Ο μανδύας αορατότητας δεν αποτελεί πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας, καθώς δύο ερευνητές δημιούργησαν έναν αποτελεσματικό λεπτό ηλεκτρομαγνητικό μανδύα αορατότητας, που προσαρμόζεται κατάλληλα και μπορεί να...
εξαφανίσει διαφορετικά είδη και μεγέθη αντικειμένων.
Ο Έλληνας καθηγητής Γιώργος Ελευθεριάδης του πανεπιστημίου του Τορόντο και ο διδακτορικός φοιτητής Michael Selvanayagam, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Physical Review X», σχεδίασαν και υλοποίησαν τον νέου τύπου μανδύα που περιβάλλει ένα αντικείμενο με μικρές κεραίες, οι οποίες από κοινού εκπέμπουν ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, το οποίο εξουδετερώνει τα κύματα που ανακλώνται από το αντικείμενο, κάνοντάς το αόρατο.
«Προσεγγίσαμε το εγχείρημα από την πλευρά του ηλεκτρολόγου μηχανικού, που είναι πολύ απλή. Αντί να περιβάλλουμε αυτό που προσπαθούμε να κρύψουμε με ένα παχύ κέλυφος μετα-υλικού, το περιβάλλουμε με ένα στρώμα μικρών κεραιών και αυτό το στρώμα εκπέμπει ένα πεδίο που εξουδετερώνει τις ανακλάσεις από το ίδιο το αντικείμενο», αναφέρει ο έλληνας ερευνητής.
Το πείραμα κατάφερε να εξαφανίσει ένα μεταλλικό κύλινδρο από τα ραδιοκύματα, ενώ το σύστημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για μεγαλύτερα αντικείμενα εάν χρησιμοποιηθούν περισσότερες κεραίες. Μάλιστα, οι κεραίες μπορούν να εκτυπωθούν και να είναι επίπεδες, όπως μια κουβέρτα ή το δέρμα.
Προς το παρόν, οι κεραίες ρυθμίζονται χειροκίνητα στην κατάλληλη ηλεκτρομαγνητική συχνότητα, αλλά στο μέλλον θα μπορούν να λειτουργούν και ως αισθητήρες και ως ενεργές κεραίες που προσαρμόζονται σε διαφορετικά μήκη κύματος σε πραγματικό χρόνο.
Οι πρώτοι λειτουργικοί μανδύες αορατότητας άρχισαν να αναπτύσσονται γύρω στο 2006, αλλά ήταν πολύ μεγάλοι και δύσχρηστοι, ενώ οι πρώτες προσπάθειες για λεπτούς μανδύες δεν είχαν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η συγκεκριμένη τεχνολογία, πέρα από την προφανή στρατιωτική της χρήση, θα μπορούσε να έχει διάφορες άλλες πρακτικές εφαρμογές, όπως για παράδειγμα η εξαφάνιση παρεμβαλλόμενων αντικειμένων που εμποδίζουν την απρόσκοπτη μετάδοση των σημάτων από τους σταθμούς κινητής τηλεφωνίας. Επιπλέον, το σύστημα μπορεί να αλλάξει την υπογραφή ενός αντικειμένου, κάνοντάς το να φαίνεται μεγαλύτερο, μικρότερο ή ακόμα και μεταβαλλόμενο στο χώρο.
Αν και τα πειράματα έδειξαν ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία λειτουργεί με τα ραδιοκύματα, η ίδια τεχνική θα μπορούσε μελλοντικά να προσαρμοστεί για χρήση και με τα κύματα του ορατού φωτός. Σύμφωνα πάντως με τον Ελευθεριάδη, «υπάρχουν περισσότερες εφαρμογές για ραδιοκύματα παρά για το φως. Είναι απλά θέμα τεχνολογίας. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ίδια αρχή και για το φως και η σχετική τεχνολογία κεραιών αποτελεί μια άκρως "καυτή" περιοχή έρευνας».
εξαφανίσει διαφορετικά είδη και μεγέθη αντικειμένων.
Ο Έλληνας καθηγητής Γιώργος Ελευθεριάδης του πανεπιστημίου του Τορόντο και ο διδακτορικός φοιτητής Michael Selvanayagam, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Physical Review X», σχεδίασαν και υλοποίησαν τον νέου τύπου μανδύα που περιβάλλει ένα αντικείμενο με μικρές κεραίες, οι οποίες από κοινού εκπέμπουν ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, το οποίο εξουδετερώνει τα κύματα που ανακλώνται από το αντικείμενο, κάνοντάς το αόρατο.
«Προσεγγίσαμε το εγχείρημα από την πλευρά του ηλεκτρολόγου μηχανικού, που είναι πολύ απλή. Αντί να περιβάλλουμε αυτό που προσπαθούμε να κρύψουμε με ένα παχύ κέλυφος μετα-υλικού, το περιβάλλουμε με ένα στρώμα μικρών κεραιών και αυτό το στρώμα εκπέμπει ένα πεδίο που εξουδετερώνει τις ανακλάσεις από το ίδιο το αντικείμενο», αναφέρει ο έλληνας ερευνητής.
Το πείραμα κατάφερε να εξαφανίσει ένα μεταλλικό κύλινδρο από τα ραδιοκύματα, ενώ το σύστημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για μεγαλύτερα αντικείμενα εάν χρησιμοποιηθούν περισσότερες κεραίες. Μάλιστα, οι κεραίες μπορούν να εκτυπωθούν και να είναι επίπεδες, όπως μια κουβέρτα ή το δέρμα.
Προς το παρόν, οι κεραίες ρυθμίζονται χειροκίνητα στην κατάλληλη ηλεκτρομαγνητική συχνότητα, αλλά στο μέλλον θα μπορούν να λειτουργούν και ως αισθητήρες και ως ενεργές κεραίες που προσαρμόζονται σε διαφορετικά μήκη κύματος σε πραγματικό χρόνο.
Οι πρώτοι λειτουργικοί μανδύες αορατότητας άρχισαν να αναπτύσσονται γύρω στο 2006, αλλά ήταν πολύ μεγάλοι και δύσχρηστοι, ενώ οι πρώτες προσπάθειες για λεπτούς μανδύες δεν είχαν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η συγκεκριμένη τεχνολογία, πέρα από την προφανή στρατιωτική της χρήση, θα μπορούσε να έχει διάφορες άλλες πρακτικές εφαρμογές, όπως για παράδειγμα η εξαφάνιση παρεμβαλλόμενων αντικειμένων που εμποδίζουν την απρόσκοπτη μετάδοση των σημάτων από τους σταθμούς κινητής τηλεφωνίας. Επιπλέον, το σύστημα μπορεί να αλλάξει την υπογραφή ενός αντικειμένου, κάνοντάς το να φαίνεται μεγαλύτερο, μικρότερο ή ακόμα και μεταβαλλόμενο στο χώρο.
Αν και τα πειράματα έδειξαν ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία λειτουργεί με τα ραδιοκύματα, η ίδια τεχνική θα μπορούσε μελλοντικά να προσαρμοστεί για χρήση και με τα κύματα του ορατού φωτός. Σύμφωνα πάντως με τον Ελευθεριάδη, «υπάρχουν περισσότερες εφαρμογές για ραδιοκύματα παρά για το φως. Είναι απλά θέμα τεχνολογίας. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις την ίδια αρχή και για το φως και η σχετική τεχνολογία κεραιών αποτελεί μια άκρως "καυτή" περιοχή έρευνας».
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου