Υπάρχουν φορές που παραλύεις από τον φόβο, καθώς το υπερφυσικό είναι κάτι που δεν θες να το συναντήσεις μπροστά σου.
Ακόμα κι όταν η θέαση με το απόκοσμο γίνεται μέσω φωτογραφίας, η αυθεντικότητα της οποίας ελέγχεται, ο τρόμος εισβάλει από το παράθυρο και διαλύει το φρόνιμο του κόσμου μας.
Κυκλοφορούν βέβαια εκεί έξω πάμπολλες φωτογραφίες με πνεύματα και φαντάσματαπου μόνο αληθινές δεν είναι, αν και το θέμα είναι τις περισσότερες φορές αποτέλεσμα υποκειμενικής εκτίμησης παρά αντικειμενικής βεβαιότητας.
Υπάρχουν ωστόσο και μερικές που θεωρούνται αυθεντικές καταγραφές απόκοσμων φαινομένων σε φιλμ, αν και πάλι η αλήθεια τους βασίζεται στην άποψη που έχει κάποιος για τον κόσμο. Κι αν σήμερα με τα νέα μέσα και την τεχνολογία που παρακάνουν εύκολο το «πείραγμα» μιας φωτογραφίας είναι σχετικά εύκολο να διακρίνεις το χαλκευμένο του πράγματος, δεν θα λέγαμε το ίδιο και για εικόνες που χρονολογούνται αρκετές δεκαετίες πριν από την έλευση της ψηφιακής φωτογραφίας και των προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας.
Η φωτογραφία του Queensland (1946)
Τραβηγμένη το 1946 στο Queensland της Αυστραλίας από μια μητέρα (την κυρία Andrews) που φωτογράφισε τον τάφο της έφηβης κόρης της, όλοι έμειναν έκπληκτοι όταν εμφανίστηκε το φιλμ και φάνηκε η εικόνα ενός παιδιού να κάθεται πάνω στο μνήμα. Η μητέρα δεν αναγνώρισε το παιδί, το οποίο δεν ήταν στα σίγουρα η 17χρονη κόρη της(!), είπε ωστόσο ότι δεν θυμόταν να υπήρχε αγοράκι που να έπαιζε στον τάφο της θυγατέρας της όταν τράβηξε τη φωτογραφία. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα διπλής έκθεσης ή…
Τα πρόσωπα στο εμπορικό πλοίο (1924)
Η περιβόητη φωτογραφία απαθανατίστηκε το 1924 και υποτίθεται ότι απεικονίζει τα πρόσωπα δύο προσφάτως εκλιπόντων ναυτικών (James Courtney και Michael Meehan) που εθεάθησαν πάνω στα κύματα της Διώρυγας του Παναμά, δίπλα στο εμπορικό πλοίο «S.S. Watertown». Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, που έριξαν τα πτώματα των άτυχων ναυτικών στη θάλασσα λίγες μέρες πριν, ισχυρίστηκαν ότι έβλεπαν τα πρόσωπά τους αρκετές μέρες πριν από την απαθανάτισή τους στο φιλμ και ήταν σίγουροι ότι επρόκειτο για τους δύο συναδέλφους τους που είχαν πεθάνει λίγες μέρες πρωτύτερα από ασφυξία, την ώρα που καθάριζαν μια δεξαμενή καυσίμων. Ανεξάρτητη φίρμα της εποχής έλεγξε το αρνητικό της φωτογραφίας, την οποία τράβηξε ο καπετάνιος του πλοίου, για πλαστότητα και δεν βρήκε τίποτα το μεμπτό…
Φάντασμα σε κοιμητήριο του Σικάγου (1991)
Την ώρα που οι περισσότερες τέτοιες φωτογραφίες πνευμάτων σε νεκροταφεία είναι τραβηγμένες τη νύχτα, εδώ η απεικόνιση έγινε μέρα μεσημέρι και από επαγγελματία μάλιστα ερευνητή παραφυσικών φαινομένων. Η εικόνα απαθανατίστηκε στο κοιμητήριο Bachelor’s Grove του Ιλινόις από μέλος της Εταιρίας Έρευνας Φαντασμάτων στις 10 Αυγούστου 1991. Τα όργανα του ερευνητή έδειξαν ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες και η φωτογραφία τραβήχτηκε με υψηλής ταχύτητας μονοχρωματικό φιλμ. Η εικόνα υποβλήθηκε σε αρκετούς ελέγχους και δεν φάνηκε τίποτα ύποπτο με την απεικόνιση. Λέτε έτσι να δείχνουν πράγματι τα φαντάσματα;
Το πνεύμα των βράχων (1959)
Τραβηγμένη από τον αιδεσιμότατο R.S. Blance στο Corroboree Rock της Αυστραλίας, η επίσης γνωστότατη φωτογραφία κυκλοφορεί εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα χωρίς επαρκή (λογική δηλαδή) εξήγηση. Κι αν σήμερα με τη βοήθεια των προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας δεν θα ήταν καθόλου δύσκολη μια τέτοια απεικόνιση, ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για το 1959 και για έναν ιερωμένο, όχι φωτογράφο…
Η φωτογραφία του «Δαίδαλου» (1919)
Άλλη μια κλασική απόκοσμη φωτογραφία και σε πολύ καλή μάλιστα ποιότητα, απαθανατίστηκε το 1919 από τον εν αποστρατεία αξιωματικό της RAF, sir Victor Goddard, και απεικονίζει το πλήρωμά του από το σκάφος του Βασιλικού Ναυτικού «HMS Daedalus». Παρατηρήστε το «διάφανο» πρόσωπο που εμφανίζεται πίσω από τον άντρα της τελευταίας σειράς. Όλο το πλήρωμα αναγνώρισε αμέσως τον πρώην συνάδελφό τους, μηχανικό Freddy Jackson, ο οποίος είχε σκοτωθεί δύο μέρες πρωτύτερα σε τραγικό δυστύχημα πάνω στο πλοίο. Η κηδεία του είχε μάλιστα τελεστεί νωρίτερα την ίδια μέρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία. Φαίνεται ότι ο Freddy δεν ήθελε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια…
Τα παιχνίδια είμαστε εμείς (1978)
Εδώ πρόκειται για μια από τις υπερφυσικές απεικονίσεις με τα καλύτερα πιστοποιητικά, καθώς τραβήχτηκε σε ελεγχόμενες συνθήκες με αναρίθμητους μάρτυρες παρόντες, κάνοντας την πλαστότητα ιδιαιτέρως δύσκολη. Τραβηγμένη στο κατάστημα παιχνιδιών Toys-R-Us της Καλιφόρνια, διαβόητο στην περιοχή για την παραφυσική δραστηριότητα που λάμβανε χώρα εντός του, η φωτογραφία καταγράφηκε από εξειδικευμένο συνεργείο τηλεοπτικής εκπομπής («That’s Incredible!»), με τη βοήθεια υπέρυθρου φιλμ. Εννοείται ότι ο άντρας που ακουμπά στον τοίχο δεν ήταν μέρος της παρέας, ούτε και καταγράφηκε σε αντίστοιχες λήψεις με απλό φιλμ. Η ιστορία του 1869 με έναν νέο άντρα που πέθανε στο ίδιο μέρος που άνοιξε κατόπιν το παιχνιδάδικο ίσως εξηγεί το απόκοσμο του πράγματος…
Η αγαπημένη μου καρέκλα (1891)
Άλλη μια σπουδαία απεικόνιση, και ίσως το παλιότερο παράδειγμα καλοκάγαθου πνεύματος, αφορά στη φωτογραφία που απαθανατίστηκε στη Βιβλιοθήκη Combermere Abbey το 1891 από τον Sybell Corbet. Ο χρόνος έκθεσης της φωτογραφίας ήταν πάνω από μία ώρα και η φιγούρα ενός άντρα που κάθεται στην καρέκλα είναι κάτι παραπάνω από προφανής! Τη στιγμή μάλιστα που τραβιόταν η φωτογραφία, λίγο παρακεί ενταφιαζόταν ο Lord Combermere, γνωστός βρετανός διοικητής ιππικού, το σπίτι του οποίου μετατρεπόταν στην ομώνυμη βιβλιοθήκη. Αυτή ήταν πράγματι η αγαπημένη του καρέκλα, στην οποία δεν άφηνε να καθίσει κανένας, και από το γεγονός ότι ήταν ευρύτερα γνωστός στη Βρετανία, αναγνωρίστηκε εύκολα ότι η μορφή που καθόταν στην καρέκλα ήταν πράγματι ο Combermere…
Η φωτογραφία των Chinnery (1959)
Επισκεπτόμενη τον τάφο της μητέρας της το 1959, η κυρία Mabel Chinnery αποφάσισε να αφιερώσει την τελευταία στάση του φιλμ απαθανατίζοντας τον σύζυγό της στο αυτοκίνητο. Όταν το φιλμ εμφανίστηκε, μια γυναικεία φιγούρα φάνηκε να κάθεται στο πίσω μέρος του αμαξιού. Τόσο η ίδια η κυρία Chinnery όσο και τα υπόλοιπα μέλη της φαμίλιας αναγνώρισαν εύκολα την εκλιπούσα μητέρα, που καθόταν στη συνηθισμένη θέση της περιμένοντας τον οδηγό να την πάει στο σπίτι της, όπως εξάλλου συνήθιζε να κάνει κι όταν ήταν στη ζωή. Ειδικοί της εποχής έλεγξαν εξονυχιστικά την εικόνα για διπλή έκθεση ή άλλα φωτογραφικά τρικ και δεν βρήκαν τίποτα το μεμπτό. Παρατηρήστε ότι η «μητέρα» δεν εμφανίζεται διάφανη, όπως άλλα πνεύματα, ούτε και το φως από το πίσω παράθυρο περνά μέσα της, όπως συνήθως συμβαίνει σε αντίστοιχες εικόνες. Μέχρι και τα γυαλιά της φαίνεται να αντανακλούν το φως!
Η «Καφέ Κυρά» του Raynham Hall (1936)
Ίσως η γνωστότερη από όλες τις φωτογραφίες φαντασμάτων, η εικόνα τραβήχτηκε το 1936 από επαγγελματίες φωτογράφους του λονδρέζικου περιοδικού «Country Living» που στάλθηκαν να απαθανατίσουν το εσωτερικό του Raynham Hall στο Νόρφολκ της Αγγλίας. Αυτό που είναι αρκετά παράξενο με τη συγκεκριμένη απεικόνιση είναι ότι το πνεύμα δεν φάνηκε μετά την εμφάνιση του φιλμ, όπως συμβαίνει συνήθως, αλλά ο φωτογράφος το παρατήρησε μέσα από το σκόπευτρο πριν καν τραβήξει τη λήψη! Το αρνητικό της φωτογραφίας ελέγχθηκε πραγματικά από εκατοντάδες ειδικούς και σκεπτικιστές που δεν βρήκαν ωστόσο ενδείξεις «πειράγματος». Γι’ αυτό και θεωρείται από την κοινότητατων κυνηγών φαντασμάτων ως η καλύτερη απεικόνιση πνεύματος…
Φάντασμα στις σκάλες του Εθνικού Μουσείου του Γκρίνουιτς (1966)
Άλλη μια ξακουστή καταγραφή πνεύματος, η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον αιδεσιμότατο Ralph Hardy, έναν συνταξιούχο ιερωμένο από τον Καναδά, ο οποίος μαγεύτηκε από τη σκάλα του Queen House National Museum του Γκρίνουιτς της Αγγλίας και αποφάσισε να τραβήξει ένα αναμνηστικό από την κατασκευή. Η φωτογραφία έγινε ανάρπαστη και σύντομα μπήκε στο στόχαστρο των ειδικών, φτάνοντας μέχρι και τα τζιμάνια της Kodak, οι οποίοι αποφάνθηκαν ότι η φωτογραφία είναι αυθεντική και δεν υπήρχαν ίχνη παιχνιδίσματος του φωτός ή άλλα φωτογραφικά τερτίπια…
Πηγή : newsbeast.gr
Ακόμα κι όταν η θέαση με το απόκοσμο γίνεται μέσω φωτογραφίας, η αυθεντικότητα της οποίας ελέγχεται, ο τρόμος εισβάλει από το παράθυρο και διαλύει το φρόνιμο του κόσμου μας.
Κυκλοφορούν βέβαια εκεί έξω πάμπολλες φωτογραφίες με πνεύματα και φαντάσματαπου μόνο αληθινές δεν είναι, αν και το θέμα είναι τις περισσότερες φορές αποτέλεσμα υποκειμενικής εκτίμησης παρά αντικειμενικής βεβαιότητας.
Υπάρχουν ωστόσο και μερικές που θεωρούνται αυθεντικές καταγραφές απόκοσμων φαινομένων σε φιλμ, αν και πάλι η αλήθεια τους βασίζεται στην άποψη που έχει κάποιος για τον κόσμο. Κι αν σήμερα με τα νέα μέσα και την τεχνολογία που παρακάνουν εύκολο το «πείραγμα» μιας φωτογραφίας είναι σχετικά εύκολο να διακρίνεις το χαλκευμένο του πράγματος, δεν θα λέγαμε το ίδιο και για εικόνες που χρονολογούνται αρκετές δεκαετίες πριν από την έλευση της ψηφιακής φωτογραφίας και των προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας.
Η φωτογραφία του Queensland (1946)
Τραβηγμένη το 1946 στο Queensland της Αυστραλίας από μια μητέρα (την κυρία Andrews) που φωτογράφισε τον τάφο της έφηβης κόρης της, όλοι έμειναν έκπληκτοι όταν εμφανίστηκε το φιλμ και φάνηκε η εικόνα ενός παιδιού να κάθεται πάνω στο μνήμα. Η μητέρα δεν αναγνώρισε το παιδί, το οποίο δεν ήταν στα σίγουρα η 17χρονη κόρη της(!), είπε ωστόσο ότι δεν θυμόταν να υπήρχε αγοράκι που να έπαιζε στον τάφο της θυγατέρας της όταν τράβηξε τη φωτογραφία. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα διπλής έκθεσης ή…
Τα πρόσωπα στο εμπορικό πλοίο (1924)
Η περιβόητη φωτογραφία απαθανατίστηκε το 1924 και υποτίθεται ότι απεικονίζει τα πρόσωπα δύο προσφάτως εκλιπόντων ναυτικών (James Courtney και Michael Meehan) που εθεάθησαν πάνω στα κύματα της Διώρυγας του Παναμά, δίπλα στο εμπορικό πλοίο «S.S. Watertown». Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, που έριξαν τα πτώματα των άτυχων ναυτικών στη θάλασσα λίγες μέρες πριν, ισχυρίστηκαν ότι έβλεπαν τα πρόσωπά τους αρκετές μέρες πριν από την απαθανάτισή τους στο φιλμ και ήταν σίγουροι ότι επρόκειτο για τους δύο συναδέλφους τους που είχαν πεθάνει λίγες μέρες πρωτύτερα από ασφυξία, την ώρα που καθάριζαν μια δεξαμενή καυσίμων. Ανεξάρτητη φίρμα της εποχής έλεγξε το αρνητικό της φωτογραφίας, την οποία τράβηξε ο καπετάνιος του πλοίου, για πλαστότητα και δεν βρήκε τίποτα το μεμπτό…
Φάντασμα σε κοιμητήριο του Σικάγου (1991)
Την ώρα που οι περισσότερες τέτοιες φωτογραφίες πνευμάτων σε νεκροταφεία είναι τραβηγμένες τη νύχτα, εδώ η απεικόνιση έγινε μέρα μεσημέρι και από επαγγελματία μάλιστα ερευνητή παραφυσικών φαινομένων. Η εικόνα απαθανατίστηκε στο κοιμητήριο Bachelor’s Grove του Ιλινόις από μέλος της Εταιρίας Έρευνας Φαντασμάτων στις 10 Αυγούστου 1991. Τα όργανα του ερευνητή έδειξαν ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες και η φωτογραφία τραβήχτηκε με υψηλής ταχύτητας μονοχρωματικό φιλμ. Η εικόνα υποβλήθηκε σε αρκετούς ελέγχους και δεν φάνηκε τίποτα ύποπτο με την απεικόνιση. Λέτε έτσι να δείχνουν πράγματι τα φαντάσματα;
Το πνεύμα των βράχων (1959)
Τραβηγμένη από τον αιδεσιμότατο R.S. Blance στο Corroboree Rock της Αυστραλίας, η επίσης γνωστότατη φωτογραφία κυκλοφορεί εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα χωρίς επαρκή (λογική δηλαδή) εξήγηση. Κι αν σήμερα με τη βοήθεια των προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας δεν θα ήταν καθόλου δύσκολη μια τέτοια απεικόνιση, ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για το 1959 και για έναν ιερωμένο, όχι φωτογράφο…
Η φωτογραφία του «Δαίδαλου» (1919)
Άλλη μια κλασική απόκοσμη φωτογραφία και σε πολύ καλή μάλιστα ποιότητα, απαθανατίστηκε το 1919 από τον εν αποστρατεία αξιωματικό της RAF, sir Victor Goddard, και απεικονίζει το πλήρωμά του από το σκάφος του Βασιλικού Ναυτικού «HMS Daedalus». Παρατηρήστε το «διάφανο» πρόσωπο που εμφανίζεται πίσω από τον άντρα της τελευταίας σειράς. Όλο το πλήρωμα αναγνώρισε αμέσως τον πρώην συνάδελφό τους, μηχανικό Freddy Jackson, ο οποίος είχε σκοτωθεί δύο μέρες πρωτύτερα σε τραγικό δυστύχημα πάνω στο πλοίο. Η κηδεία του είχε μάλιστα τελεστεί νωρίτερα την ίδια μέρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία. Φαίνεται ότι ο Freddy δεν ήθελε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια…
Τα παιχνίδια είμαστε εμείς (1978)
Εδώ πρόκειται για μια από τις υπερφυσικές απεικονίσεις με τα καλύτερα πιστοποιητικά, καθώς τραβήχτηκε σε ελεγχόμενες συνθήκες με αναρίθμητους μάρτυρες παρόντες, κάνοντας την πλαστότητα ιδιαιτέρως δύσκολη. Τραβηγμένη στο κατάστημα παιχνιδιών Toys-R-Us της Καλιφόρνια, διαβόητο στην περιοχή για την παραφυσική δραστηριότητα που λάμβανε χώρα εντός του, η φωτογραφία καταγράφηκε από εξειδικευμένο συνεργείο τηλεοπτικής εκπομπής («That’s Incredible!»), με τη βοήθεια υπέρυθρου φιλμ. Εννοείται ότι ο άντρας που ακουμπά στον τοίχο δεν ήταν μέρος της παρέας, ούτε και καταγράφηκε σε αντίστοιχες λήψεις με απλό φιλμ. Η ιστορία του 1869 με έναν νέο άντρα που πέθανε στο ίδιο μέρος που άνοιξε κατόπιν το παιχνιδάδικο ίσως εξηγεί το απόκοσμο του πράγματος…
Η αγαπημένη μου καρέκλα (1891)
Άλλη μια σπουδαία απεικόνιση, και ίσως το παλιότερο παράδειγμα καλοκάγαθου πνεύματος, αφορά στη φωτογραφία που απαθανατίστηκε στη Βιβλιοθήκη Combermere Abbey το 1891 από τον Sybell Corbet. Ο χρόνος έκθεσης της φωτογραφίας ήταν πάνω από μία ώρα και η φιγούρα ενός άντρα που κάθεται στην καρέκλα είναι κάτι παραπάνω από προφανής! Τη στιγμή μάλιστα που τραβιόταν η φωτογραφία, λίγο παρακεί ενταφιαζόταν ο Lord Combermere, γνωστός βρετανός διοικητής ιππικού, το σπίτι του οποίου μετατρεπόταν στην ομώνυμη βιβλιοθήκη. Αυτή ήταν πράγματι η αγαπημένη του καρέκλα, στην οποία δεν άφηνε να καθίσει κανένας, και από το γεγονός ότι ήταν ευρύτερα γνωστός στη Βρετανία, αναγνωρίστηκε εύκολα ότι η μορφή που καθόταν στην καρέκλα ήταν πράγματι ο Combermere…
Η φωτογραφία των Chinnery (1959)
Επισκεπτόμενη τον τάφο της μητέρας της το 1959, η κυρία Mabel Chinnery αποφάσισε να αφιερώσει την τελευταία στάση του φιλμ απαθανατίζοντας τον σύζυγό της στο αυτοκίνητο. Όταν το φιλμ εμφανίστηκε, μια γυναικεία φιγούρα φάνηκε να κάθεται στο πίσω μέρος του αμαξιού. Τόσο η ίδια η κυρία Chinnery όσο και τα υπόλοιπα μέλη της φαμίλιας αναγνώρισαν εύκολα την εκλιπούσα μητέρα, που καθόταν στη συνηθισμένη θέση της περιμένοντας τον οδηγό να την πάει στο σπίτι της, όπως εξάλλου συνήθιζε να κάνει κι όταν ήταν στη ζωή. Ειδικοί της εποχής έλεγξαν εξονυχιστικά την εικόνα για διπλή έκθεση ή άλλα φωτογραφικά τρικ και δεν βρήκαν τίποτα το μεμπτό. Παρατηρήστε ότι η «μητέρα» δεν εμφανίζεται διάφανη, όπως άλλα πνεύματα, ούτε και το φως από το πίσω παράθυρο περνά μέσα της, όπως συνήθως συμβαίνει σε αντίστοιχες εικόνες. Μέχρι και τα γυαλιά της φαίνεται να αντανακλούν το φως!
Η «Καφέ Κυρά» του Raynham Hall (1936)
Ίσως η γνωστότερη από όλες τις φωτογραφίες φαντασμάτων, η εικόνα τραβήχτηκε το 1936 από επαγγελματίες φωτογράφους του λονδρέζικου περιοδικού «Country Living» που στάλθηκαν να απαθανατίσουν το εσωτερικό του Raynham Hall στο Νόρφολκ της Αγγλίας. Αυτό που είναι αρκετά παράξενο με τη συγκεκριμένη απεικόνιση είναι ότι το πνεύμα δεν φάνηκε μετά την εμφάνιση του φιλμ, όπως συμβαίνει συνήθως, αλλά ο φωτογράφος το παρατήρησε μέσα από το σκόπευτρο πριν καν τραβήξει τη λήψη! Το αρνητικό της φωτογραφίας ελέγχθηκε πραγματικά από εκατοντάδες ειδικούς και σκεπτικιστές που δεν βρήκαν ωστόσο ενδείξεις «πειράγματος». Γι’ αυτό και θεωρείται από την κοινότητατων κυνηγών φαντασμάτων ως η καλύτερη απεικόνιση πνεύματος…
Φάντασμα στις σκάλες του Εθνικού Μουσείου του Γκρίνουιτς (1966)
Άλλη μια ξακουστή καταγραφή πνεύματος, η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον αιδεσιμότατο Ralph Hardy, έναν συνταξιούχο ιερωμένο από τον Καναδά, ο οποίος μαγεύτηκε από τη σκάλα του Queen House National Museum του Γκρίνουιτς της Αγγλίας και αποφάσισε να τραβήξει ένα αναμνηστικό από την κατασκευή. Η φωτογραφία έγινε ανάρπαστη και σύντομα μπήκε στο στόχαστρο των ειδικών, φτάνοντας μέχρι και τα τζιμάνια της Kodak, οι οποίοι αποφάνθηκαν ότι η φωτογραφία είναι αυθεντική και δεν υπήρχαν ίχνη παιχνιδίσματος του φωτός ή άλλα φωτογραφικά τερτίπια…
Πηγή : newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου