Η «επιδερμίδα» του κρεμμυδιού, δηλαδή το «δέρμα» που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την επιφάνειά του, είναι ένα λεπτό, διαφανές στρώμα κυττάρων που είναι τοποθετημένα σε ένα στενά δομημένο πλέγμα.
Οι χάρες του κρεμμυδιού από πλευράς διατροφής είναι γνωστές σε όλους, ωστόσο το διαδεδομένο λαχανικό έχει και άλλες...αρετές, οι οποίες φτάνουν και στον χώρο της επιστήμης/ τεχνολογίας.
Ερευνητές του Εθνικού Πανεπιστημίου της Ταϊβάν δημιούργησαν τεχνητούς μύες χρησιμοποιώντας κύτταρα από κρεμμύδια: εν αντιθέσει με άλλα είδη τεχνητών μυών, ο συγκεκριμένος μπορεί να διαστέλλεται ή συστέλλεται προς διάφορες κατευθύνσεις, ανάλογα με την ηλεκτρική τάση που εφαρμόζεται σε αυτόν.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Appied Physics Letters. Όπως αναφέρει ο Γουέν Πιν Σιχ, επικεφαλής των ερευνητών, ο αρχικός στόχος ήταν η ανάπτυξη μιας τεχνητής μικροδομής σε τεχνητούς μύες για την αύξηση της παραμορφωτικής ώθησης (της έκτασης στην οποία ο μυς μπορεί να καμφθεί ή να τεντωθεί όταν ενεργοποιείται). Μια μέρα είδαμε ότι η κυτταρική δομή του κρεμμυδιού και οι διαστάσεις του ήταν παρόμοιες με αυτές που φτιάχναμε».
Η «επιδερμίδα» του κρεμμυδιού, δηλαδή το «δέρμα» που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την επιφάνειά του, είναι ένα λεπτό, διαφανές στρώμα κυττάρων που είναι τοποθετημένα σε ένα στενά δομημένο πλέγμα.
Ο Σιχ και οι συνάδελφοί του σκέφτηκαν ότι τα επιδερμικά κύτταρα του κρεμμυδιού μπορεί να είναι καλοί «υποψήφιοι» για τη συγκεκριμένη δουλειά: τη δημιουργία ενός πιο πολύπλευρου, όσον αφορά στις χρήσεις του, μυός, που θα μπορούσε να διαστέλλεται ή να συστέλλεται όταν κάμπτεται. Μέχρι τώρα, ο Σιχ επεσήμανε, οι τεχνητοί μύες μπορούσαν κάμπτονται ή να συστέλλονται, αλλά όχι την ίδια στιγμή.
Οι ερευνητές επεξεργάστηκαν τα κύτταρα με οξύ για να απομακρύνουν την ημικυτταρίνη, μια πρωτεΐνη η οποία κάνει σκληρά τα κυτταρικά τοιχώματα. Μετά, κάλυψαν και τις δύο πλευρές του στρώματος με χρυσό. Όταν περνούσε ρεύμα μέσα από τα χρυσά ηλεκτρόδια, τα κύτταρα κάμπτονταν και τεντώνονταν όπως ένας μυς.
Τα ηλεκτρόδια στο άνω και το κάτω μέρος έχουν διαφορετικά πάχη έτσι ώστε η σκληρότητα του κυττάρου να είναι ασύμμετρη, κάτι που επιτρέπει στους ερευνητές να ελέγχουν την αντίδραση του μυός: χαμηλή τάση προκαλεί διαστολή και κάμψη προς τα κάτω, ενώ υψηλή προκαλεί συστολή και κάμψη προς τα πάνω
ΠΗΓΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου