Τα αντικείμενα των θεών θα παρέμεναν ανενεργά από την αρχή της Εποχής των Ιχθύων ως τον τερματισμό της, στις 12/21/2012.
Τότε στη γη άρχισε η Εποχή του Υδροχόου, η ώρα που στα αρχαία ελληνικά κείμενα οι θεοί θα επιστρέψουν.
Τότε στη γη άρχισε η Εποχή του Υδροχόου, η ώρα που στα αρχαία ελληνικά κείμενα οι θεοί θα επιστρέψουν.
Οι Πλειάδες
Η νέα εποχή κατελήφθη από τους κατοίκους της Αμερικής με την (πολύ ελληνική) ονομασία Μάγιας (Μαία: Η κόρη του Άτλαντα, μία από τις Πλειάδες - η πιο όμορφη και πολύ σοφή που ζούσε στο βουνό Κυλλήνη στην Ελλάδα, και αφού έκανε.έρωτα με τον Δία, γέννησε τον Ερμή ή Μέρκουρι-Kukuklan των Μάγια), δείχνοντας τον δράκο με το νερό, που περιλαμβάνεται στο διάσημο «κώδικα της Δρέσδης» (εικόνα) στο μουσείο της Δρέσδης και σε όλες τις πυραμίδες.
Ο δράκοντας με το νερό από τον κώδικα της Δρέσδης
Αντίγραφο του κώδικα της Δρέσδης
Σχεδόν όλος ο κόσμος μιλούσε για την επικείμενη καταστροφή, ενώ οι υδάτινοι Μάγια προέβλεψαν οι ίδιοι την Εποχή του Υδροχόου που άρχισε εκείνη την ημέρα...
...Οι ελληνικές πόλεις υποτάχθηκαν στην Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, από τους Ρωμαίους, τους Μουσουλμάνοι, τους Χριστιανοί κλπ.,. οι οποίοι όλοι μαζί κατέστρεψαν το 99% των ναών, των κτιρίων, των υποδομών, των έργων τέχνης, των χειρογράφων και βιβλιοθηκών σε όλη τη χώρα.
Κάτι που στη συνέχεια οι Δυτικοευρωπαίοι έκαναν στους κατοίκους της αμερικανικής ηπείρου, όπως άλλωστε συνέβη και με τις σφαγές των Ελλήνων στην Ασία, την Ιαπωνία, την Κίνα, το Λάος, την Ινδία, τις Φιλιππίνες, ιστορίες που έρχονται τώρα στο φως.!
Αλλά οι Έλληνες έχουν στο αίμα τους το Ιχώρ!
Το ακέραιο αίμα. Αυτός είναι ο λόγος που ποτέ δεν ξεχνάμε τις μνήμες μας. Ακόμη και αν ορισμένοι «άλλαξε» το δέρμα (όπως οι κάτοικοι της επαρχίας Γιουνάν στην Κίνα, οι Σπαρτιάτες της Αραουκανίας στη Χιλή, οι Βάσκοι, οι Ιρλανδοί, οι Σκωτσέζοι και άλλοι), τα οποία είναι Πελασγικά και Μακεδονικά φύλα (ελληνικά φύλα).
Δεν έχουν ξεχάσει μέσα τους. Και όσοι έχουν ξεχάσει, εξαιτίας των προσμείξεων, θα ξυπνήσουν.
Γι 'αυτό σε κάθε κράτος σε όλη τη Γη, σε όλη τη διάρκεια των αιώνων, οι άνθρωποι με ειδικές αυτόχθονες ελληνικές ρίζες, έδειξαν να αφυπνίζονται για την αρχαία ιστορία που ρέει στο αίμα τους.
"Ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, η Ελλάδα είναι για την ανθρωπότητα", είπε ο Γκαίτε μετά το ανεπανάληπτο «Είμαστε όλοι Έλληνες», εννοώντας τις αρχές και τον πολιτισμό που έχουμε ακόμη στον κόσμο (!;) - Και μόνο επειδή υπάρχουμε !
Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε
...Και άσε τους Τούρκους να μας μισούν
Αναρωτήθηκαν μήπως ποτέ γιατί έχουν έρθει σε μας και δρουν σαν εφιάλτης του Ελληνισμού, περισσότερα από χίλια χρόνια τώρα.
Ποτέ ..!
Απλώς μίσος για εμάς τους Έλληνες, αν και ζουν με τα πρότυπά μας. Χρησιμοποιούν τα μαθηματικά μας για να σκοτώσουν. Μπορούν να χρησιμοποιούν την ιατρική μας. Έχουν αντιγράψει την εκπαίδευση μας, σπουδάζοντας στα πανεπιστήμια. Φιλοσοφούν πίνοντας το ναργιλέ τους. Μάχονται μεταξύ τους για τη δημοκρατία στη χώρα τους...
Αλλά ας μην ξεφεύγουμε από την ιστορία μας, αν και αυτό έχει άμεση σχέση...
Στα βάθη του χρόνου, ως εκ τούτου, άλλοι Έλληνες έγιναν Χριστιανοί, άλλοι μουσουλμάνοι (κυρίως οι λευκοί άνθρωποι, που ζουν σήμερα στην Τουρκία), Αιγύπτιοι, Άραβες, Βορειοαφρικανοί - διάφοροι. Ωστόσο, ποτέ δεν ξεχνούν το αρχαίο προγονικό αίμα τους. Καμία θρησκεία δεν θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό. Πολλοί από αυτούς φρουρούσαν τα μυστικά, ακόμα και με τη ζωή τους, όταν χρειαζόταν, όπως οι σαμάνοι, οι Δρυίδες, οι μοναχοί, και πολλοί άλλοι...
Και η ιστορία μας σχετικά με το ξόανο συνεχίζει με αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο:
Ο Λάμπρος Κατσώνης
Ο Λάμπρος Κατσώνης (1752-1804) ήταν Έλληνας ναύαρχος του ρωσικού ναυτικού, ιππότης, ήρωας & ηγέτης του ελληνικού απελευθερωτικού κίνηματος του 1787.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στη Λιβαδειά...
Σε νεαρή ηλικία πήρε μέρος στις ναυμαχίες των Ορλωφικών.
Το 1774 κατετάγη ως αξιωματικός στο Ελληνικό τάγμα του ρωσικού στρατού, όπου ανήλθε στο βαθμό του λοχαγού.
Ήταν ένας φανατικός οπαδός του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και το όνειρό του ήταν η αναβίωση του ελληνικού έθνους μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς από τους Τούρκους.
Με την έναρξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου, το 1787, πήγε στην Τεργέστη της Ιταλίας, όπου έλαβε εκεί από τους Έλληνες ομογενείς ορισμένα πλοία με τα οποία ξεκίνησε επιδρομές και επιθέσεις εναντίον των Τούρκων στο Ιόνιο Πέλαγος.
Δικό του πλοίο ονομάστηκε «Αθήνα-Αρκούδα"!
Ο στόλος του επεκτάθηκε σταδιακά και στο Αιγαίο, όπου στις 31 του Αυγούστου, 1788 στην Κάρπαθο νίκησε τον τουρκικό στόλο.
Για τη νίκη προήχθη σε χιλίαρχο, ενώ ο στόλος ονομάστηκε «στόλος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας»!
Με τη βοήθεια των Ρώσων ξεκίνησε το επαναστατικό απελευθερωτικό αγώνα.
Κατάφερε να συγκεντρώσει στην Ιθάκη 24 πλοία, αλλά πριν από την αναχώρησή του, ήρθε η κακή είδηση για την εκεχειρία μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων αυτοκρατοριών, που συνήφθη στις 11 του Αυγούστου 1791 με την εντολή να αναστείλει κάθε δραστηριότητα.
Αρνούμενος να υπακούσει τις εντολές των ανωτέρων του κατέφυγε στη Μάνη στην Πελοπόννησο, όπου άρχισε να οργανώνει ένα επαναστατικό κίνημα.
Εν τω μεταξύ, η Συνθήκη του Ιασίου υπεγράφη το 1792, με την οποία η Τουρκία και η Ρωσία συμφιλιώθηκαν!
Στη συνέχεια, τον Μάη του 1792, δημοσίευσε το μανιφέστο του «Μανιφέστο της Αυτού Εξοχότης του χιλιάρχου και των ιππέων του Λάμπρου Κατσώνη», με την οποία διαμαρτύρεται για τη ρωσοτουρκική ειρήνη, κατηγορώντας τη ρωσική πολιτική, η οποία είχε αγνοήσει τους ομοθρήσκους τους Έλληνες και τον αγώνα τους για ανεξαρτησία .
Η συνέπεια αυτού ήταν η Μεγάλη Αικατερίνη να του αφαιρέσει τον βαθμό του και να του απαγορεύσει να κάνει χρήση της ρωσικής σημαίας.
Παρά την άσχημη εξέλιξη, τον Απρίλη του 1792 ο Λ.Κατσώνης κατέπλευσε στο Πόρτο Κάγιο, το λιμάνι του οποίου είχε αρχίσει να οχυρώνει με τον Ανδρούτσο, ένα μεγάλο μαχητή για την ελευθερία της Ελλάδα.
(Ο Κατσώνης βάφτισε τον γιο του Ανδρούτσου, δίνοντάς του το όνομα Οδυσσέας...).
Δείτε επίσης:
Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ
Αλλά η καθολική χριστιανική Γαλλία, φοβούμενη για τα εμπορικά της συμφέροντα, αφού μέσα από την περιοχή περνούσαν αρκετά γαλλικά εμπορικά πλοία, έστειλε δύο γαλλικά πολεμικά πλοία και σε συνεργασία με 30 μουσουλμανικά τουρκικά πλοία, επιτέθηκαν στο στόλο του Κατσώνη, τον Ιούνιο του 1792 καταστρέφοντας κάθε ελπίδα των Ελλήνων .
Αμέσως μετά την αποχώρηση των Ρώσων, μέλη της οθωμανικής κυβέρνησης (Divani) πρότειναν τη γενική σφαγή όλων των Ελλήνων, χωρίς διάκριση φύλου και ηλικίας. Σχεδόν όλοι συμφώνησαν.
Ο μόνος που διαφώνησε ήταν ο Χασάν Τζεζαϊρλής που υποστήριξε σθεναρά την αντίθετη άποψη. Λέγεται ότι χρησιμοποίησε ως το τελευταίο επιχείρημα ότι "αν σκοτώσεις όλους τους Έλληνες ποιος θα πληρώνει το Χαράτσι (φόροι);" για το οποίο οι άλλοι δεν είχαν καμία απάντηση.
Τώρα το Χαράτσι, οι φόροι, απαιτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ ....
O Χασάν Τζεζαϊρλής ήταν Οθωμανός ναύαρχος του στόλου και Μεγάλος Βεζύρης. Γεννήθηκε το 1713 στην Καλλίπολη, η καταγωγή του ήταν Γεωργιανή -αρχαία ελληνική φυλή.
Είχε αγοραστεί ως σκλάβος από μια τουρκική οικογένεια και μεγάλωσε ως Τούρκο στη Ραιδεστό.
Μπορεί να γεννήθηκε ως σκλάβος και να μεγάλωσε ως οθωμανός, ο Ιχώρ, ωστόσο, δεν τον άφησε να ξεχνάσει.
Χάρη σε αυτόν η Ελληνική φυλή σώθηκε από τη γενοκτονία.
Είχε σταλεί στο Αλγέρι, όπου αγωνίστηκε με πολλές επιτυχίες κατά των Ισπανών, ακόμη και με πειρατικές καταδρομικέςεπιχειρήσεις από όπου έλαβε το παρατσούκλι "Tzeza (γ) irli" (= Αλγερινός). Στο Αλγέρι υπηρέτησε ως κυβερνήτης μιας επαρχίας.
Συμμετείχε επίσης στον Κριμαϊκό πόλεμο με τους Τούρκους.
Παρά τις στρατιωτικές επιτυχίες του, όταν ο Σουλτάνος Σελίμ ο τρίτος ανέλαβε, διέταξε την παύση των καθηκόντων του και τον διόρισε στρατιωτικό διοικητή του Ισμαήλ.
Η εποχή των Ιχθύων τελειώνει.
Κράτησε δύο χιλιάδες χρόνια και παρέμεινε άλλα διακόσια.
Αυτοί που κρατούσαν στα χέρια τους την αρχαία γνώση και την χειραφέτησαν έπρεπε να αποτρέψουν την αφύπνιση των ανθρώπων.
Σκεφτείτε πώς ξαφνικά η ζωή των ανθρώπων άλλαξε από το 1900 και μετά, μέσω της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε.
Τα τελευταία 150 χρόνια οι άνθρωποι έγιναν εξυπνότεροι !!
Όσοι είχαν διαβάσει τα βιβλία των αρχαίων Ελλήνων, που διασώθηκαν και προσπάθησαν να δώσουν τη γνώση στον κόσμο, θεωρήθηκαν αιρετικοί και μάγοι, και κάηκαν στην πυρά.
Τα άτομα που κατέχουν τις πληροφορίες, γνωρίζουν αυτά τα πράγματα καλύτερα από εμάς, τους κοινούς θνητούς.
Ήξεραν, ακόμη και τότε, ότι η εποχή του Υδροχόου θα φέρει τεράστιες αλλαγές, όπως είχε γίνει πριν από την προηγούμενη εποχή του αστρικού κυκλικού χρόνου.
Ήξεραν επίσης ότι θα φέρει αφύπνιση για όλους...
H Γαλλική Επανάσταση του 1789
Ξεκίνησε στη Γαλλία με την επανάσταση, από ανθρώπους που αιώνες μετά μελέτησαν τελικά τον ελληνική διαλογισμό ή για να είμαστε ακριβείς, τον αρχαίο ελληνικό τρόπο σκέψης... σύμφωνα με τα λόγια των ίδιων των μεγάλων Γάλλων επαναστατών! Έτσι ξεκίνησαν, μετά από εντολές, συμφωνίες και επιδοτήσεις βασιλιάδων, οι επιδρομές των αρχαιοκαπήλων στην ακόμα οθωμανική, αλλά πάντα ελληνική, περιφέρεια.
Έψαχναν για οτιδήποτε παράξενο...
Τροφώνιο, Λιβαδειά
Οι έρευνες για να βρουν την ακριβή τοποθεσία του Τροφωνίου ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1797, όταν πήγε στην Λιβαδειά ο πρώτος ερευνητής, ο πρόξενος της Γαλλίας στην Αθήνα, Fovel, ο οποίος ξεκίνησε τις ανασκαφές.
Ωστόσο, οι πρεσβύτεροι μοναχοί της Λιβαδειάς δεν του επέτρεψαν να να μετακινήσει το χώμα κοντά στη δεξαμενή, που πιστεύεται ότι ήταν ο αρχαίος ναός.
Η νέα εποχή κατελήφθη από τους κατοίκους της Αμερικής με την (πολύ ελληνική) ονομασία Μάγιας (Μαία: Η κόρη του Άτλαντα, μία από τις Πλειάδες - η πιο όμορφη και πολύ σοφή που ζούσε στο βουνό Κυλλήνη στην Ελλάδα, και αφού έκανε.έρωτα με τον Δία, γέννησε τον Ερμή ή Μέρκουρι-Kukuklan των Μάγια), δείχνοντας τον δράκο με το νερό, που περιλαμβάνεται στο διάσημο «κώδικα της Δρέσδης» (εικόνα) στο μουσείο της Δρέσδης και σε όλες τις πυραμίδες.
Ο δράκοντας με το νερό από τον κώδικα της Δρέσδης
Αντίγραφο του κώδικα της Δρέσδης
Σχεδόν όλος ο κόσμος μιλούσε για την επικείμενη καταστροφή, ενώ οι υδάτινοι Μάγια προέβλεψαν οι ίδιοι την Εποχή του Υδροχόου που άρχισε εκείνη την ημέρα...
...Οι ελληνικές πόλεις υποτάχθηκαν στην Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, από τους Ρωμαίους, τους Μουσουλμάνοι, τους Χριστιανοί κλπ.,. οι οποίοι όλοι μαζί κατέστρεψαν το 99% των ναών, των κτιρίων, των υποδομών, των έργων τέχνης, των χειρογράφων και βιβλιοθηκών σε όλη τη χώρα.
Κάτι που στη συνέχεια οι Δυτικοευρωπαίοι έκαναν στους κατοίκους της αμερικανικής ηπείρου, όπως άλλωστε συνέβη και με τις σφαγές των Ελλήνων στην Ασία, την Ιαπωνία, την Κίνα, το Λάος, την Ινδία, τις Φιλιππίνες, ιστορίες που έρχονται τώρα στο φως.!
Αλλά οι Έλληνες έχουν στο αίμα τους το Ιχώρ!
Το ακέραιο αίμα. Αυτός είναι ο λόγος που ποτέ δεν ξεχνάμε τις μνήμες μας. Ακόμη και αν ορισμένοι «άλλαξε» το δέρμα (όπως οι κάτοικοι της επαρχίας Γιουνάν στην Κίνα, οι Σπαρτιάτες της Αραουκανίας στη Χιλή, οι Βάσκοι, οι Ιρλανδοί, οι Σκωτσέζοι και άλλοι), τα οποία είναι Πελασγικά και Μακεδονικά φύλα (ελληνικά φύλα).
Δεν έχουν ξεχάσει μέσα τους. Και όσοι έχουν ξεχάσει, εξαιτίας των προσμείξεων, θα ξυπνήσουν.
Γι 'αυτό σε κάθε κράτος σε όλη τη Γη, σε όλη τη διάρκεια των αιώνων, οι άνθρωποι με ειδικές αυτόχθονες ελληνικές ρίζες, έδειξαν να αφυπνίζονται για την αρχαία ιστορία που ρέει στο αίμα τους.
"Ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, η Ελλάδα είναι για την ανθρωπότητα", είπε ο Γκαίτε μετά το ανεπανάληπτο «Είμαστε όλοι Έλληνες», εννοώντας τις αρχές και τον πολιτισμό που έχουμε ακόμη στον κόσμο (!;) - Και μόνο επειδή υπάρχουμε !
Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε
...Και άσε τους Τούρκους να μας μισούν
Αναρωτήθηκαν μήπως ποτέ γιατί έχουν έρθει σε μας και δρουν σαν εφιάλτης του Ελληνισμού, περισσότερα από χίλια χρόνια τώρα.
Ποτέ ..!
Απλώς μίσος για εμάς τους Έλληνες, αν και ζουν με τα πρότυπά μας. Χρησιμοποιούν τα μαθηματικά μας για να σκοτώσουν. Μπορούν να χρησιμοποιούν την ιατρική μας. Έχουν αντιγράψει την εκπαίδευση μας, σπουδάζοντας στα πανεπιστήμια. Φιλοσοφούν πίνοντας το ναργιλέ τους. Μάχονται μεταξύ τους για τη δημοκρατία στη χώρα τους...
Αλλά ας μην ξεφεύγουμε από την ιστορία μας, αν και αυτό έχει άμεση σχέση...
Στα βάθη του χρόνου, ως εκ τούτου, άλλοι Έλληνες έγιναν Χριστιανοί, άλλοι μουσουλμάνοι (κυρίως οι λευκοί άνθρωποι, που ζουν σήμερα στην Τουρκία), Αιγύπτιοι, Άραβες, Βορειοαφρικανοί - διάφοροι. Ωστόσο, ποτέ δεν ξεχνούν το αρχαίο προγονικό αίμα τους. Καμία θρησκεία δεν θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό. Πολλοί από αυτούς φρουρούσαν τα μυστικά, ακόμα και με τη ζωή τους, όταν χρειαζόταν, όπως οι σαμάνοι, οι Δρυίδες, οι μοναχοί, και πολλοί άλλοι...
Και η ιστορία μας σχετικά με το ξόανο συνεχίζει με αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο:
Ο Λάμπρος Κατσώνης
Ο Λάμπρος Κατσώνης (1752-1804) ήταν Έλληνας ναύαρχος του ρωσικού ναυτικού, ιππότης, ήρωας & ηγέτης του ελληνικού απελευθερωτικού κίνηματος του 1787.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στη Λιβαδειά...
Σε νεαρή ηλικία πήρε μέρος στις ναυμαχίες των Ορλωφικών.
Το 1774 κατετάγη ως αξιωματικός στο Ελληνικό τάγμα του ρωσικού στρατού, όπου ανήλθε στο βαθμό του λοχαγού.
Ήταν ένας φανατικός οπαδός του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και το όνειρό του ήταν η αναβίωση του ελληνικού έθνους μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς από τους Τούρκους.
Με την έναρξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου, το 1787, πήγε στην Τεργέστη της Ιταλίας, όπου έλαβε εκεί από τους Έλληνες ομογενείς ορισμένα πλοία με τα οποία ξεκίνησε επιδρομές και επιθέσεις εναντίον των Τούρκων στο Ιόνιο Πέλαγος.
Δικό του πλοίο ονομάστηκε «Αθήνα-Αρκούδα"!
Ο στόλος του επεκτάθηκε σταδιακά και στο Αιγαίο, όπου στις 31 του Αυγούστου, 1788 στην Κάρπαθο νίκησε τον τουρκικό στόλο.
Για τη νίκη προήχθη σε χιλίαρχο, ενώ ο στόλος ονομάστηκε «στόλος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας»!
Με τη βοήθεια των Ρώσων ξεκίνησε το επαναστατικό απελευθερωτικό αγώνα.
Κατάφερε να συγκεντρώσει στην Ιθάκη 24 πλοία, αλλά πριν από την αναχώρησή του, ήρθε η κακή είδηση για την εκεχειρία μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων αυτοκρατοριών, που συνήφθη στις 11 του Αυγούστου 1791 με την εντολή να αναστείλει κάθε δραστηριότητα.
Αρνούμενος να υπακούσει τις εντολές των ανωτέρων του κατέφυγε στη Μάνη στην Πελοπόννησο, όπου άρχισε να οργανώνει ένα επαναστατικό κίνημα.
Εν τω μεταξύ, η Συνθήκη του Ιασίου υπεγράφη το 1792, με την οποία η Τουρκία και η Ρωσία συμφιλιώθηκαν!
Στη συνέχεια, τον Μάη του 1792, δημοσίευσε το μανιφέστο του «Μανιφέστο της Αυτού Εξοχότης του χιλιάρχου και των ιππέων του Λάμπρου Κατσώνη», με την οποία διαμαρτύρεται για τη ρωσοτουρκική ειρήνη, κατηγορώντας τη ρωσική πολιτική, η οποία είχε αγνοήσει τους ομοθρήσκους τους Έλληνες και τον αγώνα τους για ανεξαρτησία .
Η συνέπεια αυτού ήταν η Μεγάλη Αικατερίνη να του αφαιρέσει τον βαθμό του και να του απαγορεύσει να κάνει χρήση της ρωσικής σημαίας.
Παρά την άσχημη εξέλιξη, τον Απρίλη του 1792 ο Λ.Κατσώνης κατέπλευσε στο Πόρτο Κάγιο, το λιμάνι του οποίου είχε αρχίσει να οχυρώνει με τον Ανδρούτσο, ένα μεγάλο μαχητή για την ελευθερία της Ελλάδα.
(Ο Κατσώνης βάφτισε τον γιο του Ανδρούτσου, δίνοντάς του το όνομα Οδυσσέας...).
Δείτε επίσης:
Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ
Αλλά η καθολική χριστιανική Γαλλία, φοβούμενη για τα εμπορικά της συμφέροντα, αφού μέσα από την περιοχή περνούσαν αρκετά γαλλικά εμπορικά πλοία, έστειλε δύο γαλλικά πολεμικά πλοία και σε συνεργασία με 30 μουσουλμανικά τουρκικά πλοία, επιτέθηκαν στο στόλο του Κατσώνη, τον Ιούνιο του 1792 καταστρέφοντας κάθε ελπίδα των Ελλήνων .
Αμέσως μετά την αποχώρηση των Ρώσων, μέλη της οθωμανικής κυβέρνησης (Divani) πρότειναν τη γενική σφαγή όλων των Ελλήνων, χωρίς διάκριση φύλου και ηλικίας. Σχεδόν όλοι συμφώνησαν.
Ο μόνος που διαφώνησε ήταν ο Χασάν Τζεζαϊρλής που υποστήριξε σθεναρά την αντίθετη άποψη. Λέγεται ότι χρησιμοποίησε ως το τελευταίο επιχείρημα ότι "αν σκοτώσεις όλους τους Έλληνες ποιος θα πληρώνει το Χαράτσι (φόροι);" για το οποίο οι άλλοι δεν είχαν καμία απάντηση.
Τώρα το Χαράτσι, οι φόροι, απαιτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ ....
O Χασάν Τζεζαϊρλής ήταν Οθωμανός ναύαρχος του στόλου και Μεγάλος Βεζύρης. Γεννήθηκε το 1713 στην Καλλίπολη, η καταγωγή του ήταν Γεωργιανή -αρχαία ελληνική φυλή.
Είχε αγοραστεί ως σκλάβος από μια τουρκική οικογένεια και μεγάλωσε ως Τούρκο στη Ραιδεστό.
Μπορεί να γεννήθηκε ως σκλάβος και να μεγάλωσε ως οθωμανός, ο Ιχώρ, ωστόσο, δεν τον άφησε να ξεχνάσει.
Χάρη σε αυτόν η Ελληνική φυλή σώθηκε από τη γενοκτονία.
Είχε σταλεί στο Αλγέρι, όπου αγωνίστηκε με πολλές επιτυχίες κατά των Ισπανών, ακόμη και με πειρατικές καταδρομικέςεπιχειρήσεις από όπου έλαβε το παρατσούκλι "Tzeza (γ) irli" (= Αλγερινός). Στο Αλγέρι υπηρέτησε ως κυβερνήτης μιας επαρχίας.
Συμμετείχε επίσης στον Κριμαϊκό πόλεμο με τους Τούρκους.
Παρά τις στρατιωτικές επιτυχίες του, όταν ο Σουλτάνος Σελίμ ο τρίτος ανέλαβε, διέταξε την παύση των καθηκόντων του και τον διόρισε στρατιωτικό διοικητή του Ισμαήλ.
Από εκεί ο ίδιος διακρίθηκε στους πολέμους εναντίον των Ρώσων, σε ηλικία 70 ετών, ως Μέγας Βεζύρης, όπου ο Σουλτάνος τον διόρισε.
Αλλά κάτω από περίεργες συνθήκες, ο Χασάν έπεσε σε δυσμένεια από τον Σουλτάνο, όπου, όπως λέγεται, με εντολή του Σουλτάνου δηλητηριάστηκε στη Σούμλα της Βουλγαρία, μόλις τρεις μήνες μετά το διορισμό του.
Κανείς δεν σέβεται τους ήρωες στο τέλος, από όπου και αν προέρχονται ...
Οι συνθήκες που επικράτησαν μετά την καταστολή της επανάστασης ήταν τρομερές για τους Έλληνες. Οι Τουραλβανοί (άλλοι γείτονες της Ελλάδα, τους οποίους οι Τούρκοι είχαν εξαπολύσει εναντίον των Ελλήνων), για εννέα χρόνια λεηλατούσαν τη χερσόνησο, έκαιγαν, έσφαζαν και πουλούσαν τους κατοίκους.
Χιλιάδες άμαχοι σφαγιάστηκαν, πολύ παλιές πόλεις ερημώθηκαν ...
Οι κουρασμένοι από 400 χρόνια σκλαβιάς Μανιάτες ξεριζώθηκαν, ως σκλάβοι, στην Ανατολή - σε «καλούς» μουσουλμάνους, ενώ όσοι γλίτωσαν κρύβονταν για δεκαετίες στα βουνά ως αντάρτες. (Ένα τμήμα της Μάνης ανήκει στη Λακωνία, όπου βρίσκεται η Σπάρτη...)
Μάνη
O Κατσώνηw, που σώθηκε από την τραγωδία, επέστρεψε στην Ρωσία και συγκεκριμένα στην Αγία Πετρούπολη, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα με την οικογένειά του. Αν και εκεί δεν καλωσορίστηκε από τη βασίλισσα, απολάμβανε την εκτίμησή της, σε επίσημες δεξιώσεις...
Ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια της εξωτερικής πολιτικής της Αικατερίνης Β' ήταν το λεγόμενο ελληνικό σχέδιο, το κοινό δηλαδή σχέδιο Ρωσίας και Αυστρίας για διαμελισμό της Τουρκίας, εκδίωξη των Τούρκων από την Ευρώπη, την αναβίωση της βυζαντινής αυτοκρατορίας και την ανακήρυξη του εγγονού της Αικατερίνης Β' ως αυτοκράτορα, του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίν Πάβλοβιτς.
Χρειαζόταν τους Έλληνες δίπλα της, ακόμη και αν η ρωσοτουρκική συνθήκη λίγα χρόνια πριν τους είχε προδώσει.
Σύμφωνα με αναφορές από τη βιογραφία του, ο Κατσώνης ήταν πολύ μορφωμένος με ένα ευρύ φάσμα γνώσεων και φυσικά ήξερε τα πάντα για το Τροφώνιο και την ιστορία του. Ήταν πολύ σεβαστός στην υπόδουλη Λειβαδιά και οι ίδιοι τον αποκαλούσαν «ήρωα» - όπως ο μυθικός αρχαίος...
Οι Δυτικοευρωπαίοι, υπό την επίδραση των βασιλιάδων και την πρόβλεψη ότι ο χρόνος της ελληνικής επανάστασης με τη βοήθεια της Ρωσίας για την απελευθέρωσή τους δεν είναι μακριά, αποφάσισαν να συλλέξουν από την ελληνική περιφέρεια ότι μπορούσαν, προκειμένου να κρύψουν από την ανθρωπότητα την αλήθεια.
Οι Τούρκοι δεν ενδιαφέρονταν για αυτά.
Αλλά κάτω από περίεργες συνθήκες, ο Χασάν έπεσε σε δυσμένεια από τον Σουλτάνο, όπου, όπως λέγεται, με εντολή του Σουλτάνου δηλητηριάστηκε στη Σούμλα της Βουλγαρία, μόλις τρεις μήνες μετά το διορισμό του.
Κανείς δεν σέβεται τους ήρωες στο τέλος, από όπου και αν προέρχονται ...
Οι συνθήκες που επικράτησαν μετά την καταστολή της επανάστασης ήταν τρομερές για τους Έλληνες. Οι Τουραλβανοί (άλλοι γείτονες της Ελλάδα, τους οποίους οι Τούρκοι είχαν εξαπολύσει εναντίον των Ελλήνων), για εννέα χρόνια λεηλατούσαν τη χερσόνησο, έκαιγαν, έσφαζαν και πουλούσαν τους κατοίκους.
Χιλιάδες άμαχοι σφαγιάστηκαν, πολύ παλιές πόλεις ερημώθηκαν ...
Οι κουρασμένοι από 400 χρόνια σκλαβιάς Μανιάτες ξεριζώθηκαν, ως σκλάβοι, στην Ανατολή - σε «καλούς» μουσουλμάνους, ενώ όσοι γλίτωσαν κρύβονταν για δεκαετίες στα βουνά ως αντάρτες. (Ένα τμήμα της Μάνης ανήκει στη Λακωνία, όπου βρίσκεται η Σπάρτη...)
Μάνη
O Κατσώνηw, που σώθηκε από την τραγωδία, επέστρεψε στην Ρωσία και συγκεκριμένα στην Αγία Πετρούπολη, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα με την οικογένειά του. Αν και εκεί δεν καλωσορίστηκε από τη βασίλισσα, απολάμβανε την εκτίμησή της, σε επίσημες δεξιώσεις...
Ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια της εξωτερικής πολιτικής της Αικατερίνης Β' ήταν το λεγόμενο ελληνικό σχέδιο, το κοινό δηλαδή σχέδιο Ρωσίας και Αυστρίας για διαμελισμό της Τουρκίας, εκδίωξη των Τούρκων από την Ευρώπη, την αναβίωση της βυζαντινής αυτοκρατορίας και την ανακήρυξη του εγγονού της Αικατερίνης Β' ως αυτοκράτορα, του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίν Πάβλοβιτς.
Χρειαζόταν τους Έλληνες δίπλα της, ακόμη και αν η ρωσοτουρκική συνθήκη λίγα χρόνια πριν τους είχε προδώσει.
Σύμφωνα με αναφορές από τη βιογραφία του, ο Κατσώνης ήταν πολύ μορφωμένος με ένα ευρύ φάσμα γνώσεων και φυσικά ήξερε τα πάντα για το Τροφώνιο και την ιστορία του. Ήταν πολύ σεβαστός στην υπόδουλη Λειβαδιά και οι ίδιοι τον αποκαλούσαν «ήρωα» - όπως ο μυθικός αρχαίος...
Οι Δυτικοευρωπαίοι, υπό την επίδραση των βασιλιάδων και την πρόβλεψη ότι ο χρόνος της ελληνικής επανάστασης με τη βοήθεια της Ρωσίας για την απελευθέρωσή τους δεν είναι μακριά, αποφάσισαν να συλλέξουν από την ελληνική περιφέρεια ότι μπορούσαν, προκειμένου να κρύψουν από την ανθρωπότητα την αλήθεια.
Οι Τούρκοι δεν ενδιαφέρονταν για αυτά.
Έτσι, από την Οθωμανική Αθήνα έπαιρναν τα γλυπτά μάρμαρα από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης και τα χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή στάβλων!
Ο βομβαρδισμός του Παρθενώνα της Ακρόπολης από τους Τούρκους
Όπως έκαναν σε όλη τη χώρα όπου υπήρχαν ναοί, θέατρα, καθώς και τάφοι.
Για τους περισσότερους από αυτούς ήταν έτοιμοι υλικά και τα αρχαία γραπτά ήταν σκουπίδια ...
Για να μην ξυπνήσουν οι άνθρωποι ποτέ.
Με στόχο να κρατήσουν το Μεσαίωνα, που ξεκίνησαν οι μουσουλμάνοι ηγέτες και οι σταυροφόροι, έντεχνα φέρνοντας σκοτάδι παντού.
Στα αραβικά κράτη αυτό εξακολουθεί να ισχύει.
Οι Αιγύπτιοι, οι Πέρσες, οι Άραβες είχαν ανώτερη γνώση και πολιτισμό από ότι βιώνουν εδώ και πάνω από χίλια χρόνια.
Η εποχή των Ιχθύων τελειώνει.
Είχε δύο χιλιάδες χρόνια και παρέμεινε άλλα διακόσια.
Αυτοί που κρατούσαν στα χέρια τους την αρχαία γνώση και την χειραφέτησαν έπρεπε να αποτρέψουν την αφύπνιση των ανθρώπων.
Σκεφτείτε πώς ξαφνικά η ζωή των ανθρώπων άλλαξε από το 1900 και μετά, μέσω της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε.
Τα τελευταία 150 χρόνια οι άνθρωποι έγιναν εξυπνότεροι !!
Ο βομβαρδισμός του Παρθενώνα της Ακρόπολης από τους Τούρκους
Όπως έκαναν σε όλη τη χώρα όπου υπήρχαν ναοί, θέατρα, καθώς και τάφοι.
Για τους περισσότερους από αυτούς ήταν έτοιμοι υλικά και τα αρχαία γραπτά ήταν σκουπίδια ...
Για να μην ξυπνήσουν οι άνθρωποι ποτέ.
Με στόχο να κρατήσουν το Μεσαίωνα, που ξεκίνησαν οι μουσουλμάνοι ηγέτες και οι σταυροφόροι, έντεχνα φέρνοντας σκοτάδι παντού.
Στα αραβικά κράτη αυτό εξακολουθεί να ισχύει.
Οι Αιγύπτιοι, οι Πέρσες, οι Άραβες είχαν ανώτερη γνώση και πολιτισμό από ότι βιώνουν εδώ και πάνω από χίλια χρόνια.
Η εποχή των Ιχθύων τελειώνει.
Είχε δύο χιλιάδες χρόνια και παρέμεινε άλλα διακόσια.
Αυτοί που κρατούσαν στα χέρια τους την αρχαία γνώση και την χειραφέτησαν έπρεπε να αποτρέψουν την αφύπνιση των ανθρώπων.
Σκεφτείτε πώς ξαφνικά η ζωή των ανθρώπων άλλαξε από το 1900 και μετά, μέσω της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε.
Τα τελευταία 150 χρόνια οι άνθρωποι έγιναν εξυπνότεροι !!
Κράτησε δύο χιλιάδες χρόνια και παρέμεινε άλλα διακόσια.
Αυτοί που κρατούσαν στα χέρια τους την αρχαία γνώση και την χειραφέτησαν έπρεπε να αποτρέψουν την αφύπνιση των ανθρώπων.
Σκεφτείτε πώς ξαφνικά η ζωή των ανθρώπων άλλαξε από το 1900 και μετά, μέσω της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε.
Όσοι είχαν διαβάσει τα βιβλία των αρχαίων Ελλήνων, που διασώθηκαν και προσπάθησαν να δώσουν τη γνώση στον κόσμο, θεωρήθηκαν αιρετικοί και μάγοι, και κάηκαν στην πυρά.
Τα άτομα που κατέχουν τις πληροφορίες, γνωρίζουν αυτά τα πράγματα καλύτερα από εμάς, τους κοινούς θνητούς.
Ήξεραν, ακόμη και τότε, ότι η εποχή του Υδροχόου θα φέρει τεράστιες αλλαγές, όπως είχε γίνει πριν από την προηγούμενη εποχή του αστρικού κυκλικού χρόνου.
Ήξεραν επίσης ότι θα φέρει αφύπνιση για όλους...
H Γαλλική Επανάσταση του 1789
Ξεκίνησε στη Γαλλία με την επανάσταση, από ανθρώπους που αιώνες μετά μελέτησαν τελικά τον ελληνική διαλογισμό ή για να είμαστε ακριβείς, τον αρχαίο ελληνικό τρόπο σκέψης... σύμφωνα με τα λόγια των ίδιων των μεγάλων Γάλλων επαναστατών! Έτσι ξεκίνησαν, μετά από εντολές, συμφωνίες και επιδοτήσεις βασιλιάδων, οι επιδρομές των αρχαιοκαπήλων στην ακόμα οθωμανική, αλλά πάντα ελληνική, περιφέρεια.
Έψαχναν για οτιδήποτε παράξενο...
Τροφώνιο, Λιβαδειά
Οι έρευνες για να βρουν την ακριβή τοποθεσία του Τροφωνίου ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1797, όταν πήγε στην Λιβαδειά ο πρώτος ερευνητής, ο πρόξενος της Γαλλίας στην Αθήνα, Fovel, ο οποίος ξεκίνησε τις ανασκαφές.
Ωστόσο, οι πρεσβύτεροι μοναχοί της Λιβαδειάς δεν του επέτρεψαν να να μετακινήσει το χώμα κοντά στη δεξαμενή, που πιστεύεται ότι ήταν ο αρχαίος ναός.
Στη συνέχεια, οι πρεσβύτεροι της Λιβαδειάς επικοινώνησαν με τον Κατσώνη, τον ήρωα, ο οποίος ήταν στη Ρωσία.
Ο αυτοκράτορας Παύλος της Ρωσίας
Στις 20 Φεβρουαρίου 1797 o Κατσώνης ζητά από τον αυτοκράτορα Παύλο της Ρωσίας να αποστρατευθεί και να πάει στη Ζανζιβάρη, την πατρίδα του, "για να διευθετήσει τις υποθέσεις του... και... αν υπάρχει ανάγκη, είναι έτοιμος να υπηρετήσει με την πίστη και την αφοσίωση τον αυτοκράτορα..."
Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε από το Ναυαρχείο, στις 26 Φεβρουαρίου και η απόρριψη εγκρίθηκε επίσης από την Υψηλή απόφαση στις 4 Μάρτη του 1797. Η Επιτροπή συμφώνησε με τη νομιμότητα και την αμεροληψία των αιτήσεων και τα "αναγνωρισμένα δικαιώματα ιδιοκτησίας" για ορισμένα πλοία του στολίσκου.
Ο Τσάρος Παύλος, ο γιος της Αικατερίνης, ο οποίος απεβίωσε στις 17 Νοεμβρίου 1796, είχε μάθει από τη ρωσική κατασκοπεία - που έλεγχε τα πάντα ούτως ή άλλως -για το μήνυμα που έλαβε ο Κατσώνης από τη πατρίδα του.
Ρώτησε και έμαθε για την αρχαία Κριμαία, το ξόανο, τους μύθους σχετικά με την πυραμίδα/ναό της Αρτέμιδος.
Ήταν ενθουσιασμένος από το γεγονός ότι η Ρωσία κατέχει το ξόανο της Κριμαίας και ότι, αν μπορέσε θα "ενεργοποιηθεί" και πάλι μετά τις 21/12/2012.
Ήξερε για την εποχή που πλησιάζει και ειπώθηκε από πολυάριθμες Ορθόδοξες προφητείες, η οποίες έγιναν πραγματικότητα - κυρίως από μοναχούς του Αγίου Όρους.
Όπου φυλάσσονται από την ορθοδοξία μοναδικές πληροφορίες για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ο Τσάρος Παύλος και φυσικά να γνώριζε για τις περίεργες ενέργειες των δυτικών και έπαιξε το δικό του ρόλο (θυμηθείτε το όνομα του Παύλου - θα εμφανιστεί ξανά σύντομα...).
Έτσι, εκμεταλλευόμενος την καταγωγή του Κατσώνη από τη Λιβαδειά, του ζήτησε να επιστρέψει στην Κριμαία το ξόανο, ώστε να αποθηκευτεί με ασφάλεια για το μέλλον.
Ο Κατσώνης, εκτός από τη Ρωσία, δεν μπορούσε να πάει αλλού, λόγω των Οθωμανών και Λατίνων εχθρών- έπρεπε να αποφασίσει.
Δεν εμπιστευόταν, ωστόσο, κανένα πια και δεν ήθελε να γίνει η αιτία που τα αντικείμενα των θεών θα πέσουν στα χέρια των ξένων...
Τον Οκτώβρη του 1798 αναχώρησε για τη Μεσόγειο μια μοίρα με Αντιναύαρχος του στολίσκου F.F.Ousakov, για την καταπολέμηση των γαλλικών δυνάμεων και εκείνη την εποχή, ο Λάμπρος Κατσώνης ζητά από τον Τσάρο Παύλο να τον αφήσει να εξοπλίσει ένα πλοίο με δικά του χρήματα και να πλεύσει στη Μεσόγειο.
Ο τσάρος, εκτιμώντας τον πατριωτικό ζήλο του, ενέκρινε το αίτημά του στις 24 Οκτωβρίου 1798 και έστειλε διαταγή στον Ousakov στις 1 Νοεμβρίου, 1798. Ο ναύαρχος Κατσώνης ξεκινά, αλλά κάπου που χάνεται (!) Από το Ναυαρχείο, το οποίο τον έψαχνε.
Τέλος, το Διοικητικό Συμβούλιο του ναυαρχείου δήλωσε ότι «...ανακοινώνουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας Εξωτερικών ότι ο συνταγματάρχης Κατσώνης δεν είναι γραμμένος στην υπηρεσία του Ναυαρχείου ... στις 10, Νοέμβρη του 1798...!»
Θεωρήθηκε ότι εκτελούσε μυστική αποστολή και αυτό δεν έπρεπε να γίνει ευρύτερα γνωστό!
Και σιωπηλά ξεθώριασε το ενδιαφέρον για το που βρισκόταν...
Η Μεγάλη Αικατερίνη
Επέστρεψε στην Κριμαία, στις αρχές του 1799 και μετακόμισε με την οικογένεια στον τόπο που η Αικατερίνη B' είχε δώσει σε αυτόν. Ονόμασε αυτό το αρχοντικό "Λιβαδειά" σε ανάμνηση της χώρας του, την οποία ποτέ δεν ξαναείδε από τότε...
Εκεί ίδρυσε αμπελώνες και έγινε έμπορος κρασιών, ξεκίνησε οικογένεια, οι γιοι του είχαν σταδιοδρομία στο ρωσικό στρατό και ο εγγονός του έγινε συγγραφέας.
Το κτήμα με τους κολίγους που εργάζονταν στο αγρόκτημα, έγινε χωριό.
Το όνομα "Λιβαδειά" παρέμεινε και το 1835 ιδρύθηκε επίσημα.
Ο Κατσώνης έμεινε εκεί μέχρι το θάνατό του το 1806.
Υπήρχαν φήμες ότι δηλητηριάστηκε...
Οι προσπάθειες για να βρεθεί το Τροφώνιο συνεχίστηκαν από ξένους αρχαιοκάπηλους.
Το 1802 ο ερευνητής και Περιηγητής Clark άρχισε να σκάβει τη σπηλιά δίπλα στη δεξαμενή και ζήτησε βοήθεια από εργάτες. Ο μόνος που τον βοήθησε να ονομαζόταν Krips, ο οποίος εισήλθε στο σπήλαιο, αλλά αξιοποιώντας με ένα μακρύ ξύλο, βρήκε την είσοδο μπλοκαρισμένη και έτσι εγκατέλειψε.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ακολούθησε ο περίφημος Βρετανός Κλέφτης Λόρδος Έλγιν, που είναι γνωστός για τα κλεμμένα Μάρμαρα του Παρθενώνα.
Εκείνος, έβαλε Τούρκους και Τσιγγάνους να κόψουν κομμάτια της πρόσοψης με τεράστια πριόνια, καταστρέφοντας τα περισσότερα εντελώς!... Για να λάβει μετά τα λάφυρα στο Βρετανικό Μουσείο, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.
Ο Έλγιν ήθελε να κάνει ανασκαφές για να διερευνήσει το περιεχόμενο του σπηλαίου του Τροφωνίου, με σκοπό την συνήθη τακτική του, την κλοπή. Ο βοηθός του ήταν ο Ιταλός πράκτορας Giovanni Louzieri. Για να μην βρίσκουν εμπόδια από τους πρεσβύτερους, έδωσαν ακόμη και στη πόλη ένα ρολόι, στη θέση του βρίσκεται το τρέχον ρολόι.
Οι πρεσβύτεροι της Λιβαδειάς, ωστόσο, υπό την ηγεσία του Αγά, του απαγόρευσαν να συνεχίσει τις ανασκαφές με το σκεπτικό ότι θα πρέπει να αποτραπεί από τη δεξαμενή μπροστά από το μαντείο. Ήξεραν ότι ο Ελγιν, παρόλο που γνώριζε ότι το παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων τιμωρείται με ειδικούς νόμους, ωστόσο, ο ασυνείδητος, είχε την αρχή του «λαδώματος», προκειμένου να «κλέβει».
Ο Κατσώνης, αν και με την εξαφάνιση του είχε πάρει κρυφά το ξόανο, δεν το είχε δώσει στον τσάρο Παύλο.
Ήταν καλά κρυμμένο από ένα πιστό φίλο του.
Για το μαντείο φρόντιζε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με τον συναγωνιστή του Αθανάσιο Διάκο.
Ο νονός του ο Κατσώνης, με τον πατέρα του, του είχαν αφήσει την κληρονομιά της γνώσης και τη φύλαξη των μυστικών.
Ευτυχώς, πήγε στο Τροφώνιο πριν τον Ερίκο Σλήμαν.
Το 1822 έφτασε στην Λιβαδειά ο άνθρωπος που ανακάλυψε το Άργος, την Ιθάκη και το θησαυρό του βασιλιά Μίνωα, ο άνθρωπος που έφερε στο φως τους τάφους των Μυκηνών και τα τείχη της Τροίας του Πριάμου, ο Ερίκος Σλήμαν.
Τον έστειλαν ως τον καλύτερο τους για να προλάβουν, αλλά ευτυχώς οι έρευνες αυτές απέτυχαν επίσης.
Όλοι οι πλιατσικολόγοι δεν ήξεραν ότι μόνο ένας ήρωας είχε το δικαίωμα να μπει μέσα. Ποτέ δεν το κατάλαβαν.
Κανένας από αυτούς δεν είχε τη συμβολή των ντόπιων, όπως είχε ο Οδυσσέας, βαφτισημιός του ήρωα.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος γεννήθηκε στην Ιθάκη, το νησί του «πολυμήχανου βασιλιά» και έτσι πήρε το συμβολικό όνομα του Οδυσσέα- σε ένα μυστικό (από τους καθολικούς που είχαν τότε στην κατοχή τους το νησί), Ορθόδοξο βάπτισμα.
Πνευματική μητέρα του ήταν Μαρουδιά Κατσώνη, σύζυγος του Λάμπρου Κατσώνη.
Αυτό μεγαλοπρεπές όνομα, σαν αγιασμός, τον δένει σφιχτά με το ηρωικό πεπρωμένο του, το οποίο στην πραγματικότητα φαίνεται ως μια σύγχρονη Οδύσσεια!
O Οδυσσέας Ανδρούτσος (1790 ή μεταξύ 1788-1790, Ιθάκη - Αθήνα, 5 Ιούν, 1825) ήταν ένας εξέχων αγωνιστής οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Από τους σπουδαιότερους Έλληνες ήρωες!
Ο πατέρας του Οδυσσέα, συνελήφθη από τους Ενετούς, παραδόθηκε στους Τούρκους και αποκεφαλίστηκε το 1797 στην Κωνσταντινούπολη - αφήνοντας το μικρό γιο του, Οδυσσέα Ανδρούτσο ορφανό, στην ηλικία των 7 ετών.
Η χήρα μητέρα του Οδυσσέα, Ακριβή Τσαρλαμπά, μετακόμισε το έτος 1797, στη Λευκάδα.
Το έτος 1806, ο Αλή Πασάς χάρη στην προσωπική φιλία που είχε με τον αείμνηστο πατέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου, τον αναζήτησε και τον πήρε στην αυλή του στα Ιωάννινα, είτε από δεύτερη εκδοχή πήγε εκεί με το αίτημα της μητέρας της. Εκεί, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος παρακολούθησε τη στρατιωτική σχολή του Αλή Πασά και είχε μια ταραχώδη ζωή, αλλά σχεδόν πάντα ο Αλή Πασάς συγχωρούσε οποιοδήποτε παράπτωμα ή λάθος του.
Σε ηλικία δεκαπέντε ετών, στρατολογήθηκε από τον Αλή Πασά στην προσωπική ομάδα σωματοφυλάκων του και σύντομα έγινε αρχηγός της προσωπικής φρουράς του. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και το 1819 διορίστηκε δερβέναγας στην ανατολική Στερεά Ελλάδα (όπου ανήκε η Αθήνα).
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος πήρε μέρος στις μάχες στο Βεράτι, το Αργυρόκαστρο και το Γαρδίκι, και ο Αλή Πασάς τον έκανε οπλαρχηγό της Λιβαδειάς! Εκείνη τη χρονιά "έρχεται η ώρα" και μυείται στη Φιλική Εταιρεία από τους αδελφούς Πετμεζά, αποκτώντας πρόσβαση σε αρχαία και μεσαιωνικά ελληνικά κείμενα!
Κάτι που μπορεί να γίνει κατανοητό αν κάποιος μελετήσει τα σωζόμενα γράμματα του.
Το πιο χαρακτηριστικό από αυτά είναι η επιστολή προς τον πολιτικό Α.Λόντο, στην οποία αναπτύσσεται μια καταπληκτική επιχειρηματολογία, χρησιμοποιώντας λέξεις από το "Σχετικά με το δαίμονα του Σωκράτης" από τον Πλάτωνα και "Σχετικά με ενανθρώπηση του Λόγου" του Μεγάλου Αθανασίου!
Ο αυτοκράτορας Παύλος της Ρωσίας
Στις 20 Φεβρουαρίου 1797 o Κατσώνης ζητά από τον αυτοκράτορα Παύλο της Ρωσίας να αποστρατευθεί και να πάει στη Ζανζιβάρη, την πατρίδα του, "για να διευθετήσει τις υποθέσεις του... και... αν υπάρχει ανάγκη, είναι έτοιμος να υπηρετήσει με την πίστη και την αφοσίωση τον αυτοκράτορα..."
Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε από το Ναυαρχείο, στις 26 Φεβρουαρίου και η απόρριψη εγκρίθηκε επίσης από την Υψηλή απόφαση στις 4 Μάρτη του 1797. Η Επιτροπή συμφώνησε με τη νομιμότητα και την αμεροληψία των αιτήσεων και τα "αναγνωρισμένα δικαιώματα ιδιοκτησίας" για ορισμένα πλοία του στολίσκου.
Ο Τσάρος Παύλος, ο γιος της Αικατερίνης, ο οποίος απεβίωσε στις 17 Νοεμβρίου 1796, είχε μάθει από τη ρωσική κατασκοπεία - που έλεγχε τα πάντα ούτως ή άλλως -για το μήνυμα που έλαβε ο Κατσώνης από τη πατρίδα του.
Ρώτησε και έμαθε για την αρχαία Κριμαία, το ξόανο, τους μύθους σχετικά με την πυραμίδα/ναό της Αρτέμιδος.
Ήταν ενθουσιασμένος από το γεγονός ότι η Ρωσία κατέχει το ξόανο της Κριμαίας και ότι, αν μπορέσε θα "ενεργοποιηθεί" και πάλι μετά τις 21/12/2012.
Ήξερε για την εποχή που πλησιάζει και ειπώθηκε από πολυάριθμες Ορθόδοξες προφητείες, η οποίες έγιναν πραγματικότητα - κυρίως από μοναχούς του Αγίου Όρους.
Όπου φυλάσσονται από την ορθοδοξία μοναδικές πληροφορίες για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ο Τσάρος Παύλος και φυσικά να γνώριζε για τις περίεργες ενέργειες των δυτικών και έπαιξε το δικό του ρόλο (θυμηθείτε το όνομα του Παύλου - θα εμφανιστεί ξανά σύντομα...).
Έτσι, εκμεταλλευόμενος την καταγωγή του Κατσώνη από τη Λιβαδειά, του ζήτησε να επιστρέψει στην Κριμαία το ξόανο, ώστε να αποθηκευτεί με ασφάλεια για το μέλλον.
Ο Κατσώνης, εκτός από τη Ρωσία, δεν μπορούσε να πάει αλλού, λόγω των Οθωμανών και Λατίνων εχθρών- έπρεπε να αποφασίσει.
Δεν εμπιστευόταν, ωστόσο, κανένα πια και δεν ήθελε να γίνει η αιτία που τα αντικείμενα των θεών θα πέσουν στα χέρια των ξένων...
Τον Οκτώβρη του 1798 αναχώρησε για τη Μεσόγειο μια μοίρα με Αντιναύαρχος του στολίσκου F.F.Ousakov, για την καταπολέμηση των γαλλικών δυνάμεων και εκείνη την εποχή, ο Λάμπρος Κατσώνης ζητά από τον Τσάρο Παύλο να τον αφήσει να εξοπλίσει ένα πλοίο με δικά του χρήματα και να πλεύσει στη Μεσόγειο.
Ο τσάρος, εκτιμώντας τον πατριωτικό ζήλο του, ενέκρινε το αίτημά του στις 24 Οκτωβρίου 1798 και έστειλε διαταγή στον Ousakov στις 1 Νοεμβρίου, 1798. Ο ναύαρχος Κατσώνης ξεκινά, αλλά κάπου που χάνεται (!) Από το Ναυαρχείο, το οποίο τον έψαχνε.
Τέλος, το Διοικητικό Συμβούλιο του ναυαρχείου δήλωσε ότι «...ανακοινώνουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας Εξωτερικών ότι ο συνταγματάρχης Κατσώνης δεν είναι γραμμένος στην υπηρεσία του Ναυαρχείου ... στις 10, Νοέμβρη του 1798...!»
Θεωρήθηκε ότι εκτελούσε μυστική αποστολή και αυτό δεν έπρεπε να γίνει ευρύτερα γνωστό!
Και σιωπηλά ξεθώριασε το ενδιαφέρον για το που βρισκόταν...
Η Μεγάλη Αικατερίνη
Επέστρεψε στην Κριμαία, στις αρχές του 1799 και μετακόμισε με την οικογένεια στον τόπο που η Αικατερίνη B' είχε δώσει σε αυτόν. Ονόμασε αυτό το αρχοντικό "Λιβαδειά" σε ανάμνηση της χώρας του, την οποία ποτέ δεν ξαναείδε από τότε...
Εκεί ίδρυσε αμπελώνες και έγινε έμπορος κρασιών, ξεκίνησε οικογένεια, οι γιοι του είχαν σταδιοδρομία στο ρωσικό στρατό και ο εγγονός του έγινε συγγραφέας.
Το κτήμα με τους κολίγους που εργάζονταν στο αγρόκτημα, έγινε χωριό.
Το όνομα "Λιβαδειά" παρέμεινε και το 1835 ιδρύθηκε επίσημα.
Ο Κατσώνης έμεινε εκεί μέχρι το θάνατό του το 1806.
Υπήρχαν φήμες ότι δηλητηριάστηκε...
Οι προσπάθειες για να βρεθεί το Τροφώνιο συνεχίστηκαν από ξένους αρχαιοκάπηλους.
Το 1802 ο ερευνητής και Περιηγητής Clark άρχισε να σκάβει τη σπηλιά δίπλα στη δεξαμενή και ζήτησε βοήθεια από εργάτες. Ο μόνος που τον βοήθησε να ονομαζόταν Krips, ο οποίος εισήλθε στο σπήλαιο, αλλά αξιοποιώντας με ένα μακρύ ξύλο, βρήκε την είσοδο μπλοκαρισμένη και έτσι εγκατέλειψε.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ακολούθησε ο περίφημος Βρετανός Κλέφτης Λόρδος Έλγιν, που είναι γνωστός για τα κλεμμένα Μάρμαρα του Παρθενώνα.
Εκείνος, έβαλε Τούρκους και Τσιγγάνους να κόψουν κομμάτια της πρόσοψης με τεράστια πριόνια, καταστρέφοντας τα περισσότερα εντελώς!... Για να λάβει μετά τα λάφυρα στο Βρετανικό Μουσείο, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.
Ο Έλγιν ήθελε να κάνει ανασκαφές για να διερευνήσει το περιεχόμενο του σπηλαίου του Τροφωνίου, με σκοπό την συνήθη τακτική του, την κλοπή. Ο βοηθός του ήταν ο Ιταλός πράκτορας Giovanni Louzieri. Για να μην βρίσκουν εμπόδια από τους πρεσβύτερους, έδωσαν ακόμη και στη πόλη ένα ρολόι, στη θέση του βρίσκεται το τρέχον ρολόι.
Οι πρεσβύτεροι της Λιβαδειάς, ωστόσο, υπό την ηγεσία του Αγά, του απαγόρευσαν να συνεχίσει τις ανασκαφές με το σκεπτικό ότι θα πρέπει να αποτραπεί από τη δεξαμενή μπροστά από το μαντείο. Ήξεραν ότι ο Ελγιν, παρόλο που γνώριζε ότι το παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων τιμωρείται με ειδικούς νόμους, ωστόσο, ο ασυνείδητος, είχε την αρχή του «λαδώματος», προκειμένου να «κλέβει».
Ο Κατσώνης, αν και με την εξαφάνιση του είχε πάρει κρυφά το ξόανο, δεν το είχε δώσει στον τσάρο Παύλο.
Ήταν καλά κρυμμένο από ένα πιστό φίλο του.
Για το μαντείο φρόντιζε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με τον συναγωνιστή του Αθανάσιο Διάκο.
Ο νονός του ο Κατσώνης, με τον πατέρα του, του είχαν αφήσει την κληρονομιά της γνώσης και τη φύλαξη των μυστικών.
Ευτυχώς, πήγε στο Τροφώνιο πριν τον Ερίκο Σλήμαν.
Το 1822 έφτασε στην Λιβαδειά ο άνθρωπος που ανακάλυψε το Άργος, την Ιθάκη και το θησαυρό του βασιλιά Μίνωα, ο άνθρωπος που έφερε στο φως τους τάφους των Μυκηνών και τα τείχη της Τροίας του Πριάμου, ο Ερίκος Σλήμαν.
Τον έστειλαν ως τον καλύτερο τους για να προλάβουν, αλλά ευτυχώς οι έρευνες αυτές απέτυχαν επίσης.
Όλοι οι πλιατσικολόγοι δεν ήξεραν ότι μόνο ένας ήρωας είχε το δικαίωμα να μπει μέσα. Ποτέ δεν το κατάλαβαν.
Κανένας από αυτούς δεν είχε τη συμβολή των ντόπιων, όπως είχε ο Οδυσσέας, βαφτισημιός του ήρωα.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος γεννήθηκε στην Ιθάκη, το νησί του «πολυμήχανου βασιλιά» και έτσι πήρε το συμβολικό όνομα του Οδυσσέα- σε ένα μυστικό (από τους καθολικούς που είχαν τότε στην κατοχή τους το νησί), Ορθόδοξο βάπτισμα.
Πνευματική μητέρα του ήταν Μαρουδιά Κατσώνη, σύζυγος του Λάμπρου Κατσώνη.
Αυτό μεγαλοπρεπές όνομα, σαν αγιασμός, τον δένει σφιχτά με το ηρωικό πεπρωμένο του, το οποίο στην πραγματικότητα φαίνεται ως μια σύγχρονη Οδύσσεια!
O Οδυσσέας Ανδρούτσος (1790 ή μεταξύ 1788-1790, Ιθάκη - Αθήνα, 5 Ιούν, 1825) ήταν ένας εξέχων αγωνιστής οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Από τους σπουδαιότερους Έλληνες ήρωες!
Ο πατέρας του Οδυσσέα, συνελήφθη από τους Ενετούς, παραδόθηκε στους Τούρκους και αποκεφαλίστηκε το 1797 στην Κωνσταντινούπολη - αφήνοντας το μικρό γιο του, Οδυσσέα Ανδρούτσο ορφανό, στην ηλικία των 7 ετών.
Η χήρα μητέρα του Οδυσσέα, Ακριβή Τσαρλαμπά, μετακόμισε το έτος 1797, στη Λευκάδα.
Το έτος 1806, ο Αλή Πασάς χάρη στην προσωπική φιλία που είχε με τον αείμνηστο πατέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου, τον αναζήτησε και τον πήρε στην αυλή του στα Ιωάννινα, είτε από δεύτερη εκδοχή πήγε εκεί με το αίτημα της μητέρας της. Εκεί, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος παρακολούθησε τη στρατιωτική σχολή του Αλή Πασά και είχε μια ταραχώδη ζωή, αλλά σχεδόν πάντα ο Αλή Πασάς συγχωρούσε οποιοδήποτε παράπτωμα ή λάθος του.
Σε ηλικία δεκαπέντε ετών, στρατολογήθηκε από τον Αλή Πασά στην προσωπική ομάδα σωματοφυλάκων του και σύντομα έγινε αρχηγός της προσωπικής φρουράς του. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και το 1819 διορίστηκε δερβέναγας στην ανατολική Στερεά Ελλάδα (όπου ανήκε η Αθήνα).
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος πήρε μέρος στις μάχες στο Βεράτι, το Αργυρόκαστρο και το Γαρδίκι, και ο Αλή Πασάς τον έκανε οπλαρχηγό της Λιβαδειάς! Εκείνη τη χρονιά "έρχεται η ώρα" και μυείται στη Φιλική Εταιρεία από τους αδελφούς Πετμεζά, αποκτώντας πρόσβαση σε αρχαία και μεσαιωνικά ελληνικά κείμενα!
Κάτι που μπορεί να γίνει κατανοητό αν κάποιος μελετήσει τα σωζόμενα γράμματα του.
Το πιο χαρακτηριστικό από αυτά είναι η επιστολή προς τον πολιτικό Α.Λόντο, στην οποία αναπτύσσεται μια καταπληκτική επιχειρηματολογία, χρησιμοποιώντας λέξεις από το "Σχετικά με το δαίμονα του Σωκράτης" από τον Πλάτωνα και "Σχετικά με ενανθρώπηση του Λόγου" του Μεγάλου Αθανασίου!
Εκτός από το στρατιωτικό και οικονομικό «οπλοστάσιο», ο Οδυσσέας ήταν οπλισμένος με ένα πλούσιο γνωστικό, ηθικό και μυστικιστικό φόντο γύρω από την τέχνη του πολέμου, τη στρατηγική και την ιστορία του τόπου!
Ο Ανδρούτσος ανέλαβε αμέσως το νέο του ρόλο στις προπαρασκευαστικές δράσεις του Αγώνα, ορκιζόμενος πίστη στο ελληνικό φύλο μέχρι θανάτου! Ήταν ένας από τους σημαντικότερους ήρωες του αγώνα για την απελευθέρωση του ελληνικού έθνους.
Τα επόμενα χρόνια θα βρουν τον Οδυσσέα επικεφαλή των όπλων, της Ανατολικής Κεντρικής Ελλάδας, με μια σειρά από γνωστά και άγνωστα, στρατιωτικά κατορθώματα.
Κορυφαίο κατόρθωμα όλων ήταν η θρυλική μάχη στο Χάνι της Γραβιάς.
Η παγκόσμια ιστορία μεγαλώνει με αυτές τις νικηφόρες, σύγχρονες Θερμοπύλες, τεράστιας σημασίας, πρακτικά και συμβολικά.
117 παλικάρια και ο Οδυσσέας -υπό πολιορκία- στο τέλος νίκησαν στο Χάνι, αντιμέτωποι με 8.000 Τουρκαλβανούς υπό την αρχηγία του παλιού συνεργάτη του Ομέρ Βρυώνη!
1 προς 70!
Χωρίς λέιζερ, χημικά και πυρηνικά όπλα... Τους νίκησαν σαν άλλος Λεωνίδας με τους 300 του.
Βοήθησε να ξαναπάρουν, μετά από αιώνες, οι Έλληνες την Ακρόπολη των Αθηνών!
Ανακηρύσσεται "Αρχιστράτηγος της Ανατολικής Κεντρικής Ελλάδας" και στην επίσημη τελετή, οι επίσκοποι των Αθηνών και Θηβών ήταν εκεί, ζώνοντας τον με ένα χρυσό σπαθί, το οποίο σύμφωνα με την παράδοση ανήκε στον Ομέρ Βρυώνη.
Η Ελλάδα ήταν και πάλι ελεύθερη γη!
Στη συνέχεια, όμως, η πολιτική κυβέρνηση ανέλαβε... όπως και σε όλες τις χώρες της γης -μετά τις επαναστάσεις, οι αληθινοί ήρωες «τρώγονται» από τους πολιτικούς με τα δάνεια για την ανασυγκρότηση του κράτους, όπως λένε στην Ουκρανία τώρα. Η Ελλάδα πήρε δάνεια την εποχή εκείνη από την Αγγλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία...
Το Χρήμα χάθηκε στο σκοτάδι.
Οι ήρωες που αντέδρασαν πήγαν φυλακή, αν δεν έφυγαν για τα βουνά.
Ο Οδυσσέας αντιλαμβάνεται την αγγλική-γαλλική, τεκτονική, συνωμοσία εναντίον της Ελλάδας και την επερχόμενη χρηματοπιστωτική κυριαρχία των δανείων και αναζήτησε, μάταια, τρόπους εμπλοκής, αρχικά του Αλή Πασά και αργότερα των Αλβανών Ορθοδόξων και των Αλεβιτών -αλλά και Σέρβων. Από την άλλη πλευρά, οι αγγλόφωνοι φίλοι του Μαυροκορδάτου από την Πελοπόννησο φοβούνταν την απίστευτη λαϊκή επιρροή του.
Δεν είναι τυχαίο ότι για τον ήρωα και τα κατορθώματά του γράφτηκαν τα πιο δημοφιλή τραγούδια της εποχής.
Πρώτη προσπάθεια δολοφονίας του έγινε πισώπλατα.
Αλλά το "λιοντάρι της Ρούμελης" ήταν άπιαστο.
Έστησαν μια σειρά από απόπειρες δολοφονίας εναντίον του, που όλοι απότυχαν.
Οι κυριότερες από αυτές είναι τρεις.
Η πρώτη ήταν από κάποιον που ονομάζεται Μπούσγος, ζητήθηκε από τους πρεσβύτερους της Λιβαδειάς να τον δολοφονήσει. Η δεύτερη ήταν στο πλοίο του καπετάνιου Αντώνη Βισβίζη, με εντολές να πέσει σε ενέδρα του Κωλέτη και η τρίτη από Βρετανούς δολοφόνους του Μαυροκορδάτου.
Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Σε μια επιστολή του Οδυσσέα, που διασώθηκε, καταγγέλλει ότι τρεις φορές η κυβέρνηση προσπάθησε να τον δολοφονήσει και ότι, ενώ και τις τρεις φορές έπιασε τους δράστες και τους παρέδωσε στις αρχές, αφέθηκαν ελεύθεροι.
Γράφει ότι «οι κυβερνήτες μας, δεδομένου ότι πήραν το δάνειο, δεν σκέφτονται τίποτα άλλο, από το να σκοτώσουν όσους υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ανθρώπων... δεν χρησιμοποιεί τα χρήματα του δανείου για τις ανάγκες του πολέμου... είκοσι ως τριάντα άνθρωποι έχουν πληρωθεί από την άθλια κυβερνήτες και τριγυρνούν για να βρουν την ευκαιρία να με σκοτώσουν... εγώ θα αναγκαστώ να προτιμήσω τους Τούρκους...»!
Ο Ανδρούτσος αποσύρεται απογοητευμένος στη σπηλιά του, μαύρη τρύπα, βόρεια του Παρνασσού, κοντά στο χωριό Βελίτσα.
Η καχυποψία του ενισχύθηκε όταν έμαθε για τη σύλληψη του μεγάλου αρχηγού της επανάστασης, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Το κεφάλι του επικηρύσσεται με 5000 γρόσια από τον Κωλέττης και αφορίστηκε επίσης για λαϊκίστικους λόγους από τον επίσκοπο Ιωσήφ, υπουργός των θεμάτων Εκκλησίας.
Όντας υπερήφανος και έχοντας εμπιστοσύνη στην Ελληνική δικαιοσύνη, παραδόθηκε αμαχητί στο πρώην πρωτοπαλίκαρο του, τον Γκούρα, προκειμένου να δικαστεί ως "ύποπτος για μυστικές συμφωνίες με τους Τούρκους", κατ 'εντολήν του Κωλέτη.
Έτσι, ο ίδιος οδηγείται ως κρατούμενος από τη σπηλιά του, τη μαύρη τρύπα στη Βελίτσα, σε ένα κελί της Ακρόπολης των Αθηνών!
Η δίκη, βέβαια, ποτέ έγινε!
Κάποιοι, απλά ήθελαν να βγάλουν εκτός μάχης το "λιοντάρι της Ρούμελης"!
Αλλά ο Κωλέττης, υποταγμένος στους ξένους δανειστές, ζητεί από το πρώην πρωτοπαλίκαρο του, τον Γκούρα, τη δολοφονία του Οδυσσέα, με την υπόσχεση να του επιστρέψει στη θέση του και γράφει κρυφά σε ένα άλλο άτομο, επίσης πρώην σύντροφος του Οδυσσέα, τον Μαμούρη:
"Πουλήστε γρήγορα το λάδι για να αποφύγετε τη πτώση της τιμής του και το χάσετε"
Οι δολοφόνοι, τέσσερις τον αριθμό, Μαμούρης, Τριανταφυλίνας, Γιαμαλάς και ο στρατιώτης Θεοχάρης από το Λιδωρίκι, πήγαν το βράδυ προς ξημερώματα, 4 προς 5 Ιουνίου 1825 στο κελί του Οδυσσέα.
Έπρεπε να τον σκοτώσουν με χέρια και πέτρες και όχι με όπλα και μαχαίρια, για να φανεί σαν αυτοκτονία. Αλλά δεν μπορεί να τον κουμαντάρουν ακόμα κι αν ήταν αλυσοδεμένος και τραυματίας!
Η παρακάτω στιχομυθία είναι χαρακτηριστική:
"Ξέρω πολύ καλά ποιοι είστε και γιατί ήρθατε εδώ. Ξέρω πολύ καλά ποιος σας έστειλε. Ότι κι αν κάνετε, δεν θα αποκαλύψω τίποτα. Αν λύσετε ένα από τα χέρια μου, θα δείτε ποιος είμαι..."
Με τρόπο, το φρικτό «στρίψιμο» των γεννητικών οργάνων του, το χτύπησαν με πέτρες στα γεννητικά όργανα και το πρόσωπο, τον στραγγάλισαν και στη συνέχεια να τον έριξαν κάτω από τον ιερό βράχο -συμβολικά χωρίς να γνωρίζουν...- από το ναό της Απτέρου Νίκης!
Ο ιατροδικαστής άλλαξε τα αρχικά εγκληματολογικά ευρήματα υπό πίεση και έγραψε αυτοκτονία!
Μετά από 38 χρόνια, ο φύλακας Κωνσταντίνος Καλατζής, ο οποίος άλλαξε τη μοιραία νύχτα των δολοφόνων, κατέθεσε όλη την αλήθεια στην ελληνικό δικαιοσύνη για τη στυγνή δολοφονία του ήρωα!
Λίγο πριν από το θάνατό του, το 1824, δύο Βοιωτοί από τη Λιβαδειά, ο λόγιος Ιωάννης Καβράκος και ο νομικός Στάθης Ιατρού, ερεύνησαν την περιοχή της Λιβαδειάς, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, ενημέρωσαν για τη κατάσταση σχετικά με το αποτέλεσμα.
Ο Οδυσσέας τα είχε πάρει όλα, όταν διοικούσε την περιοχή.
Βοηθήθηκε από τους πρεσβύτερους για να πάρει τα υπόλοιπα μετά το ξόανο, καθώς γνώριζαν την εντολή του νονού του Λάμπρου Κατσώνη, ο οποίος τον είχε παρακινήσει.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος φημολογείται ότι είχε κρύψει στο κρησφύγετο του, το σπήλαιο, έναν αφάνταστο θησαυρό, του οποίου την ακριβή θέση μόνο ο Edward John Trelawney ήξερε, αν λάβουμε υπόψη τα απομνημονεύματά του.
Ο Ανδρούτσος ανέλαβε αμέσως το νέο του ρόλο στις προπαρασκευαστικές δράσεις του Αγώνα, ορκιζόμενος πίστη στο ελληνικό φύλο μέχρι θανάτου! Ήταν ένας από τους σημαντικότερους ήρωες του αγώνα για την απελευθέρωση του ελληνικού έθνους.
Τα επόμενα χρόνια θα βρουν τον Οδυσσέα επικεφαλή των όπλων, της Ανατολικής Κεντρικής Ελλάδας, με μια σειρά από γνωστά και άγνωστα, στρατιωτικά κατορθώματα.
Κορυφαίο κατόρθωμα όλων ήταν η θρυλική μάχη στο Χάνι της Γραβιάς.
Η παγκόσμια ιστορία μεγαλώνει με αυτές τις νικηφόρες, σύγχρονες Θερμοπύλες, τεράστιας σημασίας, πρακτικά και συμβολικά.
117 παλικάρια και ο Οδυσσέας -υπό πολιορκία- στο τέλος νίκησαν στο Χάνι, αντιμέτωποι με 8.000 Τουρκαλβανούς υπό την αρχηγία του παλιού συνεργάτη του Ομέρ Βρυώνη!
1 προς 70!
Χωρίς λέιζερ, χημικά και πυρηνικά όπλα... Τους νίκησαν σαν άλλος Λεωνίδας με τους 300 του.
Βοήθησε να ξαναπάρουν, μετά από αιώνες, οι Έλληνες την Ακρόπολη των Αθηνών!
Ανακηρύσσεται "Αρχιστράτηγος της Ανατολικής Κεντρικής Ελλάδας" και στην επίσημη τελετή, οι επίσκοποι των Αθηνών και Θηβών ήταν εκεί, ζώνοντας τον με ένα χρυσό σπαθί, το οποίο σύμφωνα με την παράδοση ανήκε στον Ομέρ Βρυώνη.
Η Ελλάδα ήταν και πάλι ελεύθερη γη!
Στη συνέχεια, όμως, η πολιτική κυβέρνηση ανέλαβε... όπως και σε όλες τις χώρες της γης -μετά τις επαναστάσεις, οι αληθινοί ήρωες «τρώγονται» από τους πολιτικούς με τα δάνεια για την ανασυγκρότηση του κράτους, όπως λένε στην Ουκρανία τώρα. Η Ελλάδα πήρε δάνεια την εποχή εκείνη από την Αγγλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία...
Το Χρήμα χάθηκε στο σκοτάδι.
Οι ήρωες που αντέδρασαν πήγαν φυλακή, αν δεν έφυγαν για τα βουνά.
Ο Οδυσσέας αντιλαμβάνεται την αγγλική-γαλλική, τεκτονική, συνωμοσία εναντίον της Ελλάδας και την επερχόμενη χρηματοπιστωτική κυριαρχία των δανείων και αναζήτησε, μάταια, τρόπους εμπλοκής, αρχικά του Αλή Πασά και αργότερα των Αλβανών Ορθοδόξων και των Αλεβιτών -αλλά και Σέρβων. Από την άλλη πλευρά, οι αγγλόφωνοι φίλοι του Μαυροκορδάτου από την Πελοπόννησο φοβούνταν την απίστευτη λαϊκή επιρροή του.
Δεν είναι τυχαίο ότι για τον ήρωα και τα κατορθώματά του γράφτηκαν τα πιο δημοφιλή τραγούδια της εποχής.
Πρώτη προσπάθεια δολοφονίας του έγινε πισώπλατα.
Αλλά το "λιοντάρι της Ρούμελης" ήταν άπιαστο.
Έστησαν μια σειρά από απόπειρες δολοφονίας εναντίον του, που όλοι απότυχαν.
Οι κυριότερες από αυτές είναι τρεις.
Η πρώτη ήταν από κάποιον που ονομάζεται Μπούσγος, ζητήθηκε από τους πρεσβύτερους της Λιβαδειάς να τον δολοφονήσει. Η δεύτερη ήταν στο πλοίο του καπετάνιου Αντώνη Βισβίζη, με εντολές να πέσει σε ενέδρα του Κωλέτη και η τρίτη από Βρετανούς δολοφόνους του Μαυροκορδάτου.
Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Σε μια επιστολή του Οδυσσέα, που διασώθηκε, καταγγέλλει ότι τρεις φορές η κυβέρνηση προσπάθησε να τον δολοφονήσει και ότι, ενώ και τις τρεις φορές έπιασε τους δράστες και τους παρέδωσε στις αρχές, αφέθηκαν ελεύθεροι.
Γράφει ότι «οι κυβερνήτες μας, δεδομένου ότι πήραν το δάνειο, δεν σκέφτονται τίποτα άλλο, από το να σκοτώσουν όσους υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ανθρώπων... δεν χρησιμοποιεί τα χρήματα του δανείου για τις ανάγκες του πολέμου... είκοσι ως τριάντα άνθρωποι έχουν πληρωθεί από την άθλια κυβερνήτες και τριγυρνούν για να βρουν την ευκαιρία να με σκοτώσουν... εγώ θα αναγκαστώ να προτιμήσω τους Τούρκους...»!
Ο Ανδρούτσος αποσύρεται απογοητευμένος στη σπηλιά του, μαύρη τρύπα, βόρεια του Παρνασσού, κοντά στο χωριό Βελίτσα.
Η καχυποψία του ενισχύθηκε όταν έμαθε για τη σύλληψη του μεγάλου αρχηγού της επανάστασης, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Το κεφάλι του επικηρύσσεται με 5000 γρόσια από τον Κωλέττης και αφορίστηκε επίσης για λαϊκίστικους λόγους από τον επίσκοπο Ιωσήφ, υπουργός των θεμάτων Εκκλησίας.
Όντας υπερήφανος και έχοντας εμπιστοσύνη στην Ελληνική δικαιοσύνη, παραδόθηκε αμαχητί στο πρώην πρωτοπαλίκαρο του, τον Γκούρα, προκειμένου να δικαστεί ως "ύποπτος για μυστικές συμφωνίες με τους Τούρκους", κατ 'εντολήν του Κωλέτη.
Έτσι, ο ίδιος οδηγείται ως κρατούμενος από τη σπηλιά του, τη μαύρη τρύπα στη Βελίτσα, σε ένα κελί της Ακρόπολης των Αθηνών!
Η δίκη, βέβαια, ποτέ έγινε!
Κάποιοι, απλά ήθελαν να βγάλουν εκτός μάχης το "λιοντάρι της Ρούμελης"!
Αλλά ο Κωλέττης, υποταγμένος στους ξένους δανειστές, ζητεί από το πρώην πρωτοπαλίκαρο του, τον Γκούρα, τη δολοφονία του Οδυσσέα, με την υπόσχεση να του επιστρέψει στη θέση του και γράφει κρυφά σε ένα άλλο άτομο, επίσης πρώην σύντροφος του Οδυσσέα, τον Μαμούρη:
"Πουλήστε γρήγορα το λάδι για να αποφύγετε τη πτώση της τιμής του και το χάσετε"
Οι δολοφόνοι, τέσσερις τον αριθμό, Μαμούρης, Τριανταφυλίνας, Γιαμαλάς και ο στρατιώτης Θεοχάρης από το Λιδωρίκι, πήγαν το βράδυ προς ξημερώματα, 4 προς 5 Ιουνίου 1825 στο κελί του Οδυσσέα.
Έπρεπε να τον σκοτώσουν με χέρια και πέτρες και όχι με όπλα και μαχαίρια, για να φανεί σαν αυτοκτονία. Αλλά δεν μπορεί να τον κουμαντάρουν ακόμα κι αν ήταν αλυσοδεμένος και τραυματίας!
Η παρακάτω στιχομυθία είναι χαρακτηριστική:
"Ξέρω πολύ καλά ποιοι είστε και γιατί ήρθατε εδώ. Ξέρω πολύ καλά ποιος σας έστειλε. Ότι κι αν κάνετε, δεν θα αποκαλύψω τίποτα. Αν λύσετε ένα από τα χέρια μου, θα δείτε ποιος είμαι..."
Με τρόπο, το φρικτό «στρίψιμο» των γεννητικών οργάνων του, το χτύπησαν με πέτρες στα γεννητικά όργανα και το πρόσωπο, τον στραγγάλισαν και στη συνέχεια να τον έριξαν κάτω από τον ιερό βράχο -συμβολικά χωρίς να γνωρίζουν...- από το ναό της Απτέρου Νίκης!
Ο ιατροδικαστής άλλαξε τα αρχικά εγκληματολογικά ευρήματα υπό πίεση και έγραψε αυτοκτονία!
Μετά από 38 χρόνια, ο φύλακας Κωνσταντίνος Καλατζής, ο οποίος άλλαξε τη μοιραία νύχτα των δολοφόνων, κατέθεσε όλη την αλήθεια στην ελληνικό δικαιοσύνη για τη στυγνή δολοφονία του ήρωα!
Λίγο πριν από το θάνατό του, το 1824, δύο Βοιωτοί από τη Λιβαδειά, ο λόγιος Ιωάννης Καβράκος και ο νομικός Στάθης Ιατρού, ερεύνησαν την περιοχή της Λιβαδειάς, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, ενημέρωσαν για τη κατάσταση σχετικά με το αποτέλεσμα.
Ο Οδυσσέας τα είχε πάρει όλα, όταν διοικούσε την περιοχή.
Βοηθήθηκε από τους πρεσβύτερους για να πάρει τα υπόλοιπα μετά το ξόανο, καθώς γνώριζαν την εντολή του νονού του Λάμπρου Κατσώνη, ο οποίος τον είχε παρακινήσει.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος φημολογείται ότι είχε κρύψει στο κρησφύγετο του, το σπήλαιο, έναν αφάνταστο θησαυρό, του οποίου την ακριβή θέση μόνο ο Edward John Trelawney ήξερε, αν λάβουμε υπόψη τα απομνημονεύματά του.
Συνεχίζεται
Μετάφραση-Επιμέλεια-Απόδοση στα ελληνικά Αόρατα Γεγονότα
Απόσπασμα από το βιβλίο της Maria Ballos και του Anton. Dion.
Μετάφραση-Επιμέλεια-Απόδοση στα ελληνικά Αόρατα Γεγονότα
Απόσπασμα από το βιβλίο της Maria Ballos και του Anton. Dion.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου