Ο ρώσος επιστήμονας και από τους πρωτοπόρους της αστροναυτικής, Κονσταντίν Τσιολκόβσκι (1857-1935), ήταν ένας μεγάλος ονειροπόλος.
Λιγάκι τρελός, λιγάκι αφελής, συχνά έσφαλε. Είχε όμως το θάρρος να ονειρεύεται αυτά που οι άλλοι ούτε να σκεφτούν δεν τολμούσαν. Ποιος θα μπορούσε την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου να κάνει όνειρα για πτήσεις στο φεγγάρι, Γενετική Μηχανική, ανάσταση νεκρών; Μόνο αυτός. Ο Τσιολκόβσκι.
Η ζωή του ξεκίνησε με μια τραγωδία. Στην πρώιμη παιδική ηλικία αρρώστησε από οστρακιά. Μετά την ασθένεια υπήρξαν επιπλοκές με αποτέλεσμα να κουφαθεί. Γι’ αυτό και δεν έλαβε την καθιερωμένη εκπαίδευση.
Ο μεγάλος επιστήμονας ήταν αυτοδίδακτος. Από πολύ νωρίς έμαθε να διαβάζει και, περισσότερο από καθετί, του άρεσε να διαβάζει και να κάνει εφευρέσεις. Σε αυτές τις ασχολίες αφιερωνόταν μέρες ολόκληρες. Έφτιαχνε τόρνους, σπιτάκια, ρολόγια εκκρεμή, αυτοκινητάκια…
Η θεωρία του «ταραγμένου μηδενός»
Παρά την κώφωση, δεν ένιωθε καθόλου σε μειονεκτική θέση. Το αντίθετο. Όταν οΤσιολκόβσκι ερωτεύτηκε για πρώτη φορά, έγραψε το εξής σε επιστολή του στην κοπέλα: «Είμαι τόσο σπουδαίος άνθρωπος, που όμοιός του δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει».
Από πλευράς αυτοεκτίμησης λοιπόν όλα ήταν εντάξει. Στα 16 του έφυγε για σπουδές στη Μόσχα. Καθόταν με τις ώρες στις βιβλιοθήκες, πέρασε ακόμη και περιόδους πείνας, καθώς τα χρήματα που διέθετε ήταν ελάχιστα. Τελικά κατάφερε να περάσει τις εξετάσεις για τη θέση του δασκάλου αριθμητικής.
Δεν σταμάτησε τις εφευρέσεις, επεξεργαζόταν αμέτρητες θεωρίες και τις έστελνε σε περιοδικά. Αρχικά επινόησε την περίεργη θεωρία του «ταραγμένου μηδενός», η οποία αποδείκνυε το μάταιο της ανθρώπινης ζωής. Μετά ανέπτυξε τη θεωρία των αερίων και την έστειλε στον Μεντελέγεφ. Ο τελευταίος εξήρε τον νεαρό επιστήμονα, αλλά του έγραψε ότι πάντως η θεωρία των αερίων είχε ανακαλυφθεί ήδη πριν από 25 χρόνια.
Εφηύρε τα … πάντα!
Ασχολούταν με εφευρέσεις σχεδόν καθημερινά. Μέσα σε ένα μικρό διάστημα είχε εφεύρει αερόστατο, μηχανικά πόδια, συσκευή αποστολής διαπλανητικών σημάτων, ηλιακό θερμοσίφωνα, γραφομηχανή, δικό του σύστημα μέτρησης, ακόμη και πανανθρώπινη αλφάβητο.
Για κάποιες από αυτές μάλιστα κατάφερε να λάβει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, αλλά χρήματα δεν βρισκόταν κανένας να δώσει στον Τσιολκόβσκι. Μια φορά θέλησαν να του πληρώσουν 500 ρούβλια, αλλά ο ταχυδρόμος δεν κατάφερε να βρει τη διεύθυνσή του και έτσι δεν τα πήρε ποτέ.
Στα 30 του, εντελώς απρόσμενα έγινε συγγραφέας, γράφοντας ένα διήγημα επιστήμης και φαντασίας για τη Σελήνη. Και μάλιστα με τόσες λεπτομέρειες, λες και είχε πάει εκεί ο ίδιος.
Ο Γκαγκάριν αργότερα έλεγε πως κάποια από τα πράγματα που είδε στο διάστημα έμοιαζαν πολύ με τις περιγραφές του Τσιολκόβσκι. Αλλά και την έλλειψη βαρύτητας την είχε περιγράψει λεπτομερώς στα γραπτά του. Πώς τα ήξερε άραγε όλα αυτά;
Δεν υπάρχει θάνατος
Στα σοβαρά δεν τον έπαιρνε κανείς. Τον θεωρούσαν έναν τρελό της πόλης, αλλά και αυτός όντως φερόταν παράξενα. Όλα τα χρήματά του τα ξόδευε για βιβλία και χημικές ουσίες, πέταγε μαζί με τα παιδιά χαρταετούς, έκανε πατινάζ κρατώντας ομπρέλα.
Με την ομπρέλα εκμεταλλευόταν τον ευνοϊκό άνεμο προκειμένου αναπτύσσει μεγαλύτερη ταχύτητα. Τα άλογα των αγροτών τρόμαζαν από την ομπρέλα και οι ίδιοι οι αγρότες βλασφημούσαν. Αλλά τον Τσιολκόβσκι δεν τον ένοιαζε. Ήταν κουφός και δεν άκουγε τις βρισιές.
Ο Τσιολκόβσκι πίστευε ότι η άψυχη ύλη παρ’ όλα διαθέτει ψυχή. Ζωντανό και άψυχο, είναι ένα. Δεν υπάρχει θάνατος, η οικουμένη είναι ενιαία, δεν υφίστανται σύνορα μεταξύ των κόσμων…
Η παράξενη φιλοσοφία του Τσιολκόβσκι μερικές φορές έτεινε προς την ανοησία, και άλλες, προς τη φωτεινή διορατικότητα. Για παράδειγμα, δίδασκε ότι το ιδανικό γεωμετρικό σχήμα για τον άνθρωπο είναι η σφαίρα, επομένως όλοι οι άνθρωποι στο μέλλον θα πρέπει να έχουν σφαιρικό σχήμα. Πίστευε επίσης στην κλωνοποίηση (!). Η μετάδοση της ιδιοφυίας και του ταλέντου, έτσι μπορεί να βελτιωθεί η ανθρώπινη φυλή.
Αλλά ποιος θα θυμόταν σήμερα τον Τσιολκόβσκι, αν αυτός ασχολούταν μόνο με εκκεντρικότητες και ερασιτεχνική φιλοσοφία; Αυτός ανέπτυξε ορισμένες πραγματικά θεμελιώδεις ιδέες, όπως τον τεχνητό δορυφόρο της Γης, τον πύραυλο που αποτελείται από πολλά μέρη (ορόφους), τον πυρηνικό κινητήρα…
Και το εκπληκτικό είναι ότι όλα αυτά από το μηδέν. Καμία επιστημονική βάση, καμία ελπίδα να εφαρμόσει αυτές τις ιδέες. Συντρίβονταν το ένα μετά το άλλο τα πρώτα αεροπλάνα, αλλά αυτός έγραφε:
«Είμαι σίγουρος ότι τα διαπλανητικά ταξίδια θα γίνουν πραγματικότητα. Οι ήρωες και οι τολμηροί θα ανοίξουν τους πρώτους εναέριους δρόμους: Γη – τροχιά της Σελήνης, Γη – τροχιά του Άρη. Και στη συνέχεια: Μόσχα – Σελήνη, Καλούγκα – Άρης…».
Άνθρωπος και σύμπαν, ένα .
Ο Τσιολκόβσκι κάποτε εκμυστηρεύτηκε στους μαθητές του ότι συνομιλεί με τους αγγέλους. Οι άγγελοι, σύμφωνα με τη θεωρία του, είναι ανώτερα νοήμονα όντα, πολύ πιο άρτια απ’ ότι οι άνθρωποι.
Μάλιστα, οι άνθρωποι στο μέλλον θα πρέπει να μετατραπούν σε αγγέλους. Θα φτάσει η μέρα που η ανθρωπότητα θα συγχωνευθεί με το σύμπαν, θα γίνει αθάνατη και θα μετασχηματιστεί σε κοσμική ενέργεια.
Έκανε βόλτες στους δρόμους της Καλούγκα και συχνά η όψη του έδειχνε πως δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα. Μερικές φορές καθόταν στη γη ακουμπώντας την πλάτη στον κορμό ενός δέντρου… Από μια άποψη, έμοιαζε με έναν αγγελιαφόρο από άλλους κόσμους. Ή με άνθρωπο από το μέλλον ο οποίος από λάθος βρέθηκε στη Ρωσία της δεκαετίας του 1920.
Μετά θάνατον άρχισαν να τον αποκαλούν πατέρα της σοβιετικής αστροναυτικής. Τις ιδέες του τις χρησιμοποίησε ο μεγάλος σχεδιαστής Σεργκέι Κορολιόφ. Αυτός βέβαια, θα τα κατάφερνε και χωρίς τον Τσιολκόβσκι.
Όλοι οι υπολογισμοί πραγματοποιήθηκαν από τους επιστήμονες ξανά. Αυτοί όμως ήταν επιστήμονες, και αυτός ονειροπόλος. Επιστήμονες υπάρχουν πολλοί, ιδιοφυείς οραματιστές πολύ ελάχιστοι.
Εκείνοι, που να μπορούν να μιλούν με τους αγγέλους στη γλώσσα τους.
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου