Είχα έτοιμο το κείμενο της παρέκβασης για δημοσίευση χθες το πρωΐ (Δευτέρα, 20/10/2014), αλλά συνέβησαν πολλά, και η δημοσίευση αναβλήθηκε για σήμερα. Κι ώσπου να φθάσουμε στο σημερινό πρωϊνό, μεσολάβησαν νέες δημοσιεύσεις ανά τα Ιντερνέτια, που κατέστησαν το μισό κείμενο σχεδόν άχρηστο.
Ωστόσο, έτσι, για την Ιστορία, θα το δημοσιεύσω – και θα καταλάβετε.
- – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Τις προηγούμενες μέρες, έκανα ένα σχόλιο μάλλον απαξιωτικό, κι ένα σχόλιο εχθρικό. Οφείλω να εξηγήσω τη συμπεριφορά μου, καί -γιατί όχι; – να ζητήσω συγνώμες. Δεν έχω να μοιράσω τίποτε με αναγνώστες, ή άλλους ιστολόγους. Ούτε σπίτια, ούτε χωράφια, ούτε γκόμενες, ούτε ράβδους χρυσού. Άσε που ήδη κυκλοφορεί στη χώρα αρκετή εχθρότητα, κι αρκετός διχασμός. Να προσθέσω, λέτε, περισσότερα τέτοια “αγαθά”; Τά ‘χουμε ανάγκη;
Ο λόγος της επιθετικότητάς μου, είναι ο εξής:
Όπως ακριβώς, όταν βλέπεις το παιδί σου να πάει να βάλει το πηρούνι στην πρίζα, το τραβάς βίαια προς τα πίσω (καί του ρίχνεις καί μερικές), καί το νουθετείς …δημοκρατικώς πως αργότερα, με την ησυχία σου, έτσι ακριβώς αντέδρασα κι εγώ. Η αιτία ήταν πως η κατάσταση κινδύνευε να ξεφύγει εκτός ελέγχου σε δύο περιπτώσεις σοβαρών ιστολογίων καί ιστολόγων, κι έπρεπε να δράσω γρήγορα – προς επαναφοράν των ισορροπιών. Τα πράγματα με τις πρόσφατες ανασκαφές είναι ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ, καί δεν επιτρέπεται ούτε το παραμικρό ολίσθημα προς την επιπολαιότητα. Εννοώ, όσων τηρούμε μιά ελάχιστη σοβαρότητα στα όσα γράφουμε. (Οι υπόλοιποι, δεν μ’ απασχολούν. Μιά ζωή, μαλακίες γράφανε. Δεν θ’ αλλάξουν τώρα.)
Αναλύω (τώρα, με την ησυχία μας) τις δύο περιπτώσεις.
(Ακολουθεί το πρώτο μισό, που κατέστη ανεπίκαιρο/ψιλοάκυρο.)
ΤΟ ΕΛΑΣΣΟΝ – Η ΑΜΜΟΣ
Με αφορμή κάποιες πρόσφατες (αρκετά θολές, είν’ η αλήθεια) δηλώσεις των αρχαιολόγων, ο καλός ιστολόγος “Διηνέκης” (ιστολόγιο “Έσχατη γραμμή ανασχέσεως”) συνεπέρανε -απάνω-κάτω- ότι ο τάφος της Αμφίπολης είχε ήδη ανοιχτεί από την εποχή Λαζαρίδη (1965), καί ξαναμπαζώθηκε (με τη γνωστή άμμο μέχρι το ταβάνι) κατόπιν εντολών “άνωθεν”. Επίσης, συνεπέρανε πως τα νεκρά πρόσωπα μέσα στον τάφο ήταν ήδη γνωστά από τότε, καί πως κτερίσματα κτλ έχουν ήδη κάνει φτερά. (Σύνδεσμος.)
Τα επιχειρήματά του όντως έχουν κάποια βάση. (Πχ, καί ποιός δεν γνωρίζει τις πανταχού παρούσες “εντολές άνωθεν”, στη …δημοκρατιάρα μας…) Ωστόσο, προσωπικά είχα κι έχω δύο σοβαρές αντιρρήσεις:
Πρώτον, εάν υποθέσουμε ότι όντως έπρεπε να υλοποιηθούν “άνωθεν”εντολές συσκοτίσεως, η μεταφορά άμμου (γιά να μπαζωθεί το μνημείο) δεν είναι ούτε στιγμιαία, ούτε μικρής διάρκειας.
Υπολογίζοντας (απ’ όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα) τον όγκο πέντεπροθαλάμων, λαμβάνω τα εξής -υποθετικά μεν, ρεαλιστικά δέ- δεδομένα:
Ότι το 1965 δεν χρησιμοποιήθηκαν μηχανήματα (πχ ιμάντας μεταφοράς), διότι τότε οι ανασκαφές είχαν ακόμη χειρότερη χρηματοδότηση, απ’ ό,τι σήμερα. Συνεπώς, χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά χειρώνακτες εργάτες. Μετά, γιά αίθουσα 6 m x 6 m x 6 m = 216 m^3 (διακόσια δεκαέξι κυβικά μέτρα) ανά προθάλαμο, καί καλυμμένο το 80%του όγκου, έχω 5*216*0.8 = 864 κυβικά μέτρα άμμου. Υποθέτω ακόμη, πως η άμμος βρισκόταν σε σωρό αρκετά κοντά στην είσοδο, ώστε η ολική διαδικασία (α) να γεμίσει το καρροτσάκι μεταφοράς, (β) να το κουβαλήσει ο εργάτης στην τρύπα του διαχωριστικού, καί (γ) να πετάξει την άμμο μέσα στον προθάλαμο (όπου άλλοι εργάτες θα τη σπρώχνουν -απ’ έξω απ’ την τρύπα- με φουρνόξυλα, ώστε να κατανεμηθεί ισομερώς), η ολική διαδικασία, λέγω, να κρατούσε ακριβώς δύο λεπτά της ώρας ανά καρροτσάκι.
Υποθέτω ακόμη πως κάθε κυβικό μέτρο άμμου γεμίζει με είκοσι (20) καρροτσάκια, καί πως κάθε εργάτης εργάζεται επί ένα πλήρες οκτάωρο. Τότε, γιά να γεμίσουν άμμο στο 80% του όγκου τους καί οι πέντε προθάλαμοι, απαιτούνται 576 εργατώρες, ή περίπου 72 μέρες. Δηλαδή, ή ένας εργάτης θα γεμίζει τους προθαλάμους με άμμο επί περίπου τρείς μήνες (διότι απαγορεύεται η εργασία τα Σαββατοκύριακα), ή δέκα εργάτες επί περίπου μιάμιση εβδομάδα. Καί θα δουλεύουν σαν ρομπότ, δίχως το παραμικρό διάλειμμα γι’ ανάπαυση!
Όπως καταλαβαίνετε, οι αριθμοί αυτοί είναι πολύ συντηρητική εκτίμηση, καί εύκολα μπορούν να ξεφύγουν έως καί 100% παραπάνω. Σ’ αυτούς τους υπολογισμένους χρόνους, προσθέστε τον χρόνο να στηθούν σκαλωσιές. Στον καθαρό χρόνο γεμίσματος με άμμο, τέλος, προσθέστε ίσο χρόνο αρχικού αδειάσματος – αν υποτεθεί ότι οι ταφικοί προθάλαμοι ήσαν εξ αρχής γεμάτοι με άμμο.
Το αποτέλεσμα είναι εργασίες, που διαρκούν από τρείς έως έξι εβδομάδες, άρα ουδόλως μπορούν ν’ αποκρυφθούν. Αν ήταν να κρατήσουν μονάχα ένα βράδυ, να συμφωνήσω ότι μπορεί καί να περνούσαν στο “ντούκου”. Αλλά τώρα, σίγουρα τραβούν την προσοχή. Πράγμα που με φέρνει στη δεύτερη αντίρρησή μου:
Εφ’ όσον οι εργασίες αυτές τραβούν την προσοχή, όλο καί κάποιος θα μιλήσει παραπέρα.
Μ’ άλλα λόγια, στην πράξη δεν υφίσταται μυστικότητα.
Δύο επιπλέον (αντι)παραδείγματα:
Ο Ιωάννης Μεταξάς, προβλέποντας πολύ σωστά ότι οι Βούλγαροι θα μας ξαναεπιτεθούν, όπως το 1916, έθεσε ως στόχο να μετατρέψει τα πρόχειρα αμυντικά ορύγματα του 1916 (των βορείων συνόρων μας) σε μόνιμα οχυρά. (Ξέρετε, η γνωστή “Γραμμή Μεταξά” – Ρούπελ, κτλ.) Προς τούτο, κι επειδή καταλάβαινε πως αναπόφευκτα κάποιος ντόπιος (ηθελημένα, ή αθέλητα) θα μιλούσε γιά το μυστικό σχέδιο, μετέφερε στα σύνορα εργάτες από την Πελοπόννησο! Καί πώς; Με ολονύκτιο ταξίδι μέσα σε κλειστά στρατιωτικά φορτηγά.
Ωστόσο, οι λεπτομέρειες αυτές δεν άργησαν να μαθευτούν, καί μπορώ να σας πώ μαθεύτηκαν αμέσως μετά τον πόλεμο. Εγώ τις έμαθα αρκετά χρόνια πριν, από γηραιούς συγγενείς μου. Εντάξει, τα οχυρά δεν είναι έργο ίσου μεγέθους με το παραγέμισμα των προθαλάμων με άμμο. Το οπωσδήποτε μεγαλύτερο μέγεθός τους σημαίνει μεγαλύτερες πιθανότητες να διαρρεύσει κάτι. Αλλά, αν ένας χωρικός της περιοχής Καστά μιλούσε γιά “παράξενες” εργασίες των αρχαιολόγων, δεν θα κινδύνευε, δά, με στρατοδικείο καί τυφεκισμό!
Στο κάτω-κάτω, οι χωρικοί (όπως μάλλον έχετε διαπιστώσει), δεν διστάζουν να δίνουν συνεντεύξεις στα ΜΜΕ, καί να παραδέχονται στα ίσα πως διέπραξαν αρχαιοκαπηλικό πλιάτσικο κατ’ εξακολούθησιν καί κατά συρροήν.
Στην πληροφορία ότι κάποιοι μισόμουρλοι παραγεμίζουν τον τάφο με άμμο θα κολλούσανε;
Εδώ διέρρευσε ακόμη μία επιχείρηση του Μεταξά, σαφώς μέγιστης μυστικότητας: η μεταφορά (αρχές του 1941) μεγάλου μέρους του χρυσού του κράτους σε μυστικό κρησφύγετο, το οποίο είναι άγνωστο ακόμη καί σήμερα.
Εδώ διέρρευσε ακόμη μία επιχείρηση του Μεταξά, σαφώς μέγιστης μυστικότητας: η μεταφορά (αρχές του 1941) μεγάλου μέρους του χρυσού του κράτους σε μυστικό κρησφύγετο, το οποίο είναι άγνωστο ακόμη καί σήμερα.
Αλλά η ιστορία τελικά μαθεύτηκε.
Μέχρι καί σε έντυπα “έρευνας” δημοσιεύτηκε.
Τί να λέμε, τώρα, γιά την τυχόν προσπάθεια συγκάλυψης του τάφου με μπάζωμα!
Καί το περίφημο παράδειγμα με το Μπλέτσλυ Πάρκ, στο οποίο όλοι οι εργαζόμενοι εκεί είχαν ορκιστεί διά βίου μυστικότητα.
Καί το περίφημο παράδειγμα με το Μπλέτσλυ Πάρκ, στο οποίο όλοι οι εργαζόμενοι εκεί είχαν ορκιστεί διά βίου μυστικότητα.
Αλλά κάποιος “έσπασε” το 1974, κι έτσι μαθεύτηκε όλη η ιστορία. Σε αντίθεση -γιά να καταλάβετε-, ακόμη σήμερα δεν έχει μαθευτεί το παραμικρό γιά τις κρυπτογραφικές μηχανές των ηπαπαραίων του 1940.
Όθεν, συμπερασματικώς: Ποτέ δεν συνέβη ανασκαφή καί ξαναμπάζωμα του τάφου το 1965, ο δε τάφος είναι ασύλητος. Εκτός κι αν κάποιος έχει απτές αποδείξεις ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Επειδή, όμως, ζούμε σ’ έναν τρελλό κόσμο, όπου τίποτε δεν αποκλείεται, αφήνω όλες τις πιθανότητες ανοιχτές. Όμως, εάν κάποιος θέλει να με αντικρούσει, αλλά δεν διαθέτει απτές αποδείξεις, θα παρακαλούσα να το πράξει με λογικά επιχειρήματα – καί ειδικά με μετρήσιμα μεγέθη, σαν αυτά που παρέθεσα.
Λογικά επιχειρήματα, που απαιτούν τεκμηριωμένες απαντήσεις, είναι πχ:
Γιατί (μόνον) ο Λαζαρίδης, κι όχι (καί) οι Άγγλοι του 1916;
Ή: Πόσο μέσα στο ταφικό συγκρότημα προχώρησαν οι τυχόν πονηροί, καί πώς το συμπεραίνουμε αυτό;
Αλλοιώς, διαιωνίζεται μία αστήρικτη άποψη, που μόνο ζημιά κάνει. (Την άποψη του “Διηνέκη” την έχουν κι άλλα ιστολόγια, όπως διαπίστωσα.)
Αυτά έγραφα, όταν ετοίμαζα το κείμενο. Στο μεταξύ, απεκαλύφθη η αλήθεια: Οι άγγλοι!Αυτοί έκαναν “ριφιφί” από πάνω, καί μετά έβαλαν τα πιτσιρίκια των γύρω χωριών να ρίχνουν άμμο μέσα στους προθαλάμους, γιά να μην καταρρεύσει το μνημείο. (Εφ’ όσον είχαν πειράξει τη στατική του αντοχή.)
Ναί, αυτή ακριβώς η συμμορία διπόδων (πανάθεμα το σόϊ της) ξανάκανε ζημιά σ’ Ελληνικά αρχαία υψίστης σημασίας.
Ευτυχώς, ο “Διηνέκης” ήταν απ’ τους πρώτους που το κατάλαβαν. Όμως, τα ερωτήματα παραμένουν:
Πόσο βαθειά είναι η πληγή;
Ποιός ήταν ο πρώτος, που κυκλοφόρησε τις φωτογραφίες των άγγλων στην εγχώρια“μπλογκόσφαιρα”;
Καί πού τις βρήκε; ποιός, τέλος πάντων, του τις έδωσε;
Καί γιατί τώρα, κι όχι μερικά χρόνια πρίν;
Καί γιατί το εργαστήριο, που θα εξέταζε την άμμο, άργησε τόσο πολύ να δώσει απάντηση; (Αυτό το ξέρουμε: Επειδή θα φαινόταν πως η άμμος είναι 100 χρόνων παλιά, κι όχι 2,300 ετών, όπως πχ υπέθεσε ο Τραϊανού.)
…Κάποτε, πρέπει να μάθουμε να κάνουμε καλές ερωτήσεις…
Ακολουθεί το δεύτερο μέρος του κειμένου μου, το οποίο τώρα “φωτίζεται” λίγο δυνατώτερα.
ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ – ΤΑ “ΜΑΡΜΑΡΑ”
Εμμέσως (πλήν σαφώς) “στόλισα” τον συγγραφέα τούτου εδώ του άρθρου, πως είναι γιά το τρελλάδικο. (Λες κι εγώ είμαι καλύτερος.) Αλλά μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι καί δεν κρατήθηκα, διότι η φράση:
“…Τα μάρμαρα λοιπόν, είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που κυοφορείται στην Αμφίπολη…”
είναι όντως εξοργιστική.
Εξηγώ:
Όπως πολύ καλά θα γνωρίζετε (διότι η ειδησεογραφία μας τά ‘χει πρήξει), η νεόνυμφη -καί δικηγόρος το επάγγελμα- κυρία Κλούνεϋ ανέλαβε δράση εσχάτως (“ακτιβισμός” λέγεται αυτό), ώστε να επιστρέψουν τα “Ελγίνεια μάρμαρα” του Παρθενώνα (η ζωφόρος του ναού, δηλαδή) στην Αθήνα.
Εντάξει μέχρις εδώ.
Όμως, σχεδόν σύσσωμη η εγχώρια μπλογκόσφαιρα (που έχει ως αντικείμενο τέτοια θέματα), αντί να επαινέσει την Κλούναινα, ξεσηκώθηκε εναντίον της – καί ορθώς έπραξε. Γιατί; Διότι είναι φανερό, πως στην καλύτερη περίπτωση πρόκειται γιά περίπτωση ακριβοπληρωμένων (από τον κρατικό προϋπολογισμό των κορόϊδων, εννοείται) δημοσίων σχέσεων, καί στη χειρότερη ξεκινάνε διάφορα σενάρια ανθελληνικής συνομωσίας.
Εντάξει καί μέχρις εδώ.
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ, η κίνηση αυτή είναι -γιά πολλούς λόγους- καί ύποπτη, καί άκαιρη.
Αλλά, ρέ λεβέντες της εγχώριας μπλογκόσφαιρας, συνειδητοποιείτε τί τσουνάμι μαλακίας ξεσηκώσατε, μ’ αυτά που γράφετε γιά το συγκεκριμένο θέμα; Εκτός κι αν δεν είσαστε χαζοβιόληδες, αλλά πληρωμένα τομάρια, με αποστολή να ευτελίζετε ΚΑΘΕ σοβαρή ενασχόληση με την αρχαία Ελλάδα.
Πάντως, καί στη μία περίπτωση, καί στην άλλη, εγώ δεν πρόκειται να σας αφήσω έτσι.
“- Τη βάλανε οι σιωνιστές!”, θυμώνει ο ένας. “- Όπως κλέψανε τα μάρμαρα της Ακρόπολης γιά τον τρίτο ναό του Σολομώντα, καί στην Αθήνα αφήσανε αντίγραφα, θα κλέψουνε κι αυτά!”, οιμώσσει άλλος. “- Θέλουν οι σιωνιστές να μας αποπροσανατολίσουν!”, αναφωνεί τρίτος.
Σοβαρά, ωρέ;
Γιατί; Δεν μπορούνε οι σιωνιστές να συνεννοηθούν με τα φιλαράκια τους, τους άγγλους, καί να πάρουν τα “μάρμαρα” κατ’ ευθείαν; Είν’ ανάγκη να στήσουν ολόκληρη μασκαράτα μέσωι Ελλάδος; Ή, μήπως, έπαψαν να βιάζονται να χτίσουν τον ναό τους, καί το πάνε το πράγμα γιαβάς-γιαβάς καί με το πάσο τους;
Κι όσο γι’ αποπροσανατολισμό… Άντε να μην πω καμιά βαρειά κουβέντα, εδωπέρα! Από τα (εντελώς άχρηστα την σήμερον) πτυχία, μέχρι τα τούρκικα σήριαλ, τοκοπροσκύλιασμα των ανέργων στις καφετέριες, καί την υστερία γιά αγορά “νέων” ηλεκτρονικών σκουπιδιών (που σε τρείς μήνες θ’ απαξιωθούν από νεώτερα), αυτή η χώρα λούζεται καθημερινώς με ολόκληρα καράβια αποβλακωτικού σαμπουάν. Οι δημοσιοσχεσάδικες ανοησίες της Κλούναινας σας μάραναν;
[Με την ευκαιρία, καί γιά όποιον θέλει να το ψάξει το θέμα σοβαρά. Αξιόπιστα άτομα, καί ανεξάρτητα αλλήλων, μου μετέφεραν πως στα χωριά εξασκείται κατά κόρον μαύρη μαγεία, κυρίως με σκοπό τον προσεταιρισμό ψηφοφόρων. (Έμ, μετά πώς να μην είμαστε λαός ζαβλακωμένων, αν πλέουμε μέσα στη μούργα του κατώτερου αστρικού; ) Δεν γνωρίζω, αλλά καί δεν το αποκλείω. Όποιος, όμως, θέλει να το ψάξει, καλοδεχούμενος.]
Αλλά, αντί να κάθομαι να σας εξηγώ τί είναι σημαντικό, καί τί όχι, σας λέω μονάχα το εξής:
Θα βεβαιωθείτε γιά τη σημασία κάποιου αρχαίου ευρήματος, αν μάθετε πως -πριν από σας- τό έψαχναν ή το μελετούσαν μετά μανίας διάφοροι κατάσκοποι, ή στρατιωτικοί. Τελεία καί παύλα, καί δεν το συζητώ. Αν όντως θέλετε να κάνετε σοβαρή έρευνα, ακολουθήστε αυτό το κριτήριο, καί δεν θα χάσετε.
Όπως το ακολουθώ κι εγώ.
Θα καταλάβετε πολύ καλύτερα τί εννοώ, αν θυμηθείτε πως οι άγγλοι, που σκύλευσαν την Αμφίπολη, ήταν στρατιωτικοί. (Καί κατάσκοποι ανάμεσά τους.) Πως οι γερμαναράδες, που κάνανε τα ίδια σε Δελφούς, Δήλο, κτλ, το ίδιο. (Καί κατάσκοποι ανάμεσά τους.) Και πωςκάποιοι άλλοι στρατιωτικοί, πάλι, αποθηκεύουν πυρηνικά σε αρχαίες ιερές τοποθεσίες, πχ Ελευσίνα.
Πρέπει, δηλαδή, να καταλάβετε πως υφίσταται άμεση σχέση ατόμων, που έχουν ως κατ’ εξοχήν αποστολή τους την οργανωμένη κατάκτηση εμψύχων καί αψύχων, με οργανωμένες αποστολές σε αρχαίους τόπους – καί πως τίποτε δεν είναι τυχαίο.
Καί, μιά που τό ‘φερε η κουβέντα: πρέπει επίσης να μελετήσετε τις διοικητικές δομές των ξένων κρατών, που κατά καιρούς υπήρξαν κυρίαρχα στον πλανήτη μας. Θα διαπιστώσετε πχ πως, από την εποχή των Τζών Ντήη, στην αγγλίτσα δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιός είναι ο ευγενής άρχων, ποιός ο πανεπιστημιακός, ποιός ο στρατιωτικός, ποιός ο κατάσκοπος, ποιός ο διπλωμάτης, ποιός ο πολιτικός, ποιός ο τέκτων, καί ποιός ο υψηλόβαθμος ιερωμένος.
Όθεν, συμπερασματικώς: Ποτέ δεν συνέβη ανασκαφή καί ξαναμπάζωμα του τάφου το 1965, ο δε τάφος είναι ασύλητος. Εκτός κι αν κάποιος έχει απτές αποδείξεις ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Επειδή, όμως, ζούμε σ’ έναν τρελλό κόσμο, όπου τίποτε δεν αποκλείεται, αφήνω όλες τις πιθανότητες ανοιχτές. Όμως, εάν κάποιος θέλει να με αντικρούσει, αλλά δεν διαθέτει απτές αποδείξεις, θα παρακαλούσα να το πράξει με λογικά επιχειρήματα – καί ειδικά με μετρήσιμα μεγέθη, σαν αυτά που παρέθεσα.
Λογικά επιχειρήματα, που απαιτούν τεκμηριωμένες απαντήσεις, είναι πχ:
Γιατί (μόνον) ο Λαζαρίδης, κι όχι (καί) οι Άγγλοι του 1916;
Ή: Πόσο μέσα στο ταφικό συγκρότημα προχώρησαν οι τυχόν πονηροί, καί πώς το συμπεραίνουμε αυτό;
Αλλοιώς, διαιωνίζεται μία αστήρικτη άποψη, που μόνο ζημιά κάνει. (Την άποψη του “Διηνέκη” την έχουν κι άλλα ιστολόγια, όπως διαπίστωσα.)
Αυτά έγραφα, όταν ετοίμαζα το κείμενο. Στο μεταξύ, απεκαλύφθη η αλήθεια: Οι άγγλοι!Αυτοί έκαναν “ριφιφί” από πάνω, καί μετά έβαλαν τα πιτσιρίκια των γύρω χωριών να ρίχνουν άμμο μέσα στους προθαλάμους, γιά να μην καταρρεύσει το μνημείο. (Εφ’ όσον είχαν πειράξει τη στατική του αντοχή.)
Ναί, αυτή ακριβώς η συμμορία διπόδων (πανάθεμα το σόϊ της) ξανάκανε ζημιά σ’ Ελληνικά αρχαία υψίστης σημασίας.
Ευτυχώς, ο “Διηνέκης” ήταν απ’ τους πρώτους που το κατάλαβαν. Όμως, τα ερωτήματα παραμένουν:
Πόσο βαθειά είναι η πληγή;
Ποιός ήταν ο πρώτος, που κυκλοφόρησε τις φωτογραφίες των άγγλων στην εγχώρια“μπλογκόσφαιρα”;
Καί πού τις βρήκε; ποιός, τέλος πάντων, του τις έδωσε;
Καί γιατί τώρα, κι όχι μερικά χρόνια πρίν;
Καί γιατί το εργαστήριο, που θα εξέταζε την άμμο, άργησε τόσο πολύ να δώσει απάντηση; (Αυτό το ξέρουμε: Επειδή θα φαινόταν πως η άμμος είναι 100 χρόνων παλιά, κι όχι 2,300 ετών, όπως πχ υπέθεσε ο Τραϊανού.)
…Κάποτε, πρέπει να μάθουμε να κάνουμε καλές ερωτήσεις…
Ακολουθεί το δεύτερο μέρος του κειμένου μου, το οποίο τώρα “φωτίζεται” λίγο δυνατώτερα.
ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ – ΤΑ “ΜΑΡΜΑΡΑ”
Εμμέσως (πλήν σαφώς) “στόλισα” τον συγγραφέα τούτου εδώ του άρθρου, πως είναι γιά το τρελλάδικο. (Λες κι εγώ είμαι καλύτερος.) Αλλά μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι καί δεν κρατήθηκα, διότι η φράση:
“…Τα μάρμαρα λοιπόν, είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που κυοφορείται στην Αμφίπολη…”
είναι όντως εξοργιστική.
Εξηγώ:
Όπως πολύ καλά θα γνωρίζετε (διότι η ειδησεογραφία μας τά ‘χει πρήξει), η νεόνυμφη -καί δικηγόρος το επάγγελμα- κυρία Κλούνεϋ ανέλαβε δράση εσχάτως (“ακτιβισμός” λέγεται αυτό), ώστε να επιστρέψουν τα “Ελγίνεια μάρμαρα” του Παρθενώνα (η ζωφόρος του ναού, δηλαδή) στην Αθήνα.
Εντάξει μέχρις εδώ.
Όμως, σχεδόν σύσσωμη η εγχώρια μπλογκόσφαιρα (που έχει ως αντικείμενο τέτοια θέματα), αντί να επαινέσει την Κλούναινα, ξεσηκώθηκε εναντίον της – καί ορθώς έπραξε. Γιατί; Διότι είναι φανερό, πως στην καλύτερη περίπτωση πρόκειται γιά περίπτωση ακριβοπληρωμένων (από τον κρατικό προϋπολογισμό των κορόϊδων, εννοείται) δημοσίων σχέσεων, καί στη χειρότερη ξεκινάνε διάφορα σενάρια ανθελληνικής συνομωσίας.
Εντάξει καί μέχρις εδώ.
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ, η κίνηση αυτή είναι -γιά πολλούς λόγους- καί ύποπτη, καί άκαιρη.
Αλλά, ρέ λεβέντες της εγχώριας μπλογκόσφαιρας, συνειδητοποιείτε τί τσουνάμι μαλακίας ξεσηκώσατε, μ’ αυτά που γράφετε γιά το συγκεκριμένο θέμα; Εκτός κι αν δεν είσαστε χαζοβιόληδες, αλλά πληρωμένα τομάρια, με αποστολή να ευτελίζετε ΚΑΘΕ σοβαρή ενασχόληση με την αρχαία Ελλάδα.
Πάντως, καί στη μία περίπτωση, καί στην άλλη, εγώ δεν πρόκειται να σας αφήσω έτσι.
“- Τη βάλανε οι σιωνιστές!”, θυμώνει ο ένας. “- Όπως κλέψανε τα μάρμαρα της Ακρόπολης γιά τον τρίτο ναό του Σολομώντα, καί στην Αθήνα αφήσανε αντίγραφα, θα κλέψουνε κι αυτά!”, οιμώσσει άλλος. “- Θέλουν οι σιωνιστές να μας αποπροσανατολίσουν!”, αναφωνεί τρίτος.
Σοβαρά, ωρέ;
Γιατί; Δεν μπορούνε οι σιωνιστές να συνεννοηθούν με τα φιλαράκια τους, τους άγγλους, καί να πάρουν τα “μάρμαρα” κατ’ ευθείαν; Είν’ ανάγκη να στήσουν ολόκληρη μασκαράτα μέσωι Ελλάδος; Ή, μήπως, έπαψαν να βιάζονται να χτίσουν τον ναό τους, καί το πάνε το πράγμα γιαβάς-γιαβάς καί με το πάσο τους;
Κι όσο γι’ αποπροσανατολισμό… Άντε να μην πω καμιά βαρειά κουβέντα, εδωπέρα! Από τα (εντελώς άχρηστα την σήμερον) πτυχία, μέχρι τα τούρκικα σήριαλ, τοκοπροσκύλιασμα των ανέργων στις καφετέριες, καί την υστερία γιά αγορά “νέων” ηλεκτρονικών σκουπιδιών (που σε τρείς μήνες θ’ απαξιωθούν από νεώτερα), αυτή η χώρα λούζεται καθημερινώς με ολόκληρα καράβια αποβλακωτικού σαμπουάν. Οι δημοσιοσχεσάδικες ανοησίες της Κλούναινας σας μάραναν;
[Με την ευκαιρία, καί γιά όποιον θέλει να το ψάξει το θέμα σοβαρά. Αξιόπιστα άτομα, καί ανεξάρτητα αλλήλων, μου μετέφεραν πως στα χωριά εξασκείται κατά κόρον μαύρη μαγεία, κυρίως με σκοπό τον προσεταιρισμό ψηφοφόρων. (Έμ, μετά πώς να μην είμαστε λαός ζαβλακωμένων, αν πλέουμε μέσα στη μούργα του κατώτερου αστρικού; ) Δεν γνωρίζω, αλλά καί δεν το αποκλείω. Όποιος, όμως, θέλει να το ψάξει, καλοδεχούμενος.]
Αλλά, αντί να κάθομαι να σας εξηγώ τί είναι σημαντικό, καί τί όχι, σας λέω μονάχα το εξής:
Θα βεβαιωθείτε γιά τη σημασία κάποιου αρχαίου ευρήματος, αν μάθετε πως -πριν από σας- τό έψαχναν ή το μελετούσαν μετά μανίας διάφοροι κατάσκοποι, ή στρατιωτικοί. Τελεία καί παύλα, καί δεν το συζητώ. Αν όντως θέλετε να κάνετε σοβαρή έρευνα, ακολουθήστε αυτό το κριτήριο, καί δεν θα χάσετε.
Όπως το ακολουθώ κι εγώ.
Θα καταλάβετε πολύ καλύτερα τί εννοώ, αν θυμηθείτε πως οι άγγλοι, που σκύλευσαν την Αμφίπολη, ήταν στρατιωτικοί. (Καί κατάσκοποι ανάμεσά τους.) Πως οι γερμαναράδες, που κάνανε τα ίδια σε Δελφούς, Δήλο, κτλ, το ίδιο. (Καί κατάσκοποι ανάμεσά τους.) Και πωςκάποιοι άλλοι στρατιωτικοί, πάλι, αποθηκεύουν πυρηνικά σε αρχαίες ιερές τοποθεσίες, πχ Ελευσίνα.
Πρέπει, δηλαδή, να καταλάβετε πως υφίσταται άμεση σχέση ατόμων, που έχουν ως κατ’ εξοχήν αποστολή τους την οργανωμένη κατάκτηση εμψύχων καί αψύχων, με οργανωμένες αποστολές σε αρχαίους τόπους – καί πως τίποτε δεν είναι τυχαίο.
Καί, μιά που τό ‘φερε η κουβέντα: πρέπει επίσης να μελετήσετε τις διοικητικές δομές των ξένων κρατών, που κατά καιρούς υπήρξαν κυρίαρχα στον πλανήτη μας. Θα διαπιστώσετε πχ πως, από την εποχή των Τζών Ντήη, στην αγγλίτσα δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιός είναι ο ευγενής άρχων, ποιός ο πανεπιστημιακός, ποιός ο στρατιωτικός, ποιός ο κατάσκοπος, ποιός ο διπλωμάτης, ποιός ο πολιτικός, ποιός ο τέκτων, καί ποιός ο υψηλόβαθμος ιερωμένος.
Όλοι αυτοί ήταν κι είναι ένα κουβάρι αξεδιάλυτο, στο οποίο δεν χωράει εύκολα κάποιος παρείσακτος.
Θα καταλάβετε, ακόμη, πχ το γιατί οι χιτλερικοί είχαν στήσει πεντέξη οργανώσεις “αρχαιολογικών” μελετών – καί με το που ενέσκηψαν εδώ, έψαχναν πράγματα, που οι αρχαιολόγοι μας ούτε κάν τά ‘χουν ακουστά.
Ο πόρδος Έλγκιν, το λοιπόν, δηλαδή ένα συνειδητοποιημένο μέλος απ’ αυτό το μπουλούκι των αποικιοκρατών, που λέγαμε, ήρθε συστημένος να κλέψει την Καρυάτιδα της Αφροδίτης, να καταστρέψει την Καρυάτιδα του Φαέθωνα, καί ν’ αποσπάσει τη ζωιφόρο του Παρθενώνα. (Όση σωζότανε το 1806, τέλος πάντων, μετά τη ζημιά απ’ τις οβίδες του Μοροζίνι, 150 χρόνια νωρίτερα.)
Γιά πολλούς, αυτά είναι τυχαίες πράξεις: αν δεν έκλεβε τα συγκεκριμένα αρχαία ο πόρδος, λένε, θά ‘κλεβε άλλα. Σύμφωνα, όμως, με το κριτήριο που μόλις ανέγραψα, αυτά τα καμώματα ήταν στοχευμένο χτύπημα σε ύψιστης σημασίας αρχαιότητες.
Η αρπαγή της Αφροδίτης, εν όψει της διαφαινόμενης δημιουργίας του (έστω) Ψευτορωμαίϊκου, ξέκοβε (τελετουργικώς) τους Έλληνες από τις πανάρχαιες μυστικές μας γνώσεις.
Η καταστροφή του Φαέθωνα ήταν επίσης μαύρο τελετουργικό φτύσιμο στη χαμένη μας πανάρχαιη πατρίδα.
Καί η ληστεία της ζωιφόρου ήταν το μαύρο τελετουργικό μαχαίρωμα των όποιων ελπίδων μας να ξαναπιάσουμε την άκρη του νήματος, καί να ξαναβρούμε ως λαός την πορεία μας προς τ’ άστρα – κι ακόμη παραπάνω.
Γιατί το λέω αυτό το τελευταίο; Επειδή γνωρίζω άριστα τη σημασία των (ανοήτως αποκαλουμένων) “μαρμάρων”. Αυτά δεν είναι ούτε η απεικόνιση της πομπής των Παναθηναίων (όπως πονηρά ανέγραψε ο πόρδος στο ημερολόγιό του -γνωρίζοντας ότι θα το διάβαζαν διάφοροι “λαθραναγνώστες”, καί θα διαδιδόταν το μελάνι της σουπιάς-, καί όπως βλακωδώς ψιττακίζουν οι ανά τον κόσμο αρχαιολόγοι εδώ καί 208 χρόνια), ούτε η απεικόνιση της θυσίας της Αγραύλου, όπως ακούγονται κάποιες δειλές φωνές τώρα τελευταία.
Τα “μάρμαρα”, η σειρά των εικόνων τους, είναι ένας υπερ-μυστικός κώδικας καταστάσεων του νού, που βοηθάει τον Έλληνα ν’ ανεβεί στον Όλυμπο. Θέλετε καταλάβετέ το, θέλετε όχι, αυτό είναι. Ο Παρθενώνας είναι ο ναός της Θεάς της Σοφίας, κι όχι αρχαίο μαγαζί “Πλακούντες ποιότητος Α’Α’Α’ – Ο Χαιρεφών”, γιά νά ‘χει διαφήμιση χαλβάδων στη ζωιφόρο. Αλλοιώς, τί σόϊ Θεά της Σοφίας θά ‘τανε η Αθηνά, αν τα“μάρμαρα” δεν ήταν αυτό ακριβώς που λέω;
Η Θεά Αθηνά ανέκαθεν αγαπούσε τους Έλληνες. Πιστέψτε με. Πώς, λοιπόν, θα μας άφηνε χωρίς ένα “δωράκι” τέτοιου είδους;
Εννοείται πως, (α) αυτός ο κώδικας δεν ερμηνεύεται χωρίς ιεροφαντική διδασκαλία, (β) δεν είναι γιά τον καθέναν, (γ) πρέπει πρώτα να συμπληρωθεί, γιά να φέρει αποτέλεσμα – καί η επανασυμπλήρωσή του δεν είναι έργο του κόσμου τούτου. (Αυτά τα ξέρουν καί οι άγγλοι, γι’ αυτό ψάχνουν μετά μανίας γκραβούρες των πρό του Μοροζίνι “περιηγητών” της Ακρόπολης. Να μη σπάνε το κεφάλι τους, οι άνθρωποι, στην προσπάθεια να δουν τί απεικόνιζαν τα απωλεσθέντα “μάρμαρα”.)
Εννοείται, ακόμη, πως ουδόλως τίθεται θέμα να διαλέξουμε Παρθενώνα ή Αμφίπολη. (Ή οποιοδήποτε άλλο αρχαίο, έναντι οποιουδήποτε άλλου.) Όλα είναι υψηλής αξίας, κι όλα είναι απαραίτητα.
Ποιός έχει μονάχα ένα χρώμα στο σπίτι του;
Τελειώνοντας, θα σας πω τί θα γίνει με την Κλούναινα. Το ξέρω 100%, διότι δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές.
Λοιπόν, αυτή η ωραία κυρία θα συντάξει -εκ μέρους του Ελληνικού Κράτους- μία μήνυση εναντίον της κυβερνήσεως της αγγλίτσας, την οποία θα καταθέσει σε κάποιο διεθνές δικαστήριο. Εκεί, θα φάμε χυλόπιττα μεγαλοπρεπέστατη. Καί στο τέλος, η κυρα-Κλούναινα θα τσεπώσει την αμοιβή της (αν δεν την τσέπωσε ήδη προκαταβολικά) καί θα πάει σπίτι της.
Γιατί;
Αφ’ ενός, όλ’ αυτά τα διεθνή δικαστήρια, όπου καί να βρίσκονται (αγγλίτσα, ηπαπάρα, ολλανδίτσα, γερμανίτσα, Ελβετία) είναι ανθελληνικά εξ ορισμού.
Αφ’ ετέρου, διεθνώς δεν υφίσταται “Ιστορικό”, ή “Ηθικό” Δίκαιο. Υφίσταται Δίκαιο διεθνών συμφωνιών (μ’ άλλα λόγια: ως κράτος, λούζεσαι ό,τι υπέγραψες – πχ συνθήκη “Δουβλίνο 2″), το οποίο στην πράξη εφαρμόζεται κατά το δοκούν. Μετατρέπεται, δηλαδή, σε Δίκαιο “της ισχύος” καί των ντέ φάκτο τετελεσμένων: ο ισχυρός χρησιμοποιεί τις εναντίον του αποφάσεις τέτοιων δικαστηρίων, ως υποκατάστατο του σόφτεξ!
Πχ το Οξαποδουήλ έχει γράψει στα παπάρια του μερικές δεκάδες καταδικαστικές γι’ αυτό αποφάσεις του ΟΗΕ, ενώ αντίθετα εμείς δεν τολμάμε να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια. Καί οι ηπαπάρα δεν υπογράφουν ό,τι δεν τις συμφέρει, ενώ ταυτόχρονα πιέζουν όλα τ’ άλλα κράτη να δεσμευτούν σ’ αυτές ακριβώς τις -μη-υπογραμμένες απ’ αυτές!- συμφωνίες ηπαπαραίϊκης εμπνεύσεως. (Πχ η “συνθήκη γιά την προστασία του κλίματος”, του Τόκυο.)
Έτσι, το δικαστήριο αυτό θα απορρίψει την αγωγή μας, διότι το 1806 δεν υπήρχε κρατική οντότητα “Ελλάς”. (Καλώς, κατά τη γνώμη μου – καί θα σας πω μετά το γιατί.) Στο τέλος, θα μας ρίξει καί δούλεμα, ότι θα εξετάσει τέτοιο αίτημα, μόνον αν το διατυπώσει …ο κ. Ερντογάν. (Ως σημερινός άρχων της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.)
Το δικαστήριο αυτό δεν μπορεί να βγάλει απόφαση στηριζόμενη στο “Ηθικό” Δίκαιο, διότι -εφ’ όσον θα υπάρξει δεδικασμένον- θ’ ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου! Αφ’ ενός, όλοι θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν τις Ελληνικές αρχαιότητες, καί πάαααανε τα έσοδα των Λούβρων! Αφ’ ετέρου… Αλήθεια, φαντάζεστε να ζητάνε πχ οι Γερμανοί τα εδάφη μέχρι το Στάλινγκραντ, εφ’ όσον κάποτε ήταν δικά τους, καί δεν υπάρχει ΕΣΣΔ σήμερα; Ή -λίγο στο πιό χαλαρό- οι Πέρσες την Αθήνα; Ή -καταντίπ στο θρασύ- οι Τουρκαλάδες όλη την Ελλάδα;
Γι’ αυτό σας λέω, η μήνυση της Κλούναινας είναι καταδικασμένη εξ αρχής. Γιά τον σκουπιδοντενεκέ. Το θέμα είναι, ποιός την πληρώνει, καί γιατί; Να μιά καλή ερώτηση, που κανένας δεν την έκανε!
Κατά τη γνώμη μου, την ιστορία αυτή την ξεκίνησαν υπογείως αυτά τα πολιτικά σαΐνια, που κακήι τήι τύχηι κυβερνάνε σήμερα την Ελλάδα. Καί μη μπερδεύεστε! Οι δήθεν “διεθνείς” οργανώσεις, που χρηματοδοτούν τη μήνυση κτλ, μπορεί κάλλιστα να είναι προκάλυμμα αχυρανθρώπων των εγχωρίων πολιτικάντηδων. Εδώ βρέθηκαν σ’ Ελβετίες καί σε Μπαχάμες δήθεν “διεθνείς” χρηματιστηριακές εταιρείες, οι οποίες ξεπουλούσαν εν ψυχρώι τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, καί στις οποίες συμμετείχαν στενότατοι συγγενείς διανοητικώς καθυστερημένου πρώην πρωθυπουργού της χώρας!
Καί ναί, η ιστορία αυτή γίνεται γι’ αποπροσανατολισμό – αλλά όχι γιά να μη βλέπουμε την Αμφίπολη. Ο αποπροσανατολισμός αφορά άλλα παλούκια (πχ φορολογικά, ή εθνοπροδοτικά) που μας ετοιμάζουν, καί δεν έχει να κάνει με αρχαιοπρεπείς συμπάθειες. Καί ναί, γιά μίζες! Πώς; Απλούστατα, η Κλούναινα θα υπογράψει γιά πχ είκοσι μύρια ευρά αμοιβή, καί θα πάρει τα δέκα. Μη ρωτάτε πού θα καταλήξουν τα υπόλοιπα. Μην είστε αφελείς!
Το πιάσατε τώρα; Τεχνητή μόχλευση των ΜΜΕ, να φαινόμαστε στον φακό καί να χαμογελάμε εν όψει εκλογών, κι όλ’ αυτά με λίγα λεφτά καί μιά ψευτοπατριωτική αύρα (να τσιμπήσουν οι αφελείς). Δεν ξέρω αν σας απογοητεύω, αλλά το θέμα είναι άκρως συνηθισμένο καί καθημερινό, καί δεν έχει να κάνει ούτε με τον Μεγαλέξανδρο, ούτε με σιωνιστές καί λοιπούς δράκους καί φίδια.
Αυτά είχα να πω. Όθεν, θερμοπαρακαλώ τα σοβαρά ιστολόγια, να προσέχουν περισσότερο τί γράφουν, πριν το γράψουν. Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι.
Ο πόρδος Έλγκιν, το λοιπόν, δηλαδή ένα συνειδητοποιημένο μέλος απ’ αυτό το μπουλούκι των αποικιοκρατών, που λέγαμε, ήρθε συστημένος να κλέψει την Καρυάτιδα της Αφροδίτης, να καταστρέψει την Καρυάτιδα του Φαέθωνα, καί ν’ αποσπάσει τη ζωιφόρο του Παρθενώνα. (Όση σωζότανε το 1806, τέλος πάντων, μετά τη ζημιά απ’ τις οβίδες του Μοροζίνι, 150 χρόνια νωρίτερα.)
Γιά πολλούς, αυτά είναι τυχαίες πράξεις: αν δεν έκλεβε τα συγκεκριμένα αρχαία ο πόρδος, λένε, θά ‘κλεβε άλλα. Σύμφωνα, όμως, με το κριτήριο που μόλις ανέγραψα, αυτά τα καμώματα ήταν στοχευμένο χτύπημα σε ύψιστης σημασίας αρχαιότητες.
Η αρπαγή της Αφροδίτης, εν όψει της διαφαινόμενης δημιουργίας του (έστω) Ψευτορωμαίϊκου, ξέκοβε (τελετουργικώς) τους Έλληνες από τις πανάρχαιες μυστικές μας γνώσεις.
Η καταστροφή του Φαέθωνα ήταν επίσης μαύρο τελετουργικό φτύσιμο στη χαμένη μας πανάρχαιη πατρίδα.
Καί η ληστεία της ζωιφόρου ήταν το μαύρο τελετουργικό μαχαίρωμα των όποιων ελπίδων μας να ξαναπιάσουμε την άκρη του νήματος, καί να ξαναβρούμε ως λαός την πορεία μας προς τ’ άστρα – κι ακόμη παραπάνω.
Γιατί το λέω αυτό το τελευταίο; Επειδή γνωρίζω άριστα τη σημασία των (ανοήτως αποκαλουμένων) “μαρμάρων”. Αυτά δεν είναι ούτε η απεικόνιση της πομπής των Παναθηναίων (όπως πονηρά ανέγραψε ο πόρδος στο ημερολόγιό του -γνωρίζοντας ότι θα το διάβαζαν διάφοροι “λαθραναγνώστες”, καί θα διαδιδόταν το μελάνι της σουπιάς-, καί όπως βλακωδώς ψιττακίζουν οι ανά τον κόσμο αρχαιολόγοι εδώ καί 208 χρόνια), ούτε η απεικόνιση της θυσίας της Αγραύλου, όπως ακούγονται κάποιες δειλές φωνές τώρα τελευταία.
Τα “μάρμαρα”, η σειρά των εικόνων τους, είναι ένας υπερ-μυστικός κώδικας καταστάσεων του νού, που βοηθάει τον Έλληνα ν’ ανεβεί στον Όλυμπο. Θέλετε καταλάβετέ το, θέλετε όχι, αυτό είναι. Ο Παρθενώνας είναι ο ναός της Θεάς της Σοφίας, κι όχι αρχαίο μαγαζί “Πλακούντες ποιότητος Α’Α’Α’ – Ο Χαιρεφών”, γιά νά ‘χει διαφήμιση χαλβάδων στη ζωιφόρο. Αλλοιώς, τί σόϊ Θεά της Σοφίας θά ‘τανε η Αθηνά, αν τα“μάρμαρα” δεν ήταν αυτό ακριβώς που λέω;
Η Θεά Αθηνά ανέκαθεν αγαπούσε τους Έλληνες. Πιστέψτε με. Πώς, λοιπόν, θα μας άφηνε χωρίς ένα “δωράκι” τέτοιου είδους;
Εννοείται πως, (α) αυτός ο κώδικας δεν ερμηνεύεται χωρίς ιεροφαντική διδασκαλία, (β) δεν είναι γιά τον καθέναν, (γ) πρέπει πρώτα να συμπληρωθεί, γιά να φέρει αποτέλεσμα – καί η επανασυμπλήρωσή του δεν είναι έργο του κόσμου τούτου. (Αυτά τα ξέρουν καί οι άγγλοι, γι’ αυτό ψάχνουν μετά μανίας γκραβούρες των πρό του Μοροζίνι “περιηγητών” της Ακρόπολης. Να μη σπάνε το κεφάλι τους, οι άνθρωποι, στην προσπάθεια να δουν τί απεικόνιζαν τα απωλεσθέντα “μάρμαρα”.)
Εννοείται, ακόμη, πως ουδόλως τίθεται θέμα να διαλέξουμε Παρθενώνα ή Αμφίπολη. (Ή οποιοδήποτε άλλο αρχαίο, έναντι οποιουδήποτε άλλου.) Όλα είναι υψηλής αξίας, κι όλα είναι απαραίτητα.
Ποιός έχει μονάχα ένα χρώμα στο σπίτι του;
Τελειώνοντας, θα σας πω τί θα γίνει με την Κλούναινα. Το ξέρω 100%, διότι δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές.
Λοιπόν, αυτή η ωραία κυρία θα συντάξει -εκ μέρους του Ελληνικού Κράτους- μία μήνυση εναντίον της κυβερνήσεως της αγγλίτσας, την οποία θα καταθέσει σε κάποιο διεθνές δικαστήριο. Εκεί, θα φάμε χυλόπιττα μεγαλοπρεπέστατη. Καί στο τέλος, η κυρα-Κλούναινα θα τσεπώσει την αμοιβή της (αν δεν την τσέπωσε ήδη προκαταβολικά) καί θα πάει σπίτι της.
Γιατί;
Αφ’ ενός, όλ’ αυτά τα διεθνή δικαστήρια, όπου καί να βρίσκονται (αγγλίτσα, ηπαπάρα, ολλανδίτσα, γερμανίτσα, Ελβετία) είναι ανθελληνικά εξ ορισμού.
Αφ’ ετέρου, διεθνώς δεν υφίσταται “Ιστορικό”, ή “Ηθικό” Δίκαιο. Υφίσταται Δίκαιο διεθνών συμφωνιών (μ’ άλλα λόγια: ως κράτος, λούζεσαι ό,τι υπέγραψες – πχ συνθήκη “Δουβλίνο 2″), το οποίο στην πράξη εφαρμόζεται κατά το δοκούν. Μετατρέπεται, δηλαδή, σε Δίκαιο “της ισχύος” καί των ντέ φάκτο τετελεσμένων: ο ισχυρός χρησιμοποιεί τις εναντίον του αποφάσεις τέτοιων δικαστηρίων, ως υποκατάστατο του σόφτεξ!
Πχ το Οξαποδουήλ έχει γράψει στα παπάρια του μερικές δεκάδες καταδικαστικές γι’ αυτό αποφάσεις του ΟΗΕ, ενώ αντίθετα εμείς δεν τολμάμε να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια. Καί οι ηπαπάρα δεν υπογράφουν ό,τι δεν τις συμφέρει, ενώ ταυτόχρονα πιέζουν όλα τ’ άλλα κράτη να δεσμευτούν σ’ αυτές ακριβώς τις -μη-υπογραμμένες απ’ αυτές!- συμφωνίες ηπαπαραίϊκης εμπνεύσεως. (Πχ η “συνθήκη γιά την προστασία του κλίματος”, του Τόκυο.)
Έτσι, το δικαστήριο αυτό θα απορρίψει την αγωγή μας, διότι το 1806 δεν υπήρχε κρατική οντότητα “Ελλάς”. (Καλώς, κατά τη γνώμη μου – καί θα σας πω μετά το γιατί.) Στο τέλος, θα μας ρίξει καί δούλεμα, ότι θα εξετάσει τέτοιο αίτημα, μόνον αν το διατυπώσει …ο κ. Ερντογάν. (Ως σημερινός άρχων της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.)
Το δικαστήριο αυτό δεν μπορεί να βγάλει απόφαση στηριζόμενη στο “Ηθικό” Δίκαιο, διότι -εφ’ όσον θα υπάρξει δεδικασμένον- θ’ ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου! Αφ’ ενός, όλοι θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν τις Ελληνικές αρχαιότητες, καί πάαααανε τα έσοδα των Λούβρων! Αφ’ ετέρου… Αλήθεια, φαντάζεστε να ζητάνε πχ οι Γερμανοί τα εδάφη μέχρι το Στάλινγκραντ, εφ’ όσον κάποτε ήταν δικά τους, καί δεν υπάρχει ΕΣΣΔ σήμερα; Ή -λίγο στο πιό χαλαρό- οι Πέρσες την Αθήνα; Ή -καταντίπ στο θρασύ- οι Τουρκαλάδες όλη την Ελλάδα;
Γι’ αυτό σας λέω, η μήνυση της Κλούναινας είναι καταδικασμένη εξ αρχής. Γιά τον σκουπιδοντενεκέ. Το θέμα είναι, ποιός την πληρώνει, καί γιατί; Να μιά καλή ερώτηση, που κανένας δεν την έκανε!
Κατά τη γνώμη μου, την ιστορία αυτή την ξεκίνησαν υπογείως αυτά τα πολιτικά σαΐνια, που κακήι τήι τύχηι κυβερνάνε σήμερα την Ελλάδα. Καί μη μπερδεύεστε! Οι δήθεν “διεθνείς” οργανώσεις, που χρηματοδοτούν τη μήνυση κτλ, μπορεί κάλλιστα να είναι προκάλυμμα αχυρανθρώπων των εγχωρίων πολιτικάντηδων. Εδώ βρέθηκαν σ’ Ελβετίες καί σε Μπαχάμες δήθεν “διεθνείς” χρηματιστηριακές εταιρείες, οι οποίες ξεπουλούσαν εν ψυχρώι τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, καί στις οποίες συμμετείχαν στενότατοι συγγενείς διανοητικώς καθυστερημένου πρώην πρωθυπουργού της χώρας!
Καί ναί, η ιστορία αυτή γίνεται γι’ αποπροσανατολισμό – αλλά όχι γιά να μη βλέπουμε την Αμφίπολη. Ο αποπροσανατολισμός αφορά άλλα παλούκια (πχ φορολογικά, ή εθνοπροδοτικά) που μας ετοιμάζουν, καί δεν έχει να κάνει με αρχαιοπρεπείς συμπάθειες. Καί ναί, γιά μίζες! Πώς; Απλούστατα, η Κλούναινα θα υπογράψει γιά πχ είκοσι μύρια ευρά αμοιβή, καί θα πάρει τα δέκα. Μη ρωτάτε πού θα καταλήξουν τα υπόλοιπα. Μην είστε αφελείς!
Το πιάσατε τώρα; Τεχνητή μόχλευση των ΜΜΕ, να φαινόμαστε στον φακό καί να χαμογελάμε εν όψει εκλογών, κι όλ’ αυτά με λίγα λεφτά καί μιά ψευτοπατριωτική αύρα (να τσιμπήσουν οι αφελείς). Δεν ξέρω αν σας απογοητεύω, αλλά το θέμα είναι άκρως συνηθισμένο καί καθημερινό, καί δεν έχει να κάνει ούτε με τον Μεγαλέξανδρο, ούτε με σιωνιστές καί λοιπούς δράκους καί φίδια.
Αυτά είχα να πω. Όθεν, θερμοπαρακαλώ τα σοβαρά ιστολόγια, να προσέχουν περισσότερο τί γράφουν, πριν το γράψουν. Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου