Τα άγνωστα αγρογλυφικά από το 815 μ.Χ μέχρι και το 1880 μ.Χ.

Τα αγρογλυφικά είναι ανεξήγητα σχήματα της περισσότερες φορές γεωμετρικής δομής, που έχουν εντυπωθεί μέσα σε μια μόνο νύχτα κυρίως από τον Απρίλιο μέχρι τα τέλη Αυγούστου, σε χωράφια σπαρμένα με σιτάρι, καλαμπόκι, κριθάρι, βρώμη, γρασίδι, ακόμα και δέντρα ή και χιόνι. Με άλλα λόγια, σε κάθε οργανικό υλικό όπου ένα μεγάλο χάραγμα μπορεί να πραγματοποιηθεί.

 Η έκτασή του κυμαίνεται από λίγα έως μερικές εκατοντάδες μέτρα και η δομή του διακρίνετε μόνο από ψηλά. Βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί το ότι τα στάχυα στις εκτάσεις αυτές δεν είναι σπασμένα, ούτε έχουν ποδοπατηθεί﮲ είναι απλώς διπλωμένα στον πρώτο κόμπο! Υπάρχουν πολλά ακόμα χαρακτηριστικά που κάνουν τα αγρογλυφικά ιδιαίτερα αλλά θα τα δούμε πιο αναλυτικά στο επόμενο άρθρο.




Τα αγρογλυφικά σε βάθος αιώνων

1678 μ.Χ.

Κάνοντας μία βόλτα στο διαδίκτυο για το φαινόμενο των αγρογλυφικών, θα ενημερωθούμε ότι η παλαιότερη αναφορά, αν και λανθασμένα, έρχεται από το μακρινό 1678. 

Είναι η χρονιά που θα τυπωθεί ένα ξυλόγλυπτο φυλλάδιο και θα αφηγείται την ιστορία ενός αγρότη στο Hartford-shire, του οποίου το χωράφι με βρώμη καταστράφηκε από το διάβολο.

 Σύμφωνα με το φυλλάδιο ένας αγρότης προσπαθούσε να προσλάβει κάποιον εργάτη για τη συγκομιδή, αλλά ο εργάτης ήθελε να τον χρεώσει περισσότερο από ό, τι ο αγρότης θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά. Ο αγρότης αρνούμενος να πληρώσει ορκίστηκε ότι θα προτιμούσε να το θέριζε ο διάβολος αντ 'αυτού. Σύμφωνα με το φυλλάδιο, την νύχτα στο χωράφι του φάνηκε ένα φωτεινό φως. Το επόμενο πρωί, το χωράφι βρέθηκε θερισμένο και θεωρήθηκε εκείνη την εποχή ότι επρόκειτο περί διαβολικού χειροτεχνήματος.


815 μ.Χ.
Όμως, όσο απίστευτο και αν ακούγεται, οι πρώτες τεκμηριωμένες αναφορές των κυκλικών σχηματισμών των καλλιεργειών πάνε πίσω στο 815 μ.Χ. 

Είναι η εποχή που ο Επίσκοπος της Λυών, Agobard, εξέδωσε ένα διάταγμα με το οποίο απαγόρευε τη λήψη σπόρων από πεπλατυσμένους κύκλους καλλιεργειών (!), και τους οποίους σπόρους τους χρησιμοποιούσαν για παγανιστικές τελετές γονιμότητας. 

O Agobard, έγραψε «Ενάντια στην ανόητη γνώμη των μαζών για το χαλάζι και τις βροντές» και ανέφερε ότι οι άνθρωποι πίστευαν σε «Tempestarii» (μάγοι, που κατοικούσαν ανάμεσα στους κοινούς ανθρώπους και για κάποιους άλλους στα σύννεφα, και οι οποίοι κατείχαν την εξουσία να αυξήσουν ή να αποτρέψουν καταιγίδες κατά βούληση. 

Κυρίως όμως προορίζονταν για την ενθάρρυνση της κακοκαιρίας). 

Σύμφωνα με την «μυθολογία» οι Tempestarii συνεργάστηκαν με την Magonia, ένα βασίλειο μακρινό στα σύννεφα και του οποίου οι κάτοικοι ταξίδευαν με ιπτάμενα πλοία (πλοία σύννεφα), για να κλέψουν τα σιτηρά από τα χωράφια. 

Οι Tempestarii οδήγησαν σε σφοδρή κακοκαιρία - καταστροφή, με τη μορφή των καλλιεργειών που είχαν ισοπεδωθεί (κύκλοι στο έδαφος) και απαιτήθηκαν λύτρα για λογαριασμό των Magonians.

 Η ιστορία έγινε διάσημη από τον κορυφαίο ερευνητή Jacques Vallee στο βιβλίο του «Passport to Magonia», στην οποία υπογράμμισε ότι το φαινόμενο των UFO φαίνεται να είναι μια σύγχρονη παραλλαγή του αρχαίου θέματος!!!

Τα «πλοία σύννεφα» των οποίων οι ναύτες παίρνουν τις καλλιέργειες των κατοίκων για να τις μεταφέρουν στην Magonia, ένα βασίλειο μακρινό ψηλά στον ουρανό! Αριστερά ο Agobardπου έγραψε μια πραγματεία εναντίων της μαγείας που ονομαζόταν «De Grandine et Tonitruis» (Ενάντια στο χαλάζι και τις βροντές)

1686 μ.Χ.

Λίγα χρόνια μετά την ιστορία του διαβόλου του Hartford-shire το 1678, θα δημοσιευθούν νέες πληροφορίες για παράξενους κύκλους σε καλλιέργειες. 

Τεκμηριωμένα στοιχεία των σχηματισμών/αγρογλυφικών μπορούμε να βρούμε στα αρχεία του καθηγητή Robert Plot (13, Δεκέμβρη 1640 - 30 Απριλίου του 1696). 

O Plot ήταν ένας Άγγλος φυσιοδίφης, ο πρώτος καθηγητής της Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και ο πρώτος φύλακας του Μουσείου Ashmolean.



Ο καθηγητής Plot δημοσίευσε την εργασία, “A Natural History of Staffordshire” το 1686 και σε αυτό το βιβλίο ανέφερε πληροφορίες σχετικά με τις έρευνες του «Δαχτυλίδια νεράιδων», το οποίο όνομα πρέπει να ήταν εύστοχο, στο πλαίσιο της εποχής του, όταν η δεισιδαιμονία ήταν γενικά διαδεδομένη και η ύπαρξη των μαγισσών, ξωτικών, και νεράιδων ήταν αναμφισβήτητη. 

Αυτή η περιγραφή μπορεί πλέον να θεωρηθεί ότι αναφέρεται στο σύγχρονο φαινόμενο των «Αγρογλυφικών». 

Το κείμενο του καθηγητή καθιστά σαφές ότι οι σχηματισμοί προκύπταν συχνά στα χωράφια του Staffordshire για μια περίοδο ετών, και επίσης επιβεβαιώνονται από επιστήμονες φίλους του αλλά και τους γαιοκτήμονες. 

 Ο Plot βρέθηκε σε διάφορους σχηματισμούς αγρογλυφικών και είχε μια μάλλον ευφάνταστη θεωρία για το πώς σχηματίστηκαν. Πίστευε ότι ο άνεμος ήταν η αιτία για τη δημιουργία δινών που επηρέαζαν στη συνέχεια τις καλλιέργειες στο έδαφος με αποτέλεσμα τη δημιουργία των τέλειων γεωμετρικών σχηματισμών. Δεν διευκρινίζετε αν αναφέρετε σε ανεμοστρόβιλο δηλαδή δίνη που προκαλείται από ανέμους αντίθετης φοράς ή σε στρόβιλο, δηλαδή περιστροφική κίνηση.

Σε αυτές τις δύο εικόνες ο Plot προσπάθησε να συντάξει το πώς πίστευε ότι συνέβαινε αυτό:






1880 μ.Χ.

Η επόμενη αναφορά έρχεται από το διάσημο περιοδικό Nature του 1880. 

Η περιγραφή των αγρογλυφικών, δόθηκε στη δημοσιότητα από έναν επιστήμονα ο οποίος ήταν ένας συχνός ανταποκριτής σε επιστημονικά περιοδικά της εποχής εκείνης.


Το όνομά του είναι J. Rand Capron, που έζησε στο Guildown κοντά στο Guildford, Surrey, στο νότο της Αγγλίας.

 Η αναφορά είναι όπως είπαμε από το περιοδικόNature, τεύχος 22, σελ 290-291, 29 Ιούλιος του 1880 και αναδημοσιεύθηκε στο τεύχος Journal of Meteorology, Ιανουαρίου 2000, τόμος 25, σελ. 20-21, με τίτλο «Μια γνήσια περίπτωση αγρογλυφικών που χρονολογούνται από τον Ιούλιο του 1880».

 Όπως περιγράφετε στο άρθρο από τον Capron: «Οι καταιγίδες σε αυτό το μέρος του Surrey τον τελευταίο καιρό είναι τοπικές και βίαιες, και τα αποτελέσματα που παράγονται σε ορισμένες περιπτώσεις περίεργα. 

Σε επίσκεψη σε αγρόκτημα ενός γείτονα, την Τετάρτη το απόγευμα βρήκαμε έναν αγρό με σιτάρι που χτυπήθηκε σημαντικά, όχι όμως στο σύνολο, αλλά σαν μπαλώματα που σχηματίζουν, όπως φαίνεται από μια απόσταση, κυκλικές κηλίδες. 

Εξετάζοντας τα με μεγαλύτερη προσοχή, όλα αυτά παρουσιάζονται με τον ίδιο χαρακτήρα, δηλ., λίγα κοτσάνια των φυτών στέκονταν ως κέντρο, μερικά κοτσάνια ήταν κατάκοιτα με τα κεφάλια τους τοποθετημένα αρκετά ομοιόμορφα σε μια κατεύθυνση που σχηματίζει έναν κύκλο γύρω από το κέντρο, και έξω από αυτά ένας κυκλικός τείχος από κοτσάνια ο οποίος δεν είχε υποστεί τίποτα». (σημ. η περιγραφή μέχρι αυτό το σημείο είναι εντυπωσιακή.

Περιγράφει λίγα κοτσάνια ως πυρήνα που στέκονται όρθια, ενώ τα υπόλοιπα γύρω από το πυρήνα είναι πατημένα στο έδαφος με κυκλική φορά σχηματίζοντας κύκλο γύρω από το πυρήνα, και έξω από όλους αυτούς του μικρούς κύκλους ένας μεγάλος εξωτερικός κύκλος!), και ο Capron συνεχίζει: «Στέλνω ένα σκίτσο που έγινε επιτόπου, δίνοντας σας μια ιδέα αυτών των τέλειων μπαλωμάτων. 

Το έδαφος είναι αμμώδες και εύφορο, και η καλλιέργεια είναι έντονη, με ισχυρά κοτσάνια φυτών, κι εγώ δεν θα μπορούσα να εντοπίσω κάτω από αυτές τις συνθήκες οποιεσδήποτε αιτίες που να αντιπροσωπεύουν τις ιδιόμορφες μορφές των μπαλωμάτων στον αγρό, ούτε υποδεικνύει εάν ήταν άνεμος ή βροχή, ή συνδυασμός, ο οποίος να τα προκάλεσε, πέρα από τη γενική μαρτυρία των ισχυρών βροχοπτώσεων. 

Για μένα υποδηλώνει κάποια κυκλωνική δράση του ανέμου, και ίσως να έχει παρατηρηθεί και αλλού από μερικούς από τους αναγνώστες σας». Δυστυχώς όσο κι αν έψαξα, και στο διαδίκτυο, αλλά και στην αγγλική βιβλιογραφία το σκίτσο δεν κατάφερα να το εντοπίσω.

(© Έρευνα, Νίκος Αποστολόπουλος, Ερ.Ε.Ν.Ζω)