Αϊνού πανάρχαιος Πελασγικός αποικισμός αν. Ασίας

Αϊνού ονομάζονται οι ιθαγενείς κάτοικοι των βόρειων ιαπωνικών νησιών Χοκάιντο (Ιαπωνία) και Σαχαλίνης (Ρωσία).

Τα αρχαιολογικά ευρήματα του πολιτισμού τους φτάνουν μέχρι και 18000 π.Χ. Γενετικά είναι περισσότερο συγγενείς με τους Ευρω-σιβηρικούς λαούς παρά με τους Ιάπωνες. Δεν έχουν σχιστά μάτια και τα άλλα χαρακτηριστικά των μογγολικών φυλών. Σήμερα όμως έχουν επιμειχθεί πολύ με τους Ιάπωνες. Μετά τον δέκατο έκτο αιώνα το κομμάτι των Αΐνού που ζούσαν στα ιαπωνικά νησιά πιέστηκε να αφομοιωθεί από το ιαπωνικό στοιχείο. Με αποτέλεσμα να καταστραφεί ο πολιτισμός τους σχεδόν ολοκληρωτικά. Όσοι ζούσαν στη ρωσική Σαχαλίνη ήταν πιο ελεύθεροι και οι κοινότητές τους στην περίοδο πριν τη ρωσική επανάσταση ήταν ορθόδοξες χριστιανικές με δικές τους εκκλησίες. Μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο οι περισσότεροι όταν ο σοβιετικός στρατός κατέλαβε τα νησιά τους, έφυγαν στην Ιαπωνία. Σήμερα είναι αναγνωρισμένη η μειονότητα από το Ιαπωνικό Κοινοβούλιο. Παραδοσιακά η αρχαία θρησκεία τους είναι πολυθεϊστική και λάτρευαν τα πνεύματα της φύσης. Η κοινωνία τους ήταν μητριαρχική, δηλαδή οι γυναίκες είχαν στα χέρια τους την οργάνωση της κοινότητας, ενώ οι άντρες ήταν απλά κυνηγοί.
Miα αλλη θεωρια

Αϊνού
Ο πανάρχαιος Πελασγικός αποικισμός της ανατολικής Ασίας
Μεγάλη ήταν η έκπληξη των Ευρωπαίων, όταν ανεκάλυψαν ότι σε ωρισμένες περιοχές της Άπω Ανατολής κατοικούσαν λαοί λευκοί, τελείως διαφορετικοί από τους μογγολικούς λαούς, οι οποίοι αποτελούσαν λευκές νησίδες μέσα στη μογγολική θάλασσα που τους περιέβαλλε.
Λευκοί πληθυσμοί ανεκαλύφθησαν στην Χοκάιντο, το βορειότερο από τα ιαπωνικά νησιά, στην Σαχαλίνη, στις εκβολές του ποταμού Αμούρ και στις Φιλιππίνες νήσους.
Αργότερα οι ανθρωπολόγοι και οι αρχαιολόγοι (όπως γράφει ο Ι. Πασσάς) εξακρίβωσαν ότι οι λευκοί κάτοικοι της Ανατολικής Ασίας άλλοτε, προ της νεολιθικής εποχής, ήσαν εξαπλωμένοι στο σύνολο σχεδόν της ανατολικής Ασίας. Οι επιστήμονες ωνόμασαν αυτούς τους πρωτόγονους λευκούς παλαιοκαυκασίους. Υπολείμματά τους αποτελούν σήμερα οι Νίχβοι ή Γκιλιάκοι των εκβολών του Αμούρ και της Σαχαλίνης, οι Αϊνού της Ιαπωνίας καθώς και μικρές ομάδες στις Φιλιππίνες.
Ο αρχαιότατος λαός των Αϊνού, όπως διδάσκουν οι ελλιπείς, εν γένει πηγές, αντιμετώπισε την εισβολή και την καταπίεση των διωκτών του, των Ιαπώνων. Αντιστάθηκαν γενναία, πολέμησαν επίμονα με πρωτόγονα όπλα εναντίον πανόπλων εχθρών και απομονώθηκαν τελικώς ως μουσειακό κατάλοιπο στην νήσο Hokkaido. Ίσως οι εχθροί διέγνωσαν την αξία και την σπουδαία τους καταγωγή και θέλησαν να τους αφανίσουν αφομοιώνοντάς τους και φυλετικώς και γλωσσικώς. Όμως, όπως και στην Ελληνική Μητρόπολη, δεν κατάφερε ο κατακτητής να αφανίση την γλώσσα.
Η ανά χείρας μελέτη μας λοιπόν είναι πρωτογενής διερεύνηση της γλώσσας, τα λοιπά δε ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία που περιελήφθησαν, βοηθούν τον αναγνώστη να συμπληρώση την εικόνα από τα γλωσσικά στοιχεία, με χαρακτηριστικά του καθ ημέραν βίου, των πεποιθήσεων και της Κοσμογονίας των Αϊνού, που κι αυτά, παραπέμπουν σε ελληνικές πηγές και δοξασίες.Απο το βιβλιο
Δωρικός Σταύρος, Χατζηγιαννάκης Κώστας
Οι Αϊνού λοιπόν σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους δεν είναι Ιάπωνες αλλά μάλλον Καυκάσιοι. Η γραφή "κατακάνα" έχει πολύ ενδιαφέρουσες ομοιότητες με την αρχαία Κρητική συλλαβική γραφή. Η γλώσσα τους και τα έθιμά τους έχουν πάρα πολλές ομοιότητες με τα αντίστοιχα της αρχαίας Ελλάδας, και το όνομά τους θυμίζει και πάλι παραφθορά του "Ίωνας"!


Μεγάλη ήταν η έκπληξη των Ευρωπαίων, όταν ανεκάλυψαν ότι σε ωρισμένες περιοχές της Άπω Ανατολής κατοικούσαν λαοί λευκοί, τελείως διαφορετικοί από τους μογγολικούς λαούς, οι οποίοι αποτελούσαν λευκές νησίδες μέσα στη μογγολική θάλασσα που τους περιέβαλλε.


Λευκοί πληθυσμοί ανεκαλύφθησαν στην Χοκάιντο, το βορειότερο από τα ιαπωνικά νησιά, στην Σαχαλίνη, στις εκβολές του ποταμού Αμούρ και στις Φιλιππίνες νήσους. Αργότερα οι ανθρωπολόγοι και οι αρχαιολόγοι (όπως γράφει ο Ι. Πασσάς) εξακρίβωσαν ότι οι λευκοί κάτοικοι της Ανατολικής Ασίας άλλοτε, προ της νεολιθικής εποχής, ήσαν εξαπλωμένοι στο σύνολο σχεδόν της ανατολικής Ασίας.


Οι επιστήμονες ονόμασαν αυτούς τους πρωτόγονους λευκούς παλαιοκαυκασίους.


Υπολείμματά τους αποτελούν σήμερα οι Νίχβοι ή Γκιλιάκοι των εκβολών του Αμούρ και της Σαχαλίνης, οι Αϊνού της Ιαπωνίας καθώς και μικρές ομάδες στις Φιλιππίνες. Ο αρχαιότατος λαός των Αϊνού, όπως διδάσκουν οι ελλιπείς, εν γένει πηγές, αντιμετώπισε την εισβολή και την καταπίεση των διωκτών του, των Ιαπώνων.


Αντιστάθηκαν γενναία, πολέμησαν επίμονα με πρωτόγονα όπλα εναντίον πανόπλων εχθρών και απομονώθηκαν τελικώς ως μουσειακό κατάλοιπο στην νήσο Hokkaido. Ίσως οι εχθροί διέγνωσαν την αξία και την σπουδαία τους καταγωγή και θέλησαν να τους αφανίσουν αφομοιώνοντάς τους και φυλετικώς και γλωσσικώς.
---------------------------------------------------
Οι ι Αϊνού (< Ίωνες) ή πιο σωστά Αϊνώ, «η λευκή φυλή» της Ιαπωνίας.

Ελληνικό βλέμμα Αϊνώ, το πρώτο χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τους Έλληνες
μεταξύ των οποίων και ο Καθηγητής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Phoenix, Thomas S. Anderson, υποστηρίζουν ότι οι Ίωνες έφτασαν στην Ιαπωνία το 7000 π.Χ., στοχεύοντας στο να την χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο για τον αποικισμό τους στην Αμερική.
Άλλες πληροφορίες τους θέλουν να έχουν σταλεί για συγκεκριμένη αποστολή στην «χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου» κατά τα Διονυσιακά, την πανάρχαια εκστρατεία των Ελλήνων στην Ασία περί το 3.000 π.Χ. Κατά την άποψή μας, αυτό είναι και το πιθανότερο σενάριο.
Και οι ίδιοι οι Ιάπωνες δέχονται πως οι Αϊνώ υπήρξαν οι πρώτοι κάτοικοι της Ιαπωνίας ακόμα και πριν από την κατάκτηση των ιαπωνικών νησιών από τις κίτρινες πολεμικές φυλές της ηπειρωτικής Ασίας.
Η επίσημη ιστορία τους αναφέρει μάλιστα πως όταν οι πρώτοι Ιάπωνες διέσχισαν την Κίνα κι έφτασαν στην Ιαπωνία, συνάντησαν μία λευκή γενειοφόρα φυλή (φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο στην γη της Ανατολίας), τους Αϊνώ, που ήταν δεινοί πολεμιστές και κυνηγοί. 
Οι Ιάπωνες και γενικά οι Ασιάτες δεν διαθέτουν πυκνές γενειάδες, αφού τα γένια τους είναι αραιά.
Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, οι Αϊνώ είναι λευκοί στην όψη, κάποιοι έχουν γαλάζια μάτια και είναι ψηλοί στο ανάστημα.


Κόσμημα με αρχαιοελληνικά σύμβολα.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι προστάτιδα της φυλής τους θεωρούν την «Ματεράσου» (< μη\α\τέρα σου), όπως και τα ονόματα που έχουν δώσει σε κάποια από τα χωριά τους, όπως Ιτάμι (< όπως το βουνό Ίταμος της Θεσσαλίας), Αρία (< Αρεία< Άρη, θεό του πολέμου), Ογκάκι (< Όγκα: προσωνύμιο των Θηβαίων προς την θεά Αθηνά), κ.α. Θεωρούν μάλιστα την κουκουβάγια ως το πουλί της σοφίας, που ως γνωστόν αποτελούσε σύμβολο της θεάς Αθηνάς για τους αρχαίους Έλληνες.
Οι στολές τους είναι κεντημένες με αρχαιοελληνικούς μαιάνδρους ενώ συνηθίζουν να φορούν στο κεφάλι ένα είδος στεφανιού ανάλογο με αυτό που φορούσαν οι πιστοί του Διονύσου στις Διονυσιακές γιορτές (πλέγμα κισσού και άμπελου). Οι αρχαίοι Έλληνες άλλωστε συνήθιζαν να φορούν σε αρκετές περιστάσεις στεφάνια, όπως οι Ολυμπιονίκες, οι νικητές σε διαγωνισμούς δράματος (ο Αριστοφάνης είχε φορέσει στεφάνι ελιάς), οι μυημένοι στα Ελευσίνια Μυστήρια, κλπ. 






----------------------------------------------------
Και λίγες λέξεις από τη γλώσσα τους:

conko=χωνί(αρχαία ελληνική κώνος)
cate=περούκα(αρχαία ελληνική χαίτη)
aneaskay=δύναμαι,είμαι ικανός(αρχαία ελληνική ενασκώ)
Για περισσότερα στο βιβλίο: (ΑΪΝΟΥ,ο πανάρχαιος πελασγικός αποικισμός της Ανατολικής Ασίας),Στ,Δωρικός(Dr Ing.)-Κ.Χατζηγιαννάκης(Δρ Μηχ.),εκδόσεις "ΕΥΑΝΔΡΟΣ",Αθήνα 2004.

ΨΆΧΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΈΣ ΠΌΛΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΤΟΠΩΝΎΜΙΟ ΑΙΝΟΥ ΔΕΝ ΒΡΉΚΑΝΕ ΆΛΛΑ ΒΡΉΚΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΑΊΝΟΣ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΌΤΑΤΑ ΝΑ ΣΥΝΔΈΟΝΤΑΙ:


Αίνος Θράκης


Η Αίνος είναι μια από τις αρχαιότερες θρακικές πόλεις. Aρχικά ονομαζόταν Πολυόμβρια, παίρνοντας το κλασικό της όνομα τον 6ο π.Χ. αιώνα. Πρόκειται για τη σύγχρονή πόλη Ενέζ(Enez).

Σε ένα από τα σωζόμενα αποσπάσματα του Καλλίμαχου (340 π.Χ. -240 π.Χ.-Το VII από τα 13 ποιήματα που έφεραν τον τίτλο Ίαμβοι), που παρατίθεται στη συνέχεια, o επικός ποιητής παρουσιάζει τον Ερμή Περφεραίο να αιτιολογεί τον θεσμό της λατρείας του από την πόλη της Αίνου στη Θράκη2.
VII 32 Έρμάς ό Περφεραίος Αινίων θεός
Περφεραίος Έρμής εν Αίνω τη
πόλει της Θράκης τιμάται εντεύ-
VIII 20 θεν· Επειός προ τον δουρείου ίππου εδημι-
ούργησεν Ερμάν, ον ο Σκάμανδρος πολύς
ενεχθείς κατέσυρεν ο δ' εντεύθεν προση-
νέχθη εις την προς Αίνω θάλασσαν, άφ' ής
αλιευόμενοί τινες ανείλκυσαν αυτόν τη
σαγήνη.

Χτισμένη στις εκβολές του Έβρου ποταμού, που τότε ήταν πλωτός, μπόρεσε, χάρη στη θέση αυτή, να αναπτυχθεί ταχύτατα. Αναφέρεται στους περισσότερους αρχαίους Έλληνες γεωγράφους και Ιστορικούς, από τον Όμηρο μέχρι τον Στράβωνα. Στην Ιλιάδα ο Όμηρος αναφέρει ότι οι ηγέτες των συμμάχων των Τρώων Θρακών ήσαν οι Ακάμας και Πείρος, προερχόμενοι από την Αίνο.

Β)Αίνος (Κοίλη Συρία)




Η Αίνος ήταν μια αρχαία πόλη στην Κοίλη (νότια) Συρία.

Κατά τον χάρτη του Πόιτινγκερ απείχε 37 μίλια βορείως των Κανάθων (Qanawat) και 26 μίλια νοτίως της Δαμασκού.

Κατά την γνώμη άλλων ερευνητών ήταν μέσα στην Περαία του Ιορδάνη. Ο ερευνητής Kiepert είκασε ότι προήλθε από την φοινικική ain που σημαίνει νερό, αλλά δεν αποκλείεται να υπήρξε στρατιωτική αποικία Θρακών κληρούχων από την Αίνο του Έβρου. Ο Waddington (1870) την ταυτίζει με την γειτονική Φαινώ ή Φαίνα.

Όλες οι υποθέσεις είναι πιθανές, χωρίς να έχει δοθεί μια σαφής τοποθέτηση.

Γ)Αίνος (Κεφαλονιά)

Αίνος ονομάζεται το ψηλότερο βουνό στην Κεφαλονιά (1,628 m), το οποίο αποτελεί εθνικό δρυμό από το 1962.

Η ψηλότερη κορυφή του Αίνου είναι ο Μέγας Σωρός, απ' όπου φαίνονται καθαρά η Ζάκυνθος και αμυδρά η Λευκάδα και οι κοντινές ακτές της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδος. Έχει ύψος 1628 μέτρα και ουσιαστικά είναι το μόνο υψηλό βουνό της Κεφαλονιάς.
-------------------------------------

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Ένας νεαρός άνδρας Ainu στο νησί Χοκάιντο, Ιαπωνία, 1901 Φωτογραφία από τον Hiram M. Miller.

ΠΗΓΗ:        https://erevnw.blogspot.com/2014/09/blog-post_58.html    

ΠΗΓΕΣ  ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
http://www.biblionet.gr/book
http://pyrron.blogspot.gr/
http://el.wikipedia.org/
http://www.pygmi.gr/

http://el.wikipedia.