Παρασκευή 10 Ιουλίου 2020

Ο Μονοκέφαλος αετός στον Πόντο



Πότε έκανε την εμφάνισή του ο Μονοκέφαλος αετός στον Πόντο και τι συμβόλιζε;

Από την αρχή το επίσημο έμβλημα των Κομνηνών της Τραπεζούντας ήταν ο δικέφαλος αετός, που ήταν και το σύμβολο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας των Παλαιολόγων.


Ο αυτοκράτορας όμως της Τραπεζούντας, Ιωάννης Β΄(1280-1297), στη διάρκεια της επίσημης υποδοχής του στην Κωνσταντινούπολη (1282), υποχρεώθηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο να παρουσιαστεί μπροστά του με στολή δεσπότη και χωρίς τα επίσημα βυζαντινά εμβλήματα των αετών και τα πορφυρένια σανδάλια.


Αμέσως δε ύστερα από τις ευλογίες του γάμου με την Ευδοκία, ο Ιωάννης Β΄ τιμήθηκε με την άδεια του πεθερού του Μιχαήλ Παλαιολόγου να έχει τα αυτοκρατορικά εμβλήματα, αλλά με τον αετό μονοκέφαλο και όχι δικέφαλο.

Ο μονοκέφαλος όμως αετός, σαν σύμβολο δύναμης και σημασίας των Ελλήνων του Πόντου, διακρίνεται από τα πιο παλιά χρόνια, όπως φαίνεται στα νομίσματα της Σινώπης τον 4ο π.Χ. αιώνα.

Στα νομίσματα δε αυτά βλέπουμε πως ο αετός κοιτάζει προς το δεξί του φτερό. Για αποδείξεις παρουσιάζουμε τα παρακάτω:

Τα 4 αργυρά νομίσματα της Σινώπης στον 4ο π.Χ. αιώνα. που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο, όλα δείχνουν τον αετό με κεφάλι του βλέποντας προς τη δεξιά φτερούγα. (όπως φαίνεται στην παράσταση που δημοσιεύουμε).

Τα αργυρά νομίσματα της Σινώπης στον 4ο αιώνα π.Χ., που βρίσκονται στο Νομισματικό Μουσείο στην Αθήνα, δείχνουν τον αετό να κοιτάζει προς το δεξί φτερό του.

Στο βιβλίο του Δ.Η. Οικονομίδη ‘Ο Πόντος και τα Δίκαια του εν αυτώ Ελληνισμού', που τυπώθηκε στην Αθήνα το 1920, και στη σελ. 146, ο αετός του νομίσματος της Σινώπης στον 4ο αιώνα π.Χ., έχει τον αετό να βλέπει προς το δεξί του φτερό.

Στο βιβλίο του Ντέβιντ Τάλμποτ Ράις "The Church of Hagia Sophia at Trebizond" που εκδόθηκε το 1968 στην Αγγλία, και στη σελίδα 118, υπάρχει η ολόσωμη τοιχογραφία του αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ που ίδρυσε την Αγία Σοφία στην Τραπεζούντα γύρω στα 1250. Η τοιχογραφία αυτή, σε κανονικό μέγεθος ανθρώπου, βρισκόταν μέχρι το 1850 στην Αγία Σοφία. Από τότε έχει εξαφανιστεί.

Στην τοιχογραφία αυτή και στα βασιλικά ενδύματα του αυτοκράτορα Μανουήλ Α ΄υπάρχουν πάνω από 15 αετοί με τα κεφάλια τους βλέποντας προς το δεξί τους φτερό.


  
Τα 4 αργυρά νομίσματα της Σινώπης στον 4ο π.Χ. αιώνα. που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο, όλα δείχνουν τον αετό με κεφάλι του βλέποντας προς τη δεξιά φτερούγα


Όλοι οι τόμοι του Αρχείου Πόντου έχουν στο εξώφυλλο ένα νόμισμα της Σινώπης στον 4ο αιώνα π. Χ. που δείχνει το κεφάλι του αετού να έχει κλίση προς τη δεξιά του φτερούγα.

Στο Λεύκωμα του 1961 με τον τίτλο "1461 - 1961 Μνήμη Αυτοκρατορίας Μεγάλων Κομνηνών" της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών των Αθηνών, οι αετοί έχουν κλίση των κεφαλιών τους προς τους δεξιούς τους ώμους.

  


Η σφραγίδα και τα χαρτοφάκελα της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών των Αθηνών, από την ημέρα της ιδρύσεως της (1927), έχει τον αετό βλέποντας προς τη δεξιά του φτερούγα.

Ο αετός των Κομνηνών της Τραπεζούντας στο ηρώο των Ποντίων στην Καλλιθέα των Αθηνών κοιτάζει προς το δεξί του φτερό.

Συμπέρασμα: Στην αρχαιότητα και στην εποχή των Κομνηνών της Τραπεζούντας οι Έλληνες Πόντιοι είχαν για έμβλημα τους τον μονοκέφαλο αετό, με το κεφάλι του κοιτάζοντας προς το δεξί φτερό του.

Κωνσταντίνος Χιονίδης

Καθηγητής ιατρικήςΠανεπιστημίου Βοστόνης Η.Π.Α.

(Από την ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΕΣΤΙΑ, Τεύχος 49, Μάρτιος - Απρίλιος 1983)

Πηγή: santeos


----------------------------------------------------------------------------------

Ο μονοκέφαλος αετός στη Σητεία της Κρήτης και η ποντιακή πόλη «Τραπεζόνδα»







Όταν το 1389, πριν από την ιστορική μάχη στο Κοσσυφοπέδιο, ένας νεαρός Σέρβος, ο ήρωας Μίλος Κόμπιλιτς (ή Όμπιλιτς), παρουσιάστηκε στον Σουλτάνο Μουράτ Α΄ ως αυτόμολος και τον δολοφόνησε, ο γιος του ο Βαγιαζήτ, που ανήλθε στο θρόνο, αφού κατανίκησε τους Σέρβους σκόρπισε παντού το φόβο και τον τρόμο. 

Τον ονόμασαν «Γιλντιρίμ», δηλαδή «Κεραυνός», εξαιτίας της ταχύτητας με την οποία δρούσε στις πολεμικές του επιχειρήσεις. 
Ο φόβος σταδιακά άρχισε να εξαπλώνεται στα απομεινάρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, δηλαδή στα μέρη εκείνα που ήταν μεν ελεύθερα αλλά έντονα ένιωθαν την ανάσα του κατακτητή να πλησιάζει.

Λίγα χρόνια μετά έκανε την εμφάνιση του και ο Ταμερλάνος, που το 1402 κυρίευσε και κατεύκασε την Σμύρνη, κατέσφαξε τους κατοίκους της, ενώ στην Κωνσταντινούπολη ο αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός που ταξίδεψε στη Δύση για να συνάψει συμμαχίες, γύρισε δυσαρεστημένος από τη στάση των Βενετών.

Στην Τραπεζούντα του Πόντου, τα μηνύματα που κατέφθαναν προκαλούσαν φόβο και πανικό. Αν και ο εχθρός βρισκόταν μακριά, αρκετοί ανησυχούντες και φοβούμενοι τους διωγμούς των Τούρκων, ζήτησαν την άδεια από τη Δημοκρατία του Αγίου Μάρκου να τους επιτρέψουν να εγκατασταθούν σε ενετοκρατούμενα εδάφη.


Η κυβέρνηση των Ενετών, που γνώριζε τις πολύ καλές παλιές εμπορικές σχέσεις που είχαν οι Τραπεζούντιοι μαζί τους, έδωσαν την άδειά τους για εγκατάσταση.

 Και όπως μαρτυρεί έγγραφο της 9ης Δεκεμβρίου 1395 (σ. 72 του έργου του Hippolyte Noiret υπό τον τίτλο Documents inédits pour servir à l’histoire de la domination Vénitienne en Crète de 1380 à 1485, Παρίσι 1892) τους δόθηκε η άδεια εγκατάστασης με τη σημείωση ότι «ήσαν ικανοί να ζήσωσιν ειρηνικώς, δικαίως και ιδίω ιδρώτι» και ως κατάλληλους τόπους όρισαν την Εύβοια και την Κρήτη.


Τα απομεινάρια της Τραπεζόνδης στην περιοχή της Σητείας
Μετά την άδεια που δόθηκε, όπως μας πληροφορεί ο Νουαρέ (στο ίδιο έργο, σ. 225), στις 10 Φεβρουαρίου του 1414 οκτακόσιες οικογένειες Ελλήνων από την Τραπεζούντα και τις γύρω περιοχές αφίχθησαν στην ανατολική πλευρά της Κρήτης και ίδρυσαν νοτιοανατολικά της πόλης της Σητείας, πάνω σε λοφοπέδιο, μεταξύ των οικισμών Πέτρα (αρχαίας Σητείας) και Ζαχαρίνος, πόλη την οποία ονόμασαν «Τραπεζόνδαν». 
Και την ονομασία αυτήν, «Trapezonte», την επέβαλαν οι Ενετοί, οι οποίοι ήθελαν να διακρίνουν την παλιά από τη νέα Τραπεζούντα. Κατ’ άλλους συγγραφείς την ονομασία την έδωσαν οι Τραπεζούντιοι, για να ευχαριστήσουν τους προστάτες τους που τους έδωσαν άσυλο.

Η πόλη που έχτισαν οι Πόντιοι -και όπου πολύ αργότερα γεννήθηκε ο Βιτσέντσος Κορνάρος- δυστυχώς δεν άντεξε στις πολλές επιδρομές (Μπαρμπαρόσα, Σαρακηνοί…), καταστράφηκε και πυρπολήθηκε, και τα ίχνη της χάθηκαν. 

Η ιστορία αναφέρει ότι ενώ οι Πόντιοι με τη μετοικεσία ήθελαν να αναζητήσουν την ελευθερία, την ησυχία και τη σωτηρία τους, εντούτοις δεν απέφυγαν το πεπρωμένο τους.
 Στις επιδρομές που αναφέραμε, των ετών 1538 και 1648, άλλοι εσφάγησαν, άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν και άλλοι, διασκορπισθέντες, ζήτησαν αλλού άσυλο…

Το 1931, κατά την καλλιέργεια ενός αγρού στην περιοχή της κατεστραμμένης άλλοτε Τραπεζόνδης, βρέθηκε αετός μονοκέφαλος, ο οποίος κατατέθηκε στο Μουσείο του Ηρακλείου. Το εύρημα αυτό έδωσε αφορμή σε έναν νέο ερευνητή, τον Μ. Γ. Καταπότη, να γράψει στις 9/7/1931 στα περιοδικά Ελευθέρα Σκέψις και Μύσων για τον εποικισμό της Σητείας από τους Τραπεζούντιους, να αναφέρει την τύχη τους και να αποδώσει το οικόσημο με τον μονοκέφαλο αετό που βρέθηκε, στον αρχηγό ευγενούς οικογενείας Ποντίων που εγκαταστάθηκαν στη Σητεία.



Κατά τον ιστορικό-συγγραφέα Καταπότη, το οικόσημο κατά τη γνώμη του δεν είναι γνήσιο βυζαντινό, αλλά νόθο που το κατασκεύασαν κάποιοι Έλληνες ή ξένοι για να ιδιοποιηθούν το διακριτικό σήμα του ευγενούς οίκου των Κομνηνών και να αποδείξουν έτσι με πλαστούς τίτλους ότι είναι ευγενείς και έχουν συγγένεια με τον αυτοκρατορικό οίκο.

Για να ισχυροποιήσει τον άποψή του αυτή, ο Καταπότης τονίζει ότι η ιστορία δεν αναφέρει Κομνηνό που να μετέβη στην Κρήτη, ενώ η οικοσημολογία μάς πληροφορεί ότι καμία άλλη βυζαντινή οικογένεια εκτός από τους Κομνηνούς δεν είχε ως έμβλημα τον μονοκέφαλο αετό.

Ο μονοκέφαλος αετός θεσπίστηκε για πρώτη φορά από τον Ιωάννη Β΄ Κομνηνό, ο οποίος, όταν μετέβη στην Κωνσταντινούπολη για να τελέσει τους γάμους του με την Ευδοκία Μιχαήλ Παλαιολόγου, έφερε μαζί του ως αυτοκρατορικό σύμβολο τον μονοκέφαλο αετό, σε αντίθεση προς την Ευδοκία η οποία έφερε τον δικέφαλο. Από τότε καθιερώθηκαν ο μεν δικέφαλος αετός ως έμβλημα των Αυτοκρατόρων του Βυζαντίου, ο δε μονοκέφαλος, της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντος.

Τάσος Κ. Κοντογιαννίδης

ΠΗΓΗ:http://www.pontos-news.gr


                             https://erevnw.blogspot.com



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου