Ο Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου. Οι Λατίνοι τον ονόμασαν Aprilis απ' το aperio= ανοίγω (apertus= ανοικτός και Apertio= Άνοιξη). μια που όλη η φύση ξαναγεννάται από το βαθύ χειμωνιάτικο ύπνο του χιονιού και τον αφιέρωσαν στη θεά Αφροδίτη.
Απρίλης και άνοιξη, Απρίλης και Πάσχα είναι για τον ελληνικό λαό σχεδόν αξεχώριστα.
Γι' αυτό τον είπαν και Ανοιξιάτη και Αιγιωργίτη, απ' τη μεγάλη γιορτή που περιλαμβάνει, καιΚερασάρη, εκεί που πρωτοβγαίνουν τα κεράσια.
Η ελληνική παράδοση ονομάζει τον Απρίλη και «Λαμπριάτη», γιατί συνήθως το μήνα αυτό γιορτάζουμε το Πάσχα, τη μεγαλύτερη χριστιανική γιορτή της Ορθοδοξίας.
Η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής, με την ψαλμωδία των Χαιρετισμών, ολοκληρώνεται την Παρασκευή που στις εκκλησίες ψάλλουν τον Ακάθιστο Ύμνο και ακολουθούν η Ανάσταση του Χριστού.
Ο καιρός τον μήνα Απρίλιο
Όπως ο Μάρτης, έτσι και ο Απρίλης είναι μήνας δίγνωμος: από τη μια μεριά ο καιρός καλυτερεύει σταθερά, από την άλλη δεν ξεχνάει να δείξει τα χειμωνιάτικα δόντια του με βροχές και χαλάζια. .Οι γεωργοί σπέρνουν καλαμπόκι, βαμβάκι, καρπούζια, πεπόνια.
Η σιγανή βροχή στο μήνα Απρίλη
Αν η κακοκαιρία κάνει κακό στα σπαρτά, οι κανονικές βροχές είναι ευεργετικές,
γιατί τώρα ο γεωργός θα σπείρει καλαμπόκια , ρεβίθια, τριφύλλι, ρύζι, μπαμπακάκι.
θα φυτέψει μελιτζάνες, σπανάκι, καρπούζια, πεπόνια κλπ. Έτσι με λαχτάρα περιμένει τη βροχή, που και τα σπαρτά θα μεγαλώσει και τα φρεσκοφυτεμένα θα βοηθήσει να ξεπεταχτούν.
Ξορκισμένο το χαλάζι τον Απρίλιο
Το χαλάζι όμως για το γεωργό είναι καταστροφή. Γι' αυτό προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποτρέψει τον ερχομό του ή τις καταστροφές που προκαλεί, εξορκίζοντάς το με το φως της Ανάστασης.
Τη νύχτα αυτή ένας επίτροπος της Εκκλησίας ανεβαίνει στο καμπαναριό μ' ένα αναμμένο δαυλί. ‘Όσος τόπος γύρω φωτιστεί από το Άγιο Φως, δεν έχει ανάγκη από χαλάζι.
Αλλού πάλι το χαλάζι ξορκίζεται με μεγάλες φωτιές τη νύχτα της Ανάστασης.
Φύσα, Απρίλη!
Μην εκπλαγείς αν ο Απρίλιος διατηρήσει τα μποφόρ του μέχρι το τέλος. Η παράδοση των νομάδων τσιγγάνων τον εξαιρεί από το ημερολόγιο και τον παραβλέπει πηδώντας από τον Μάρτιο στον Μάιο, γιατί τον μήνα αυτό, όπως λένε, ο αέρας φυσάει τόσο πολύ ώστε παρασύρει τις σκηνές και τα τσαντίρια τους και δεν τους αφήνει να σταθούν σε έναν τόπο. Ο λαός μας (πριν αλλάξουν τα κλιματολογικά δεδομένα) τον χαρακτήριζε δροσερό αλλά μερικές φορές και παγερό, πίστευε όμως ότι «Απρίλης είναι, θα πρηστεί και θα σκάσει» ό,τι και να κάνει, αφού προμηνύει το καλοκαίρι. Επειδή συνήθως τέτοια εποχή στα χωριά είχαν ξοδευτεί και τα τελευταία αποθέματα τροφίμων από τη σοδειά του περασμένου χρόνου, θεωρούνταν δύσκολος μήνας για τον αγροτικό πληθυσμό, γι’ αυτό και τον έλεγαν Γρίλη (γκρινιάρη) και Τιναχτοκοφινίτη (τίναζαν τα κοφίνια για να πάρουν τα τελευταία υπολείμματα του σταριού).
Πρωταπριλιά
Με την 1η μέρα του Απρίλη το πρώτο έθιμο: το πρωταπριλιάτικο ψέμα.
Καθένας αυτη τη μέρα προσπάθεί να ξεγελάσει τον άλλον με κάποιο αθώο ψέμα.
Όλοι το' χουν για γούρι να ξεγελάσουν κάποιον.
Στην Κομοτηνή λέγανε πως την Πρωταπριλιά το' χαν σε καλό να γελούν
«για να γίνουν τα κουκούλια τους», τον καιρό που τρέφανε μεταξοσκώληκες για μετάξι.
Με τα πρωταπριλιάτικα ψέματα άλλοτε παραπλανούσανε τα στίφη των φοβερών δαιμόνων.
Τους ξεγελάγανε για να κτυπάνε αλλού, μακριά από τα δένδρα τους, όσο να λιώσουν οι δαίμονες και να χαθούν με τα τελευταία χιόνια.
Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου το μήνα Απρίλιο
Ο Αϊ-Γιώργης είναι δρακοντοκτόνος. Με το κοντάρι του σκοτώνει το θεριό.
Γιορτή των ποιμένων που αφήνουν τα χειμαδιά και ανεβαίνουν στα βουνά.
«Μεις οι τσοπαναραίοι τονε δοξολογάμε πολύ τον Αϊ-Γιώργη».
Προσφέρουν στην εκκλησία τον «Αηγιωργίτη» έναν αμνό.
Ο ιερέας τον ευλογεί και οι επίτροποι τον περιφέρουν γύρω από το ναό τρεις φορές.
«Εματώνετο το αφτί του και με το αίμα ηλείφοντο αι τέσσερεις γωνίες της εκκλησίας» (Πόντος).
Επόμενη γιορτή – σταθμός, λίγο πριν φύγει ο μήνας (στις 25), είναι του Αγίου Μάρκου, που πίστευαν ότι προστατεύει τους γεωργούς από τα φίδια.
Μάλιστα προέτρεπαν τον Άγιο να τα ναρκώσει κάνοντας παιχνίδι με τις λέξεις: «Μάρκο, Μάρκο, μάρκωσέ τα και Αϊ Γιώργη τύφλωσέ τα».
Η γιορτή περνάει απαρατήρητη από τους νεότερους, αλλά παλαιότερα ήταν πολύ γνωστή στους γεωργούς που τηρούσαν πλήρως την αργία της. Όμως η πιο μεγάλη γιορτή του Απριλίου είναι αναμφισβήτητα το Πάσχα, η Λαμπρή όπως την ονομάζει ο λαός, γιατί τη συνδέει με την απόλυτη βεβαιότητα ότι «ηγέρθη ο Κύριος όντως».
Παλιά συνοδευόταν από τον ονομαστό χορό της Λαμπρής, τον εξοχότερο και μεγαλοπρεπέστερο όλων, ο οποίος συμβόλιζε τη συναδέλφωση και την αδιάρρηκτη αλυσίδα της αδελφικής αγάπης.
Αλλα ονόματα που εορτάζουν τον Απρίλιο εδώ.
Τραγούδι για τον Απρίλη
Απρίλη-Απρίλη δροσερέ και Μάη καμαρωμένε
Που χιόνισε τ' Αη Νικολά το Μάη το καλοκαίρι
Μας ψόφησες τα πρόβατα, τα γίδια κινδυνεύουν
Και τα παιδιά μας έφυγαν, πάησαν κα το Ρωμέικο.
Παροιμίες για τον Απρίλη…
Αν βρέξει ο Μάρτης δυό νερά κι ο Απρίλης πέντε δέκα να ιδείς το κοντοκρίθαρο πώς στρίβει το μουστάκι, να ιδείς και τις αρχόντισσες πώς ψιλοκλισαρίζουν, να δεις και τη φτωχολογιά πώς ψιλοκοσκινάει.
Αν δώσει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνο το ζευγά που ’χει πολλά σπαρμένα.
Απρίλη δροσερέ και Μάη με τα λουλούδια.
Απρίλης - Μάης! Κοντά είν’ το θέρος.
Απρίλης - Μάης, κουκιά μεστωμένα.
Απρίλης - Πασχαλιά, χελιδόνια, φως, χαρά!
Απρίλης με τα λούλουδα και τα τρανά τα ψέματα.
Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.
Βάλτ’ εργάτες τον Απρίλη κι ας ψυλλίζονται.
Η βροχή τ’ Απριλομάρτη, μόνο τους ψαράδες βλάπτει.
Ήρθ’ ο Απρίλης με χαρά, με τα κόκκινα τ’ αυγά.
Και στου Απρίλη τις δεκαεφτά, πέρδικα ψόφησε τ’ αυγά.
Να μη ζηλέψεις τη Λαμπρή γυναίκα και τον Απριλομάη φοράδα.
Ο Απρίλης έχει τη δροσιά κι ο Μάης τα κεράσια.
Ο Απρίλης έχει τη δροσιά, κι ο Μάης τα λουλούδια.
Ο Απρίλης έχει τ’ όνομα, κι ο Μάης τα λουλούδια.
Ο Απρίλης με την Πασχαλιά και τα κόκκινα τ’ αυγά.
Ο Απρίλης με τραγούδια, κι ο Μάης τα λουλούδια.
Πότε θα μπούμε στον Απρίλη, το «σ’ αγαπώ» να θυμηθείς.
Στου Απριλιού τις δώδεκα ζεσταίνεται ο καιρός.
Το νερό του Απριλιού, είναι πλούτος του κόσμου.
Τον Απρίλη και το Μάη, έπαιρνε ακαμάτη εργάτη.
Του Απριλιού τις δεκαοχτώ, πέρδικα ψόφησε τ’ αυγό.
Των καλών αντρών (ή ναυτικών) γυναίκες, τον Απριλομάη χορεύουν. (χηρεύουν)
Των καλών ναυτικών οι γυναίκες, τον Απριλομάη χηρεύουν ή το Μαγιόπουλο χηρεύουν.
Ως τ’ Απριλιού τις δεκαοχτώ, να ’χεις το μάτι ανοιχτό.
Αλλα ονόματα που εορτάζουν τον Απρίλιο εδώ.
Τραγούδι για τον Απρίλη
Απρίλη-Απρίλη δροσερέ και Μάη καμαρωμένε
Που χιόνισε τ' Αη Νικολά το Μάη το καλοκαίρι
Μας ψόφησες τα πρόβατα, τα γίδια κινδυνεύουν
Και τα παιδιά μας έφυγαν, πάησαν κα το Ρωμέικο.
Παροιμίες για τον Απρίλη…
Αν βρέξει ο Μάρτης δυό νερά κι ο Απρίλης πέντε δέκα να ιδείς το κοντοκρίθαρο πώς στρίβει το μουστάκι, να ιδείς και τις αρχόντισσες πώς ψιλοκλισαρίζουν, να δεις και τη φτωχολογιά πώς ψιλοκοσκινάει.
Αν δώσει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνο το ζευγά που ’χει πολλά σπαρμένα.
Απρίλη δροσερέ και Μάη με τα λουλούδια.
Απρίλης - Μάης! Κοντά είν’ το θέρος.
Απρίλης - Μάης, κουκιά μεστωμένα.
Απρίλης - Πασχαλιά, χελιδόνια, φως, χαρά!
Απρίλης με τα λούλουδα και τα τρανά τα ψέματα.
Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.
Βάλτ’ εργάτες τον Απρίλη κι ας ψυλλίζονται.
Η βροχή τ’ Απριλομάρτη, μόνο τους ψαράδες βλάπτει.
Ήρθ’ ο Απρίλης με χαρά, με τα κόκκινα τ’ αυγά.
Και στου Απρίλη τις δεκαεφτά, πέρδικα ψόφησε τ’ αυγά.
Να μη ζηλέψεις τη Λαμπρή γυναίκα και τον Απριλομάη φοράδα.
Ο Απρίλης έχει τη δροσιά κι ο Μάης τα κεράσια.
Ο Απρίλης έχει τη δροσιά, κι ο Μάης τα λουλούδια.
Ο Απρίλης έχει τ’ όνομα, κι ο Μάης τα λουλούδια.
Ο Απρίλης με την Πασχαλιά και τα κόκκινα τ’ αυγά.
Ο Απρίλης με τραγούδια, κι ο Μάης τα λουλούδια.
Πότε θα μπούμε στον Απρίλη, το «σ’ αγαπώ» να θυμηθείς.
Στου Απριλιού τις δώδεκα ζεσταίνεται ο καιρός.
Το νερό του Απριλιού, είναι πλούτος του κόσμου.
Τον Απρίλη και το Μάη, έπαιρνε ακαμάτη εργάτη.
Του Απριλιού τις δεκαοχτώ, πέρδικα ψόφησε τ’ αυγό.
Των καλών αντρών (ή ναυτικών) γυναίκες, τον Απριλομάη χορεύουν. (χηρεύουν)
Των καλών ναυτικών οι γυναίκες, τον Απριλομάη χηρεύουν ή το Μαγιόπουλο χηρεύουν.
Ως τ’ Απριλιού τις δεκαοχτώ, να ’χεις το μάτι ανοιχτό.
ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου