Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Εκπληκτικό τραγούδι στα ισπανικά όπου όλες οι λέξεις είναι ελληνικές!

Το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα




ΟΙ APURIMAC ΣΥΝΑΝΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΡΝΟ TANGO ΜΕ ΑΡΓΕΝΤΙΝΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΡΙΖΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.



ΕΝΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟΥΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.



ΜΟΥΣΙΚΗ/ΣΤΟΙΧΟΙ: DANIEL ARMANDO - ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ



*************



Ο Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο, δήλωσε σε συνέντευξη του στην ραδιοφωνική εκπομπή ‘Ελληνοφρένεια’, ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο “Οι 17,000 Ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα”.

Εμείς βέβαια οι Έλληνες συνεχίζουμε να ασελγούμε στην γλώσσα μας. Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι τα παιδιά μας στα σχολεία θα διδάσκονται ότι τα φωνήεντα είναι 5 (α,ε,ο,ι, και ου!!!) ενώ τα σύμφωνα είναι 15 μεταξύ των οποίων το γκ και το μπ.


Ο ορισμός της προδοσίας από ανθρώπους στους οποίους εμπιστευόμαστε το μέλλον των παιδιών μας. Από την κατάργηση του πολυτονικού μέχρι σήμερα ο βιασμός της γλώσσας μας είναι συνεχής και περνάει απαρατήρητος. Καμία εκπομπή, καμία δημοσιότητα. Από την άλλη ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις διαφημίσεις μόνο με αγγλική ορολογία, ενώ τα σίριαλ είναι τούρκικα! Η συνταγή γνωστή και δοκιμασμένη. Πρώτα απαξιώνεις κάτι και μετά το καταργείς....


Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού. Στίχοι μουσική Daniel Armando.


Μόνο το ρεφρέν είναι στα ισπανικά, το οποίο μεταφράζεται ως εξής:


‘Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό δακρύβρεχτο πού τρέχει στις φλέβες μου. Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό γαμ*μένο πού τρέχει στις φλέβες μου’.


Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli cultura narcisista en una monarquia dogmatica simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera melodia simbolo, melodrama y tragedia.


Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria politico dislexico en parodia onirica tirania fantasma, dilema megalomano de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.


Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)


Patriota heroicο, tragicο, sistematico hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο teatro ironicο, sindicato plasticο y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.


Energia hyperbole, antidotο democraticο Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima musica epidermica en un pentagrama masoquista y la simetria toxica de un epilogo necrologico.


Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)


Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos en lirica extasis sus praxis es el melodico y fantastico antropo.


Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)


----------

ΠΗΓΗ









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου