Οι αστρονόμοι ισχυρίζονται ότι έχουν πραγματοποιήσει μια εκπληκτική ανακάλυψη αξιοποιώντας δεδομένα από το όργανο ακτίνων-Χ eRosita. Συγκεκρικένα, οι ερευνητές αναφέρουν πως ανακάλυψαν μια «κοσμική σήραγγα» που συνδέει το Ηλιακό μας Σύστημα με άλλα αστέρια!
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι το Ηλιακό μας Σύστημα υφίσταται μέσα σε μια «τοπική θερμή φούσκα» (Local Hot Bubble - LHB). Η φούσκα αυτή πιστεύεται ότι σχηματίστηκε μετά από αρκετές υπερκαινοφανείς εκρήξεις τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια και εκτιμάται ότι έχει διάμετρο περίπου 300 έτη φωτός.
 |
| Ένα τρισδιάστατο μοντέλο της «τοπικής φούσκας» του Γαλαξία μας που δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας δεδομένα από το eROSITA. ( εικόνα: Michael Yeung / MPE) |
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το eRosita, ερευνητές από το Ινστιτούτο Max Planck υποστηρίζουν ότι βρήκαν στοιχεία για μια κοσμική σήραγγα που εκτείνεται από το Ηλιακό μας Σύστημα προς τον αστερισμό του Κενταύρου. Η σήραγγα φαίνεται να κινείται μέσα από το υλικό που αποτελεί την Τοπική Θερμή Φούσκα.
Επίσης, οι ερευνητές δηλώνουν ότι ανακάλυψαν και μια δεύτερη κοσμική σήραγγα που συνδέει το Ηλιακό μας Σύστημα με τον Μεγάλο Κυνό (Canis Major). Το τι ακριβώς προκάλεσε αυτές τις σήραγγες είναι ασαφές, ενώ δεν γνωρίζουμε αν θα μπορούσαμε ποτέ να ταξιδέψουμε μέσα από αυτές. Ωστόσο, η ύπαρξή τους υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει ένα μεγαλύτερο δίκτυο καναλιών μεταξύ διαφορετικών αστρικών περιοχών.
Οι αστρονόμοι έχουν από καιρό προτείνει την ιδέα των σκουληκότρυπων, δηλαδή σχισμές στο χώρο και στο χρόνο που θα μπορούσαμε ενδεχομένως να χρησιμοποιήσουμε για να ταξιδέψουμε μεταξύ μακρινών τόπων. Αυτές οι σκουληκότρυπες πρωταγωνιστούν συχνά σε βιβλία και ταινίες επιστημονικής φαντασίας και ίσως αυτές οι πρόσφατα ανακαλυφθείσες κοσμικές σήραγγες να δικαιώσουν τους εμπνευστές αυτής της θεωρίας.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 |
| Τρισδιάστατη δομή της τοπικής φυσαλίδας του Γαλαξία που δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας δεδομένα από το eROSITA.(Πίστωση εικόνας: Michael Yeung/MPE) |
Η έρευνα αποκάλυψε μια μεγάλης κλίμακας διαβάθμιση θερμοκρασίας μέσα σε αυτή τη φυσαλίδα, που ονομάζεται Τοπική Καυτή Φούσκα (LHB), που σημαίνει ότι περιέχει τόσο ζεστά όσο και κρύα σημεία.
Η ομάδα υποπτεύεται ότι αυτή η διαβάθμιση θερμοκρασίας μπορεί να προκλήθηκε από την έκρηξη τεράστιων αστεριών που εκρήγνυνται σε σουπερνόβα , προκαλώντας την επαναθέρμανση της φυσαλίδας.
Αυτή η επαναθέρμανση θα προκαλούσε διαστολή του θύλακα αερίου χαμηλής πυκνότητας.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης αυτό που φαίνεται να είναι μια «διαστρική σήραγγα», ένα κανάλι μεταξύ αστεριών που κατευθύνεται προς τον αστερισμό του Κενταύρου . Αυτή η σήραγγα μπορεί να συνδέει την οικιακή φυσαλίδα του ηλιακού συστήματος με μια γειτονική υπερφυσαλίδα και θα μπορούσε να είχε χαραχτεί από την έκρηξη νεαρών άστρων και τους ισχυρούς και υψηλής ταχύτητας αστρικούς ανέμους.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν την έννοια του LHB τουλάχιστον πέντε δεκαετίες . Αυτή η κοιλότητα αερίου χαμηλής πυκνότητας προτάθηκε για πρώτη φορά για να εξηγήσει τις μετρήσεις υποβάθρου σχετικά χαμηλής ενέργειας ή «μαλακών» ακτίνων Χ . Αυτά τα φωτόνια, με ενέργεια περίπου 0,2 ηλεκτρονβολτ (eV), δεν μπορούν να ταξιδέψουν πολύ μακριά μέσω του διαστρικού χώρου πριν απορροφηθούν.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης αυτό που φαίνεται να είναι μια «διαστρική σήραγγα», ένα κανάλι μεταξύ αστεριών που κατευθύνεται προς τον αστερισμό του Κενταύρου . Αυτή η σήραγγα μπορεί να συνδέει την οικιακή φυσαλίδα του ηλιακού συστήματος με μια γειτονική υπερφυσαλίδα και θα μπορούσε να είχε χαραχτεί από την έκρηξη νεαρών άστρων και τους ισχυρούς και υψηλής ταχύτητας αστρικούς ανέμους.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν την έννοια του LHB τουλάχιστον πέντε δεκαετίες . Αυτή η κοιλότητα αερίου χαμηλής πυκνότητας προτάθηκε για πρώτη φορά για να εξηγήσει τις μετρήσεις υποβάθρου σχετικά χαμηλής ενέργειας ή «μαλακών» ακτίνων Χ . Αυτά τα φωτόνια, με ενέργεια περίπου 0,2 ηλεκτρονβολτ (eV), δεν μπορούν να ταξιδέψουν πολύ μακριά μέσω του διαστρικού χώρου πριν απορροφηθούν.
Το γεγονός ότι η άμεση ηλιακή μας γειτονιά στερείται μεγάλων ποσοτήτων διαστρικής σκόνης που θα μπορούσαν να εκπέμπουν αυτά τα φωτόνια υποδηλώνει την ύπαρξη μαλακού πλάσματος που εκπέμπει ακτίνες Χ που εκτοπίζει ουδέτερα υλικά γύρω από το ηλιακό σύστημα σε μια «Τοπική καυτή φυσαλίδα». Έτσι, γεννήθηκαν οι θεωρίες του LHB.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα με αυτή τη θεωρία προέκυψε το 1996, όταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι ανταλλαγές μεταξύ του ηλιακού ανέμου, ενός ρεύματος φορτισμένων σωματιδίων που εκτοξεύθηκαν από τον ήλιο και σωματιδίων στο « γεωκορώνα » της Γης, το εξώτατο στρώμα της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας, εκπέμπουν Φωτόνια ακτίνων Χ με ενέργειες παρόμοιες με αυτές που προτείνεται να προέρχονται από το LHB.
Το τηλεσκόπιο eROSITA, το κύριο όργανο της αποστολής Spectrum-Roentgen-Gamma (SRG) που ξεκίνησε το 2019, είναι το ιδανικό όργανο για την αντιμετώπιση αυτού του γρίφου. Σε απόσταση 1 εκατομμυρίου μιλίων (1,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων) από τη Γη , το eROSITA είναι το πρώτο τηλεσκόπιο ακτίνων Χ που παρατηρεί το σύμπαν εκτός του γεώστεφανου της Γης, που σημαίνει ότι ο πιθανός "θόρυβος" ακτίνων Χ μπορεί να αποκλειστεί από παρατηρήσεις φωτονίων από το LHB.
https://erevnw.blogspot.com/2024/12/blog-post.html
ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΔΩ:
ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΔΩ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου