Καδής < τουρκική kadı = Οθωμανός δικαστής που δίκαζε με βάση τον ισλαμικό νόμο.
Το έθιμο του "Καδή" ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της αποκριάς στο χωριό.
Η φρουρά του ήταν τα "Γκιζάνια".
Στην αρχή του δρώμενου τον περιέφεραν στους δρόμους και τις γειτονιές του χωριού, καθισμένο ανάποδα πάνω σε έναν γάιδαρο.
Στην πλατεία που κατέληγαν, έστηναν πρόχειρο "δικαστήριο".
Επινοούσε κατηγορητήρια της στιγμής και "δίκαζε" τους χωριανούς επιβάλλοντας ποινές, μέσα σε γέλια τρανταχτά.
Όταν τελείωνε το δικαστήριο, επαναστατούσαν τα "Γκιζάνια" και ο κόσμος από τα "βαριά" χρηματικά πρόστιμα που τους είχε επιβάλει, τον "κρέμαγαν" με σχοινί από ένα ψηλό - χοντρό κλαδί στον πλάτανο της πλατείας και τον κάπνιζαν βάζοντας από κάτω φωτιά, σε άχυρα και κοπριές.
Τότε άρχιζε το γλέντι με τη συνοδεία της τσαμπούνας, που κρατούσε ώρες πολλές !!!!
"Ου παπάς απ΄τσ΄Μανωλάτις, πουν' τ' @ρχίδια τ΄σα ντουμάτις
Ου παπάς απ τσ Αρβανίτις, πουν' τ' @ρχίδια τ' σα μανίτις..."
Τα κεράσματα έδιναν κι έπαιρναν!!!!
Εδώ η παρέα και το γλέντι μεταφέρθηκε στο «Δημόσιο» καφενείο.
Προσέξτε το διάκοσμο, τις μπύρες και τις διαφημιστικές αφίσες της εποχής!
Η ανάρτηση θα μπορούσε να έχει τίτλο : "Οι Απόκριες κάποτε..."
Το έθιμο αναβίωσε ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού στη 10ετία του 80' και έσβησε "φυσιολογικά", στο πέρασμα των χρόνων!!
Εδώ ο καδής, δικάζει τον αξέχαστο και αγαπημένο "κακοφωνίξ" του χωριού!!
Πρόλαβε έτσι να αφήσει στιγμιότυπα και εικόνες για τις νεώτερες γενιές "γκιζανιών" !!!
Το έθιμο του "Καδή" ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της αποκριάς στο χωριό.
Η φρουρά του ήταν τα "Γκιζάνια".
Στην αρχή του δρώμενου τον περιέφεραν στους δρόμους και τις γειτονιές του χωριού, καθισμένο ανάποδα πάνω σε έναν γάιδαρο.
Στην πλατεία που κατέληγαν, έστηναν πρόχειρο "δικαστήριο".
Επινοούσε κατηγορητήρια της στιγμής και "δίκαζε" τους χωριανούς επιβάλλοντας ποινές, μέσα σε γέλια τρανταχτά.
Όταν τελείωνε το δικαστήριο, επαναστατούσαν τα "Γκιζάνια" και ο κόσμος από τα "βαριά" χρηματικά πρόστιμα που τους είχε επιβάλει, τον "κρέμαγαν" με σχοινί από ένα ψηλό - χοντρό κλαδί στον πλάτανο της πλατείας και τον κάπνιζαν βάζοντας από κάτω φωτιά, σε άχυρα και κοπριές.
Τότε άρχιζε το γλέντι με τη συνοδεία της τσαμπούνας, που κρατούσε ώρες πολλές !!!!
"Ου παπάς απ΄τσ΄Μανωλάτις, πουν' τ' @ρχίδια τ΄σα ντουμάτις
Ου παπάς απ τσ Αρβανίτις, πουν' τ' @ρχίδια τ' σα μανίτις..."
Τα κεράσματα έδιναν κι έπαιρναν!!!!
Εδώ η παρέα και το γλέντι μεταφέρθηκε στο «Δημόσιο» καφενείο.
Προσέξτε το διάκοσμο, τις μπύρες και τις διαφημιστικές αφίσες της εποχής!
Η ανάρτηση θα μπορούσε να έχει τίτλο : "Οι Απόκριες κάποτε..."
Το έθιμο αναβίωσε ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού στη 10ετία του 80' και έσβησε "φυσιολογικά", στο πέρασμα των χρόνων!!
Εδώ ο καδής, δικάζει τον αξέχαστο και αγαπημένο "κακοφωνίξ" του χωριού!!
Πρόλαβε έτσι να αφήσει στιγμιότυπα και εικόνες για τις νεώτερες γενιές "γκιζανιών" !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου