Πρόσφατα ένα μυστηριώδες αντικείμενο επαναπροσδιόρισε όλα όσα νομίζαμε ότι γνωρίζαμε για τις μαύρες τρύπες.
Πρώτα απ 'όλα οι μαύρες τρύπες υποτίθεται ότι απορροφούν τα πάντα σε αυτές, ακόμη και το φως. Δεύτερον, η βαρύτητα είναι τόσο ισχυρή που πιστεύετε ότι τίποτα στο γνωστό σύμπαν θα μπορούσε να προέλθει από μια μαύρη τρύπα.
Όλα αυτά άλλαξαν όταν η NASA ανακοίνωσε ότι κάτι πολύ μεγάλο βγήκε από μια μαύρη τρύπα.
Τι ακριβώς συνέβη; Καθώς δύο από τα διαστημικά τηλεσκόπια της NASA, το ένα εκ των οποίων ήταν το NuSTAR, παρατηρούσαν την συγκεκριμένη μαύρη τρύπα, πολύ ξαφνικά, ένα μεγάλο αντικείμενο "εκτοξεύτηκε" από τη μέση ή "στέμμα" της μαύρης τρύπας . Αμέσως μετά από αυτό το αξιοσημείωτο γεγονός ένας τεράστιος παλμός ενέργειας ακτίνων Χ εξήλθε από το στέμμα. Αυτό το γεγονός φαίνεται να προκάλεσε αμηχανία στους επιστήμονες της γης.
Η Fiona Harrison, η οποία είναι η κύρια ερευνήτρια στο NuSTAR, ανέφερε με έμφαση ότι αυτό το είδος του φαινομένου είναι ανήκουστο και αλλάζει εντελώς ό, τι πιστευόταν αρχικά για το πώς οι μαύρες τρύπες λειτουργούν.
Ευτυχώς με το επίπεδο της τεχνολογίας που εμείς, ως φυλή είμαστε σε θέση να διαθέτουμε, καταφέραμε να καταγράψουμε αυτό το γεγονός. Τα δεδομένα που αποκομίσαμε από αυτό το γεγονός τώρα μας παρέχουν κάποια αναγκαία στοιχεία για το πως οι μαύρες τρύπες λειτουργούν και πώς είναι δομημένες.
Ο Dan Wilkins, από το πανεπιστήμιο Saint Mary, λέει ότι,
Ο Milky way είναι τεράστιος, και σε μια περιοχή του γαλαξία μας, που απλά ονομάζεται Τοξότης Α * παράγει μια σειρά από εκλάμψεις περίπου κάθε 10 ημέρες. Το τελευταίο διάστημα, η δραστηριότητα αυτών των εξάρσεων έχει αυξηθεί δραματικά, σε σημείο που να παράγονται σχεδόν κάθε μέρα. Ίσως να αναρωτιέστε τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Λοιπόν, ας ρίξουμε μια ματιά στην έρευνα των αστρονόμων ώστε να βάλουμε τα κομμάτια σε μια σειρά.
Ο Dan Wilkins, από το πανεπιστήμιο Saint Mary, λέει ότι,
Ο Milky way είναι τεράστιος, και σε μια περιοχή του γαλαξία μας, που απλά ονομάζεται Τοξότης Α * παράγει μια σειρά από εκλάμψεις περίπου κάθε 10 ημέρες. Το τελευταίο διάστημα, η δραστηριότητα αυτών των εξάρσεων έχει αυξηθεί δραματικά, σε σημείο που να παράγονται σχεδόν κάθε μέρα. Ίσως να αναρωτιέστε τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Λοιπόν, ας ρίξουμε μια ματιά στην έρευνα των αστρονόμων ώστε να βάλουμε τα κομμάτια σε μια σειρά.
Αξιοποιώντας τους πόρους που οι αστρονόμοι έχουν σήμερα στη διάθεσή τους, δηλαδή τα 3 τεράστια διαστημικά τηλεσκόπια, έχουν τη δυνατότητα να συναρμολογήσουν μία εξαιρετικά συναρπαστική κοσμική σύνδεση με αυτές τις εκλάμψεις.
Ο Gabriele Ponti, από το Ινστιτούτο Max Planck για την Εξωγήινη Φυσική που βρίσκεται στη Γερμανία, έκανε αυτή την ενδιαφέρουσα παρατήρηση σχετικά με τις εκλάμψεις.
Έτσι, με λίγα λόγια, φαίνεται ότι είχαμε τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε ένα φαινόμενο που έχει αλλάξει εντελώς τον τρόπο που πιστευόταν ότι οι μαύρες τρύπες λειτουργούν.
Ένα αντικείμενο εξήλθε πραγματικά από το στέμμα της μαύρης τρύπας και στη συνέχεια μια έκλαμψη ενέργειας ακτίνων Χ ακολούθησε, αφήνοντας μας εντελώς με ανοιχτό το στόμα
Με τη συμμετοχή του Πανεπιστημίου της Γρανάδας, μια ομάδα ερευνητών κατάφερε να παρατηρήσει τον τύπο της δομής στην απεραντοσύνη του ηλιακού μας συστήματος, παρά το γεγονός ότι είναι περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από το μικρό μπλε πλανήτη που ονομάζουμε σπίτι.
Ακριβώς για να θέσουμε αυτό το επίτευγμα σε μια διαφορετική προοπτική, ο γαλαξίας μας είναι τεράστιος και ήμασταν σε θέση να βρούμε ένα αντικείμενο που εκπέμπει ένα τεράστιο ποσό ενέργειας, σε τέτοιο βαθμό που αυτή η ενέργειά του να μπορεί να συγκριθεί με τη συνολική ενέργεια που εκπέμπεται από ολόκληρο τον γαλαξία .
Οι ερευνητές ήταν σε θέση να επιτύχουν αυτό το κατόρθωμα, με τη χρήση της λεγόμενης βαρυτικής επίδρασης μικροεστιασμού, το οποίο είναι ένα περιστατικό που προκαλείται από τα αστέρια που ανήκουν στον γαλαξία μας και χρησιμοποιείται για να ενισχύσει άλλες μικροσκοπικές περιοχές του κβάζαρ που περιέχει αυτό το αντικείμενο.
Επίσης, μέσω αυτής της διαδικασίας οι ερευνητές ήταν σε θέση να μετρήσουν την εσώτατη άκρη του δίσκου της ύλης ή αυτό που αποκαλούν δίσκο προσαύξησης, που είναι σε τροχιά γύρω από αυτό το συγκεκριμένο κβάζαρ, που ονομάζεται Q2237 + 0305.
Ο ερευνητής Jorge Jiménez Vicente, από το τμήμα UGR Θεωρητικής Φυσικής και Κοσμολογίας, εξηγεί ότι,
Στο γαλαξία μας, μόνο 1 σε κάθε 500 κβάζαρ επηρεάζεται γενικά από τη βαρυτική επίδραση μικροεστιασμού.
Οι πληροφορίες που οι αστρονόμοι έχουν αποκτήσει από αυτό το περιστατικό θα είναι αρκετά χρήσιμες για να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τα κβάζαρ, τα οποία είναι απαραίτητα για να κατανοήσουμε πως ο γαλαξίας μας γεννήθηκε και εξελίχθηκε.
Όταν σκέφτεσαι το πόσο τεράστιο είναι αυτό το αντικείμενο, είναι αυτό που πραγματικά μας κάνει να αναρωτιώμαστε για το τι θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι.
Όταν σκέφτεσαι το πόσο τεράστιο είναι αυτό το αντικείμενο, είναι αυτό που πραγματικά μας κάνει να αναρωτιώμαστε για το τι θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου