Πριν από περίπου δύο εβδομάδες ένα πλοίο βούλιαξε, όταν στην Ελλάδα εκδηλώθηκε κύμα κακοκαιρίας και θυελλώδεις άνεμοι. Ήταν το μοναδικό καράβι που βυθίστηκε σε ολόκληρη τη χώρα. Τότε, άπαντες το απέδωσαν στον “κακό του τον καιρό” του καπετάνιου και του Λιμεναρχείου Ρόδου, που ενδεχομένως δεν είχαν πάρει τα απαραίτητα μέτρα. Τώρα, όμως, αποκαλύπτεται μια ολόκληρη υπόθεση μυστηρίου πίσω από αυτό το καράβι. Πόσο μάλλον, αφού είναι το καράβι που πριν από ενάμιση μήνα πιάστηκε στα Ίμια να είναι τίγκα με πυρομαχικά, με πιθανότερο προορισμό τη Λιβύη.
Πρόκειται για το Nour-M, που στις 11 Δεκεμβρίου 2013 βούλιαξε ενώ ήταν αγκυροβολημένο μέσα στο λιμάνι της Ρόδου. Δίπλα του, σε απόσταση ούτε εκατό μέτρων, το επιβατηγό “Πρέβελη”, που επίσης ήταν δεμένο εκεί, δεν έπαθε τίποτα, ενώ ακόμα και κάποια καΐκια που ήταν μέσα στο λιμάνι, ελάχιστες φθορές υπέστησαν. Είναι το πλοίο που στις 8-11-2013 πιάστηκε από το Λιμενικό να κινείται κοντά στα Ίμια. Άλλοι λέγουν για φορτίο 57 ή 59 κοντέινερ και άλλοι για 55. Όπως και να’ χει επισήμως το υπουργείο Ναυτιλίας δηλώνει ότι έχουν ανοιχτεί περί τα 35-37 κοντέινερ και ότι σε αυτά βρήκαν μόνον σφαίρες “ανατολικού διαμετρήματος” για όπλα. Βέβαια, το ερώτημα που προκύπτει είναι πως είναι δυνατόν ενάμιση μήνα μετά, να μην έχουν ανοιχτεί όλα τα κοντέινερ. Πάντως, όλο το φορτίο που υπήρχε στο καράβι, είχε μεταφερθεί σε στρατιωτικές αποθήκες στο νησί, και στο καράβι, όταν βούλιαξε, υπήρχαν μόνον τέσσερα κοντέινερ άδεια. Να σημειωθεί ότι φήμες φέρουν το πλοίο να έχει και πολυβόλα “Καλάσνικοφ” και αντιαρματικά RPG, καθώς και κομμάτια τεθωρακισμένων οχημάτων.
Παρά τα όσα υποστηρίζουν κύκλοι του υπουργείου Ναυτιλίας και του Λιμενικού, περί τυχαίου συμβάντος, το όλο σκηνικό στη Ρόδο γεννά έντονα ερωτηματικά για χοντρό δούλεμα της κοινής γνώμης, και σίγουρα δημιουργεί έντονες υποψίες για δολιοφθορά. Εκτός αυτού, δημιουργείται και ένα πρακτικό πρόβλημα με το κουφάρι του πλοίου που βρίσκεται βουλιαγμένο μέσα στο λιμάνι της Ρόδου και θα πρέπει είτε να ανασυρθεί είτε να κοπεί και να διαλυθεί. Το γεγονός αυτό μάλιστα, προκαλεί την έντονη δυσαρέσκεια της τοπικής κοινωνίας αυτού του ιδιαιτέρως τουριστικού νησιού της χώρας μας.
Το δούλεμα χοντραίνει, από τη στιγμή μάλιστα που έχει στηθεί ένα προπαγανδιστικό παιχνίδι αποπροσανατολισμού. Το υπουργείο Ναυτιλίας ισχυρίζεται ότι έπιασε το πλοίο τυχαία. Όμως, όλα δείχνουν ότι το “κάρφωσαν”, και το πιθανότερο η πληροφορία ήλθε στην Ελλάδα μέσα από δίκτυα του ΝΑΤΟ. Την πληροφορία στο ΝΑΤΟ εκτιμάται ότι πιθανώς την έδωσε η Τουρκία (με το Κατάρ). Το περίεργο που ενισχύει τις υποψίες, είναι ότι στα Ίμια για να “πιάσει” το Nour-M έσπευσε σκάφος του Λιμενικού από τη Ρόδο και όχι από την Κω ή την Κάλυμνο που, όπως είναι γνωστό, είναι πολύ πιο κοντά στα Ίμια. Στη συνέχεια, όταν μεταφέρθηκε στη Ρόδο, στήθηκε ολόκληρο επικοινωνιακό σόου, ενώ επί τόπου με ελικόπτερο έσπευσε και ο υπουργός Ναυτιλίας, κ.Βαρβιτσιώτης, για να φωτογραφηθεί φορώντας τζάκετ του Λιμενικού και κρατώντας στα χέρια του … σφαίρες.
Ποιοι όμως, είχαν συμφέρον να “καρφώσουν” το καράβι στις ελληνικές αρχές, και ποιους στόχους εξυπηρετεί κάτι τέτοιο; Και, άραγε, η Ελλάδα έπεσε στην παγίδα, παίζοντας τα παιχνίδια εκείνων που ήθελαν να “κάψουν” το φορτίο; Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε η Ελλάδα απλά γίνεται όργανο και μαριονέτα. Ιδού τι αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές για το Nour-M: Το καράβι φόρτωσε τα πυρομαχικά -και πιθανώς όπλα- στην Ουκρανία, με σχεδόν σίγουρο προορισμό τη Λιβύη. Το φορτίο θα παραδιδόταν από την Ουκρανία σε μεγάλη φυλετική ένοπλη στρατιά της Λιβύης σε αντάλλαγμα για σημαντική εξυπηρέτηση που θα γινόταν στο Κίεβο. Ειδικότερα, η στρατιά της περιοχής Ζιντάν της Δυτικής Λιβύης, θα απελευθέρωνε ομάδα Ουκρανών ειδικών που κρατούνται ως -δήθεν- μισθοφόροι του Καντάφι, αλλά στην πραγματικότητα είναι ειδικοί σε τομείς ενέργειας, επικοινωνιών, κ.λ.π. Κάτι που έγινε. Έτσι, το Κίεβο ανέλαβε να στείλει τα όπλα. Τους Ουκρανούς ειδικούς τους κρατούσε μια άλλη στρατιά, αυτή της πόλης Μισράτα. Μιας πανίσχυρης πόλης σήμερα στη Λιβύη, η οποία υποστηρίζεται με όπλα και χρήμα από το Κατάρ και την Τουρκία.
Όπως είναι γνωστό σήμερα στη Λιβύη, μαίνεται σκληρή εσωτερική μάχη για την εξουσία, ανάμεσα σε μεγάλες ένοπλες ομάδες που έχουν φυλετικά, πολιτικά, και οικονομικά κίνητρα (βλέπε: Λιβύη: Στο έλεος των παραστρατιωτικών ομάδωνhttp://www.antinews.gr/2013/11/27/235985/). Οι δύο τάσεις, του Ζιντάν και της Μισράτα, θεωρούνται από τις κυριότερες και ισχυρότερες σήμερα στη χώρα, και είναι σίγουρο ότι αυτές είναι που θα καθορίσουν το αύριο της χώρας. Να σημειωθεί ότι το Ζιντάν εμφανίζεται να είναι η πιο διαλλακτική δύναμη στη Λιβύη, ελέγχει σημαντικά τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, ενώ έχει μεγάλες ένοπλες δυνάμεις ακόμα και μέσα στην πρωτεύουσα, Τρίπολη.
Ως εκ τούτου, από τη στιγμή που η Ελλάδα έπιασε το πλοίο Νour-M και το “έκαψε”, είναι προφανές ότι άθελά της -θέλουμε να ελπίζουμε- έπαιξε το παιχνίδι άλλων. Πολύ περισσότερο, αντί να πιάσει το φορτίο και να διαπραγματευτεί “διπλωματικά” με τους παραλήπτες του, ώστε να αποκομίσει οφέλη σε μια χώρα που έχει χάσει τις θέσεις που είχε παλαιότερα, έπεσε στην παγίδα που της έστησαν. Βέβαια, σύντομα αναμένεται στην Ελλάδα η επίσκεψη σημαίνοντος στελέχους στρατιωτικής ομάδας της Λιβύης, όπου θα τεθεί και αυτό το ζήτημα. Αρα, ακόμα υπάρχουν ορισμένα περιθώρια.
Γενικότερα, αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, στην Ελλάδα σήμερα, είτε άμεσα είτε έμμεσα, ξεδιπλώνονται σημαντικά διπλωματικά και οικονομικά “παιχνίδια” που αφορούν τη Λιβύη, καθώς και άλλες χώρες της περιοχής. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι, εκτός από γεγονότα όπως του Nour-M, στην Ελλάδα ή με βάση τους τη χώρα μας, κινούνται άτομα, τα οποία έχουν διαμορφώσει μια τεράστια οικονομική επιφάνεια, συνεργαζόμενα στο παρελθόν με καθεστώτα στη Μ.Ανατολή, τα οποία επιχειρούν να μπουν ακόμα και σε ιδιωτικοποιήσεις ελληνικών δημοσίων εταιρειών, μαζί με Καταριανούς ή και με Τούρκους επιχειρηματίες. Κάποιοι από αυτούς τους κύκλους είναι γνωστό ότι διαθέτουν πολύ στενές επαφές και με ισχυρά πρόσωπα της ελληνικής οικονομικής διαπλοκής.
Ποιοι όμως, είχαν συμφέρον να “καρφώσουν” το καράβι στις ελληνικές αρχές, και ποιους στόχους εξυπηρετεί κάτι τέτοιο; Και, άραγε, η Ελλάδα έπεσε στην παγίδα, παίζοντας τα παιχνίδια εκείνων που ήθελαν να “κάψουν” το φορτίο; Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε η Ελλάδα απλά γίνεται όργανο και μαριονέτα. Ιδού τι αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές για το Nour-M: Το καράβι φόρτωσε τα πυρομαχικά -και πιθανώς όπλα- στην Ουκρανία, με σχεδόν σίγουρο προορισμό τη Λιβύη. Το φορτίο θα παραδιδόταν από την Ουκρανία σε μεγάλη φυλετική ένοπλη στρατιά της Λιβύης σε αντάλλαγμα για σημαντική εξυπηρέτηση που θα γινόταν στο Κίεβο. Ειδικότερα, η στρατιά της περιοχής Ζιντάν της Δυτικής Λιβύης, θα απελευθέρωνε ομάδα Ουκρανών ειδικών που κρατούνται ως -δήθεν- μισθοφόροι του Καντάφι, αλλά στην πραγματικότητα είναι ειδικοί σε τομείς ενέργειας, επικοινωνιών, κ.λ.π. Κάτι που έγινε. Έτσι, το Κίεβο ανέλαβε να στείλει τα όπλα. Τους Ουκρανούς ειδικούς τους κρατούσε μια άλλη στρατιά, αυτή της πόλης Μισράτα. Μιας πανίσχυρης πόλης σήμερα στη Λιβύη, η οποία υποστηρίζεται με όπλα και χρήμα από το Κατάρ και την Τουρκία.
Όπως είναι γνωστό σήμερα στη Λιβύη, μαίνεται σκληρή εσωτερική μάχη για την εξουσία, ανάμεσα σε μεγάλες ένοπλες ομάδες που έχουν φυλετικά, πολιτικά, και οικονομικά κίνητρα (βλέπε: Λιβύη: Στο έλεος των παραστρατιωτικών ομάδωνhttp://www.antinews.gr/2013/11/27/235985/). Οι δύο τάσεις, του Ζιντάν και της Μισράτα, θεωρούνται από τις κυριότερες και ισχυρότερες σήμερα στη χώρα, και είναι σίγουρο ότι αυτές είναι που θα καθορίσουν το αύριο της χώρας. Να σημειωθεί ότι το Ζιντάν εμφανίζεται να είναι η πιο διαλλακτική δύναμη στη Λιβύη, ελέγχει σημαντικά τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, ενώ έχει μεγάλες ένοπλες δυνάμεις ακόμα και μέσα στην πρωτεύουσα, Τρίπολη.
Ως εκ τούτου, από τη στιγμή που η Ελλάδα έπιασε το πλοίο Νour-M και το “έκαψε”, είναι προφανές ότι άθελά της -θέλουμε να ελπίζουμε- έπαιξε το παιχνίδι άλλων. Πολύ περισσότερο, αντί να πιάσει το φορτίο και να διαπραγματευτεί “διπλωματικά” με τους παραλήπτες του, ώστε να αποκομίσει οφέλη σε μια χώρα που έχει χάσει τις θέσεις που είχε παλαιότερα, έπεσε στην παγίδα που της έστησαν. Βέβαια, σύντομα αναμένεται στην Ελλάδα η επίσκεψη σημαίνοντος στελέχους στρατιωτικής ομάδας της Λιβύης, όπου θα τεθεί και αυτό το ζήτημα. Αρα, ακόμα υπάρχουν ορισμένα περιθώρια.
Γενικότερα, αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, στην Ελλάδα σήμερα, είτε άμεσα είτε έμμεσα, ξεδιπλώνονται σημαντικά διπλωματικά και οικονομικά “παιχνίδια” που αφορούν τη Λιβύη, καθώς και άλλες χώρες της περιοχής. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι, εκτός από γεγονότα όπως του Nour-M, στην Ελλάδα ή με βάση τους τη χώρα μας, κινούνται άτομα, τα οποία έχουν διαμορφώσει μια τεράστια οικονομική επιφάνεια, συνεργαζόμενα στο παρελθόν με καθεστώτα στη Μ.Ανατολή, τα οποία επιχειρούν να μπουν ακόμα και σε ιδιωτικοποιήσεις ελληνικών δημοσίων εταιρειών, μαζί με Καταριανούς ή και με Τούρκους επιχειρηματίες. Κάποιοι από αυτούς τους κύκλους είναι γνωστό ότι διαθέτουν πολύ στενές επαφές και με ισχυρά πρόσωπα της ελληνικής οικονομικής διαπλοκής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου