Πριν καν γεννηθείς, πριν καν αποκοιμηθείς.
Ή
Μόνον οι ηλίθιοι τα ξέρουν όλα.
--- Οι σοφοί αντιλαμβάνονται ότι ουδέν γνωρίζουν.
--- Οι έξυπνοι αναρωτιούνται για το κάθε τι. Και μόλις έχουν τις απαντήσεις, προχωρούν να αναρωτηθούν για το επόμενο.
--- Οι ηλίθιοι τα ξέρουν όλα.
Εισαγωγικά.
Νομίζουμε ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων ξεκίνησε πρόσφατα να εφαρμόζει τα σχέδιά της για μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Με το Πρώτο και το Δεύτερο Κεφάλαιο θα εκπλαγείς, ωστόσο, για το πόσο παλιά είναι η έμπρακτη εκστρατεία της ΝΤΠ για μια παγκόσμια Διακυβέρνηση που προϋποθέτει προηγουμένως την χειραγώγηση των μαζών.
Εάν υπάρξει ο χρόνος να ολοκληρώσω την σειρά των άρθρων για το θέμα, σου υπόσχομαι, αναγνώστη, πώς θα διαπιστώσεις ότι δεν ξεκίνησε τις ημερομηνίες που θα διαβάσεις παρακάτω. Είχε ήδη ξεκινήσει προ πολλού. Και με ασύγκριτα πιο αποτρόπαιες μεθόδους. Ίσως έχω τον χρόνο να παρουσιασθούν και να αναλυθούν κι εκείνα, με την σειρά τους.
Επιπλέον, θα νομίζεις ότι διάβασες για πρακτικούς τρόπους για να διαμορφώνεται την κοινή γνώμη.
Ενώ, στ' αλήθεια, αυτό που θα έχεις διαβάσει είναι ένα ακόμη πεδίο έρευνας κι ανάπτυξης του επιστημονικού εκείνου κλάδου της Κοινωνιολογίας που ονομάζεται κοινωνική Μηχανική. Social Engineering.
Η εφαρμοσμένη χρήση ή αλλιώς η τεχνολογία αυτού του κλάδου της επιστήμης της Κοινωνιολογίας ονομάζεται Κοινωνικοί Μηχανισμοί. Social Mechanics.
Σκοπός της Κοινωνικής Μηχανικής είναι η χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Ή πιο απλά, η ανασύσταση του τρόπου με τον οποίο σκέπτεται ο άνθρωπος.
Συγκεκριμένα, να ξε-μάθει ό,τι έχει γνωρίσει στην οικογένειά του, στο σχολείο και στις παρέες του.
Ακολούθως, να μάθει καλά ποια είναι η θέση του, τι δικαιώματα (δεν) έχει και τι απαιτείται από αυτόν να κάνει αλλά και πώς να σκέπτεται. Οπωσδήποτε!
Για να δούμε λοιπόν, τα ξέρεις όλα, ή μήπως τουλάχιστον αναρωτιέσαι για κάθε τι που υπάρχει γύρω σου;
Κεφάλαιο Πρώτο.
Ένα μυαλό ηλικίας 27 ετών, δημιουργεί μια εικόνα-σύμβολο που θα αναδείξει σε εικόνα-ίνδαλμα. Εικόνα-σύμβολο είναι ένας χαρακτήρας που αντιπροσωπεύει πολλούς ανθρώπους. Εικόνα-ίνδαλμα είναι ένας χαρακτήρας που αντιπροσωπεύει εκείνο που πολλοί άνθρωποι επιδιώκουν να γίνουν στην ζωή τους.
Χρειάσθηκε 6 χρόνια ώστε να καλλιεργήσει έτσι την εικόνα-σύμβολο ώστε να φθάσει να αναγνωρισθεί από σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο στην Γη ως εικόνα-ίνδαλμα.
Το επόμενο έτος δημιούργησε μία ακόμη εικόνα-σύμβολο. Την οποία εξέλιξε ομοίως σε εικόνα-ίνδαλμα. Επιπλέον, συνέδεσε τα δύο ινδάλματα ώστε να αποτελέσουν πρότυπο ζωής σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους.
Το έτος 1928, 27 ετών καλλιτέχνης, δημιούργησε την πρώτη του εικόνα-σύμβολο.
Συνέβη στην χώρα που το επόμενο έτος θα βίωνε μια Ιστορική πρωτιά. Μάλιστα, ως η πρώτη χώρα που ποτέ θα δοκίμαζε εκείνο που ιστορικά χαρακτηρίσθηκε ως Η Μεγάλη Ύφεση.
Η πρώτη εκείνη εικόνα-σύμβολο είχε πολλά χαρακτηριστικά του μέσου πολίτη που θα βίωνε την ύφεση.
Ο χαρακτήρας εκείνος που είχε ήδη αναγνωρισθεί ως εικόνα-σύμβολο, ζούσε χωρίς να εργάζεται. Ήταν άνεργος. Ήταν ανύπαντρος ή ίσως για κάποιους χωρισμένος. Ζούσε με συντροφιά έναν σκύλο. Συχνά έτρωγε σε μια γιαγιά. Ήταν ένας άνθρωπος που όλοι τριγύρω του συμπαθούσαν. Ήταν ωστόσο ένα ζώο κυριολεκτικά. Δεν ήταν άνθρωπος. Και για να είμαστε βέβαιοι για αυτό, κάθε χέρι του είχε τέσσερα δάκτυλα – για να μην μπερδευτούμε και τον περάσουμε για άνθρωπο.
Ο άνεργος εικόνα-σύμβολο (μιας πρωτοφανούς κρίσης που ήταν προ των θυρών) ποτέ δεν πείνασε, ποτέ δεν του έλειψε κάτι, ρούχα, νερό και ηλεκτρικό στο σπίτι του, ή κάποιο άλλο από τα απαραίτητα για την ζωή ή ακόμη κι από τις μικρές πολυτέλειες της ζωής, όπως το ραδιόφωνο κι η τηλεόραση. Ή τα χρήματα για να ταξιδεύει και να γνωρίζει τον κόσμο. Ή να κάνει δώρα στην φίλη του. Την οποία ουδέποτε είχε δηλώσει ότι θέλει να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια μαζί της. Κι αυτό, σε μια χώρα όπου λένε πως τιμά την οικογένεια, αφού λένε πατρίδα, θεός οικογένεια, μιλούν για χώρα με οικογενειακές αξίες δε.
Αυτό το είδωλο πολίτη και χειρότερα, όπως θα δούμε παρακάτω, προβλήθηκε λίγο πριν την οικονομική εξαθλίωση της πλειοψηφίας του Αμερικανικού λαού το επόμενο έτος από όταν ολόκληρος ο Αμερικανικός λαός έμαθε για τον ήρωα του Ουώλτ(ερ) Ντίσνεϋ.
Αλλά πριν προχωρήσουμε, ας δείξουμε και στον πιο παραδόπιστο άνθρωπο πόσο εύκολη είναι η χειραγώγηση του ανθρώπου. Παρακολουθείστε το παρακάτω πολύ σύντομο απόσπασμα με Ελληνικούς υπότιτλους, από κινηματογραφική ταινία. Δεν φοβάται κανένας να μιλάει για αυτά, άλλωστε.
Άραγε, που έβρισκε ο μικρός ήρωας της ζωής τα χρήματα για όλα τούτα στην ζωή του; Ο Δημιουργός του, Ουώλτ(ερ) Ντίσνεϋ ουδέποτε το αποκάλυψε. Μήπως ντρεπότανε για την δουλειά που έκανε ο χαρακτήρας που είχε δημιουργήσει;
Πολύ πιθανό να ντρεπότανε επειδή το αναγνωστικό κοινό που στόχευε ο Δημιουργός, ήταν τα παιδιά.
Ώστε να μαθαίνουν τα παιδιά ότι έτσι ζούνε όλοι οι άνθρωποι μέσα σε οικονομική εξαθλίωση που εξανδραποδίζει τον άνθρωπο στην πραγματικότητα, και αυτός ο τρόπος ζωής τους, είναι εκείνο που τους κάνει αποδεκτούς ως πολίτες αλλά κι αξιαγάπητους ως ανθρώπους. Άσε που δεν τους λείπει τίποτε από την ζωή.
Ακόμη πιο πιθανό να μην ήθελε να μιλήσει σε παιδιά με ωμά λόγια, κι έτσι βρήκε έναν άλλο τρόπο.
Έβαλε τον χαρακτήρα εκείνον να συνεργάζεται με τις Αρχές του Νόμου και της Τάξης πολύ συχνά. Άραγε, μήπως αυτό αρκεί για να εξηγήσει στα μεγάλα όμως παιδιά που έβρισκε τα χρήματα για να ζει η εικόνα-σύμβολο;
Πολίτης ο Δημιουργός μιας χώρας που δοξάζει, με την παρακάτω σειρά, πατρίδα, θεό και οικογένεια, δημιουργεί έναν χαρακτήρα που ούτε την οικογένεια έχει κατά νου, μα ούτε και θεό. Είναι χωρίς θεό. Κι ούτε πατρίδα έχει η εικόνα που γίνεται ίνδαλμα για μικρούς και μεγάλους. Και μέσα στην ίδια την χώρα όπου γεννήθηκε αλλά και παγκόσμια. Τι μήνυμα μεταφέρει άλλο από την ταυτότητά του μικρού ήρωα και τον ίδιο τον τρόπο ζωής του μικρού εξιδανικευμένου αυτού ήρωα της ζωής;
Αποβαίνοντας εικόνα-ίνδαλμα, γίνεται παράδειγμα για μίμηση. Ή για αποδοχή του τρόπου ζωής που υποχρέωσε εκατομμύρια πολίτες να ζήσουν με νέα δεδομένα στον καιρό της Μεγάλης Ύφεσης.
Πόσο είναι αυτό στα μέτρα εκείνης της χώρας που ανήγαγε σε εθνικό σύμβολο το πρόσωπο του Ουώλτ Ντίσνευ και επιπλέον του απένειμε τόσα βραβεία και διακρίσεις δημόσιας, εθνικής και Ομοσπονδιακής των ΗΠΑ αναγνώρισης, όσα άλλος κανείς δεν έχει λάβει.
Επτά χρόνια μετά, ο Δημιουργός έφτιαξε την δεύτερη εικόνα-σύμβολο που θα εξελισσόταν σε εικόνα-ίνδαλμα. Κι αν το πρώτο του δημιούργημα ήταν ένα ποντίκι, τώρα επέλεξε μια πάπια.
Στο γιατί επέλεξε ένα ποντίκι, η απάντηση είναι εκκωφαντικά τρομακτική. Παρακάτω όμως, σιγά – σιγά τώρα.
Ο Μίκυ Μάους ήταν ποντίκι.
Ποντίκι δεν είναι ζώο που συχνά λατρεύουμε κι εκτρέφουμε στο σπίτι ως κατοικίδια συντροφιά. Εκείνα τα παιδάκια που έχουν ποντικάκια ή ινδικά χοιρίδια για την ακρίβεια, στο σπίτι τους ως κατοικίδια, δεν είναι η πλειοψηφία των παιδιών του κόσμου. Πώς να το κάνουμε;
Είναι όμως πολλά, μα πολλά περισσότερα τα παιδιά του κόσμου που πεθαίνουν από αρρώστιες τις οποίες τους μεταφέρουν τα ποντίκια.
Κι είναι πολλά περισσότερα τα παιδιά του κόσμου που όταν ένα ποντικάκι μπει στο σπίτι τους, οι γονείς το διώχνουν αμέσως.
Κι είναι πάρα πολλά παιδιά που ζούνε δίπλα στους αρουραίους του αγρού στον κόσμο.
Κι υπάρχουν κι εκείνα τα παιδιά που ζούνε δίπλα στα ποντίκια και τους αρουραίους των υπονόμων στον κόσμο.
Ναι, αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο κι αν δεν θέλει ο αναγνώστης να την αναγνωρίζει.
Αλλά θα τα δούμε, όλα με την σειρά τους. Ναι, ναι, όλα τούτα μέσα στις δημιουργίες του διάσημου, ή όπως αξιολογώ προσωπικά, του διαβόητου Ουώλτ Ντίσνευ.
(Τα καλύτερα έρχονται.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου