για να ανατραφούν στις δορυφόρες χώρες της Σ. Ενώσεως>>
Πέτρος Ανταίος (Σταύρος Γιαννακόπουλος) σε εκπομπή της ΝΕΤ.
Ο Πέτρος Ανταίος, που κατόρθωσε να φθάσει από τη Θεσσαλονίκη στη Ρούμελη και να λάβει μέρος στο αντάρτικο, ως μέλος του ΚΚΕ που ήταν, με πόνο ψυχής αφηγείται στο προβληθέν ρεπορτάζ Χωρίς σύνορα» από τη ΝΕΤ (17.2.2000)
Για παράδειγμα η αναφορά του Γρ. Φαράκου στη χρησιμοποίηση των παιδιών του "παιδομαζώματος- από το ΚΚΕ, στο πλαίσιο ενός -σχεδίου- που είχε σκοπό να δημιουργεί εφεδρικές μάχιμες ομάδες που στη συνέχεια θα έρχονταν στην Ελλάδα, για να ενισχύσουν το Δημοκρατικό Στρατό.
Ένα σχέδιο που δεν πραγματοποιήθηκε φυσικά, λόγω της ήττας και της λήξης του Εμφυλίου, ωστόσο πήρε άλλη μορφή αργότερα, με την αποστολή στελεχών από το εξωτερικό στην Ελλάδα, για να ανασυντάξουν ομάδες του Δημοκρατικού Στρατού, πράγμα που αποδείχτηκε τραγικό λάθος, καθώς εκτός των άλλων οδήγησε στη σύλληψη και την εκτέλεση (ομάδα Μπελογιάννη, Πλουμπίδη κ.ά.), στη μακρόχρονη φυλάκιση ή την εξορία εκατοντάδων σημαντικών στελεχών του ΚΚΕ».
Μαργαρίτα Λαζαρίδου (αρχικαπετάνισσα, δικαστής του ΚΚΕ και από τα ενεργότερα μέλη όλων των γυναικείων οργανώσεων του ΚΚΕ, μέλος της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών Κ.Κ., μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Γυναικών του ΚΚΕ και κλπ., στο βιβλίο της «Πόλεμος και αίμα», σελ. 226-230, 233-234, 149): «Στις συσκέψεις που κάναμε στα διάφορα τμήματα με τις υπεύθυνες γυναικών των ταγμάτων, των λόχων, των ταξιαρχιών, μαθαίναμε ότι οι μικρές κοπέλες των 13, 14 και 15 χρονών, που τις επιστρατεύαμε, άμαθες και ανεκπαίδευτες όπως ήταν, σκοτώνονταν στις πρώτες μάχες, που τις στέλναμε.
»Η εντολή από «Πάνω-, από το Γενικό Αρχηγείο, ήταν να τους καταδικάσουμε όλους σε θάνατο. Μας περίμεναν δύσκολες μάχες, έπρεπε με το μαχαίρι να τα σταματήσουμε όλα αυτά, έπρεπε να επιβάλουμε τιμωρία σκληρή προς παραδειγματισμό και εκφοβισμό (...) Καλέσαμε τους κρατουμένους και αρχίσαμε τις ανακρίσεις. Ήταν όλοι παιδιά 13 μέχρι 15 χρονών, αμούστακα, ανεπτυγμένα χωριατόπουλα. Πριν ένα περίπου μήνα ο Δημοκρατικός Στρατός, επιτιθέμενος στα χωριά τους τα άρπαξε με τη βία από την αγκαλιά των μανάδων τους.
"Ο Δημοκρατικός Στρατός έκανε επίθεση τη νύχτα, αιφνιδιαστικά σε χωριά και σε πόλεις και έπαιρνε ανεξέλεγκτα αγόρια και κορίτσια, έστω κι αν ακόμα το στόμα τους μύρισε γάλα.
″Οι μάνες έκρυβαν τα παιδιά τους στους αχερώνες, στα μπαούλα, μα οι αντάρτες τα βρίσκανε και τα παίρνανε μαζί τους στα βουνά. Από τη θαλπωρή του σπιτιού τους, από τη μητρική αγκαλιά, από την πατρική φροντίδα, βρίσκονταν μονομιάς σ' ένα κρύο αμπρί, στο χιόνι, στον παγωμένο αέρα του βουνού, στην πείνα. Και έπρεπε ο Δημοκρατικός Στρατός να πολεμήσει μ' αυτούς.
»Τους μάθαιναν στα βιαστικά να χειρίζονται το τουφέκι και τη χειροβομβίδα και τους ρίχνανε στη μάχη όπου άμαθοι όπως ήταν, σκοτώνονταν σαν τα κοτόπουλα».
Ο καπετάν Αμύντας (Αμύντας Κοσμάς από το Αμύνταιο) αναφέρει στο βιβλίο του «Εθνική Αντίσταση - Εμφύλιος Πόλεμος, Αναμνήσεις ενός καπετάνιου», σελ. 224-225: -Έπρεπε να εκ-πληγώσουν το πλάνο που τους είχαν καθορίσει. Από το χωριό μου πήραν τα κορίτσια την ώρα που κάνανε βόλτα! Από τις λαϊκές χώρες φέρανε δεκαεξάχρονα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, από αυτά που στείλαμε για να τα προστατέψουμε από τους βομβαρδισμούς (...) Είχαμε βραχεί ως το κόκαλο. Αφού εγώ, που ήμουν χοντρά ντυμένος έτρεμα, μπορεί να φανταστεί κανείς αζ ποια κατάσταση βρίσκονταν τα κοριτσάκια, που τα βρεγμένα τσιτάκι« τους είχαν κολλήσει στα κορμιά τους. Ήταν ένα θέαμα που προκαλούσε απελπισία και αγανάκτηση».
Γεώργιος Μανούκας (ο Γενικός Επιθεωρητής του Παιδομαζώματος και δεξί χέρι του Κόκκαλη. το κυριότερο μέλος της Εκπαιδευτικής Επιτροπής [Υπουργείο Παιδείας] για τα παιδιά του παιδομαζώματος):
Πέτρος Ανταίος (Σταύρος Γιαννακόπουλος) σε εκπομπή της ΝΕΤ.
Ο Πέτρος Ανταίος, που κατόρθωσε να φθάσει από τη Θεσσαλονίκη στη Ρούμελη και να λάβει μέρος στο αντάρτικο, ως μέλος του ΚΚΕ που ήταν, με πόνο ψυχής αφηγείται στο προβληθέν ρεπορτάζ Χωρίς σύνορα» από τη ΝΕΤ (17.2.2000)
-Ενα από τα δραματικότερα περιστατικά που έζησα στον εμφύλιο που ήταν Ελληνοελληνικός πόλεμος, άρα τραγωδία, ήταν αυτή η αφάνταστη πορεία 1.300 παιδιώναπό δεκατέσσερα, δεκαεννέα, είκοσι χρονών, από τη Βραχιά της Ευρυτανίαςνα βγουν στο Γράμμο (υπεύθυνος για την επιχείρηση ήταν ο Γιώργος Γούσιας, ένας από τους έμπιστους του Ζαχαριάδη)
-Πραγματικά Ο Γούσιας έκανε δυο τρεις εκτελέσεις ανθρώπων, παιδιά δηλαδή, δεκαπέντε χρονών που επιχείρησαν να φύγουν.
-Πραγματικά Ο Γούσιας έκανε δυο τρεις εκτελέσεις ανθρώπων, παιδιά δηλαδή, δεκαπέντε χρονών που επιχείρησαν να φύγουν.
Το φυσιολογικό που είχαν ακολουθήσει και οι άλλες φάλαγγες ήταν να πάμε από την Πίνδο, την ορεινή.Δύσκολη θάτανε.
Φλεβάρη γίνεται, Φλεβάρη του '48, αλλά ήταν κάπως και στρατιωτικά και ανθρώπινα σωστό.
Ο Γούσιας ήθελε να πάμε από κάτω (...)
Τελικά, έχει μια επική πορεία μέσα στον κάμπο όπου αντιμετωπίζουμε άοπλοι με πέτρες στη δημοσιά Λάρισας - Βόλου τα τανκς, έχει ένα απίστευτο δραματικό πέρασμα της λίμνης Κάρλα, να παγώνουν σαν τα νούφαρα, να μένουν πάνω στη λίμνη τα παιδιά.,.
Ο Γούσιας ήθελε να πάμε από κάτω (...)
Τελικά, έχει μια επική πορεία μέσα στον κάμπο όπου αντιμετωπίζουμε άοπλοι με πέτρες στη δημοσιά Λάρισας - Βόλου τα τανκς, έχει ένα απίστευτο δραματικό πέρασμα της λίμνης Κάρλα, να παγώνουν σαν τα νούφαρα, να μένουν πάνω στη λίμνη τα παιδιά.,.
«Υστερα, στα Πιέρια πια, εξουθενωμένοι, ούτε καν σπυριά καλαμπόκι, σαράντα μέρες νηστικοί, μου έδωσε εντολή ο Γούσιας να σφάζουμε όλα τα ζώα... τα καημένα...Ήταν η τελευταία φορά που έπιναν μουλαρίσιο ζωμό και οι περισσότεροι κάνανε εμετό... μόλις ήρθανε τα αεροπλάνα από τον καπνό και αναποδογύρισαν τα καζάνια... Τα παιδιά χιμούσαν μέσα στα καυτά καζάνια να πάρουν ένα κομμάτι κρέας ή μια κατσαρόλα ζωμό.
-Την τριακοστή ένατη, τεσσαρακοστή μέρα, βγήκαμε αντίκρυ προς τις προσβάσεις του Γραμμου, σέρνοντας νεκρούς... και την ελπίδα... άλλα παιιά...«Δηλαδή, από τα 1.300 παιδιά φτάσανε απάνω γύρω στα τρακόσια.
Σακατεύτηκαν χίλια παιδιά!Ο ανθός της νεολαίας της Ρούμελης, ο οποίος φυσικά δεν ήταν αγωνιστές, ώριμοι, οι περισσότεροι ήταν επιστρατευμένοι από τα χωριά που έμειναν και τα μάζεψε ο Γούσιας, κορίτσια και αγόρια...»
(σ.σ εδω βλέπουμε μόνο τα 1.300 παιδία από τα 28.000 Ελληνόπουλα που απήγαγαν για να τα σώσουν δήθεν από τις Βόμβες των Άγγλων και τα έστελναν στη Βουλγαρία όπως θα δούμε παρακάτω για να τα σώσουν λένε, οι Βούλγαροι το 1941 στην περιοχή της Δράμας έσφαξαν 15.000 Έλληνες και οι Ελασιτες έστελναν τα παιδία στους φονιάδες για να τα σώσουν
ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΑΜΕ ΠΑΚΕΤΟ ΣΤΗ ΝΕΤ 19-1-2007
-Την τριακοστή ένατη, τεσσαρακοστή μέρα, βγήκαμε αντίκρυ προς τις προσβάσεις του Γραμμου, σέρνοντας νεκρούς... και την ελπίδα... άλλα παιιά...«Δηλαδή, από τα 1.300 παιδιά φτάσανε απάνω γύρω στα τρακόσια.
Σακατεύτηκαν χίλια παιδιά!Ο ανθός της νεολαίας της Ρούμελης, ο οποίος φυσικά δεν ήταν αγωνιστές, ώριμοι, οι περισσότεροι ήταν επιστρατευμένοι από τα χωριά που έμειναν και τα μάζεψε ο Γούσιας, κορίτσια και αγόρια...»
(σ.σ εδω βλέπουμε μόνο τα 1.300 παιδία από τα 28.000 Ελληνόπουλα που απήγαγαν για να τα σώσουν δήθεν από τις Βόμβες των Άγγλων και τα έστελναν στη Βουλγαρία όπως θα δούμε παρακάτω για να τα σώσουν λένε, οι Βούλγαροι το 1941 στην περιοχή της Δράμας έσφαξαν 15.000 Έλληνες και οι Ελασιτες έστελναν τα παιδία στους φονιάδες για να τα σώσουν
ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΑΜΕ ΠΑΚΕΤΟ ΣΤΗ ΝΕΤ 19-1-2007
Εμφανίστηκε ο Τάσος Παπαδόπουλος θύμα του παιδομαζώματος ,τον είχαν απαγάγει η συμμορίτες μαζί με την αδερφή του και μπόρεσε μόλις το 1981 να γυρίση για να βρεί την θεία του
Ο Μιχάλης Παρτσαλίδης σε επιστολή του προς την «Ελευθεροτυπία -(13.12.1985):
«Η προώθηση των ανήλικων παιδιών (3-14 χρονών) στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που αποκλήθηκε «Παιδομάζωμα" από τη δεξιά προπαγάνδα, δεν έγινε για να σπουδάσουν αυτά τα παιδιά, όπως πολλές φορές λέγεται και γράφεται.
Σκοπός του Παιδομαζώματος ήταν να δημιουργήσουν ένα φυτώριο έμψυχου υλικού για το αντάρτικο.
-Τον Αύγουστο του 1948 δούλευα σε γεωργικές εργασίες στη Γιουγκοσλαβία με πάνω από 100 παιδιά, που μόλις έκλεισαν το 15ο έτος της ηλικίας του επιστρατεύτηκαν για το βουνό, ενώ οι μικρότεροι μεταφερθήκαμε στην Τσεχοσλοβακία.
Ένα χρόνο αργότερα στον παιδικό σταθμό όπου ζούσα στην Τσεχοσλοβακία, ήμουν μαζί με 15 άλλα παιδιά που είχαν κλείσει το 15ο έτος της ηλικίας τους.
Τα παιδιά αυτά τα επιστράτευσαν για το βουνό και θυμάμαι αρκετά παιδιά που σκοτώθηκαν τότε στο Βίτσι. Το 1950 ερχόταν η σειρά μου, αλλά ήδη είχε λήξει ο εμφύλιος πόλεμος...
-Διαφωνώ με τα λόγια κάποιου συνομιλητή της έρευνας που λέει:
Δε φέραμε συνάλλαγμα, αλλά φέραμε πτυχία.
Τα πιστοποιητικά αγνοουμένων και σκοτωμένων παιδιών ηλικίας 15-20 χρονών, είναι πολύ περισσότερα από τα πτυχία.
-Εμπρός στους τόσους νεκρούς Έλληνες και από τις δυο πλευρές, τα πτυχία που φέραμε ήταν σταγόνα στον ωκεανό.
Γι" αυτό κι εγώ φωνάζω:
Ποτέ πια εμφύλιος!
Ποτέ πια Παιδομάζωμα.
Όλα πρέπει να ξεχαστούν, εκτός από το Παιδομάζωμα, για να μην επαναληφθεί!!!-.
«Ελευθεροτυπία» 17.7.2000 για το Παιδομάζωμα:
Κύριοι ομιλητές στη συνάντηση ήταν κυρίως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι οποίοι παρουσίασαν σημαντικές εργασίες ως προϊόν πολύχρονης και επίπονης έρευνας.
Παρόντες όμως και ο πρώην γ.γ. του ΚΚΕ Γρηγόρης Φαράκος, καθώς και ο Θανάσης Μητσόπουλος. πρώην καπετάνιος του ΕΛΑΣ, οι οποίοι έδωσαν το δικό τους βάρος, φωτίζοντας ιδιαίτερες πτυχές του θέματος
Ο Μιχάλης Παρτσαλίδης σε επιστολή του προς την «Ελευθεροτυπία -(13.12.1985):
«Η προώθηση των ανήλικων παιδιών (3-14 χρονών) στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που αποκλήθηκε «Παιδομάζωμα" από τη δεξιά προπαγάνδα, δεν έγινε για να σπουδάσουν αυτά τα παιδιά, όπως πολλές φορές λέγεται και γράφεται.
Σκοπός του Παιδομαζώματος ήταν να δημιουργήσουν ένα φυτώριο έμψυχου υλικού για το αντάρτικο.
