Ο απόστρατος αξιωματικός Παναγιώτης Σταμάτης έχει χρησιμοποιήσει σε πάρα πολλές περιπτώσεις όλα τα ένδικα μέσα που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας πολίτης προκειμένου να βρει το δίκιο του.
Στο Μετοχικό Ταμείο Ναυτικού γνωρίζουν καλά την δράση του.
Ο Π. Σταμάτης,λοιπόν κάτοικος Αθηνών, κατέθεσε μήνυση κατά του πρώην πρωθυπουργού και κατά παντός υπευθύνου, όπως αναφέρεται στη δικογραφία που έφτασε στη Βουλή, για τη διερεύνηση του αδικήματος της εξαπάτησης εκλογέων, της διασποράς ψευδών ειδήσεων ή της έτερης αξιόποινης πράξης σε βάρος του εκλογικού σώματος κατά την προεκλογική περίοδο του έτους 2009.
ΟΛΟ ΤΟ ΕΞΩΔΙΚΟ:
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ
ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΕΠΙΦ/ΞΗ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
Του Παναγιώτη Σταμάτη του Δημητρίου, Πλωτάρχη ε.α. του Πολεμικού Ναυτικούκατοίκου Αθηνών, οδός Κομνηνών αρ. 48 .
ΠΡΟΣ
1. Τον Προέδρου του ΔΣ/ΜΤΝ Αντιναυάρχου εα Μ. Κανάρη ΠΝ
2. Τον Γ. Διευθυντού του ΜΤΝ Αρχιπλοιάρχου (Ο) Σ. Χριστόπουλου ΠΝ
3. Τα Μέλη του ΔΣ/ΜΤΝ, οδός Γλάδστωνος, αρ. 1, Αθήνα.

Όπως γνωρίζεται την Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013 και 11.30 πμ προσήλθα στο ΜΤΝ και κατέθεσα με αρ. πρωτ. 6118/26-8-2013 στη Γραμματεία του ΜΤΝ, την εισαγγελική παραγγελία αρ. πρωτ. 3216/23-8-2013 και την από 23-8-2013 αναφορά μου και ζήτησα να μου παραδοθούν τα παραγγελθέντα από τον Κο Εισαγγελέα, έγγραφα. Περίμενα μέχρι και τις 14.30 μήπως και τελικά μου χορηγηθούν.
Αντ’ αυτού η Διοίκηση του ΜΤΝ αρνήθηκε ρητά με το επικαλούμενο έγγραφο Φ.951.1/887/13/Σ.809/26-8-2013/ΜΤΝ την χορήγηση των κάτωθι παραγγελλομένων:
α. Αντίγραφα της εισήγησης και του πρακτικού συνεδρίασης του ΔΣ του ΜΤΝ κατά την οποία συζητήθηκε και αποφασίστηκε η θέση του ΜΤΝ στο «κούρεμα» (εφαρμογή του PSI) των διαθεσίμων του από την ΤτΕ – την περίοδο Μαρτίου 2012.
β. Αντίγραφα οποιουδήποτε συναφούς τυπικού και άτυπου εγγράφου του ΜΤΝ – ΓΕΝ.
γ. Αντίγραφο του εγγράφου που τελικά απεστάλει στην ΤτΕ με τη θέση του ΔΣ/ΜΤΝ σχετικά με την εφαρμογή του PSI.
δ. Χρονοδιάγραμμα ενεργειών για δικαστική προστασία, τιμωρία των υπευθύνων και απαίτηση αναπλήρωσης της απώλειας των αποθεματικών του ΜΤΝ.
Μέχρι και σήμερα δεν μου έχουν χορηγηθεί τα επίδικα έγγραφα από το ΜΤΝ.
ΝΟΜΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
Στοιχείο του κράτους δικαίου είναι η τήρηση της αρχής της νομιμότητας και ορθότητας από τα όργανα της διοικήσεως. Στοιχείο της τελευταίας (νομιμότητας) είναι η φανερή δράση (= δημοσιότητα) αυτών, η διαφάνεια της δράσης τους, η οποία ικανοποιείται με το δικαίωμα γνώσης του τρόπου δράσης τους, η οποία επιτρέπει έτσι τον έλεγχο της τήρησης της αρχής της νομιμότητας (και ορθότητας). Έτσι ικανοποιείται και το δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνική ζωή και η προστασία των συμφερόντων του ατόμου. Έτσι, προς υλοποίηση των ανωτέρω, με πολυάριθμες διατάξεις καθιερούται το δικαίωμα του προσώπου να λαμβάνει γνώση των διοικητικών εγγράφων. Το ανωτέρω δικαίωμα "επιτρέπει και εγγυάται την πληροφόρηση των πολιτών για τις διοικητικές δραστηριότητες, τους δίνει τη δυνατότητα να τις αμφισβητήσουν και επομένως να υπερασπίσουν αποτελεσματικότερα τα γενικότερα συμφέροντα τους είτε ατομικά είτε συλλογικά". Εισηγ. Εκθ. Ν 1599/1986 - Για τη σημασία της εισηγ. έκθεσης - σχέση με τον σκοπό του νόμου, βλ. ΣτΕ Ολ 1094/1987 ΝοΒ 1987, 974. Η αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας προϋποθέτει προηγούμενη πληροφόρηση. Επίσης το δικαίωμα υπεράσπισης προϋποθέτει προηγούμενη ακρόαση και η τελευταία ενημέρωση ήτοι δικαίωμα στην πληροφόρηση. Έτσι το άνω δικαίωμα στηρίζεται στα άρθρα 20, 5 παρ. 1, 50Α παρ. 1, 2,10 παρ. 1, 3, Σ, βλ. και άρθρα 6, 10 ΕΣΔΑ, 255ΣΕΚ, 218ΕΚ, 42_Χάρτη θεμελιωδών Δικαιωμάτων, 19ΔΣΑΠ.
Επίσης συνδέεται στενότατα με την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας ως οργανωτικής βάσης του κρατούντος δημοκρατικού πολιτεύματος, άρθρο 1 παρ. 1 Σ, βλ. Τάχο, Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο, 8η έκδ (2005) σελ. 733, 735, και - ερμηνεία του ΚΔΔ (2003) σελ. 172, Χρυσόγονο, Ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, 2η έκδ. (2002) σελ. 394, πρβλ. Δαγτόγλου, Διοικητικό Δίκαιο (2004) σελ. 329 και Ατομικά Δικαιώματα Α` (2005) σελ. 531 και Γέροντα, ΔΤΑ 2000 σελ. 569, 570 Δεζσαρίδη - το δικαίωμα γνώσης των διοικητικών εγγράφων (2006) σελ. 24 επ., 92, Συνήγορος του πολίτη - ΤοΣ 2001,193, Χάρακας στον τιμ. τόμ. Σπηλιωτόπουλου (2000) σελ. 786. Αποκτά και καθίσταται έτσι σε συνταγματικής περιωπής δικαίωμα (βλ. και Δετσαρίδη, σελ. XV, 67 επ. Λαζαράτο, Δ 1994,1009 επ., Παπαδόπουλο, ΔιΔικ 1996,1366) και αντιστοιχεί υποχρέωση της διοίκησης, η οποία οφείλει έτσι και να διευκολύνει την ικανοποίηση του άνω δικαιώματος και μόνο με επίκληση ρητής διάταξης νόμου να αρνείται την ικανοποίηση του.
Η Εισαγγελική παραγγελία σκοπόν έχει την προστασίαν του πολίτη [βλ. και Τάχο - Ερμηνεία του ΚΔΔ (2006) σελ. 229 και Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο (2005) σελ. 754] και δη "δικαστική" προστασία αυτού (πρβλ. Συνήγορο του Πολίτη, ΠοινΔ 2005,175 στο τέλος) δεδομένου ότι η σχετική διάταξη του Εισαγγελέα φέρει χαρακτήρα δικαστικής πράξης-διάταξης, αφού προέρχεται από δικαστικό λειτουργό στα πλαίσια αυτής του της ιδιότητας. Είναι γνωστόν ότι ο Εισαγγελέας είναι ισόβιος δικαστικός λειτουργός με προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία (βλ. άρθρα 87 επ. Σ).
Έτσι η Εισαγγελική διάταξη είναι δεσμευτική για την διοίκηση, η οποία υποχρεούται να χορηγήσει τα έγγραφα, έστω και αν έχει άλλη άποψη. Η αρμοδιότητα υπ` αυτού στηρίζεται σε ρητή διάταξη νόμου. Είναι δε αυτοτελής και ανεξάρτητη κάθε άλλης. Μπορεί ενδεχομένως η διοίκηση, όταν ενεργεί ανεξάρτητα εισαγγελικής παραγγελίας, να αρνείται τη χορήγηση εγγράφων διότι κατά τη γνώμη της έτσι πρέπει να πράξει, αλλ` όταν ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών παραγγέλλει τη χορήγηση εγγράφων δεν μπορεί να αρνηθεί αυτή. Αυτόν τον σκοπό άλλωστε έχει η Εισαγγελική παρέμβαση, η οποία σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν χωρίς νόημα, αφού σε κάθε περίπτωση αποκλειστικά αρμόδια θα ήταν η διοίκηση και συνεπώς θα οδηγούσε σε καθολική αναίρεση όλων των διατάξεων που επιτρέπουν την πρόσβαση στα διοικητικά έγγραφα και μάλιστα όταν αυτή πρέπει να ικανοποιηθεί άμεσα και η διοίκηση θέλει να απαλλαγεί από κάποια ενοχλητική διερεύνηση της νομιμότητας των ενεργειών της. Άλλωστε η διοίκηση θα φαινόταν να ελέγχει τον Εισαγγελέα και η σχετική του παραγγελία να υπόκειται στην έγκριση αυτής, πράγμα που όχι μόνο δεν στηρίζεται σε κάποια διάταξη νόμου αλλ’ ούτε νοείται, ούτε θα μπορεί να νοηθεί σ` ένα κράτος δικαίου, όπου ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Στηρίζεται δε και σε εσφαλμένη προϋπόθεση ότι δηλ. ο Εισαγγελέας παρανομεί και τον επαναφέρει στην νομιμότητα η διοίκηση. Ο Εισαγγελέας λέγει η διάταξη "δικαιούται" να παραγγείλει· τούτο δεν σημαίνει διακριτική εξουσία αυτού, έστω και αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου, ούτε υποχρέωση αυτού χωρίς άλλο, αλλ` ότι ο Εισαγγελέας, αφού διαγνώσει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου, οφείλει να παραγγείλει τη χορήγηση αντιγράφου. Και αν μεν όντως ο Εισαγγελέας φανερά εσφαλμένα παρήγγειλε σε κάποια περίπτωση, τούτο, μπορεί να διορθωθεί με την διακριτική υπόδειξη, αλλά η τελική κρίση ανήκει σ’αυτόν πρόκειται για δικαιοδοτικό όργανο.
Εν όψει λοιπόν του ότι δεν υπάρχει διάταξη, ούτε νοείται και κάτι τέτοιο, ελέγχου της Εισαγγελικής παραγγελίας, η οποία στηρίζεται σε ρητή διάταξη νόμου, στην οποία οφείλεται και η υποχρέωση συμμόρφωσης, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης σ` αυτή στοιχειοθετείται πλήρως τόσο το έγκλημα του άρθρου 169 ΠΚ όσο και του άρθρου 259 ΠΚ -ενδεχομένως και άλλων αξιοποίνων πράξεων- είναι δε δυνατή και η αστική ευθύνη (άρθρα 104, 105 ΕισΝΑΚ). Η παρακολούθηση της παραγγελλομένης ενεργείας (γνώσης) και η επιβολή των συνεπειών για τη μη συμμόρφωση σ` αυτή αποτελεί υποχρέωση του παραγγέλλοντος Εισαγγελέα (απόσπασμα ΕγκΕισΑΠ 6/2006 Αθ. Κονταξή).
Σας γνωρίζεται ότι η άσκηση της ποινικής διώξεως των ανωτέρω διαπραχθέντων αδικημάτων (169ΠΚ & 259ΠΚ) διενεργείται με την αυτόφωρη διαδικασία, καθώς έχει κριθεί ότι μπορεί να γίνει και σε κάθε περίπτωση που το αδίκημα είναι διαρκές και μέχρι την άρση της παράνομης κατάστασης. Ειδικότερα, όπως ορθά παρατηρείται (βλ. Καϊάφα-Γκμπάντι Μ., ό.π., σελ. 1310), κοινό στοιχείο των περισσότερων απόψεων που υποστηρίζονται για τις προϋποθέσεις χαρακτηρισμού ενός εγκλήματος ως διαρκούς είναι το εξής: πρέπει από τη στιγμή της τυπικής του περάτωσης και μετά να μπορούμε να πούμε ότι κάθε επόμενη στιγμή η συμπεριφορά του δράστη πραγματώνει την αντικειμενική υπόσταση του ίδιου εγκλήματος (βλ. επίσης, αναλυτικά, Δημήτραινα Γ., ό.π., σελ. 293 επ.). ή και άλλως λόγω παραλείψεως της συμμορφώσεως με την Εισαγγελική Παραγγελία.
Κατά το άρθρο 15 του ΠΚ, το οποίο προβλέπει το δια παραλείψεως τελούμενο έγκλημα, «όπου ο νόμος για την ύπαρξη αξιόποινης πράξης απαιτεί να έχει επέλθει το αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκλησή του με ενέργεια, αν ο υπαίτιος της παραλείψεως είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος». Πρόκειται για ειδική μορφή εγκλήματος, όπου η επέλευση του εγκληματικού αποτελέσματος, εξαιτίας της παραλείψεως, ισοδυναμεί νομικώς με την δι` ενεργείας παραγωγή αυτού, εφόσον συντρέχει η
προβλεπόμενη στο νόμο ιδιαίτερη νομική υποχρέωση. Η υποχρέωση αυτή μπορεί να πηγάζει είτε από ρητή διάταξη νόμου ή σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων που συνδέονται με ορισμένη έννομη σχέση του υποχρέου, είτε από σύμβαση, είτε από προηγούμενη συμπεριφορά του τελευταίου, από την οποία δημιουργήθηκε ο κίνδυνος του εγκληματικού αποτελέσματος.
Προϋποτίθεται ότι συντρέχει και αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παραλείψεως και του αποτελέσματος, η οποία θεωρείται ότι υπάρχει, όταν μπορούμε να φανταστούμε ότι, αν γινόταν η επιβεβλημένη ενέργεια, που δεν έγινε, τότε με πιθανότητα, η οποία εγγίζει τα όρια της βεβαιότητας, το συγκεκριμένο εγκληματικό αποτέλεσμα δεν θα επερχόταν.
Περαιτέρω από την μέχρι και σήμερα λόγω της μη νόμιμης συμπεριφοράς Σας υπάρχει και αστική ευθύνη, σύμφωνα με τα άρθρα 104, 105 ΕισΝΑΚ, και επικουρικά 57ΑΚ κατά των προσώπων που παραλείπουν να συμμορφωθούν με την Εισαγγελική παραγγελία καθώς και με την χορήγηση των αιτουμένων δημοσίων εγγράφων.
Συναφώς των προεκτεθέντων, σας ενημερώνω ότι προτίθεμαι να καταθέσω Αγωγή στα αρμόδια Δικαστήρια και προς τούτο πρέπει να μου γνωρίσετε την ταυτότητα των μελών του ΔΣ καθώς και κάθε άλλου αρμοδίου υπαλλήλου που παραλείπει να συμμορφωθεί με τα ως άνω.
Επειδή φρονώ ότι κατανοείτε το τι σημαίνουν σε νομικό επίπεδο τα ανωτέρω.
Επειδή αδυνατώ να πιστέψω ότι τα μέλη της διοικήσεως του ΜΤΝ μπορεί να έχουν τόσο απαξιωτική και μη νόμιμη στάση έναντί μου.
Επειδή επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου.
Επειδή η εκτίμηση και ο σεβασμός στα μέλη του ΔΣ, μου επιβάλλει να επιχειρήσω δι’υστάτη φορά την συνδιαλλαγή και την καταλλαγή των ατυχών οξύνσεων, μιας και θεωρώ ότι έστω και την υστάτη στιγμή θα κατανοηθεί ότι ο εκατέρωθεν σεβασμός προσωπικοτήτων, ρόλων και καθηκόντων άγει σε ευπρέπεια και όχι σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, που πιστεύω ακράδαντα ότι δεν είναι στοιχείο της προσωπικότητας των μελών σας.
Με δεδομένα τα ανωτέρω, παρακαλώ να μου γνωρίσετε εγγράφως εντός διαστήματος 2 ημερών από λήψεως της παρούσης, αν υιοθετείτε πράγματι τα αναγραφόμενα στο Φ.951.1/887/13/Σ.809/26-8-2013/ΜΤΝ και ειδικότερα αν συμφωνείτε στην μη χορήγηση των αιτουμένων Δημοσίων εγγράφων ούτε και κατόπιν παραγγελίας της ΕΝΠ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ για την μη τήρηση των νομίμων
ΣΑΣ ΚΑΛΩ ΟΠΩΣ μου γνωστοποιήσετε τα ονόματα των υπευθύνων και συμμετεχόντων στα ανωτέρω καθώς προτίθεμαι να προβώ στην σύνταξη Αγωγής συμφώνως του 105 ΕισΝΑΚ.
ΑΛΛΩΣ, ΣΑΣ ΔΗΛΩΝΩ ότι θα προβώ σε κάθε απαραίτητη κατά Νόμον ενέργεια προς προστασία των εννόμων δικαιωμάτων και συμφερόντων μου που θίγονται από τα ανωτέρω, προς αποκατάσταση της υλικής και ηθικής βλάβης που έχω υποστεί, ενώπιον παντός αρμοδίου Δικαστηρίου ή αρχής.
Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου, παρακαλείται ο Γ. Διευθυντής του ΜΤΝ, να κοινοποιήσει στο ΔΣ/ΜΤΝ την παρούσα, για να λάβουν γνώση και για τις νόμιμες συνέπειες.
Αθήνα. 13 Σεπτεμβρίου 2013
Ο Εξωδίκως Δηλών κ.λπ.
Πλωτάρχης ε.α. Παναγιώτης Σταμάτης ΠΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου