"Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την κοινωνία σε δύο μέρη:
αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός
και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους."
(Elbert Hunnard)
Ηταν η πρώτη γυναίκα που είχε μιά ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη των μαθηματικών.
Ο Πλωτίνος δίδαξε ότι υπάρχει μια τελευταία πραγματικότητα που είναι πέρα από την προσιτότητα της σκέψης ή της γλώσσας.
Υπήρξε ένα επίπεδο πραγματικότητας που αντιστοιχεί σε κάθε ευδιάκριτη σκέψη της οποίας το ανθρώπινο μυαλό ήταν ικανό.
Η Υπατία δίδαξε αυτές τις φιλοσοφικές ιδέες με μια μεγαλύτερη επιστημονική έμφαση από ότι οι πρώτοι οπαδοί του Νεοπλατωνισμού.
↑ Ο εκκλησιαστικός ιστορικό Σωκράτης ο Σχολαστικός αναφέρει:
Στον αντίποδά της ο Κύριλλος, ήταν αντιπαθής και ανεπιθύμητος από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την αρχιεπισκοπή.
Η Υπατία ήταν κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα της Αλεξάνδρειας και είναι αρκετά σίγουρο ότι μελέτησε τα μαθηματικά κάτω από τη καθοδήγηση και την εκπαίδευση του πατέρα της.
Είναι μάλλον αξιοπρόσεκτο ότι η Υπατία έγινε επικεφαλής της σχολής των Πλατωνιστών στην Αλεξάνδρεια περίπου το 400 μ.χ. Εκεί δίδαξε μαθηματικά και φιλοσοφία, ειδικότερα ασχολήθηκε με την διδασκαλία της φιλοσοφίας των Νεοπλατωνιστών.
Η Υπατία βάσισε τις διδασκαλίες της στους Πλωτίνο, ιδρυτή του Νεοπλατωνισμού, και τον Ιάμβλιχο που ήταν ένας από τους υπεύθυνους για την ανάπτυξη του Νεοπλατωνισμού στο 300 μ.χ.
Ο Πλωτίνος δίδαξε ότι υπάρχει μια τελευταία πραγματικότητα που είναι πέρα από την προσιτότητα της σκέψης ή της γλώσσας.
Το αντικείμενο της ζωής ήταν να στοχεύσει σε αυτή τη τελευταία πραγματικότητα που δεν θα μπορούσε ποτέ να περιγραφεί ακριβώς.
Ο Πλωτίνος τόνισε ότι οι άνθρωποι δεν είχαν τη διανοητική ικανότητα να καταλάβουν πλήρως τη τελευταία πραγματικότητα ή τις συνέπειες της ύπαρξής της.
Ο Ιάμβλιχος διέκρινε τα περαιτέρω επίπεδα πραγματικότητας σε μια ιεράρχηση των επιπέδων κάτω από τη τελευταία πραγματικότητα.
Η Υπατία δίδαξε αυτές τις φιλοσοφικές ιδέες με μια μεγαλύτερη επιστημονική έμφαση από ότι οι πρώτοι οπαδοί του Νεοπλατωνισμού.
Περιγράφεται από όλους τους σχολιαστές ως χαρισματικός δάσκαλος.
Η Υπατία ήρθε να συμβολίσει την μάθηση και την επιστήμη που οι πρώτοι Χριστιανοί την ταύτιζαν με την ειδωλολατρεία.
Εντούτοις, μεταξύ των μαθητών που δίδαξε στην Αλεξάνδρεια υπήρξαν πολλοί προεξέχοντες Χριστιανοί.
Ένας από τους διασημότερους είναι ο Συνέσιος ο Κυρηναίος που επρόκειτο αργότερα να γίνει επίσκοπος Πτολεμαίδος.
Πολλές από τις επιστολές που ο Συνέσιος έγραψε στην Υπατία έχουν συντηρηθεί και βλέπουμε κάποιες απο αυτές που γέμιζαν απο θαυμασμό και σεβασμό για τις διδακτικές και επιστημονικές ικανότητες της Υπατίας.
Το 412 μ.χ ο Κύριλλος έγινε Επίσκοπος της Αλεξάνδρειας. Ρωμαίος δε έπαρχος της Αλεξάνδρειας ήταν ο Ορέστης.
Ο Κύριλλος και ο Ορέστης ηταν σφοδροί πολιτικοί ανταγωνιστές.
Η εκκλησία και το κράτος πάλεψαν για τον έλεγχο.
Η Υπατία ήταν φίλη του Ορέστη και αυτό, μαζί με την προκατάληψη των Χριστιανών που θεωρούσαν τις φιλοσοφικές απόψεις της, ειδωλολατρικές, συνετέλεσαν ώστε η Υπατία να γίνει το σημείο εστίασης των ταραχών μεταξύ των Χριστιανών και των μη-Χριστιανών.
Μερικά χρόνια αργότερα, σύμφωνα με μια έκθεση, η Υπατία δολοφονήθηκε άγρια από τους μοναχούς Nitrian ένα φανατικό τμήμα των Χριστιανών που ήταν υποστηρικτές του Κύριλλου.
Μερικά χρόνια αργότερα, σύμφωνα με μια έκθεση, η Υπατία δολοφονήθηκε άγρια από τους μοναχούς Nitrian ένα φανατικό τμήμα των Χριστιανών που ήταν υποστηρικτές του Κύριλλου.
Σύμφωνα με έναν άλλο απολογισμό (από το Σωκράτη το σχολαστικό) σκοτώθηκε από ένα όχλο Αλεξανδριανών.
Δεν υπάρχουν στοιχεία, ότι η Υπατία ασχολήθηκε με μαθηματική έρευνα. Εντούτοις βοήθησε τον πατέρα της Θέωνα στο γράψιμο των σχολίων ένδεκα μερών απο το Almagest του Πτολεμαίου.
Επίσης θεωρείται ότι βοήθησε τον πατέρα της στην παραγωγή μιας νέας έκδοσης των στοιχείων του Ευκλείδη που έχει γίνει η βάση για όλες τις πιό πρόσφατες εκδόσεις του Ευκλείδη.
Έκανε μόνο προσθήκες στο περιεχόμενο των "στοιχείων" και προσπάθησε να αφαιρέσει τις δυσκολίες που γίνονται αντιληπτές από τους αρχάριους στη μελέτη του βιβλίου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η έκδοσή του εγκρίθηκε από τους μαθητές στην Αλεξάνδρεια για τους οποίους γράφτηκε, καθώς επίσης και μετέπειτα από πιό παλαιότερους Έλληνες οι οποίοι το χρησιμοποίησαν σχεδόν αποκλειστικά. Τέλος για τη κοινή εργασία με τον πατέρα της, ενημερωνόμαστε από τον Suidas ότι η Υπατία έγραψε τα σχόλια στα Αριθμητικά του Διόφαντου, στις Κωνικές του Απολλώνιου και στις αστρονομικές εργασίες του Πτολεμαίου.ΠΗΓΗ
-------------------------------------------------------------------------
Έκανε μόνο προσθήκες στο περιεχόμενο των "στοιχείων" και προσπάθησε να αφαιρέσει τις δυσκολίες που γίνονται αντιληπτές από τους αρχάριους στη μελέτη του βιβλίου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η έκδοσή του εγκρίθηκε από τους μαθητές στην Αλεξάνδρεια για τους οποίους γράφτηκε, καθώς επίσης και μετέπειτα από πιό παλαιότερους Έλληνες οι οποίοι το χρησιμοποίησαν σχεδόν αποκλειστικά. Τέλος για τη κοινή εργασία με τον πατέρα της, ενημερωνόμαστε από τον Suidas ότι η Υπατία έγραψε τα σχόλια στα Αριθμητικά του Διόφαντου, στις Κωνικές του Απολλώνιου και στις αστρονομικές εργασίες του Πτολεμαίου.ΠΗΓΗ
-------------------------------------------------------------------------
ΥΠΑΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΛΛΟΣ
«῏Ην τις γυνὴ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ͵ τοὔνομα Ὑπατία· αὕτη Θέωνος μὲν τοῦ φιλοσόφου θυγάτηρ ἦν· ἐπὶ τοσοῦτον δὲ προὔβη παιδείας͵ ὡς ὑπερακοντίσαι τοὺς κατ΄ αὐτὴν φιλοσόφους͵ τὴν δὲ Πλατωνικὴν ἀπὸ Πλωτίνου καταγομένην διατριβὴν διαδέξασθαι͵ καὶ πάντα τὰ φιλόσοφα μαθήματα τοῖς βουλομένοις ἐκτίθεσθαι· διὸ καὶ οἱ πανταχόθεν φιλοσοφεῖν βουλόμενοι κατέτρεχον παρ΄ αὐτήν. Διὰ τὴν προσοῦσαν αὐτῇ ἐκ τῆς παιδεύσεως σεμνὴν παρρησίαν καὶ τοῖς ἄρχουσι σωφρόνως εἰς πρόσωπον ἤρχετο· καὶ οὐκ ἦν τις αἰσχύνη ἐν μέσῳ ἀνδρῶν παρεῖναι αὐτήν· πάντες γὰρ δι΄ ὑπερβάλλουσαν σωφροσύνην πλέον αὐτὴν ᾐδοῦντο καὶ κατεπλήττοντο. Κατὰ δὴ ταύτης τότε ὁ φθόνος ὡπλί↔σατο· ἐπεὶ γὰρ συνετύγχανε συχνότερον τῷ Ὀρέστῃ͵ διαβολὴν τοῦτ΄ ἐκίνησε κατ΄ αὐτῆς παρὰ τῷ τῆς ἐκκλησίας λαῷ͵ ὡς ἄρα εἴη αὕτη ἡ μὴ συγχωροῦσα τὸν Ὀρέστην εἰς φιλίαν τῷ ἐπισκόπῳ συμβῆναι. Καὶ δὴ συμφρονήσαντες ἄνδρες τὸ φρόνημα ἔνθερμοι͵ ὧν ἡγεῖτο Πέτρος τις ἀναγνώστης͵ ἐπιτηροῦσι τὴν ἄνθρωπον ἐπανιοῦσαν ἐπὶ οἰκίαν ποθέν· καὶ ἐκ τοῦ δίφρου ἐκβαλόντες͵ ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν ᾗ ἐπώνυμον Καισάριον συνέλκουσιν͵ ἀποδύσαντές τε τὴν ἐσθῆτα ὀστράκοις ἀνεῖλον· καὶ μεληδὸν διασπάσαντες͵ ἐπὶ τὸν καλούμενον Κιναρῶνα τὰ μέλη συνάραντες πυρὶ κατηνάλωσαν. Τοῦτο οὐ μικρὸν μῶμον Κυρίλλῳ καὶ τῇ Ἀλεξανδρέων ἐκκλησίᾳ εἰργάσατο· ἀλλότριον γὰρ παντελῶς τῶν φρονούντων τὰ Χριστοῦ φόνοι καὶ μάχαι καὶ τὰ τούτοις παραπλήσια. Καὶ ταῦτα πέπρακται τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς Κυρίλλου ἐπισκοπῆς͵ ἐν ὑπατείᾳ Ὁνωρίου τὸ δέκατον͵ καὶ Θεοδοσίου τὸ ἕκτον͵ ἐν μηνὶ Μαρτίῳ͵ νηστειῶν οὐσῶν». (Εκκλησιαστική Ιστορία, Βιβλίο έβδομο, κεφάλαιο 15ο)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΙ ΕΔΩ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ;
Τον Οκτώβριο του 412, στο πατριαρχείο Αλεξανδρείας εκλέγεται ο Κύριλλος. Γρήγορα διαπίστωσε ο νέος επίσκοπος ότι την πολιτική και κοινωνική ζωή της Αλεξάνδρειας την επηρέαζε μια γυναίκα προικισμένη με δυνατή προσωπικότητα και σοφία η οποία μαγνήτιζε το περιβάλλον της και τους ανθρώπους γύρω της.Στον αντίποδά της ο Κύριλλος, ήταν αντιπαθής και ανεπιθύμητος από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την αρχιεπισκοπή.
Οι πηγές τον περιγράφουν σαν βίαιο και αρχομανή που επεδίωξε την απόκτηση της εξουσίας με τον πιο αδιάλλακτο τρόπο από τον προκάτοχο και θείο του, προκαλώντας δυσφορία και διαφωνίες στις εκκλησιαστικές ομάδες.
Η προπαγάνδα του Κύριλλου άρχισε να παρουσιάζει την Υπατία στις μάζες ως μάγισσα που ασκούσε μαύρη μαγεία γιατί τα μαθηματικά ταυτιζόταν στον χριστιανικό κόσμο με την μαγεία – γι’ αυτό αργότερα τα έργα των μαθηματικών παραδίδονταν στην πυρά σύμφωνα με την νομοθεσία του Ανατολικού ρωμαϊκού Κράτους και οι διδάσκοντες την μαθηματική επιστήμη εξορίζονταν.
Τον Μάϊο του 415, ένας φανατισμένος όχλος με επικεφαλής οργισμένους καλόγερους που οδηγούσε κάποιος Πέτρος ο Αναγνώστης, συνέλαβε την Υπατία την ώρα που δίδασκε.
Τον Μάϊο του 415, ένας φανατισμένος όχλος με επικεφαλής οργισμένους καλόγερους που οδηγούσε κάποιος Πέτρος ο Αναγνώστης, συνέλαβε την Υπατία την ώρα που δίδασκε.
Την έσυραν στην εκκλησία Καισάριον όπου έσκισαν τα φορέματά της και την κατακρεούργησαν με φρικτό τρόπο: με όστρακα (θραύσματα) αγγείων («οστράκοις ανείλον»).
Αδυνατώντας να συγκρατήσουν το μένος τους παρά το φοβερό λιντσάρισμα, έσυραν το νεκρό κορμί της και το έκαψαν σε μια τοποθεσία με το όνομα Κίναρον.
Κατά τον Ησύχιο, διαμέλισαν το σώμα της και διασκόρπισαν τα μέλη του στην πόλη.
Η φρικτή περιγραφή του θανάτου της διασώθηκε από τον Ιωάννη Νικίου, τον Σωκράτη τον Σχολαστικό, τον Ιωάννη Μαλλάλα , τον Ησύχιο και λίγους τολμηρούς λογογράφους.
Ο Δαμάσκιος αναφέρει ότι είναι πεπεισμένος πως ο Κύριλλος σχεδίασε την δολοφονία της Υπατίας και την πραγματοποίησε με την βοήθεια των ανθρώπων του.
Για τον Σωκράτη τον Σχολαστικό, ο φθόνος της εκκλησιαστικής άρχουσας τάξης για την επιτυχία και το γόητρο της Υπατίας, ήταν ο αποφασιστικός παράγων της δολοφονίας της (Maria Dzielska σ. 183)
Ο Κύριλλος στερέωσε στη συνέχεια την θέση του στην Αλεξάνδρεια, κι έτσι το έγκλημα αποσιωπήθηκε επιμελώς από τις εξουσίες για να καλυφθεί η ντροπή και η ευθύνη του χριστιανικού φανατισμού.
Η Υπατία, η Αλεξανδρινή φιλόσοφος και μαθηματικός, η ευγενέστερη μορφή της ελληνικής παιδείας, έγινε μάρτυρας της ελληνικής σκέψεως και των ελληνικών γραμμάτων με τον φρικτότερο τρόπο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.
Οι φανατισμένοι καλόγεροι και το αφιονισμένο πλήθος συνέχισαν να λυμαίνονται την ευρύτερη περιοχή της Αλεξάνδρειας, τρομοκρατώντας κάθε έναν που συνέχιζε να σκέφτεται ελληνικά.
Ο Κύριλλος, ηθικός αυτουργός της δολοφονίας, επιβραβεύθηκε για το ανοσιούργημα που διέπραξε με το να ανακηρυχθεί άγιος. Επιβραβεύθηκε μάλιστα διπλά αφού η μνήμη του γιορτάζεται από την εκκλησία δύο φορές τον χρόνο: στις 18 Ιανουαρίου και στις 9 Ιουνίου!
Για το έγκλημα δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς.
… ή μάλλον τιμωρήθηκε η ίδια η ανθρωπότητα που κύλισε στον σκοταδισμό για περισσότερο από 1000 χρόνια, έως ότου τα λιγοστά απομεινάρια της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας που διασώθηκαν να ξαναανακαλυφθούν από τους νέους τότε επιστήμονες της «αναγέννησης» και να διαπιστώσουν πως η γη δεν πρέπει να είναι επίπεδη….!!!
Κατά τον Ησύχιο, διαμέλισαν το σώμα της και διασκόρπισαν τα μέλη του στην πόλη.
Η φρικτή περιγραφή του θανάτου της διασώθηκε από τον Ιωάννη Νικίου, τον Σωκράτη τον Σχολαστικό, τον Ιωάννη Μαλλάλα , τον Ησύχιο και λίγους τολμηρούς λογογράφους.
Ο Δαμάσκιος αναφέρει ότι είναι πεπεισμένος πως ο Κύριλλος σχεδίασε την δολοφονία της Υπατίας και την πραγματοποίησε με την βοήθεια των ανθρώπων του.
Για τον Σωκράτη τον Σχολαστικό, ο φθόνος της εκκλησιαστικής άρχουσας τάξης για την επιτυχία και το γόητρο της Υπατίας, ήταν ο αποφασιστικός παράγων της δολοφονίας της (Maria Dzielska σ. 183)
Ο Κύριλλος στερέωσε στη συνέχεια την θέση του στην Αλεξάνδρεια, κι έτσι το έγκλημα αποσιωπήθηκε επιμελώς από τις εξουσίες για να καλυφθεί η ντροπή και η ευθύνη του χριστιανικού φανατισμού.
Η Υπατία, η Αλεξανδρινή φιλόσοφος και μαθηματικός, η ευγενέστερη μορφή της ελληνικής παιδείας, έγινε μάρτυρας της ελληνικής σκέψεως και των ελληνικών γραμμάτων με τον φρικτότερο τρόπο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.
Οι φανατισμένοι καλόγεροι και το αφιονισμένο πλήθος συνέχισαν να λυμαίνονται την ευρύτερη περιοχή της Αλεξάνδρειας, τρομοκρατώντας κάθε έναν που συνέχιζε να σκέφτεται ελληνικά.
Ο Κύριλλος, ηθικός αυτουργός της δολοφονίας, επιβραβεύθηκε για το ανοσιούργημα που διέπραξε με το να ανακηρυχθεί άγιος. Επιβραβεύθηκε μάλιστα διπλά αφού η μνήμη του γιορτάζεται από την εκκλησία δύο φορές τον χρόνο: στις 18 Ιανουαρίου και στις 9 Ιουνίου!
Για το έγκλημα δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς.
… ή μάλλον τιμωρήθηκε η ίδια η ανθρωπότητα που κύλισε στον σκοταδισμό για περισσότερο από 1000 χρόνια, έως ότου τα λιγοστά απομεινάρια της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας που διασώθηκαν να ξαναανακαλυφθούν από τους νέους τότε επιστήμονες της «αναγέννησης» και να διαπιστώσουν πως η γη δεν πρέπει να είναι επίπεδη….!!!
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου