Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τέτοια αυτόνομα φορτηγά πλοία, με μήκος ακόμη και 200 μέτρα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν τα πρώτα δρομολόγιά τους το αργότερο σε 20 χρόνια από σήμερα.
Μετά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, το επόμενο κεφάλαιο στα αυτόνομα οχήματα θα αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές, με φορτηγά πλοία που θα «οργώνουν» τους ωκεανούς χωρίς κανέναν άνθρωπο στη γέφυρα ή το μηχανοστάσιό τους. Αυτό υποστηρίζουν οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό πρότζεκτ Munin, οι οποίοι αναπτύσσουν συστήματα που θα επιτρέπουν σε ρομποτικά εμπορικά σκάφη να διακινούν προϊόντα στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Μάλιστα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, τέτοια αυτόνομα φορτηγά πλοία, με μήκος ακόμη και 200 μέτρα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν τα πρώτα δρομολόγιά τους το αργότερο σε 20 χρόνια από σήμερα.
Το Munin έχει προϋπολογισμό 3,8 εκατ. ευρώ και σε αυτό παίρνουν μέρος 8 ιδρύματα από τη Γερμανία, τη Νορβηγία, την Ισλανδία και την Ιρλανδία, με επικεφαλής το γερμανικό ινστιτούτο Fraunhofer. Στόχος του πρότζεκτ είναι, μέχρι να ολοκληρωθεί τον επόμενο Σεπτέμβριο, να γίνουν τα πρώτα εικονικά πειράματα των συστημάτων, τα οποία θα βασιστούν σε τεχνολογίες που σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιούνται ήδη στη ναυσιπλοΐα. Ανάμεσά τους, η ηλεκτρονική πλοήγηση, οι δορυφορικές επικοινωνίες και τα ραντάρ αυτόματης αποφυγής εμποδίων.
Γι’ αυτό και ο Ornulf Jan Rodseth, διευθυντής του νορβηγικού ερευνητικού ινστιτούτου Marintek που συμμετέχει στο Munin, μιλώντας πριν από λίγο καιρό στο περιοδικό του Newsweek, επισήμανε πως το στοίχημα του πρότζεκτ είναι κυρίως να συνδυαστούν όλες αυτές οι τεχνολογίες σε μία ενιαία πλατφόρμα, έτοιμη να ενσωματωθεί σε ένα πλοίο. Αν και ένα τέτοιο σκάφος θα κινείται αυτόνομα, θα παραμένει παράλληλα συνεχώς σε επικοινωνία με ένα κέντρο ελέγχου στη στεριά, το οποίο θα παρακολουθεί τη λειτουργία του.
Η λογική που οδήγησε στο πρότζεκτ Munin είναι πως, τη στιγμή που ο όγκος των εμπορευμάτων που μεταφέρονται διά θαλάσσης αυξάνεται συνεχώς, το επάγγελμα του ναυτικού έχει ολοένα λιγότερη απήχηση. Σύμφωνα με τον Rodseth, με αυτόν τον τρόπο οι πλοιοκτήτριες εταιρείες θα έχουν μεγάλη εξοικονόμηση από τους μισθούς, ενώ θα περιοριστούν και τα ναυτικά ατυχήματα, τα οποία σε ποσοστό 75% προκαλούνται από ανθρώπινα λάθη.
Πάντως, ο Νορβηγός ερευνητής επισημαίνει ότι, προτού καθελκυστεί το πρώτο αυτόνομο σκάφος, θα πρέπει να έχουν τροποποιηθεί οι διεθνείς κανόνες για τη ναυσιπλοΐα, οι οποίοι, όπως είναι φυσικό, σήμερα βασίζονται στο γεγονός πως σε κάθε πλοίο υπάρχει ανθρώπινο πλήρωμα. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να αποδειχθεί πως τα ρομποτικά φορτηγά είναι τουλάχιστον εξίσου ασφαλή με τα συμβατικά. Επίσης, θα πρέπει να διασφαλισθεί πως ο εξοπλισμός τους μπορεί να λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα ακόμη και για αρκετές εβδομάδες, αφού δεν θα υπάρχουν σε αυτά μηχανικοί που θα μπορούσαν να επιδιορθώσουν την όποια βλάβη εν πλω.
Οι υπεύθυνοι του Munin εκτιμούν πως πιθανόν να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος, όπου για λόγους ασφάλειας τα ρομποτικά σκάφη θα έχουν περιορισμένο πλήρωμα, το οποίο θα παρεμβαίνει μόνον αν υπάρξει πρόβλημα. Επίσης θεωρούν ότι, όταν τα ρομποτικά πλοία θα προσεγγίζουν ένα λιμάνι ή θα αναχωρούν, θα επιβιβάζονται σε αυτά ναυτικοί που θα αναλαμβάνουν τη διακυβέρνησή τους για όσο βρίσκονται σε μικρή σχετικά απόσταση από την ξηρά.
Μετά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, το επόμενο κεφάλαιο στα αυτόνομα οχήματα θα αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές, με φορτηγά πλοία που θα «οργώνουν» τους ωκεανούς χωρίς κανέναν άνθρωπο στη γέφυρα ή το μηχανοστάσιό τους. Αυτό υποστηρίζουν οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό πρότζεκτ Munin, οι οποίοι αναπτύσσουν συστήματα που θα επιτρέπουν σε ρομποτικά εμπορικά σκάφη να διακινούν προϊόντα στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Μάλιστα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, τέτοια αυτόνομα φορτηγά πλοία, με μήκος ακόμη και 200 μέτρα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν τα πρώτα δρομολόγιά τους το αργότερο σε 20 χρόνια από σήμερα.
Το Munin έχει προϋπολογισμό 3,8 εκατ. ευρώ και σε αυτό παίρνουν μέρος 8 ιδρύματα από τη Γερμανία, τη Νορβηγία, την Ισλανδία και την Ιρλανδία, με επικεφαλής το γερμανικό ινστιτούτο Fraunhofer. Στόχος του πρότζεκτ είναι, μέχρι να ολοκληρωθεί τον επόμενο Σεπτέμβριο, να γίνουν τα πρώτα εικονικά πειράματα των συστημάτων, τα οποία θα βασιστούν σε τεχνολογίες που σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιούνται ήδη στη ναυσιπλοΐα. Ανάμεσά τους, η ηλεκτρονική πλοήγηση, οι δορυφορικές επικοινωνίες και τα ραντάρ αυτόματης αποφυγής εμποδίων.
Γι’ αυτό και ο Ornulf Jan Rodseth, διευθυντής του νορβηγικού ερευνητικού ινστιτούτου Marintek που συμμετέχει στο Munin, μιλώντας πριν από λίγο καιρό στο περιοδικό του Newsweek, επισήμανε πως το στοίχημα του πρότζεκτ είναι κυρίως να συνδυαστούν όλες αυτές οι τεχνολογίες σε μία ενιαία πλατφόρμα, έτοιμη να ενσωματωθεί σε ένα πλοίο. Αν και ένα τέτοιο σκάφος θα κινείται αυτόνομα, θα παραμένει παράλληλα συνεχώς σε επικοινωνία με ένα κέντρο ελέγχου στη στεριά, το οποίο θα παρακολουθεί τη λειτουργία του.
Η λογική που οδήγησε στο πρότζεκτ Munin είναι πως, τη στιγμή που ο όγκος των εμπορευμάτων που μεταφέρονται διά θαλάσσης αυξάνεται συνεχώς, το επάγγελμα του ναυτικού έχει ολοένα λιγότερη απήχηση. Σύμφωνα με τον Rodseth, με αυτόν τον τρόπο οι πλοιοκτήτριες εταιρείες θα έχουν μεγάλη εξοικονόμηση από τους μισθούς, ενώ θα περιοριστούν και τα ναυτικά ατυχήματα, τα οποία σε ποσοστό 75% προκαλούνται από ανθρώπινα λάθη.
Πάντως, ο Νορβηγός ερευνητής επισημαίνει ότι, προτού καθελκυστεί το πρώτο αυτόνομο σκάφος, θα πρέπει να έχουν τροποποιηθεί οι διεθνείς κανόνες για τη ναυσιπλοΐα, οι οποίοι, όπως είναι φυσικό, σήμερα βασίζονται στο γεγονός πως σε κάθε πλοίο υπάρχει ανθρώπινο πλήρωμα. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να αποδειχθεί πως τα ρομποτικά φορτηγά είναι τουλάχιστον εξίσου ασφαλή με τα συμβατικά. Επίσης, θα πρέπει να διασφαλισθεί πως ο εξοπλισμός τους μπορεί να λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα ακόμη και για αρκετές εβδομάδες, αφού δεν θα υπάρχουν σε αυτά μηχανικοί που θα μπορούσαν να επιδιορθώσουν την όποια βλάβη εν πλω.
Οι υπεύθυνοι του Munin εκτιμούν πως πιθανόν να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος, όπου για λόγους ασφάλειας τα ρομποτικά σκάφη θα έχουν περιορισμένο πλήρωμα, το οποίο θα παρεμβαίνει μόνον αν υπάρξει πρόβλημα. Επίσης θεωρούν ότι, όταν τα ρομποτικά πλοία θα προσεγγίζουν ένα λιμάνι ή θα αναχωρούν, θα επιβιβάζονται σε αυτά ναυτικοί που θα αναλαμβάνουν τη διακυβέρνησή τους για όσο βρίσκονται σε μικρή σχετικά απόσταση από την ξηρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου