,
[] Ἡ ἀπαρχή τοῦ ἀθλητισμοῦ χάνεται στὰ βάθη τῶν αἰώνων καὶ τῆς προϊστορίας, ὅπου ἀνατρέχοντας στὶς πηγὲς της, βρίσκουμε ὅτι τὸ ἀρχαιότερο ἱερό ἄλσος τῆς Ὀλυμπίας ὁνομαζόταν Ἡφαίστειον.
Οἱ Ἕλληνες πίστευαν ὅτι ὁ Θεὸς Ἥφαιστος ἦταν ὁ τροφοδότης τῆς γήινης θερμότητας. Ἀργότερα τὸ ἅλσος ὁνομάστηκε Ἅλσος τοῦ Ἡλίου καὶ ὑπῆρχε ἱερός βωμὸς στὸν ὁποῖο διατηρούσαν τὴν ἄσβεστη φλόγα, τὸ ἄσβεστον Πῦρ πρὸς τιμὴν τοῦ φωτοδότου Ἡλίου
. Ὁ Παυσανίας διηγείται πὼς ὅταν ὁ Κρόνος ἦταν βασιλιᾶς, τὸ Χρυσὸ Γένος τῶν ἀνθρώπων ἵδρυσε πρὸς τιμὴν του ἕναν ναὸ στὴν Ὀλυμπία.
Ὅταν γεννήθηκε ὁ Ζεύς, ἡ μητέρα του Ῥέα ἀνέθεσε τὴν φύλαξή του στοὺς Κουρῆτες. Ἀργότερα στὴν Ὀλυμπία [κατ’ ἄλλους στὸν Ὄλυμπο] πραγματοποιήθηκε ἡ τελικὴ ἀναμέτρηση στὴν διαμάχη μεταξὺ τῶν Θεῶν ὅπου ἐπιβλήθηκε ὁ Ζεύς νικώντας τὸν πατέρα του, Κρόνο, στὴν πάλη, ἐνῷ ὁ Ἀπόλλων νίκησε τὸν Ἑρμή στὸν δρόμο καὶ τὸν Ἄρη στὴν πυγμαχία.
Τὸ ἀγωνιστικό πνεῦμα συνέπαιρνε τὸ μυαλὸ καὶ τὴν καρδιὰ τῶν ἑλλήνων καὶ αὐτό γίνεται φανερὸ ἀπό τὴν μυθολογία. . [] Οἱ Θεοί ἀγωνίζονταν μεταξὺ τους γιὰ τὴν προστασία μιᾶς χώρας ἤ πόλεως ὅπως ὁ ἀγώνας μεταξὺ Ποσειδῶνος καὶ Ἀθηνᾶς, ὑπήρχαν ὅμως καὶ ἀγῶνες ποὺ διοργανώνονταν γιὰ κοινωνικοὺς λόγους. Ὁ Δαναὸς πάντρεψε μέσα σὲ μία ἡμέρα τὶς πενήντα κόρες του μὲ τοὺς νικητὲς ἀγωνισμάτων δρόμου. Ὁ Ὁδησσέας πῆρε ὡς ἔπαθλο τὴν Πηνελόπη ὅταν νίκησε στοὺς ἀγῶνες δρόμου ποὺ εἶχε ὁργανώσει ὁ πατέρας της Ἰκάριος ἀπό τὴν Σπάρτη.
Προέκταση καὶ συνέπεια τοῦ ἀγωνιστικοῦ πνεύματος, ἦταν ἡ ἐπιδίωξη τῆς ἀθλητικῆς νίκης. Θεοὶ καὶ ἥρωες παρουσιάζονται στὴν ἑλληνική μυθολογία νὰ ἐπινοοῦν διάφορα ἀθλήματα.[]
Πρῶτος Ὀλυμπιονίκης [ὡς ἡμίθεος], θεωρεῖται ὁ Ἰδαῖος Ἡρακλής. Πρὸς τιμὴν τοῦ πατέρα του Δία, νίκησε στὸ ἀγώνισμα τοῦ δρόμου τὰ ἀδέλφια του, Παιωναῖο, Ἐπιμήδη, Ἱάσιο καὶ Ἴδα καὶ στεφανώθηκε μὲ κλαδὶ ἀγριελιᾶς. Ὁ Ἡρακλής ὁνόμασε τοὺς ἀγῶνες Ὀλύμπια καὶ ὅρισε τὴν τέλεσή τους κάθε πέντε ἔτη. Σύμφωνα μὲ τὸν Παυσανία, τὰ Ὀλύμπια ἐτελοῦντο μέχρι τὴν ἐποχή τῆς βασιλείας τοῦ Ὀξύλου ποὺ γιὰ ἄγνωστους λόγους διακόπτονται. Τὴν ἐποχή τοῦ νομοθέτη τῶν Σπαρτιατῶν Λυκούργου, στην Ἡλεία βασίλευε ὁ Ἴφιτος, ἀπόγονος τοῦ Ὁξύλου. Αὐτός διοργάνωσε καὶ καθιέρωσε πάλι τοὺς ἀγῶνες στὴν Ὀλυμπία καθὼς καὶ τὴν πολεμικὴ ἀνακωχή, ἐκεχειρία, μετὰ ἀπό χρησμὸ ποὺ τοῦ ἔδωσε ἡ Πυθία.
Μὲ τὴν πάροδο τῶν ἐτῶν ὁ παλαίμαχος ἀθλητής ἐξελίχθηκε ἀποκτώντας καὶ θεωρητικὴ ἐπιμόρφωση. [] Οἱ Πανελλήνιοι ἀγῶνες συνετέλεσαν στὴν τόνωση τοῦ πνεύματος φυλετικῆς καὶ ἐθνικῆς συνένωσης. []
Ὡς ἐναρκτήριο ἔτος τῶν Ὀλυμπιάδων θεωρεῖται τὸ 776 π.Χ. ἐπειδή τότε βρέθηκε ἡ πρώτη ἐπίσημη καταγραφὴ τους μὲ πρῶτο Ὀλυμπιονίκη τὸν Κόροιβο. Ὁ κατάλογος τῶν Ὀλυμπιονικῶν καὶ τὸ χρονολογικὸ σύστημα τῶν μετρήσεων ἀνά Ὀλυμπιάδες εἶναι ἔργο τοῦ Ἱππία τοῦ Ἡλείου καὶ ἐκδόθηκε τὸν 5ο αἰῶνα π..Χ. Κατόπιν συνέχισε τὸ ἔργο του ὁ Ἀριστοτέλης. Ὀλυμπιάδα λοιπὸν ὁνομάζεται τὸ χρονικὸ διάστημα τῶν τεσσάρων ἐτῶν μεταξὺ δύο διοργανώσεων Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Ἔκτοτε ἡ καταγραφὴ τῶν ἱστορικῶν γεγονότων συνδυαζόταν μὲ τὴν ἀρίθμηση τῶν Ὀλυμπιάδων. Οἱ τιμὲς ποὺ ἀποδίδονταν στοὺς Ὀλυμπιονίκες ἦταν μέγιστες. Ἡ ὑποδοχή τους σύμφωνα μὲ τὸν Πίνδαρο, ἦταν ἀνάλογη μὲ τὴν ὑποδοχή ἑνός στρατηγοῦ ποὺ γυρίζει ἀπό νικηφόρα ἐκστρατεία. Ἡ Ὀλυμπιακή νίκη εἶχε γιὰ τοὺς Ἕλληνες τὴν ἴδια ἀξία ποὺ εἶχε ἡ νίκη σὲ μάχη….
Διαβᾶστε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο στὸ : www.e-istoria.com
Συντομευμένος σύνδεσμος : http://wp.me/p12k4g-5bG
Τὸ ἀγωνιστικό πνεῦμα συνέπαιρνε τὸ μυαλὸ καὶ τὴν καρδιὰ τῶν ἑλλήνων καὶ αὐτό γίνεται φανερὸ ἀπό τὴν μυθολογία. . [] Οἱ Θεοί ἀγωνίζονταν μεταξὺ τους γιὰ τὴν προστασία μιᾶς χώρας ἤ πόλεως ὅπως ὁ ἀγώνας μεταξὺ Ποσειδῶνος καὶ Ἀθηνᾶς, ὑπήρχαν ὅμως καὶ ἀγῶνες ποὺ διοργανώνονταν γιὰ κοινωνικοὺς λόγους. Ὁ Δαναὸς πάντρεψε μέσα σὲ μία ἡμέρα τὶς πενήντα κόρες του μὲ τοὺς νικητὲς ἀγωνισμάτων δρόμου. Ὁ Ὁδησσέας πῆρε ὡς ἔπαθλο τὴν Πηνελόπη ὅταν νίκησε στοὺς ἀγῶνες δρόμου ποὺ εἶχε ὁργανώσει ὁ πατέρας της Ἰκάριος ἀπό τὴν Σπάρτη.
Προέκταση καὶ συνέπεια τοῦ ἀγωνιστικοῦ πνεύματος, ἦταν ἡ ἐπιδίωξη τῆς ἀθλητικῆς νίκης. Θεοὶ καὶ ἥρωες παρουσιάζονται στὴν ἑλληνική μυθολογία νὰ ἐπινοοῦν διάφορα ἀθλήματα.[]
Πρῶτος Ὀλυμπιονίκης [ὡς ἡμίθεος], θεωρεῖται ὁ Ἰδαῖος Ἡρακλής. Πρὸς τιμὴν τοῦ πατέρα του Δία, νίκησε στὸ ἀγώνισμα τοῦ δρόμου τὰ ἀδέλφια του, Παιωναῖο, Ἐπιμήδη, Ἱάσιο καὶ Ἴδα καὶ στεφανώθηκε μὲ κλαδὶ ἀγριελιᾶς. Ὁ Ἡρακλής ὁνόμασε τοὺς ἀγῶνες Ὀλύμπια καὶ ὅρισε τὴν τέλεσή τους κάθε πέντε ἔτη. Σύμφωνα μὲ τὸν Παυσανία, τὰ Ὀλύμπια ἐτελοῦντο μέχρι τὴν ἐποχή τῆς βασιλείας τοῦ Ὀξύλου ποὺ γιὰ ἄγνωστους λόγους διακόπτονται. Τὴν ἐποχή τοῦ νομοθέτη τῶν Σπαρτιατῶν Λυκούργου, στην Ἡλεία βασίλευε ὁ Ἴφιτος, ἀπόγονος τοῦ Ὁξύλου. Αὐτός διοργάνωσε καὶ καθιέρωσε πάλι τοὺς ἀγῶνες στὴν Ὀλυμπία καθὼς καὶ τὴν πολεμικὴ ἀνακωχή, ἐκεχειρία, μετὰ ἀπό χρησμὸ ποὺ τοῦ ἔδωσε ἡ Πυθία.
Μὲ τὴν πάροδο τῶν ἐτῶν ὁ παλαίμαχος ἀθλητής ἐξελίχθηκε ἀποκτώντας καὶ θεωρητικὴ ἐπιμόρφωση. [] Οἱ Πανελλήνιοι ἀγῶνες συνετέλεσαν στὴν τόνωση τοῦ πνεύματος φυλετικῆς καὶ ἐθνικῆς συνένωσης. []
Ὡς ἐναρκτήριο ἔτος τῶν Ὀλυμπιάδων θεωρεῖται τὸ 776 π.Χ. ἐπειδή τότε βρέθηκε ἡ πρώτη ἐπίσημη καταγραφὴ τους μὲ πρῶτο Ὀλυμπιονίκη τὸν Κόροιβο. Ὁ κατάλογος τῶν Ὀλυμπιονικῶν καὶ τὸ χρονολογικὸ σύστημα τῶν μετρήσεων ἀνά Ὀλυμπιάδες εἶναι ἔργο τοῦ Ἱππία τοῦ Ἡλείου καὶ ἐκδόθηκε τὸν 5ο αἰῶνα π..Χ. Κατόπιν συνέχισε τὸ ἔργο του ὁ Ἀριστοτέλης. Ὀλυμπιάδα λοιπὸν ὁνομάζεται τὸ χρονικὸ διάστημα τῶν τεσσάρων ἐτῶν μεταξὺ δύο διοργανώσεων Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Ἔκτοτε ἡ καταγραφὴ τῶν ἱστορικῶν γεγονότων συνδυαζόταν μὲ τὴν ἀρίθμηση τῶν Ὀλυμπιάδων. Οἱ τιμὲς ποὺ ἀποδίδονταν στοὺς Ὀλυμπιονίκες ἦταν μέγιστες. Ἡ ὑποδοχή τους σύμφωνα μὲ τὸν Πίνδαρο, ἦταν ἀνάλογη μὲ τὴν ὑποδοχή ἑνός στρατηγοῦ ποὺ γυρίζει ἀπό νικηφόρα ἐκστρατεία. Ἡ Ὀλυμπιακή νίκη εἶχε γιὰ τοὺς Ἕλληνες τὴν ἴδια ἀξία ποὺ εἶχε ἡ νίκη σὲ μάχη….
Διαβᾶστε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο στὸ : www.e-istoria.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου