Αρμένισες που τις σταύρωναν ή τις παλούκωναν κατά τη γενοκτονία. Οι Τούρκοι βίασαν και σκότωσαν όσες δεν αλλαξοπίστησαν ή αρνήθηκαν να πάνε σε χαρέμια...

Η 24η Απριλίου του 1915 θεωρείται η ημερομηνία που ξεκίνησε η γενοκτονία Αρμενίων. Η αρχή έγινε στην Κωνσταντινούπολη με τη σύλληψη περίπου 300 ατόμων, που ανήκαν στην ηγεσία της αρμένικης κοινότητας. Ακολούθησαν συνεχείς συλλήψεις, δολοφονίες, βασανισμοί και εκτοπισμοί Αρμενίων. 

Ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν έχει προσδιοριστεί καθώς υπάρχει διαφωνία στις καταγραφές. Οι Τούρκοι, που δεν δέχονται τη λέξη «γενοκτονία», κάνουν λόγο για 600-800 χιλιάδες ενώ οι Αρμένιοι και δυτικές πηγές αναφέρουν πως οι νεκροί έφτασαν στο 1.5 εκατομμύριο. 

Το σίγουρο είναι πως αφανίστηκε συστηματικά, μεγάλο ποσοστό του αρμενικού λαού. Οι Οθωμανικές αρχές πέτυχαν το στόχο τους, που ήταν να εκμηδενίσουν ένα χριστιανικό λαό που ζούσε στη χώρα τους, επί πολλούς αιώνες. 

Οι Οθωμανοί δικαιολόγησαν τις πράξεις τους, ισχυριζόμενοι ότι τιμωρούσαν τη συμμαχία των Αρμενίων με τους Ρώσους. Διαβάστε ακόμη: Τα τάγματα εργασίας των Τούρκων που οδήγησαν στο θάνατο 250 χιλιάδες Έλληνες. Τα εφιαλτικά Αμελέ Ταμπουρού (βίντεο)… 

Η μαρτυρία που έγινε ταινία Παρόλο που οι Τούρκοι, δεν αναγνωρίζουν τη γενοκτονία των Αρμενίων, οι μαρτυρίες όσων επέζησαν, συγκλονίζουν. 

Η Ορόρα κατέγραψε τις σοκαριστικές σκηνές που βίωσε κατά τη γενοκτονία 

Μία από αυτές έγινε βιβλίο και στη συνέχεια ταινία, που αν και προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1919, σοκάρει ακόμα. 

Η Ορόρα Μαρντιγκανιάν (Aurora Mardiganian)ήταν η αυτόπτης μάρτυρας που διηγήθηκε όσα εκτυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια της και όσα έζησε όταν τη συνέλαβαν οι Τούρκοι. Η κοπέλα ήταν τότε 14 ετών και η εύπορη οικογένειά της ζούσε στο Χαρπούτ δολοφονήθηκε. 

Μόνο αυτή επέζησε.

 Συνελήφθη και μαζί με άλλες κρατούμενες εξαναγκάστηκαν σε πεζοπορία περίπου 1.400 μιλιών, μέχρι να φτάσουν στα σκλαβοπάζαρα για να την πουλήσουν σε κάποιο χαρέμι. 

Η Ορόρα κατάφερε να αποδράσει και διέφυγε στην Τιφλίδα, μετά στην Αγία Πετρούπολη, στο Όσλο και μετά από μια συγκλονιστική περιπέτεια κατέληξε στη Νέα Υόρκη.

 Εκεί, γνωρίστηκε με ένα νεαρό σεναριογράφο, ο οποίος τη βοήθησε να καταγράψει όσα έζησε και η διήγησή της έγινε σενάριο ταινίας. 

Η διαφημιστική αφίσα της ταινίας 

Τα γυρίσματα έγιναν τα το 1918-19 στην Καλιφόρνια και η Ορόρα έπαιξε στην ταινία, ενσαρκώνοντας τον εαυτό της. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων χτύπησε στον αστράγαλο, με αποτέλεσμα να την κουβαλάνε στα χέρια, προκειμένου να γυρίσει τις υπόλοιπες σκηνές.

 Όπως δημοσίευσαν οι New York Times, στο πρώτο μέρος της ταινίας φαίνεται πώς ήταν η Αρμενία πριν από τη γενοκτονία και πώς έγινε μετά. 

Η ταινία σήμερα δεν σώζεται ολόκληρη, αλλά ένα μέρος της.

 Η σοκαριστική σκηνή με τις σταυρωμένες γυναίκες

 Μια από τις πιο σοκαρίστηκες σκηνές δείχνει τις γυναίκες των Αρμενίων γυμνές και καρφωμένες πάνω σε σταυρούς. 

Ήταν η τιμωρία τους επειδή δεν αλλαξοπίστησαν και αρνήθηκαν να πάνε στα χαρέμια. 

Η σκηνή ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της βιαιότητας των Οθωμανών, ωστόσο, όπως ανακάλυψε η ίδια η Ορόρα, δεν ήταν 100% αληθινή. 

Δυστυχώς για τις γυναίκες, η πραγματικότητα ήταν ακόμα πιο σκληρή. Όπως ανέφερε η κοπέλα, ο τρόπος με τον οποίο συνήθιζαν οι Οθωμανοί να σκοτώνουν, δεν ήταν η σταύρωση, αλλά το παλούκωμα, η τοποθέτηση μυτερών ξύλινων πασσάλων μέσα στον κόλπο των γυναικών (ανασκολοπισμός), αφού πρώτα τις βίαζαν.

 Πρόσφατα μια φωτογραφία με σταυρωμένες γυναίκες ήρθε στη δημοσιότητα με την παρατήρηση ότι προέρχεται από τα αρχεία του Βατικανού.

Η δεύτερη φωτογραφία με σταυρωμένες γυναίκες της οποίας η γνησιότητα δεν έχει εξακριβωθει

Ανεξάρτητα από το αν η φωτογραφία είναι γνήσια ή όχι, το γεγονός ότι χιλιάδες αρμένισσες βρήκαν τραγικό θάνατο στα χέρια των Οθωμανών παραμένει. 

Δείτε απόσπασμα από την ταινία «Auction of Souls»:... 

ΠΗΓΗ