Παράξενες μπάλες μαγγανίου βρέθηκαν μεταξύ Νότιας Αμερικής και Αφρικής, που σχηματίστηκαν σε συνθήκες που παραμένουν άγνωστες.

Μια σφαίρα μαγγανίου κομμένη στη μέση. Η διαστρωμάτωση του μεταλλεύματος μοιάζει με τους δακτύλιους ενός κομμένου κορμού δέντρου. Photo: Thomas Walter, GEOMAR. Πηγή: Supplied

ΤΑ ΔΙΧΤΥΑ των ψαροκάικων αποδείχτηκαν ανεπαρκή για να φωτίσουν το μυστήριο των μεταλλικών σφαιρών που ανέσυραν από το βυθό της θάλασσας. Επιστρατεύτηκε λοιπόν ένα ειδικό βαθυσκάφος. Και οι ερευνητές αντίκρισαν ένα εκπληκτικό θέαμα.

Ολόκληρος ο πυθμένας του Ατλαντικού Ωκεανού μεταξύ Νότιας Αμερικής και Αφρικής είναι σπαρμένος με μεταλλικές σφαίρες το μέγεθος των οποίων ποικίλλει από μπαλάκι του τένις μέχρι εκείνο μιας μπάλας του μπόουλινγκ.

Περί τίνος επρόκειτο; Μήπως ήταν μπάλες κανονιών που τις μετέφερε κάποιο πλοίο που ναυάγησε; Μήπως ήταν απομεινάρια από κάποια βροχή μετεωριτών που έπεσε κάποτε στη Γη;

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο – έναν γεωλογικό σχηματισμό του μαγγανίου, τον οποίο οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μπορεί να είναι μέχρι 10 εκατομμυρίων ετών.

Οζίδια μαγγανίου βρέθηκαν για πρώτη φορά το 1873 στον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι τα οζίδια σχηματίζονται όπως τα μαργαριτάρια, με την εναπόθεση διαφορετικών στρωμάτων μαγγανίου γύρω από ένα αντικείμενο, όπως ένας μικρός βράχος ή κόκκαλο, αλλά οι συνθήκες που είναι κατάλληλες για τον σχηματισμό τους παραμένουν άγνωστες. Κάποιοι υποθέτουν ότι ο σχηματισμός τους γίνεται με την αλληλεπίδραση μικροβίων στο οξείδιο του μαγγανίου, ενώ άλλοι θεωρούν απαραίτητη τη συμμετοχή μιας υποβρύχιας ιαματικής πηγής.

Παρ’ όλα αυτά, ούτε το μέρος –στη συγκεκριμένη περίπτωση ο βυθός του Ατλαντικού– είναι το πλέον κατάλληλο για να αναπτυχθούν οζίδια μαγγανίου, ούτε εξηγείται γιατί τα οζίδια έχουν το καθένα το δικό του σφαιρικό σχήμα.

Τα οζίδια μαγγανίου που βρέθηκαν στον Ειρηνικό είτε είναι πολλά μαζί κολλημένα σαν να έχουν λιώσει, είτε έχουν διάφορα ακανόνιστα σχήματα όπως οι πέτρες.
photo

Η έκταση με τα οζίδια του μαγγανίου στο βυθό του Ατλαντικού.
Photo: Nils Brenke, CeNak. Πηγή: Supplied

Αν αποκλειστεί η περίπτωση της τεχνητής κατασκευής, τότε η απάντηση θα πρέπει να αναζητηθεί στην ιστορία του κλίματος της Γης, επειδή για τον σχηματισμό οζιδίων μαγγανίου απαιτούνται διαφορετικές κλιματικές συνθήκες από αυτές που γνωρίζουμε έως σήμερα.

Το μαγγάνιο είναι ένα μέταλλο που δεν βρίσκεται ποτέ μόνο του στη φύση αλλά σε συνδυασμό με άλλα μεταλλεύματα, όπως ο σίδηρος, ή σε ορυκτά όπως ο ροδοχρωσίτης και ο πυρολουσίτης.

Να σημειωθεί ότι το μαγγάνιο είναι απαραίτητο στοιχείο για τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος, αλλά όταν βρεθεί σε μεγαλύτερη ποσότητα από όση χρειάζεται δρα σχεδόν καταστρεπτικά, προκαλώντας ασθένειες όπως η Πάρκινσον, και παρενέργειες που οδηγούν ακόμη και σε ασθένειες ψυχιατρικής φύσεως.


Σε μικρές ποσότητες, της τάξεως των χιλιοστών του γραμμαρίου κάθε ημέρα, το σώμα μας χρειάζεται το μαγγάνιο και μπορεί να το διαχειριστεί. Με τη μορφή συμπληρώματος διατροφής , το μαγγάνιο λαμβάνεται από ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια, σχιζοφρένεια, ρευματοειδή αρθρίτιδα και αρτηριοσκλήρυνση. Η προτεινόμενη ημερήσια δόση ποικίλλει από 3 έως 10 χιλιοστά του γραμμαρίου.ΠΗΓΗ