-Τον Αύγουστο του 1948 δούλευα σε γεωργικές εργασίες στη Γιουγκοσλαβία με πάνω από 100 παιδιά, που μόλις έκλεισαν το 15ο έτος της ηλικίας του επιστρατεύτηκαν για το βουνό, ενώ οι μικρότεροι μεταφερθήκαμε στην Τσεχοσλοβακία.
Ένα χρόνο αργότερα στον παιδικό σταθμό όπου ζούσα στην Τσεχοσλοβακία, ήμουν μαζί με 15 άλλα παιδιά που είχαν κλείσει το 15ο έτος της ηλικίας τους.
Τα παιδιά αυτά τα επιστράτευσαν για το βουνό και θυμάμαι αρκετά παιδιά που σκοτώθηκαν τότε στο Βίτσι. Το 1950 ερχόταν η σειρά μου, αλλά ήδη είχε λήξει ο εμφύλιος πόλεμος...
-Διαφωνώ με τα λόγια κάποιου συνομιλητή της έρευνας που λέει:
Δε φέραμε συνάλλαγμα, αλλά φέραμε πτυχία.
Τα πιστοποιητικά αγνοουμένων και σκοτωμένων παιδιών ηλικίας 15-20 χρονών, είναι πολύ περισσότερα από τα πτυχία.
-Εμπρός στους τόσους νεκρούς Έλληνες και από τις δυο πλευρές, τα πτυχία που φέραμε ήταν σταγόνα στον ωκεανό.
Γι" αυτό κι εγώ φωνάζω:
Ποτέ πια εμφύλιος!
Ποτέ πια Παιδομάζωμα.
Όλα πρέπει να ξεχαστούν, εκτός από το Παιδομάζωμα, για να μην επαναληφθεί!!!-.
«Ελευθεροτυπία» 17.7.2000 για το Παιδομάζωμα:
Κύριοι ομιλητές στη συνάντηση ήταν κυρίως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι οποίοι παρουσίασαν σημαντικές εργασίες ως προϊόν πολύχρονης και επίπονης έρευνας.
Παρόντες όμως και ο πρώην γ.γ. του ΚΚΕ Γρηγόρης Φαράκος, καθώς και ο Θανάσης Μητσόπουλος. πρώην καπετάνιος του ΕΛΑΣ, οι οποίοι έδωσαν το δικό τους βάρος, φωτίζοντας ιδιαίτερες πτυχές του θέματος
Για παράδειγμα η αναφορά του Γρ. Φαράκου στη χρησιμοποίηση των παιδιών του "παιδομαζώματος- από το ΚΚΕ, στο πλαίσιο ενός -σχεδίου- που είχε σκοπό να δημιουργεί εφεδρικές μάχιμες ομάδες που στη συνέχεια θα έρχονταν στην Ελλάδα, για να ενισχύσουν το Δημοκρατικό Στρατό.
Ένα σχέδιο που δεν πραγματοποιήθηκε φυσικά, λόγω της ήττας και της λήξης του Εμφυλίου, ωστόσο πήρε άλλη μορφή αργότερα, με την αποστολή στελεχών από το εξωτερικό στην Ελλάδα, για να ανασυντάξουν ομάδες του Δημοκρατικού Στρατού, πράγμα που αποδείχτηκε τραγικό λάθος, καθώς εκτός των άλλων οδήγησε στη σύλληψη και την εκτέλεση (ομάδα Μπελογιάννη, Πλουμπίδη κ.ά.), στη μακρόχρονη φυλάκιση ή την εξορία εκατοντάδων σημαντικών στελεχών του ΚΚΕ».
Μαργαρίτα Λαζαρίδου (αρχικαπετάνισσα, δικαστής του ΚΚΕ και από τα ενεργότερα μέλη όλων των γυναικείων οργανώσεων του ΚΚΕ, μέλος της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών Κ.Κ., μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Γυναικών του ΚΚΕ και κλπ., στο βιβλίο της «Πόλεμος και αίμα», σελ. 226-230, 233-234, 149): «Στις συσκέψεις που κάναμε στα διάφορα τμήματα με τις υπεύθυνες γυναικών των ταγμάτων, των λόχων, των ταξιαρχιών, μαθαίναμε ότι οι μικρές κοπέλες των 13, 14 και 15 χρονών, που τις επιστρατεύαμε, άμαθες και ανεκπαίδευτες όπως ήταν, σκοτώνονταν στις πρώτες μάχες, που τις στέλναμε.
»Η εντολή από «Πάνω-, από το Γενικό Αρχηγείο, ήταν να τους καταδικάσουμε όλους σε θάνατο. Μας περίμεναν δύσκολες μάχες, έπρεπε με το μαχαίρι να τα σταματήσουμε όλα αυτά, έπρεπε να επιβάλουμε τιμωρία σκληρή προς παραδειγματισμό και εκφοβισμό (...) Καλέσαμε τους κρατουμένους και αρχίσαμε τις ανακρίσεις. Ήταν όλοι παιδιά 13 μέχρι 15 χρονών, αμούστακα, ανεπτυγμένα χωριατόπουλα. Πριν ένα περίπου μήνα ο Δημοκρατικός Στρατός, επιτιθέμενος στα χωριά τους τα άρπαξε με τη βία από την αγκαλιά των μανάδων τους.
"Ο Δημοκρατικός Στρατός έκανε επίθεση τη νύχτα, αιφνιδιαστικά σε χωριά και σε πόλεις και έπαιρνε ανεξέλεγκτα αγόρια και κορίτσια, έστω κι αν ακόμα το στόμα τους μύρισε γάλα.
″Οι μάνες έκρυβαν τα παιδιά τους στους αχερώνες, στα μπαούλα, μα οι αντάρτες τα βρίσκανε και τα παίρνανε μαζί τους στα βουνά. Από τη θαλπωρή του σπιτιού τους, από τη μητρική αγκαλιά, από την πατρική φροντίδα, βρίσκονταν μονομιάς σ' ένα κρύο αμπρί, στο χιόνι, στον παγωμένο αέρα του βουνού, στην πείνα. Και έπρεπε ο Δημοκρατικός Στρατός να πολεμήσει μ' αυτούς.
»Τους μάθαιναν στα βιαστικά να χειρίζονται το τουφέκι και τη χειροβομβίδα και τους ρίχνανε στη μάχη όπου άμαθοι όπως ήταν, σκοτώνονταν σαν τα κοτόπουλα».
Ο καπετάν Αμύντας (Αμύντας Κοσμάς από το Αμύνταιο) αναφέρει στο βιβλίο του «Εθνική Αντίσταση - Εμφύλιος Πόλεμος, Αναμνήσεις ενός καπετάνιου», σελ. 224-225: -Έπρεπε να εκ-πληγώσουν το πλάνο που τους είχαν καθορίσει. Από το χωριό μου πήραν τα κορίτσια την ώρα που κάνανε βόλτα! Από τις λαϊκές χώρες φέρανε δεκαεξάχρονα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, από αυτά που στείλαμε για να τα προστατέψουμε από τους βομβαρδισμούς (...) Είχαμε βραχεί ως το κόκαλο. Αφού εγώ, που ήμουν χοντρά ντυμένος έτρεμα, μπορεί να φανταστεί κανείς αζ ποια κατάσταση βρίσκονταν τα κοριτσάκια, που τα βρεγμένα τσιτάκι« τους είχαν κολλήσει στα κορμιά τους. Ήταν ένα θέαμα που προκαλούσε απελπισία και αγανάκτηση».
Γεώργιος Μανούκας (ο Γενικός Επιθεωρητής του Παιδομαζώματος και δεξί χέρι του Κόκκαλη. το κυριότερο μέλος της Εκπαιδευτικής Επιτροπής [Υπουργείο Παιδείας] για τα παιδιά του παιδομαζώματος):
-Μια βραδυά κοιμήθηκα στον ξενώνα του χωριού (Με-ΰόβραχος). Από συνήθεια άνοιξα κουβέντα με τη γριά σπιτονοικοκυρά. -Πώς είστε, πού είναι ο γέροντας σου, τα παιδιά σου; κλπ.
-Μια κι αποκτήσαμε φιλία, άρχισε κάπως να μου παραλέει τα μυστικά του σπιτιού της... Έτσι τούτο, έτσι εκείνο.
-Μια κι αποκτήσαμε φιλία, άρχισε κάπως να μου παραλέει τα μυστικά του σπιτιού της... Έτσι τούτο, έτσι εκείνο.
-Εχω και ένα παιδί, μου λέει,
νεαρό, αλλά το κακόχρονο, εδώ και, αρκετό καιρό έφυγε, τόσκασε!
νεαρό, αλλά το κακόχρονο, εδώ και, αρκετό καιρό έφυγε, τόσκασε!
Πήγε στην Καστοριά (...) Μετά από αρκετό καιρό έμαθα το εξής καταπληκτικό:
Η γριά αυτή, επειδή δεν ήθελε να της πάρουμε τα παιδί και να το -τακτοποιήσουμε» εμείς στην Αλβανία, το είχε κρύψει!
Και πού το είχε κρυμμένο; Θεέ μου! Μέσα στο σταύλο!
Ακριβώς εκεί που έδεσα το ζώο!
Είχε κάνει μεγάλο λάκκο μέσα στη γη κι είχε χωμένο το παιδί κάτω απ' το παχνί του ζώου.
Το καταφύγιο είχε μικρή τρύπα απ" την οποία έπαιρνε αέρα το παιδί και απ' εκεί το τροφοδοτούσε όταν έδινε τροφή στα ζώα! Έτσι δεν φανταζόταν κανείς, ότι ημπορούσε να είχε άνθρωπο κρυμμένο κάτω απ' τα κόπρανα των ζώων και δεν ημπορούσε να υποψιασθεί κανείς τις κινήσεις της.
Σ' ένα άλλο χωριό, στα Βορεινά της Κοζάνης, η μάνα είναι αποφασισμένη να μην αφήσει να της πάρουν από τα χέρια της: Της έκοψαν με το μαχαίρι τα χέρια από τους καρπούς. Σε άλλο πάλι χωρίο, κοντά στο Διδυμότειχο, η μάνα ολοφύρεται. Ο συμμορίτης είδε κι απόειδε και, μια που δεν μπορεί ν' αποσπάσει το παιδί από την αγκαλιά της μάνας, του έρχεται ευκολότερα να κόψει το κεφάλι του αγοριού. Κι αφού κρατήσει για λίγο με σαδισμό το ξανθόμαλλο κεφάλι, γελώντας το δίνει πίσω στην ολοφυρόμενη μάνα, φωνάζοντας: Και τώρα κράτησε το!!!»
ΜΙα μαρτυρία που έγινε προσωπικά σε μένα
Η Ιστορία της κύριας Φ Γ....εκ Βισανης Πωγωνίου Ηπείρου
Ήρθε μια ημερα ο Καπετάν Τρομάρας
Σ' ένα άλλο χωριό, στα Βορεινά της Κοζάνης, η μάνα είναι αποφασισμένη να μην αφήσει να της πάρουν από τα χέρια της: Της έκοψαν με το μαχαίρι τα χέρια από τους καρπούς. Σε άλλο πάλι χωρίο, κοντά στο Διδυμότειχο, η μάνα ολοφύρεται. Ο συμμορίτης είδε κι απόειδε και, μια που δεν μπορεί ν' αποσπάσει το παιδί από την αγκαλιά της μάνας, του έρχεται ευκολότερα να κόψει το κεφάλι του αγοριού. Κι αφού κρατήσει για λίγο με σαδισμό το ξανθόμαλλο κεφάλι, γελώντας το δίνει πίσω στην ολοφυρόμενη μάνα, φωνάζοντας: Και τώρα κράτησε το!!!»
ΜΙα μαρτυρία που έγινε προσωπικά σε μένα
Η Ιστορία της κύριας Φ Γ....εκ Βισανης Πωγωνίου Ηπείρου
Ήρθε μια ημερα ο Καπετάν Τρομάρας
Μάζεψε σχεδόν όλα τα παιδία του χωριού
Ξεκινήσαμε για Αλβανικά σύνορα .Εκεί κοντά στο χωριό ΛΙΑ μας έβαλαν για ..σκληραγωγία να σφάζουμε πρόβατα να συνηθίσουμε στο αίμα .
Ξεκινήσαμε για Αλβανικά σύνορα .Εκεί κοντά στο χωριό ΛΙΑ μας έβαλαν για ..σκληραγωγία να σφάζουμε πρόβατα να συνηθίσουμε στο αίμα .
Παρέστημεν μάρτυρες στην Ομαδική δολοφονία Ελλήνων στρατιωτών του Ελληνικού Στράτου Είχαν συλλάβει αιχμάλωτους τους έβγαλαν τα στρατιωτικά ρούχα και τους φόρεσαν κάποιες παλιό κουβέρτες Του έδεσαν τα χέρια με σύρματα και τους πυροβόλησαν (σ.σ .Το έγκλημα αυτό είναι γνωστό σαν το Ελληνικό ΚΑΤΥΝ και θόρυβος ξεσηκώθηκε το 1980 αν θυμάμαι που ένας χείμαρρος ξέθαψε τον ομαδικό τάφο τους Βρέθηκαν οι σκελετοί με δεμένα τα οστά των Χείρων Αν είχαν σκοτωθεί έτσι κάποιοι κομμουνιστές φανταστείτε τι θα γινόταν από τους ομοϊδεάτες τους )
Εγώ και μια άλλη είχαμε κρυφτεί σε έναν στάβλο και είχαμε βάλει μπροστά δεματά με καλαμπόκι να μη μας βρουν και μας πάνε στην Αλβανία .Μας βρήκαν και φάγαμε αρκετό ξύλο
Μετά μας πέρασαν Αλβανία στους Άγιους Σαράντα Μας μετάφεραν στην περιοχή Πρενιές της Βόρειας Αλβανίας κοντά στο Έμβασαν όπου μέναμε σε κάτι πρόχειρους στρατώνες μέχρι να πάμε Ουγγαρία
Ο Καπετάν Υ ήταν ο διοικητής της περιοχής Ηπείρου και μάζευε και αυτός παιδάκια μεταξύ των οποίων και μια μεγαλόσωμοι δεκαεξάχρονη την Μ .......την οποία την οποία όπου πήγαινε την είχε μαζί στο άλογο του και την κλείδωνε μέσα σε σπίτι για να μην του... φύγει για ευνόητους λόγους
Σημ: Όσοι έχουν διαβάσει για συμμοριτοπόλεμο από αναμνήσεις συμμοριτών θα έχουν πιθανόν διαβάσει για έναν καπετάνιο της Ηπείρου που κατέβασε από άλογο τραυματία συμμορίτη για να βάλει επάνω την ερωμένη του
Λέτε να είναι ο ίδιος;
Έκθεση του Grozev (μέλους της ΚΕ του ΚΚ Βουλγαρίας, ΣτΜ) για την κατάσταση των ελληνοπαίδων στη Βουλγαρία, Απρίλιος 1948.
Μέχρι σήμερα η άφιξη και η εγκατάσταση των ελληνόπουλων έχει ως εξής:
1. Banja/ στη στε'γη της οργανωσης βοήθειας -203
2. Plovdiv/στην παλαιά κοινοτική διοίκηση -200
3. Hisara/ στα θέρετρα της οργάνωσης βοήθειας -170
4. Stara Zagora/ -75
5. Μέσω Vraca στο Varsec-Belogracik -450
1098
Τα παιδιά έχουν ηλικία από 9 μέχρι 15 ετών. Όσα ήρθαν, είναι υγιή και έχουν καλή όψη, φαίνεται ότι δεν πεινούν. Για την τακτοποίηση τους χρειαζόμαστε ακόμα: 300 κρεβάτια, 300 στρώματα, 600 κουβέρτες, εσώρουχα, ρουχισμό, φάρμακα και εκπαιδευτικό προσωπικό.
Με τους έλληνες εκπροσώπους στο Δευτερο Συνέδριο του Πατριωτικού Μετώπου συμφωνήσαμε να δεχτούμε ακόμα 1000 παιδιά. Όμως με την άφιξη της ελληνικής νεολαίας, υπεύθυνης για την οργάνωση της προώθησης των παιδιών στις γειτονικές χώρες, και την πρόταση της Κεντρικής Επιτροπής του Συμβουλίου της Νεολαίας του Λαού αποφασίστηκε να αυξηθεί ο αριθμός τους σε 3-4000. Κατά τις πληροφορίες μας ο αριθμός των ελληνοπαίδων θα είναι πολύ πιο μεγάλος, γιατί ο Δημοκρατικός Στρατός παίρνει όλα τα παιδιά από τις κατοικήσιμες περιοχές στις οποίες μπορεί να φθάσει και τα μεταφέρει στις δικές μας, ιδίως στην περιοχή της Θράκης (Υπογράμμιση του μεταφραστή-ΣΣ). Επί του παρόντος η μεταφορά γίνεται κυρίως με'σω του Ivajlovgrad και Krumovgrad, όπου περιμένουμε να αυξηθεί η μεταφορά των παιδιών. Περιμένουμε να έλθουν παιδιά και από το Πετρίτσι και το Νευροκόπι.
Η υποδοχή των παιδιών συναντά μεγάλες δυσκολίες. Τα τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας μεταφέρουν {παιδιά} στις περιοχές μας, ακόμα και χωρίς να {μας} πληροφορούν. Στα μέρη αυτά δεν υπάρχουν μεταφορικά μέσα, τα απαραίτητα τρόφιμα και ο ρουχισμός. Η μεγαλύτερη δυσκολία για την εγκατάσταση των ελληνοπαίδων είναι η έλλειψη χώρου, κρεβατιών, κουβερτών, σεντονιών και μαξιλαριών. Η Ανώτατη Επιτροπή Υποστήριξης του Ελληνικού Δημοκρατικού Λαού ζήτησε από τις κοινωνικές οργανώσεις να ανακοινώσουν ποιοι χώροι και υλικά για επίπλωση μπορούν να παραχωρηθούν για χρήση. Λάβαμε την απάντηση ότι μονάχα η οργάνωση βοήθειας παραχώρησε του χώρους της και υλικό για επίπλωση, πράγμα όμως που είναι εντελώς ανεπαρκές. Τίποτα περισσότερο δεν μπορεί vu δώσει. Ο Ερυθρός Σταυρος επίσης βοηθά με κρεβάτια και κουβέρτες. Οι άλλες όμως κοινωνικές οργανώσεις δεν ανταποκρίθηκαν, παρόλο που, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, είχαν τη δυνατότητα να παραχωρήσουν μερικά από τα θε'ρετρά τους για τον παραπάνω σκοπό. Για παράδειγμα ο Rajko Damjanov εκ με'ρους των Γενικών Συνδικατων απάντησε ότι κανένας χώρος εγκατάστασης δεν μπορεί να παραχωρηθεί για τα ελληνόπουλα. Για το λόγο αυτά είναι απαραίτητο:
1. Να παραχωρηθούν στα ελληνόπουλα μερικά από τα θέρετρα των κοινωνικών οργανώσεων και υπηρεσιών μετά από απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Προτείνονται μερικά θε'ρετρά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Φυσικά η υποδοχή ενός μεγάλου αριθμού ελληνόπουλων θα επιβάλει να περιοριστεί η αποστολή στα θέρετρα των οργανώσεων ακόμα και των παιδιών μας που ανήκουν στη Νεολαία των Σεπτεμβριστών.
2. Το Υπουργείο Αμυνας και το Υπουργείο Εσωτερικών να διαθέ-σουν ορισμε'νο αριθμό κρεβατιών, στρωμάτων και κουβερτών, όπως επίσης και τα μεταφορικά με'σα.
3; Το Υπουργει'ο Παιδείας και το Συμβούλιο του Εργατικού Κόμματος να ορίσουν ε'ναν αριθμό δασκάλων. Συμφωνήσαμε να μάθουν και τη βουλγαρική γλώσσα.
4. Το Υπουργείο Υγείας να φροντίσει για το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό στα κοινόβια των ελληνόπουλων.
5. Θα είναι απαραίτητο να επιτρε'ψουμε στα ανάλογα κρατικά όργανα να εκδώσουν διαταγές για τρόφιμα, ιδίως γάλα, όπως επίσης και για ρουχισμό, εσώρουχα, σεντόνια για τις ανάγκες των ελληνόπουλων.
6. Είναι πραγματικά αναγκαίο να συγκροτηθεί ειδική επιτροπή για την εγκατάσταση των ελληνόπουλων, όχι από επίτιμα με'λη, αλλά από ανθρώπους που στην πράξη θα επωμιστούν την εγκατάσταση. Για το λόγο αυτό η επιτροπή που προτείνεται από την οργάνωση βοήθειας και την Ένωση της Νεολαίας του Λαού πρε'πει να παραμείνει στη σύνθεση αυτή.
Τελευταία λάβαμε την πληροφορία ότι στη χώρα μας θα φθάσει μεγάλη μάζα προσφύγων από γυναίκες και γε'ρους. Μονάχα από την περιοχή του Διδυμότειχου, του Σουφλίου και της Κομοτηνής θα αφιχθούν περίπου 10.000 άτομα. Αυτό γίνεται διότι ο Δημοκρατικός Στρατός με τη βία εκτοπίζει τον πληθυσμό από τις περιοχές αυτές και τον στέλνει στα δικά μας εδάφη. (Υπογράμμιση του μεταφραστή. ΣΣ). Η εξουσία πρε'πεί επι'σης να φροντίσει για τον τόπο εγκατάστασης και εργασίας τους.
Πρέπει επίσης να ληφθεί υποψη ότι σε μια τέτοια μάζα προσφύγων θα διεισδύσουν πολλοί φασίστες, πράκτορες της ξε'νης κατασκοπείας. Επιστήσαμε την προσοχή στους έλληνες υπεύθυνους συντρόφους ότι ένας τε'τοίος τρόπος δημιουργίας προσφύγων είναι άσκοπος και για μας και γι' αυτούς. Αλλά είμαστε σίγουροι ότι δε θα ακούσουν τη γνώμη μας. Το Υπουργείο Εσωτερικών θα πρε'πει να ασχοληθεί με την εγκατάσταση τους.
Πολλές βουλγαρικές οικογένειες εξέφρασαν την επιθυμία να α-ναλάβουν την φροντίδα των ελληνόπουλων, όμως οι έλληνες σύντροφοι δεν είναι σύμφωνοι. Θέλουν τα παιδιά να μένουν σε κοινόβια με σκοπό η διαπαιδαγώγηση τους να είναι ελληνική, παρόλο που οι άνθρωποι που συνοδεύουν τα παιδιά είναι εντελώς απροετοίμαστοι.
Πηγή, CDA-CPAF.l,Op.7,Arh.Ed. 1365.
1. Τα αιτια του παιδομαζωματος συνδέονται στενά με τις αποφάσεις της Τρίτης Ολομέλειας για αύξηση του αριθμου των ανταρτών σε 60.000. Προκειμένου νιι απαλλαγούν οι γονείς απο τη φροντίδα των παιδιών και έτσι να διευκολυνθεί η στρατολόγηση τους στο Δημοκρατικό Στρατό. τα παιδιά στε'λνονταν με τη βια στις Ανατολικές Χώρες, οπου μελλοντικά θα μπορούσαν να αποτελέσουν και ένα στρατιωτικό δυναμικό για το Δημοκρατικό Στρατό. Επί πλε'ον, ο Δημοκρατικός Στρατός ανέμενε την ανοιξη του 1948 ευρεία επιχείρηση από τον κυβερνητικό" στρατό και εκκένωνε τις περιοχές που ήλεγχε.
Ραδιοτηλεγράφημα (6.11.1948) του Kisinevskij (μέλους της Κεντρι¬κής Επιτροπής του ΚΚ Ρουμανίας, ΣτΜ) προς τον Ganev (μέλους της ΚΕ του ΚΚ Βουλγαρίας, ΣτΜ) για την αποστολή παιδιών από τη Ρουμανία στη Βουλγαρία.
Παρακαλά') να μας ανακοινώσετε αν και πότε μπορείτε να δεχτεί¬τε 73 ελληνόπουλα-ηλικίας 17 ετών, από τα οποία, όπως μας ανακοί¬νωσαν, ε'χει ανάγκη ο σύντροφος Κώστας. Χ
Πηγή, CD-4-CR4, F.I, Op.7,Arh.Ed. 1372.
103. Ραδιοτηλεγράφημα-απάντηση (12.11.1948) του Ganev προς τον Kisinevskij για την επιστροφή των ελληνοπαίδων στη Βουλγαρία.
Είμαστε σύμφωνοι να δεχτούμε τα 73 ελληνόπουλα. Μπορείτε να τα στείλετε με'σω Dobric τη Δευτε'ρα ή την Τρίτη. Θα σας ανακοινώ¬σουμε συμπληρωματικά την ακριβή μέρα. Με τον ίδιο τρόπο, την ί¬δια ώρα θα σας αποστείλουμε περίπου 140 ελληνόπουλα.
Πηγη, CDA-CPA, F.I, Op.7, Arh.Ed. 1372.
104. Ραδιοτηλεγράφημα (3.12.1948) του Teohari Georgescu (μέλους του ΚΚ Ρουμανίας, ΣτΜ) προς τον Ganev για την αποστολή ελληνόπουλων στη Βουλγαρία.
Παρακαλώ να μας ανακοινώσετε πότε μπορείτε να δεχτείτε μια ομάδα 71 ελληνόπουλων. Μετά τις πληροφορίες που παραλάβαμε από σας τα στέλνουμε επειγόντως από το Βουκουρέστι στη Βουλ¬γαρία. Θα σας ενημερώσουμε συμπληρωματικά για την ημέρα.
Πηγή, CDA-CPA, F.1, Ορ.7', Arh.Ed.1370.
105. Ραδιοτηλεγράφημα (6.12.1948) του Ganev προς τον Τ. Gorgescu για την αποστολή 150 τραυματιών στη Ρουμανία και την παραλαβή των ελληνοπαίδων.
Στις 10 Δεκέμβριοι' στέλνουμε στρατιωτικό βαγόνι με 150 τραυ¬ματίες. Προετοιμαστείτε να υποδεχτείτε τον αριθμό αυτό στην Cer-navoda. Την ίδια μέρα παραδώστε μας τα 71 παιδιά. Περιμένουμε επειγόντως τα βενζινοφόρα.
Πηγή, CDA-CPA, F.1, Ορ.7, Ar.Ed.1370.
106. Ραδιοτηλεγράφημα (4.12.1948) του Ganev προς τον Ζαχαριάδη για την παραχώρηση 15 φορτηγών.
Σας διαθέτουμε 15 φορτηγά. Δώστε οδηγίες στους ανθρώπους σας για τη χρήση τους.
Πηγή, CDA-CPA, F.I, Op.7, Arh.Ed.1371.
107. Ραδιοτηλεγράφημα-απάντηση του Ζαχαριάδη (4.12.1948) προς τον Ganev για τα φορτηγά.
Λάβαμε το τηλεγράφημα σας. Ήδη δώσαμε εντολή στον Κώστα για τα αυτοκίνητα. Επιθυμούμε να φορτωθεί στα καμιόνια το υλικό από την Τσεχοσλοβακία, που βρίσκεται σε μια πόλη σας. Για το ζή¬τημα αυτό γνωρίζει ο Κώστας.
Πηγή,CDA-CPA, F.I, Op.7,Arh.Ed.l371.
Αλλα και ενας Κομμουνιστης εκ των ηγετων του παιδομαζωματος τα ειχε πει αυτά από το 1961
ΝΑ τι λεει
Τελικα τα παιδακια αυτά πολεμησαν στο Βιτσι και καποια συνεληφθησαν αιχμαλωτα
Ή σκληρή μοίρα των «νεοσύλλεκτων».
Οϊ στρατολογηθέντες στή Ρουμανία μαθηταί, έπεβιβάσθησαν σε Ρουμανικό αυτοκίνητα καΐ δια μέσου τοϋ Γιούργεβο πέρασαν στή Βουλγαρία. Τα πήραν αλλά αυτοκίνητα και τα ώδήγησαν στο στρατόπεδο των φυγάδων τοΰ Κ.Κ.Ε. στή Βουλγαρία.
Έκεΐ έφεραν καΐ άλλα παιδιά άπτό άλλα μέρη τής Βουλγαρίας.
Τά ξανάβαλαν σε αυτοκίνητα καΐ διά μέσου Βουλγαρίας καΐ Σερβίας, έφθασαν στην περιοχή τοΰ Βίτσι.
"Υπεβλήθησαν σε ασκήσεις καΐ έλαβαν μέρος σέ μάχες.
Μερικά έδειξαν δειλία στο άκουσμα τοϋ πρώτου πυροβολισμού καΐ βόμβας αεροπλάνου.
"Ελήφθη τότε νέα άποφασις.
Τά κάπως Θαρραλέα διεσκόρπισαν σέ λόχους πεπειραμένων συμμοριτών, τά δε «δειλά» τά συνεκέντρωσαν, τά έστειλαν στην Αλβανία καΐ άπο έκεΐ πάλιν στην Βουδαπέστη στά χέρια μας, διά «μετεκπαί δ ε υ σ ι ν ».
Ή στρατιωτική μονάδα που είχε συγκροτηθη στό Φάτσανο της Βουδαπέστης, δέν -πρόλαβε νά κατέλθη στην Ελλάδα, διότι δέν επέ¬τρεπαν τήν διέλευσίν της οϊ Γιουγκοσλάβοι, δεδομένου οτι αϊ σχέσεις τότε της Γιουγκοσλαβίας καΐ των χωρών τοϋ Παραπετάσματος δέν ή¬σαν όμαλαί. Κι' έτσι οί νέοι αυτοί, δέν είχαν τήν «τύχην» νό πολεμήσουν εναντίον της πατρίδος των, οπως οϊ συνάδελφοι τους της Ρουμανίας καΐ Βουλγαρίας!
Στήν Τσεχοσλοβακία είχαν έπισημανθή τά πιο μεγάλα παιδιά, άλλα περίμεναν νά φύγουν άττο τήν Ουγγαρία τά άλλα καΐ τότε νά φύγουν αυτά. Συνεπώς έμειναν καΐ αυτά, άκολουθοϋντα τήν Ιδίαν τύχην των άλλων της Ουγγαρίας.
Εγώ και μια άλλη είχαμε κρυφτεί σε έναν στάβλο και είχαμε βάλει μπροστά δεματά με καλαμπόκι να μη μας βρουν και μας πάνε στην Αλβανία .Μας βρήκαν και φάγαμε αρκετό ξύλο
Μετά μας πέρασαν Αλβανία στους Άγιους Σαράντα Μας μετάφεραν στην περιοχή Πρενιές της Βόρειας Αλβανίας κοντά στο Έμβασαν όπου μέναμε σε κάτι πρόχειρους στρατώνες μέχρι να πάμε Ουγγαρία
Ο Καπετάν Υ ήταν ο διοικητής της περιοχής Ηπείρου και μάζευε και αυτός παιδάκια μεταξύ των οποίων και μια μεγαλόσωμοι δεκαεξάχρονη την Μ .......την οποία την οποία όπου πήγαινε την είχε μαζί στο άλογο του και την κλείδωνε μέσα σε σπίτι για να μην του... φύγει για ευνόητους λόγους
Σημ: Όσοι έχουν διαβάσει για συμμοριτοπόλεμο από αναμνήσεις συμμοριτών θα έχουν πιθανόν διαβάσει για έναν καπετάνιο της Ηπείρου που κατέβασε από άλογο τραυματία συμμορίτη για να βάλει επάνω την ερωμένη του
Λέτε να είναι ο ίδιος;
Έκθεση του Grozev (μέλους της ΚΕ του ΚΚ Βουλγαρίας, ΣτΜ) για την κατάσταση των ελληνοπαίδων στη Βουλγαρία, Απρίλιος 1948.
Μέχρι σήμερα η άφιξη και η εγκατάσταση των ελληνόπουλων έχει ως εξής:
1. Banja/ στη στε'γη της οργανωσης βοήθειας -203
2. Plovdiv/στην παλαιά κοινοτική διοίκηση -200
3. Hisara/ στα θέρετρα της οργάνωσης βοήθειας -170
4. Stara Zagora/ -75
5. Μέσω Vraca στο Varsec-Belogracik -450
1098
Τα παιδιά έχουν ηλικία από 9 μέχρι 15 ετών. Όσα ήρθαν, είναι υγιή και έχουν καλή όψη, φαίνεται ότι δεν πεινούν. Για την τακτοποίηση τους χρειαζόμαστε ακόμα: 300 κρεβάτια, 300 στρώματα, 600 κουβέρτες, εσώρουχα, ρουχισμό, φάρμακα και εκπαιδευτικό προσωπικό.
Με τους έλληνες εκπροσώπους στο Δευτερο Συνέδριο του Πατριωτικού Μετώπου συμφωνήσαμε να δεχτούμε ακόμα 1000 παιδιά. Όμως με την άφιξη της ελληνικής νεολαίας, υπεύθυνης για την οργάνωση της προώθησης των παιδιών στις γειτονικές χώρες, και την πρόταση της Κεντρικής Επιτροπής του Συμβουλίου της Νεολαίας του Λαού αποφασίστηκε να αυξηθεί ο αριθμός τους σε 3-4000. Κατά τις πληροφορίες μας ο αριθμός των ελληνοπαίδων θα είναι πολύ πιο μεγάλος, γιατί ο Δημοκρατικός Στρατός παίρνει όλα τα παιδιά από τις κατοικήσιμες περιοχές στις οποίες μπορεί να φθάσει και τα μεταφέρει στις δικές μας, ιδίως στην περιοχή της Θράκης (Υπογράμμιση του μεταφραστή-ΣΣ). Επί του παρόντος η μεταφορά γίνεται κυρίως με'σω του Ivajlovgrad και Krumovgrad, όπου περιμένουμε να αυξηθεί η μεταφορά των παιδιών. Περιμένουμε να έλθουν παιδιά και από το Πετρίτσι και το Νευροκόπι.
Η υποδοχή των παιδιών συναντά μεγάλες δυσκολίες. Τα τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας μεταφέρουν {παιδιά} στις περιοχές μας, ακόμα και χωρίς να {μας} πληροφορούν. Στα μέρη αυτά δεν υπάρχουν μεταφορικά μέσα, τα απαραίτητα τρόφιμα και ο ρουχισμός. Η μεγαλύτερη δυσκολία για την εγκατάσταση των ελληνοπαίδων είναι η έλλειψη χώρου, κρεβατιών, κουβερτών, σεντονιών και μαξιλαριών. Η Ανώτατη Επιτροπή Υποστήριξης του Ελληνικού Δημοκρατικού Λαού ζήτησε από τις κοινωνικές οργανώσεις να ανακοινώσουν ποιοι χώροι και υλικά για επίπλωση μπορούν να παραχωρηθούν για χρήση. Λάβαμε την απάντηση ότι μονάχα η οργάνωση βοήθειας παραχώρησε του χώρους της και υλικό για επίπλωση, πράγμα όμως που είναι εντελώς ανεπαρκές. Τίποτα περισσότερο δεν μπορεί vu δώσει. Ο Ερυθρός Σταυρος επίσης βοηθά με κρεβάτια και κουβέρτες. Οι άλλες όμως κοινωνικές οργανώσεις δεν ανταποκρίθηκαν, παρόλο που, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, είχαν τη δυνατότητα να παραχωρήσουν μερικά από τα θε'ρετρά τους για τον παραπάνω σκοπό. Για παράδειγμα ο Rajko Damjanov εκ με'ρους των Γενικών Συνδικατων απάντησε ότι κανένας χώρος εγκατάστασης δεν μπορεί να παραχωρηθεί για τα ελληνόπουλα. Για το λόγο αυτά είναι απαραίτητο:
1. Να παραχωρηθούν στα ελληνόπουλα μερικά από τα θέρετρα των κοινωνικών οργανώσεων και υπηρεσιών μετά από απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Προτείνονται μερικά θε'ρετρά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Φυσικά η υποδοχή ενός μεγάλου αριθμού ελληνόπουλων θα επιβάλει να περιοριστεί η αποστολή στα θέρετρα των οργανώσεων ακόμα και των παιδιών μας που ανήκουν στη Νεολαία των Σεπτεμβριστών.
2. Το Υπουργείο Αμυνας και το Υπουργείο Εσωτερικών να διαθέ-σουν ορισμε'νο αριθμό κρεβατιών, στρωμάτων και κουβερτών, όπως επίσης και τα μεταφορικά με'σα.
3; Το Υπουργει'ο Παιδείας και το Συμβούλιο του Εργατικού Κόμματος να ορίσουν ε'ναν αριθμό δασκάλων. Συμφωνήσαμε να μάθουν και τη βουλγαρική γλώσσα.
4. Το Υπουργείο Υγείας να φροντίσει για το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό στα κοινόβια των ελληνόπουλων.
5. Θα είναι απαραίτητο να επιτρε'ψουμε στα ανάλογα κρατικά όργανα να εκδώσουν διαταγές για τρόφιμα, ιδίως γάλα, όπως επίσης και για ρουχισμό, εσώρουχα, σεντόνια για τις ανάγκες των ελληνόπουλων.
6. Είναι πραγματικά αναγκαίο να συγκροτηθεί ειδική επιτροπή για την εγκατάσταση των ελληνόπουλων, όχι από επίτιμα με'λη, αλλά από ανθρώπους που στην πράξη θα επωμιστούν την εγκατάσταση. Για το λόγο αυτό η επιτροπή που προτείνεται από την οργάνωση βοήθειας και την Ένωση της Νεολαίας του Λαού πρε'πει να παραμείνει στη σύνθεση αυτή.
Τελευταία λάβαμε την πληροφορία ότι στη χώρα μας θα φθάσει μεγάλη μάζα προσφύγων από γυναίκες και γε'ρους. Μονάχα από την περιοχή του Διδυμότειχου, του Σουφλίου και της Κομοτηνής θα αφιχθούν περίπου 10.000 άτομα. Αυτό γίνεται διότι ο Δημοκρατικός Στρατός με τη βία εκτοπίζει τον πληθυσμό από τις περιοχές αυτές και τον στέλνει στα δικά μας εδάφη. (Υπογράμμιση του μεταφραστή. ΣΣ). Η εξουσία πρε'πεί επι'σης να φροντίσει για τον τόπο εγκατάστασης και εργασίας τους.
Πρέπει επίσης να ληφθεί υποψη ότι σε μια τέτοια μάζα προσφύγων θα διεισδύσουν πολλοί φασίστες, πράκτορες της ξε'νης κατασκοπείας. Επιστήσαμε την προσοχή στους έλληνες υπεύθυνους συντρόφους ότι ένας τε'τοίος τρόπος δημιουργίας προσφύγων είναι άσκοπος και για μας και γι' αυτούς. Αλλά είμαστε σίγουροι ότι δε θα ακούσουν τη γνώμη μας. Το Υπουργείο Εσωτερικών θα πρε'πει να ασχοληθεί με την εγκατάσταση τους.
Πολλές βουλγαρικές οικογένειες εξέφρασαν την επιθυμία να α-ναλάβουν την φροντίδα των ελληνόπουλων, όμως οι έλληνες σύντροφοι δεν είναι σύμφωνοι. Θέλουν τα παιδιά να μένουν σε κοινόβια με σκοπό η διαπαιδαγώγηση τους να είναι ελληνική, παρόλο που οι άνθρωποι που συνοδεύουν τα παιδιά είναι εντελώς απροετοίμαστοι.
Πηγή, CDA-CPAF.l,Op.7,Arh.Ed. 1365.
1. Τα αιτια του παιδομαζωματος συνδέονται στενά με τις αποφάσεις της Τρίτης Ολομέλειας για αύξηση του αριθμου των ανταρτών σε 60.000. Προκειμένου νιι απαλλαγούν οι γονείς απο τη φροντίδα των παιδιών και έτσι να διευκολυνθεί η στρατολόγηση τους στο Δημοκρατικό Στρατό. τα παιδιά στε'λνονταν με τη βια στις Ανατολικές Χώρες, οπου μελλοντικά θα μπορούσαν να αποτελέσουν και ένα στρατιωτικό δυναμικό για το Δημοκρατικό Στρατό. Επί πλε'ον, ο Δημοκρατικός Στρατός ανέμενε την ανοιξη του 1948 ευρεία επιχείρηση από τον κυβερνητικό" στρατό και εκκένωνε τις περιοχές που ήλεγχε.
Ραδιοτηλεγράφημα (6.11.1948) του Kisinevskij (μέλους της Κεντρι¬κής Επιτροπής του ΚΚ Ρουμανίας, ΣτΜ) προς τον Ganev (μέλους της ΚΕ του ΚΚ Βουλγαρίας, ΣτΜ) για την αποστολή παιδιών από τη Ρουμανία στη Βουλγαρία.
Παρακαλά') να μας ανακοινώσετε αν και πότε μπορείτε να δεχτεί¬τε 73 ελληνόπουλα-ηλικίας 17 ετών, από τα οποία, όπως μας ανακοί¬νωσαν, ε'χει ανάγκη ο σύντροφος Κώστας. Χ
Πηγή, CD-4-CR4, F.I, Op.7,Arh.Ed. 1372.
103. Ραδιοτηλεγράφημα-απάντηση (12.11.1948) του Ganev προς τον Kisinevskij για την επιστροφή των ελληνοπαίδων στη Βουλγαρία.
Είμαστε σύμφωνοι να δεχτούμε τα 73 ελληνόπουλα. Μπορείτε να τα στείλετε με'σω Dobric τη Δευτε'ρα ή την Τρίτη. Θα σας ανακοινώ¬σουμε συμπληρωματικά την ακριβή μέρα. Με τον ίδιο τρόπο, την ί¬δια ώρα θα σας αποστείλουμε περίπου 140 ελληνόπουλα.
Πηγη, CDA-CPA, F.I, Op.7, Arh.Ed. 1372.
104. Ραδιοτηλεγράφημα (3.12.1948) του Teohari Georgescu (μέλους του ΚΚ Ρουμανίας, ΣτΜ) προς τον Ganev για την αποστολή ελληνόπουλων στη Βουλγαρία.
Παρακαλώ να μας ανακοινώσετε πότε μπορείτε να δεχτείτε μια ομάδα 71 ελληνόπουλων. Μετά τις πληροφορίες που παραλάβαμε από σας τα στέλνουμε επειγόντως από το Βουκουρέστι στη Βουλ¬γαρία. Θα σας ενημερώσουμε συμπληρωματικά για την ημέρα.
Πηγή, CDA-CPA, F.1, Ορ.7', Arh.Ed.1370.
105. Ραδιοτηλεγράφημα (6.12.1948) του Ganev προς τον Τ. Gorgescu για την αποστολή 150 τραυματιών στη Ρουμανία και την παραλαβή των ελληνοπαίδων.
Στις 10 Δεκέμβριοι' στέλνουμε στρατιωτικό βαγόνι με 150 τραυ¬ματίες. Προετοιμαστείτε να υποδεχτείτε τον αριθμό αυτό στην Cer-navoda. Την ίδια μέρα παραδώστε μας τα 71 παιδιά. Περιμένουμε επειγόντως τα βενζινοφόρα.
Πηγή, CDA-CPA, F.1, Ορ.7, Ar.Ed.1370.
106. Ραδιοτηλεγράφημα (4.12.1948) του Ganev προς τον Ζαχαριάδη για την παραχώρηση 15 φορτηγών.
Σας διαθέτουμε 15 φορτηγά. Δώστε οδηγίες στους ανθρώπους σας για τη χρήση τους.
Πηγή, CDA-CPA, F.I, Op.7, Arh.Ed.1371.
107. Ραδιοτηλεγράφημα-απάντηση του Ζαχαριάδη (4.12.1948) προς τον Ganev για τα φορτηγά.
Λάβαμε το τηλεγράφημα σας. Ήδη δώσαμε εντολή στον Κώστα για τα αυτοκίνητα. Επιθυμούμε να φορτωθεί στα καμιόνια το υλικό από την Τσεχοσλοβακία, που βρίσκεται σε μια πόλη σας. Για το ζή¬τημα αυτό γνωρίζει ο Κώστας.
Πηγή,CDA-CPA, F.I, Op.7,Arh.Ed.l371.
Αλλα και ενας Κομμουνιστης εκ των ηγετων του παιδομαζωματος τα ειχε πει αυτά από το 1961
ΝΑ τι λεει
Τελικα τα παιδακια αυτά πολεμησαν στο Βιτσι και καποια συνεληφθησαν αιχμαλωτα
Ή σκληρή μοίρα των «νεοσύλλεκτων».
Οϊ στρατολογηθέντες στή Ρουμανία μαθηταί, έπεβιβάσθησαν σε Ρουμανικό αυτοκίνητα καΐ δια μέσου τοϋ Γιούργεβο πέρασαν στή Βουλγαρία. Τα πήραν αλλά αυτοκίνητα και τα ώδήγησαν στο στρατόπεδο των φυγάδων τοΰ Κ.Κ.Ε. στή Βουλγαρία.
Έκεΐ έφεραν καΐ άλλα παιδιά άπτό άλλα μέρη τής Βουλγαρίας.
Τά ξανάβαλαν σε αυτοκίνητα καΐ διά μέσου Βουλγαρίας καΐ Σερβίας, έφθασαν στην περιοχή τοΰ Βίτσι.
"Υπεβλήθησαν σε ασκήσεις καΐ έλαβαν μέρος σέ μάχες.
Μερικά έδειξαν δειλία στο άκουσμα τοϋ πρώτου πυροβολισμού καΐ βόμβας αεροπλάνου.
"Ελήφθη τότε νέα άποφασις.
Τά κάπως Θαρραλέα διεσκόρπισαν σέ λόχους πεπειραμένων συμμοριτών, τά δε «δειλά» τά συνεκέντρωσαν, τά έστειλαν στην Αλβανία καΐ άπο έκεΐ πάλιν στην Βουδαπέστη στά χέρια μας, διά «μετεκπαί δ ε υ σ ι ν ».
Ή στρατιωτική μονάδα που είχε συγκροτηθη στό Φάτσανο της Βουδαπέστης, δέν -πρόλαβε νά κατέλθη στην Ελλάδα, διότι δέν επέ¬τρεπαν τήν διέλευσίν της οϊ Γιουγκοσλάβοι, δεδομένου οτι αϊ σχέσεις τότε της Γιουγκοσλαβίας καΐ των χωρών τοϋ Παραπετάσματος δέν ή¬σαν όμαλαί. Κι' έτσι οί νέοι αυτοί, δέν είχαν τήν «τύχην» νό πολεμήσουν εναντίον της πατρίδος των, οπως οϊ συνάδελφοι τους της Ρουμανίας καΐ Βουλγαρίας!
Στήν Τσεχοσλοβακία είχαν έπισημανθή τά πιο μεγάλα παιδιά, άλλα περίμεναν νά φύγουν άττο τήν Ουγγαρία τά άλλα καΐ τότε νά φύγουν αυτά. Συνεπώς έμειναν καΐ αυτά, άκολουθοϋντα τήν Ιδίαν τύχην των άλλων της Ουγγαρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου