Την πραγματοποίηση Συνόδου Κορυφής Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, πιθανόν στο Κάιρο, συμφώνησαν οι υπουργοί Εξωτερικών των τριών χωρών στη συνάντησή που είχαν στο ελληνικό Γραφείο Τύπου της Μόνιμης Αντιπροσωπείας του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη.
Μετά τις κοινές δηλώσεις, ο κ. Βενιζέλος δήλωσε ότι «είχαμε σήμερα διαδοχικά μια διμερή συνάντηση με τον Αιγύπτιο ομόλογό μου και στη συνέχεια μια τριμερή συνάντηση με τον Αιγύπτιο και τον Κύπριο ομόλογό μου. Αυτό είναι ένα σχήμα που λειτουργεί πολύ αποτελεσματικά, γιατί η Αίγυπτος παίζει ένα κρίσιμο ρόλο για όλα τα θέματα του Αραβικού κόσμου και έχει πάρει πολύ συγκεκριμένες πρωτοβουλίες».
Έχει συμβάλει, είπε, στην εκεχειρία στη Γάζα και στο να ανοίξουν νέοι δίαυλοι και προοπτικές στη Λιβύη και όπως φάνηκε και από την πρόσφατη διάσκεψη που είχαμε στη Μαδρίτη, η Ελλάδα και η Κύπρος στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στήριξαν εξαρχής την Αίγυπτο και είναι στην περιοχή χώρες ευρωπαϊκές, χώρες σταθερές και σημεία αναφοράς.
«Έχουμε μια πολύ πλούσια ατζέντα: θέματα ενέργειας, θέματα εφαρμογής του δικαίου της θάλασσας, αλλά και κυρίως θέματα που αφορούν τις τρέχουσες κρίσεις. Και γι' αυτό αποφασίσαμε, πολύ σύντομα, να πραγματοποιήσουμε νέα συνάντηση σε υπουργικό επίπεδο στη Λευκωσία και να οργανώσουμε μια σύνοδο κορυφής, κατά προτίμηση στο Κάιρο, το συντομότερο δυνατό».
Ο ίδιος συνέχισε πως στις 12 Οκτωβρίου, υπάρχει πρόσκληση της Αιγύπτου και της Νορβηγίας στο Κάιρο για την ανασυγκρότηση της Γάζας, κάτι που είναι, όπως είπε, πολύ σημαντικό για την επανέναρξη του διαλόγου στη Μέση Ανατολή «για μια λύση πλέον στο πρόβλημα που είναι η μήτρα των προβλημάτων στην περιοχή».
Η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών
Σε ερώτηση σε σχέση με την περσινή συνάντηση, αν υπήρξε πρόοδος για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, ανέφερε ότι στο διμερές τμήμα της συνάντησης με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, εξετάστηκε η πρόοδος των εργασιών των τεχνικών επιτροπών για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου της θάλασσας.
«Συμφωνήσαμε η επόμενη συνάντηση των τεχνικών επιτροπών να γίνει το συντομότερο δυνατόν, τη φορά αυτή στην Αθήνα. Και έχουμε πολύ θετικές ενδείξεις για την στάση της αιγυπτιακής πλευράς, η οποία είναι πιστή στην εφαρμογή του διεθνούς δικαίου της θάλασσας».
Εψαχνα αρκετό καιρό να βρώ ποιά ήταν τα όρια της ΑΟΖ που συμφωνήθηκαν μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ,, αφού προηγήθηκε η συμφωνία για τα όρια της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου. Σήμερα τυχαία το μάτι μου έπεσε στη wikipedia, όπου βρήκα εδώ το χάρτη της Εικ.1 που δείχνει τα όρια της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ στη συμφωνία που υπεγράφη στη Λευκωσία και την οποία σας παραθέτω.
Το επόμενο πράγμα που σκέφθηκα ήταν να δώ πόσο κοντά πέφτουν αυτά στη θεωρητική γραμμή που τα καθορίζει, με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Την απάντηση στο ερώτημα βλέπετε στην Εικ.2, που ακολουθεί.
Ασχετα με τους χάρτες που δείχνουν σε φωτογραφίες τα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ να αριθμούνται με βάση το θεωρητικό υπολογισμό των ορίων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών μεταξύ της Κύπρου και των γειτονικών της χωρών, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος πως όσα διαβάζει και ακούει πλέον ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Οσον αφορά το Ισραήλ, η διαφορά ανάμεσα στη συμφωνία (Εικ.1) και τη “θεωρία” (Εικ.2) δεν ήταν μεγάλη. Οσον αφορά την Αίγυπτο, φαίνεται καθαρά ότι ο χαμένος της συμφωνίας είναι η Κύπρος.
Παρατηρείστε πόσο πολύ έχει μετατεθεί η θεωρητική γραμμή ΑΒ απο την θέση της στην θέση CD των συμφωνιών που έγιναν (Εικ.2). Παρατηρείστε επίσης, ότι η ΑΟΖ της Κύπρου στο βόρειο κομμάτι της που αφορά την Τουρκία δεν αναφέρεται στη συμφωνία της Κύπρου με το Ισραήλ, προδιαθέτοντας για διχοτόμηση.
Οπως έχω αναφέρει παλαιότερα, η ΑΟΖ ανακηρύσσεται με χάρτη και ανεξάρτητα αν υπάρχουν διαφορές με τους γείτονες. Αν υπάρχουν διαφορές, τότε αυτές επιλύονται εκ των υστέρων στο δικαστήριο της Χάγης ή δημιουργούνται προστριβές που χρονίζουν. Ενα παράδειγμα είναι η Ιαπωνία για το οποίο έχω μιλήσει σε προηγούμενοι άρθρο.Η εκμετάλλευση του πλούτου του υπεδάφους του βυθού που ανήκει σε μια χώρα μπορεί να γίνει με βάση την αρχή της υφαλοκρηπίδας. Σε αυτή τη περίπτωση ΑΟΖ δεν χρειάζεται να ανακηρυχθεί. Αλλά η έκταση που “προκύπει” με βάση την υφαλοκρηπίδα γενικά είναι μικρότερη απο αυτή της ΑΟΖ, είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί ευκολότερα και έτσι είναι πιθανόν να δημιουργηθούν περιοχές ελεύθερης εκμετάλλευσης (συνεκμετάλλευσης με τη Τουρκία αλλά και άλλα κράτη μειώνοντας τα οιαδήποτε κρατικά κέρδη απο εξορρύξεις υδρογονανθράκων σε συγκεκριμένη περιοχή).
Ο διαχωρισμός με βάση την υφαλοκρηπίδα δεν μπορεί να ελεγχθεί τόσο εύκολα, όπως αυτός με βάση την ΑΟΖ, αφού απαιτεί χρήση, γνώση και αποδοχή από άλλα κράτη ιδιαιτεροτήτων της γεωγραφίας του βυθού. Για να μειωθεί ο αριθμός των αμφισβητήσεων που παρουσιάζονταν σε πολλές περιπτώσεις απο τη χρήση της υφαλοκρηπίδας, δημιουργήθηκε η έννοια της ΑΟΖ. ενώ ένας νεότερος ορισμός της υφαλοκρηπίδας συμπεριελήφθη στο Νόμο της Θάλασας για λόγους συμβατότητας.
Οι φιλέλληνες πολιτικοί και οι συνεργάτες τους, με τα συνεργεία των ΜΜΕ και τους σπόνσορες, απο πολλά χρόνια προσπαθούν να επιλύσουν τα προβλήματα της Ελλάδας με τη Τουρκία με βάση την υφαλοκρηπίδα και πλέον αντιλαμβάνεστε το γιατί.
Ανεξάρτητα από αυτό όμως, να μή μπλέκουμε θέματα στρατηγικής με θέματα ουσίας. Στην αδειοδότηση περιοχών για εξορρύξεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί η έννοια της υφαλοκρηπίδας αλλά τελικός στόχος είναι η ανακήρυξη ΑΟΖ με χάρτη.
Η ΑΟΖ καλύπτει εκτός απο την εκμετάλλευση του βυθού, και την εκμετάλλευση στη θάλασσα υπεράνω αυτού ( π.χ. αλιεία, ενέργεια απο κύματα και αργότερα και άλλα…), αλλά δίνει και δικαιώματα ελέγχου ναυσιπλοίας.
Αυτό που είναι σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι, πως είτε η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων γίνει με βάση την υφαλοκρηπίδα είτε με βάση την ΑΟΖ, τα κέρδη θα συλλέγονται απο το ΤΑΙΠΕΔ για τους δανειστές. Αυτός ο “σχεδιασμός”, όπως είδατε επαναλήφθηκε και στη Κύπρο….
Υπό τις συνθήκες αυτές δεν έχει νόημα να μη ανακηρυχθεί η ΑΟΖ, πλήν του ότι το πρόβλημα θα το διαχειρισθεί μια κυβέρνηση που δεν δικαιολογείται να αποφασίζει πλέον για μια σειρά λόγων π.χ, την υπογραφή των αντισυνταγματικών μνημονίων, την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, τη κακή λειτουργία της δημοκρατίας και τη κακή ερμηνεία των δυνατοτήτων που της παρέχει το σύνταγμα.
Τι αλάζει απο τη μετακίνηση της διαχωριστικής γραμμής των ΑΟΖ Ελλάδας και Αιγύπτου
Η μετακίνηση της γραμμής ΑΒ βορειότερα, δημιουργεί πλήν της εγκατάλειψης στην Αίγυπτο των σημαντικότερων περιοχών κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου και άλλα προβλήματα, όπως τη παραχώρηση ζωτικού χώρου μεταξύ των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου ώστε η Τουρκία να φέρει σε επαφή την ΑΟΖ της με εκείνη της Αιγύπτου. Αυτό θα δημιουργήσει αρκετές δυσκολίες στη διακίνηση στην Ανατολική Μεσόγειο και στον έλεγχο της ασφάλειάς της.
Οι Κύπριοι πολιτικοί έχουν πολλές ευθύνες για τον τρόπο που έχει διαχωρισθεί η ΑΟΖ τελικά. Σκεφτείτε αυτό να είχε γίνει χωρίς την ύπαρξη αρχικού χάρτη ή με τη χρήση σημείων που επιθυμεί ο Σαμαράς και οι επιτυχημένοι στην αποτυχία σύμβουλοί του για την Ελλάδα…
Με τις οικονομικές συνθήκες και την εξαθλίωση που αυξάνεται στο νησί, πολύ μικρές είναι οι ελπίδες κάποιοι να αναζητήσουν ενόχους, να διαμαρτυρηθούν κλπ. Στην Ελλάδα κάτι τέτοιο πρός το παρόν δεν θα πέρναγε εύκολα, τώρα. Οταν αυξηθεί η φτώχεια όμως…
H περίπτωση της “μπλόφας” και μερικά ακόμη σχόλια
Σε μια ανοιχτή εγκυκλοπαίδια όπως είναι η wikipedia, είναι δυνατή η παρέμβαση διαφόρων που μπορούν να εισάγουν προσωπικές απόψεις ή ακόμη και να μπλοφάρουν με λάθος χάρτες με σκοπό να προβοκάρουν. Αυτά είναι γνωστά.Το γεγονός όμως ότι οι Ελληνες και οι Κύπριοι πολιτικοί άλλα λένε και άλλα κάνουν, με εξαναγκάζει να προβάλλω το θέμα του παραπάνω χάρτη γιατί αφενός δεν υπάρχουν αναφορές σε αυτόν στη wikipedia αλλά και αφετέρου επειδή oi συμφωνίες για την ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ, όπως και Κύπρου και Αιγύπτου δεν είναι επακριβώς γνωστές.
Σύμφωνα με την αναφορά αυτή εδώ, ο χάρτης της Κυπριακής ΑΟΖ όπως αυτή ανακηρύχτηκε το 2004 είναι αυτός της εικόνας αριστερά, που συμπίπτει με το θεωρητικό μας χάρτη της Εικ.2.
Προσέξετε στο κείμενο την επισήμανση, “Σε περίπτωση επικάλυψης μέ άλλη ΑΟΖ η διαφορά θα επιλυθεί με διμερή συμφωνία (αναφέρεται στη περίπτωση της επικάλυψης των ΑΟΖ σε κάποια κοινή περιοχή, από την προέκταση των ορίων των χωρικών υδάτων κατά 200 νμ). Αν δεν προκύψει συμφωνία τότε θα εφαρμοστεί η αρχή της μέσης γραμμής.”
Παρατηρείστε τη διαφορά μεταξύ των χαρτών 1 και 3 στην περιοχή του πράσινου κύκλου, που είναι και οπτικά εμφανής. Οπως καταλαβαίνετε, αυτή η συμφωνία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ - και εφόσον ο χάρτης της Εικ.1 είναι αληθινός – έχει προκύψει και είναι εις βάρος της Κύπρου γιατί η διαφορά είναι μεγάλη.
Ακολουθώντας την πρακτική της Κύπρου η Ελλάδα θα έπρεπε – υπο κανονικάς συνθήκας – να είχε προχωρήσει στην ανακήρυξη της ΑΟΖ της από χρόνια. Αντί αυτού έχασε το χρόνο της σε άσκοπες συζητήσεις για την υφαλοκρηπίδα. Τα λάθη αυτά πληρώνει η χώρα τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου