Στη Γη, αν και η όλη γεωλογική διαδικασία μέχρι ένα σημείο παραμένει ομιχλώδης, είναι αποδεκτό ότι τα διαμάντια σχηματίζονται από άνθρακα θαμμένο σε βάθος περίπου 160 χιλιομέτρων, όταν αυτός θερμανθεί πάνω από 1.000 βαθμούς Κελσίου και συμπιεστεί υπό μεγάλη πίεση. Μετέπειτα ανεβαίνουν προς την επιφάνεια, παρασυρόμενα από την ανοδική ροή του μάγματος.
Όμως φαίνεται ότι διαμάντια δεν δημιουργούνται μονάχα στη Γη. Μέχρι σήμερα μόνον ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας θεωρούνταν υποψήφιοι πλανήτες για την παραγωγή διαμαντιών, διότι, σύμφωνα με κάποιες προβλέψεις, το ατμοσφαιρικό αέριο μεθάνιο μπορεί να μετατρέπεται απευθείας σε διαμάντια, που μετά πέφτουν ως στερεή βροχή στην επιφάνεια. Κάτι ανάλογο, αλλά με άλλη διαδικασία παραγωγής των διαμαντιών, μπορεί να συμβαίνει στον Δία και τον Κρόνο, όπως υποστηρίζουν ο Κέβιν Μπέινς του πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν- Μάντισον των ΗΠΑ και η Μόνα Ντελίτσκι της California Specialty Engineering των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική επιστημονική ανακοίνωση στο 45ο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας.
Οι δύο Αμερικανοί επιστήμονες, οι οποίοι είναι ειδικευμένοι στους πλανήτες, εξέτασαν τις ηλεκτρικές καταιγίδες που σαρώνουν συνεχώς το Κρόνο και το Δία και οι οποίες γεννούν μεγάλες ποσότητες σωματιδίων άνθρακα, τα οποία, στη συνέχεια, εξαιτίας των ακραίων ατμοσφαιρικών συνθηκών, μετασχηματίζονται σε στερεά διαμάντια.
Οι δύο ερευνητές πιστεύουν ότι ολόκληρη η διαδικασία ενισχύεται από τις έντονες αστραπές στη διάρκεια των καταιγίδων και οι οποίες διασπούν τα μόρια του ατμοσφαιρικού μεθανίου σε άτομα άνθρακα. Με το πού αυτά πέφτουν προς την επιφάνεια του κάθε πλανήτη, εξαιτίας της αυξανόμενης συνεχούς πίεσης, στην αρχή μετατρέπονται σε αιθάλη, μετά σε γραφίτη και τελικά μεταμορφώνονται σε διαμάντια.
Οι δύο αστρονόμοι εκτιμούν ότι με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται περίπου χίλιοι τόνοι διαμαντιών τον χρόνο και έτσι σταδιακά έχουν συσσωρευτεί περίπου δέκα εκατομμύρια τόνοι στερεών διαμαντιών που πιθανό να επιπλέουν ανάμεσα σε υγρό υδρογόνο και ήλιο. Επίσης στα μεγαλύτερα βάθη του Δία και του Κρόνου, όπου οι συνθήκες είναι ακόμα πιο ακραίες, με πιέσεις 500 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από ότι στη Γη, υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει ένας γιγάντιος ωκεανός υγρών διαμαντιών, αφού τα στερεά διαμάντια θα έχουν πια λιώσει. Αυτό γίνεται όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει περίπου τους 8.000 βαθμούς Κελσίου. Το μέγεθος των στερεών διαμαντιών μπορεί να ξεκινά από το μέγεθος ενός φασολιού και να φθάνει σε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις.
Εκτός των άλλων οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει έναν εξωπλανήτη, τον Cancri e, σε απόσταση 40 ετών φωτός από τη Γη, που εκτιμούν ότι αποτελείται κυρίως από διαμάντια, κάτι όμως που έχει αρκετά αμφισβητηθεί από άλλους επιστήμονες.
Όμως φαίνεται ότι διαμάντια δεν δημιουργούνται μονάχα στη Γη. Μέχρι σήμερα μόνον ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας θεωρούνταν υποψήφιοι πλανήτες για την παραγωγή διαμαντιών, διότι, σύμφωνα με κάποιες προβλέψεις, το ατμοσφαιρικό αέριο μεθάνιο μπορεί να μετατρέπεται απευθείας σε διαμάντια, που μετά πέφτουν ως στερεή βροχή στην επιφάνεια. Κάτι ανάλογο, αλλά με άλλη διαδικασία παραγωγής των διαμαντιών, μπορεί να συμβαίνει στον Δία και τον Κρόνο, όπως υποστηρίζουν ο Κέβιν Μπέινς του πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν- Μάντισον των ΗΠΑ και η Μόνα Ντελίτσκι της California Specialty Engineering των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική επιστημονική ανακοίνωση στο 45ο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας.
Οι δύο Αμερικανοί επιστήμονες, οι οποίοι είναι ειδικευμένοι στους πλανήτες, εξέτασαν τις ηλεκτρικές καταιγίδες που σαρώνουν συνεχώς το Κρόνο και το Δία και οι οποίες γεννούν μεγάλες ποσότητες σωματιδίων άνθρακα, τα οποία, στη συνέχεια, εξαιτίας των ακραίων ατμοσφαιρικών συνθηκών, μετασχηματίζονται σε στερεά διαμάντια.
Οι δύο ερευνητές πιστεύουν ότι ολόκληρη η διαδικασία ενισχύεται από τις έντονες αστραπές στη διάρκεια των καταιγίδων και οι οποίες διασπούν τα μόρια του ατμοσφαιρικού μεθανίου σε άτομα άνθρακα. Με το πού αυτά πέφτουν προς την επιφάνεια του κάθε πλανήτη, εξαιτίας της αυξανόμενης συνεχούς πίεσης, στην αρχή μετατρέπονται σε αιθάλη, μετά σε γραφίτη και τελικά μεταμορφώνονται σε διαμάντια.
Οι δύο αστρονόμοι εκτιμούν ότι με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται περίπου χίλιοι τόνοι διαμαντιών τον χρόνο και έτσι σταδιακά έχουν συσσωρευτεί περίπου δέκα εκατομμύρια τόνοι στερεών διαμαντιών που πιθανό να επιπλέουν ανάμεσα σε υγρό υδρογόνο και ήλιο. Επίσης στα μεγαλύτερα βάθη του Δία και του Κρόνου, όπου οι συνθήκες είναι ακόμα πιο ακραίες, με πιέσεις 500 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από ότι στη Γη, υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει ένας γιγάντιος ωκεανός υγρών διαμαντιών, αφού τα στερεά διαμάντια θα έχουν πια λιώσει. Αυτό γίνεται όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει περίπου τους 8.000 βαθμούς Κελσίου. Το μέγεθος των στερεών διαμαντιών μπορεί να ξεκινά από το μέγεθος ενός φασολιού και να φθάνει σε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις.
Εκτός των άλλων οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει έναν εξωπλανήτη, τον Cancri e, σε απόσταση 40 ετών φωτός από τη Γη, που εκτιμούν ότι αποτελείται κυρίως από διαμάντια, κάτι όμως που έχει αρκετά αμφισβητηθεί από άλλους επιστήμονες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου