Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΕΛΛΗΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΛΟΊΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΈΝΟΥ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΡΕΜΠΟΥΣΗ..

''ΜΕ ΑΦΟΡΜΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑΝ ΤΗΣ Κ. ΡΕΜΠΟΥΣΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΚΑΙ ΑΠΕΚΑΛΕΣΕ "ΝΕΚΡΗ ΓΛΩΣΣΑ" ΘΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΕΙΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΑΘΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ. ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.

Το μεγαλειωδέστερον έργον του ανθρώπου
Από τις 225 Γλώσσες της Ευρώπης, η μοναδική και αρχαιότερη θεωρείται και είναι βεβαίως, η Ελληνική. 

Κορυφαίοι ξένοι επιστήμονες έχουν διατυπώσει την θέση ότι Μητέρα των Ευρωπαϊκών, τουλάχιστον, Γλωσσών είναι η Γλώσσα μας.

Πολυετείς έρευνες Γάλλων, Καναδών και Ολλανδών επιστημόνων που
ανακοινώθηκαν σε διεθνή επιστημονικά Συνέδρια στο Παρίσι και Τορόντο,
επιβεβαίωσαν ότι :
Το Ελληνικόν Αλφάβητον (κρατώ επίτηδες το γράμμα « ν » και θα εξηγήσω
παρακάτω για ποιον λόγον) έχει ασκήσει παγκόσμια επιρροή στον εγκέφαλον των
ανθρώπων, με την εφεύρεση και καθιέρωση των φωνηέντων και την κυριαρχία
των 5 βασικών φωνημάτων, ήτοι των α, ε, ι, ο, ου.

Οι ερευνητές Derrick de Kerckhove και Charles Lumsden, (1998α) διετύπωσαν τα  εξής:
«Μόνον μετά την ανακάλυψη του Ελληνικού Αλφαβήτου και την εισαγωγή των
φωνηέντων στην Γλώσσα , αλλά και μίας γενικής δεξιοκίνητης Γραφής
κυριάρχησαν στο αριστερόν ημισφαίριον του εγκεφάλου των ανθρώπων η Ανάγνωσις και η Γραφή».
Ως γνωστόν η πλευρίωσις εις τον άνθρωπον ακολουθεί το χιαστί σχήμα και το γλωσσικόν κέντρον ευρίσκεται εις το αριστερόν ημισφαίριον των ανθρώπων.
Αναλύοντας το Ελληνικόν Αλφάβητον, οι εν λόγω ερευνητές, έθεσαν 2 καίρια
ερωτήματα:
Α. Πώς προέκυψε και ποίες συνθήκες οδήγησαν στην καθιέρωσή του;
Β. Ποία επιρροή είχε το πρότυπον εκείνο της Αναγνώσεως και Γραφής
εις την βιο-ψυχοκοινωνική μας εξέλιξη από τότε;

Οι ερευνητές εξετάζοντας όλες τις πλευρές, όπως την ιστορική, γραφο-τεχνική,
γλωσσολογική, βιολογική, ψυχολογική και νευροφυσιολογική, διαφωτίζουν με νέα δεδομένα το ζήτημα αυτό και καταλήγουν εις το συμπέρασμα που προανέφερα, ότι δηλαδή:
Η Ελληνική Γλώσσα άσκησε και ασκεί παγκόσμια επιρροή εις τον εγκέφαλον των
ανθρώπων, εις την πορεία των χιλιάδων ετών, μέσω της καθιερώσεως και χρήσης των φωνηέντων αφ΄ενός, αλλά και της μουσικότητος και φυσικότητός της, της προκλήσεως -εις την εκφορά της- φυσικού ήχου και εικόνας και της αμέσου σχέσεως «Σημαίνοντος - Σημαινομένου»

.
Να τονίσω εδώ ότι τα πέντε βασικά φωνήματα ( α, ε, ι, ο, ου ) που έχουν πάρει
όλες οι άλλες Γλώσσες είναι καθαρά Ελληνική εφεύρεσις και ότι δεν υπήρχαν σε
άλλες αρχαίες γλώσσες.

Αυτά τα φωνήματα, μέσω της ομιλίας, Αναγνώσεως και Γραφής, «εγγράφονται»,
ακουστικά και οπτικά, εις τους νευρώνες του εγκεφάλου των ανθρώπων καθημερινώς και μεταβιβάζονται εις τις επόμενες γενεές.

Είναι γνωστόν και επιστημονικώς αποδεδειγμένον ότι η πορεία και τα βιώματα του ανθρώπου, μέσω των χιλιετιών, καταγράφονται και κωδικοποιούνται εις το DNA του και μεταβιβάζονται από γενεά σε γενεά.
Ο Kerckhove τονίζει δια το Ελληνικόν Αλφάβητον, ότι:
« Το σύστημα αυτό της Γραφής της Ελληνικής Γλώσσης, προϋποθέτει έναν ειδικόν τρόπον εις τις νευρολογικές αντιδράσεις και ιδιαιτέρως εις την ανάπτυξιν στρατηγικών Αναγνώσεως και Γραφής».

Με σαφήνεια αναφέρει επίσης την άμεσον σχέσιν Σημαίνοντος και Σημαινομένου, την οποίαν προανέφερα παραπάνω και ότι:
«Η Ελληνική Γλώσσα είναι μία αξεπέραστη φυσική Γλώσσα, η οποία ηχεί
εξωτικά»!!!

Το κορυφαίον επίτευγμα όλων των εποχών, η Ελληνική Γλώσσα, με την μαθηματική της δομή και την γεωμετρική της απεικόνιση, δεν είναι συμβατική, όπως αυτό συμβαίνει με άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητόν από τις νέες γενιές στην χώρα μας.

Ούτε το Άλφα τέθηκε τυχαία στην αρχή του Αλφαβήτου, ούτε το Ωμέγα στο τέλος του, το 403 π.Χ.. στην τελευταία μεταρρύθμιση της Γλώσσας μας και στην τελειοποίηση του Αλφαβήτου.

Η συμβατικότητα ισχύει για τις άλλες Γλώσσες, όχι για την Ελληνική.
Σύμφωνα με τις θεωρίες της συμβατικότητας των Γλωσσών, την αρχαιότατη λέξη « ‘ύδωρ » θα μπορούσαμε να την πούμε π.χ. «ίππος» και το ρήμα «κόπτω» θα το λέγαμε «χειρουργώ»…κλπ.

Ο διεθνής επιστημονικός και ιατρικός όρος π.χ. Allergie , η «Αλλεργία», που
σημαίνει «άλλο έργον », δηλ. η εισβολή ενός ξένου σώματος στο αναπνευστικό
σύστημα και η πρόκληση «έργου» σε αυτό, αποδεικνύει την άμεση σχέση
«Σημαίνοντος-Σημαινομένου» στην Γλώσσα μας.

Αυτό είναι ένα μόνον χαρακτηριστικόν παράδειγμα, διότι τέτοιοι όροι και λέξεις-
κλειδιά υπάρχουν χιλιάδες στην Ελληνική Γλώσσα και σε όλους τους Τομείς της
Νόησης του ανθρώπου, αλλά και της Φύσεως, στον Αθλητισμό, στις Επιστήμες,
στην Πολιτική, στις Τέχνες, στην Φιλοσοφία.
Όλοι αυτοί οι όροι πάρθηκαν από άλλες γλώσσες – και καλώς βέβαια- και
χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια από άλλους λαούς, σε όλον τον κόσμον.
Ο Ντυράν στην Παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού καταθέτει ότι στον Δ΄ μ.Χ.
αιώνα, από τα 70.000.000 των κατοίκων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα
44.000.000 ομιλούσαν την Ελληνικήν και ότι την περίοδο εκείνη πάνω από 10.000 επιστημονικοί όροι μεταφέρθηκαν αυτούσιοι στα Λατινικά και στη συνέχεια σε όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές Γλώσσες, όπου εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται και σήμερα.

Αν σκεφθούμε για λίγο την πολιτική μας λειτουργία, για να αναφερθώ πρωτίστως σε έναν τομέα, που μας αφορά όλους, ως σκεπτόμενους και δημοκρατικούς ανθρώπους, θα πρέπει να ερωτήσουμε:
-τυχαία έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες, πρώτα «οπλίτης» και μετά «πολίτης » με
δικαιώματα;
Ή μήπως για να αποκτήσω πολιτικά δικαιώματα, πρέπει πρώτα να εκπληρώσω το
χρέος μου προς την πατρίδα;..…

Αυτή η κορυφαία Σκέψη και Λειτουργία αποδίδεται επ’ ακριβώς με την
«Ονοματοθεσία» στην Γλώσσα μας.

Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα.

Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», νομοθέτες θα τους λέγαμε
σήμερα, με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και
Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου.

Εάν πάμε δε στις Επιστήμες, τα παραδείγματα είναι ατελείωτα και άκρως
διαφωτιστικά, αλλά και διδακτικά για τις επόμενες γενεές.

Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JURNAL στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν:

« Η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ότι δεν ήταν τυχαίον το γεγονός της τοποθετήσεως του «Ν» στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου– στο πρώτον Ελληνικόν
Αλφάβητον με τα 27 γράμματα ».

( Εκτός αυτού στο Χάρβαρτ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων, κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση…)

Με αφορμή τις έρευνες αυτές των ξένων επιστημόνων θα αναρωτηθούμε και εμείς:
Είναι τυχαίον πάλι το γεγονός ότι το «ους» (το αυτί) που ακούει και
μαθαίνει-όπως μας διδάσκει και η Σύγχρονη Ψυχολογία- γίνεται με το
«Ν» ο « Νούς » που σκέφτεται , ενεργεί και αποφασίζει;

Και δικαιούμαι να ερωτήσω:

Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του «Ν»;
Γιατί θέλομε να φτωχύνομε τον εγκέφαλο των επομένων γενεών στην χώρα μας;

Ως μάχιμος Εκπαιδευτικός και συγγραφέας επιστημονικού συγγράμματος
( ΔΥΣΛΕΞΙΑ, Αθήνα 1994, Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, 6η Έκδοση
σήμερα), νομιμοποιούμαι να ερωτήσω, αλλά και να προτείνω στο τέλος:
Η Ελληνική Γλώσσα έχει πάρει πλέον μία μορφή τέτοια που δεν έχει ανάγκη από
άλλες ακρότητες.

Άλλωστε και τις ακρότητες του Ψυχάρη τις απέρριψε (τοπωσιά ή ντοπιολαλιά κλπ.).

Δεν λέω να επιστρέψομε-και δεν μπορούμε άλλωστε- στην «Καθαρεύουσα», η οποία επίσης είναι μία μεγάλη παρεξήγηση.

Μερικοί ξένοι Ειδικοί έχουν γράψει για το σημαντικό έργο της Καθαρεύουσας στην Γλώσσα μας, μετά το 1821. Ίσως ακόμα σήμερα να λέγαμε «ο Μινίστρος= Υπουργός ή το Χοσπιτάλι=το Νοσοκομείο κλπ», αλλά αυτό πέρασε απαρατήρητον εις τον τόπον μας και το Γλωσσικόν Ζήτημα δεν έπρεπε να είχε υπάρξει…

Η ΡΕΠΟΥΣΗ = ΧΑΟΣ = ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟΝ = 871 .΄.

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΑΠΟ ΤΟ 1998 ΜΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΑΡΘΡΩΝ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΩΝ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΒΑΛΟΜΕΘΑ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΔΕΣ". ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΗΜΩΝ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ...!!!

ΠΗΓΗ