλάμα με αναφιλητά, με ανάγκασε να τραβηχτώ προς τα πίσω, στη σκοτεινή γέφυρα του πλοίου για να μην με δούνε, να μην με καταλάβουν.

Κάλυψα το πρόσωπό μου με τα χέρια μου και έκλαιγα, έκλαιγα, έκλαιγα, γοερά και με αναφιλητά. Τα πόδια μου τρεμάμενα, οχι από φόβο αλλά από το πνίξιμο της αγανάκτησης, της αδικίας της κατάντιας και της ντροπής, πώς μέσα από τα χέρια μας, πήραν το νησί… Δεν το είπα σε κανέναν φοβούμενος την «πτώση» του υψηλού ηθικού.

Μαθεύτηκε όμως λίγο αργότερα… Δεν θυμάμαι μετά πόση ώρα με ενημερώσανε για την πτώση του Ε/Π Π.Ν.21 άλλοι λέγανε ότι μας το ρίξανε, άλλοι ατύχημα, όλοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε από την ακρόαση των δικτύων την κατάσταση που επικρατούσε και τις πιθανές εκδοχές.

Αισθανόμασταν την ευθύνη και την αγωνία όλων των Ελλήνων στο «πετσί μας», αισθανόμασταν την αγωνία, το καρδιοχτύπι, τα δάκρυα αλλά και το πείσμα και την απογοήτευση· και οι σκέψεις δεν αφήνανε περιθώρια ούτε για χαλάρωση ούτε για ψυχική ξεκούραση.

Κάποια στιγμή κοντά στις πρώτες πρωινές ώρες, δόθηκε απομάκρυνση όλων των αγημάτων από τις βραχονησίδες με την ταυτόχρονη διαταγή για υποστολή της Ένδοξης Ελληνικής Σημαίας από την Ελληνική Βραχονησίδα .

Ήταν τόσο απίστευτο το άκουσμα στο δίκτυο, που οι τακτικοί διοικητές και κυβερνήτες πλοίων ζητούσαν ξανά την επιβεβαίωση και την αξιοπιστία της πηγής και της διαταγής από το δίκτυο. Μείναμε άφωνοι, μείναμε εκστατικοί, σαστισμένοι, παγωμένοι, απορημένοι, προδομένοι, ντροπιασμένοι, απίστευτη η εξέλιξη, απίστευτη υποχώρηση και αμφισβήτ! ηση των Ελληνικών αιματοβαμμένων βραχονησίδων.

Μονομιάς σκύψαμε το κεφάλι ντροπιασμένοι, και άκρα σιωπή ξεκίνησε από το φωνητικά δίκτυα και απλώθηκε στις γέφυρες των πλοίων, στα Κ.Π.Μ., στα Καρρέ Αξιωματικών, Υπαξιωματικών, στην τραπεζαρία Πληρώματος.

Δεν μας άγγιξε η κούραση της αϋπνίας και μας «τσάκισε» μονομιάς η προδοσία της παράδοσης Ελληνικής γης στους Τούρκους.

Δεν μας άγγιξε το ότι πηγαίναμε για πόλεμο, και μας «γκρέμισε» η προδοσία από τους «ηγέτες» μας.

Δεν μας άγγιξε η παγωνιά της νύχτας και η υπερένταση και μας «ισοπέδωσε» μονομιάς η προδοσία της υποστολής της Ένδοξης Ελληνικής Σημαίας. Αστραπιαία, ασήκωτο βάρος πλάκωσε τις ψυχές μας, τις καρδιές, τις συνειδήσεις μας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά και έντονα το ξημέρωμα εκείνης της ημέρας· ήτανε έντονα γκρίζο, βαθύ νεφελώδες, χωρίς ήλιο, η θλίψη απλωνότανε παντού στη φύση, στα δέντρα στα πουλιά.

Όλοι οι άνδρες του Π.Ν. ήμασταν σκυθρωποί, αμίλητοι, μελαγχολικοί, ντροπιασμένοι, ήτανε μία Μεγάλη Παρασκευή του Έθνους και της Ιστορίας μας. Ήμασταν σταυρωμένοι και εγκλωβισμένοι στην προδοσία.

Δεν σκεφτόμασταν ποίοι φταίνε, ποι! οι μας «πουλήσανε», παρά μόνο την ντροπή και την αγανάκτηση. Καμαρώναμε στο παρελθόν ότι το Π.Ν. δεν είχε ποτέ υποστείλει την Ένδοξη Σημαία του, αλλά το πράξαμε τότε.

Αισθανόμασταν ότι προδώσαμε την Ελλάδα, το Έθνος μας τους Ήρωες εθνομάρτυρές μας.

Μετά τόσα χρόνια έχοντας καταλαγιάσει τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι εντάσεις, αισθάνομαι περήφανος που με αξίωσε ο Θεός να είμαι Έλληνας και Χριστιανός και που συμμετείχα στην πολεμική επιχείρηση στα Ιμια, όπου ήμασταν αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την Πατρίδα μας.

Εκείνα τα «σπασίματα της καρδιάς μας» αποδειχθήκανε κατά πολύ ανώτερα από όλη τη χλιδή του κόσμου τούτου, διότι υπηρετήσαμε ύψιστα, αθάνατα, αιώνια ιδανικά και ιδεώδη Αληθούς Πίστεως, Πατρίδος, παραδόσεως και λαμπρής ιστορίας.

Εκείνα τα «σπασίματα της καρδιάς μας» της νύχτας εκείνης, μας κάνανε ανδρειότερους, γενναιότερους, δυνατότερους, ανίκητους, πιο ελεύθερους, πιο τολμηρούς, να αψηφούμε το θάνατο και να χαιρόμαστε την Ζωή.

Αντιληφθήκαμε την ΑΞΙΑ της «ισχύς εν τη ενώσει» και ακόμα σε τέτοιες στιγμές παραμερίζονται τα ανθρώπινα πάθη, οι μεταξύ μας έχθρες και αντιπάθειες και γινόμαστε γροθιά μπρος στην Τούρκικη θρασυδειλία.

Ήμασταν έτοιμη για τόν υπέρτατο σκοπό της ύπαρξής μας, δηλαδή της θυσίας τής ζωή μας, για τις οικογένειές μας, για τις οικογένειες όλων των Ελλήνων, για «τα ιερά και τα όσιά μας» ! και για τούτο θεωρούμαστε «τῃ προαίρεση Εθνομάρτυρες», εφόσον κρινόμαστε σύμφωνα με την προαίρεση της καρδιάς μας και όχι σύμφωνα με την έκβαση της πράξεως.

Αισθάνομαι περήφανος που ο Θεός μού έδωσε τις αληθινές αξίες του Έλληνα, Αληθινή Πίστη, αξιοπρέπεια και συνείδηση, επίγνωση της αποστολής μου και ανδρείο φρόνημα, ακεραιότητα ήθους και αξιοπρέπεια, αθάνατες αξίες «θρεμμένες με το αντρειωμένο γάλα της παράδοσης και της ανδρειοσύνης»

Κόντογλου που μας καθιστούν μοναδικούς στον κόσμο για την λεβεντιά μας και τον ηρωισμό μας. Αισθάνομαι περήφανος που μέσα από την υπηρεσία μου στην Πατρίδα μου, γνώρισα ότι η αξία του ανθρώπου δεν έγκειται στην οικονομική επιφάνεια, στους τίτλους ευγενείας και στο αξίωμα, αλλά στο ήθος στην ακεραιότητα χαρακτήρα και στην λεβεντιά, βασικά και παραδοσιακά χαρακτηριστικά των προγόνων μας των Ελλήνων, σε εκείνους που χαρακτηριστήκανε ήρωες και που πολεμήσανε και υποτάξανε τον θαυμασμό και την παραδοχή όλου του κόσμου.

Δικαίως ο Πρωθυπουργός UΚ Τsortsil όρισε ότι ¨οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες¨.

Τέλος αισθάνομαι περήφανος που κατάλαβα ότι πολλοί ήταν εκείνοι οι μορφωμένοι ηγέτες που προδώσανε όλα τα ιδανικά τους για προσωπικές φιλοδοξίες και κακές σκοπιμότητες και καταντήσανε να ξεφτιλίζονται, να κατακρίνονται και να κολάζονται αιώνια στις συνειδήσεις του κόσμου και στην ιστορία.

Πολλοί ήταν και εκείνοι οι αγράμματοι ανώνυμοι, που με την λεβεντιά τους και την αυτοθυσία τους, λαμπρύνανε το Έθνος μας στους απελευθερωτικούς αγώνες και μας χαρίσανε την σημερινή ελεύθερη Ελλάδα και αναπαύονται δικαιωμένοι, απολαμβάνοντας τιμές και δόξες από όλους τους Έλληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και της ιστορίας.

Τούτη η κατάθεση ψυχής, αποτελεί χρέος, φόρος τιμής, αγάπης και αφοσίωσης απέναντι στην Ελλάδα μας, απέναντι στους Ήρωες που θυσιαστήκανε μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός τους, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

Τούτη η κατάθεση καρδιάς αποτελεί φόρος τιμής και απέναντι σε όλους τους νεοέλληνες που αγωνιούν για την ιστορία της και εργάζονται με τον δικό τους τρόπο να διατηρηθεί η φλόγα του ανδρειωμένου Έλληνα και να διαδοθεί παντού το μήνυμα της λεβεντιάς, της αρετής, αλλά και της τόλμης, για την αληθινή ελευθερία». ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!!
Τα συμπεράσματα δικά σας!



ΠΗΓΕΣ:http://www.newsnow.gr

http://strangehellas.blogspot.gr

parapolitika.gr 

http://www.elliniko-fenomeno.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου