Το νησί είναι αρκετά απομονωμένο, συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα μέσω μιας ξύλινης γέφυρας 400μέτρων, και όσοι θέλουν να το επισκεφθούν πρέπει να προετοιμαστούν για να ζήσουν μια διαφορετική εμπειρία.
Τα σπίτια, οι τοίχοι, οι αυλές είναι γεμάτες κοχύλια, ενώ ακόμα και οι δρόμοι αντηχούν στο περπάτημα των ήχο των κοχυλιών που βρίσκονται κάτω από το έδαφος. Ακόμα και σήμερα οι κάτοικοι συλλέγουν κοχύλια και συνεχίζουν τη δημιουργία σπιτιών αλλά και πολλών άλλων αντικειμένων είτε χρηστικών είτε διακοσμητικών. Τόσα κοχύλια άλλωστε δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου